ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 13 Φλεβάρη 1996
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΕΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ
Ούτε μία μετοχή στους ιδιώτες

Μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες της χώρας μας, επισκέφτηκε την προηγούμενη βδομάδα ο βουλευτής του ΚΚΕ, Δ. Κουμπούρης. Μια μονάδα που λειτουργεί χωρίς γιατρό εργασίας και με 3.000 εργαζόμενους, που "διψούν" για ενημέρωση και σωστή πληροφόρηση

(Της απεσταλμένης μας Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ).-

Ηταν μια περιοδεία που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα είχε τέτοια συμμετοχή. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει - λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η περιήγηση στους χώρους δουλιάς - ότι σ' έναν τόσο δύσκολο χώρο όπως είναι ο Ατμοηλεκτρικός Σταθμός (ΑΗΣ) Μεγαλόπολης της ΔΕΗ, θα ξεχείλιζε τόσο έντονα η αγανάκτηση, η ανησυχία και η ανασφάλεια των εργαζομένων. Κι όχι μόνο των εργαζομένων αλλά των ίδιων των διοικητικών στελεχών που δεν παρέλειψαν να τονίσουν στον βουλευτή του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρη, πως "η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ δεν είναι καλό ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε για μας, ούτε για τη χώρα μας"...

Σχεδόν 3.000 εργαζόμενους απασχολεί η ΔΕΗ Μεγαλόπολης - οι περισσότεροι εργάζονται κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες στα ορυχεία της επιχείρησης - και ο βουλευτής του ΚΚΕ, Δήμος Κουμπούρης, κατόρθωσε μέσα σε δύο μέρες να έρθει σε επαφή με όλους. Κατά τη διάρκεια της διήμερης περιοδείας του - την προηγούμενη Πέμπτη και Παρασκευή - ο βουλευτής επισκέφτηκε όλους τους χώρους εργασίας, τμήματμήμα, ενημέρωσε και συνομίλησε μαζί τους, άκουσε τις απορίες και τα ερωτήματά τους, μοιράστηκε τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους. Ολοι οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα απ' την πολιτική τους θέση υποδέχτηκαν κυριολεκτικά με "δίψα" τον Δ. Κουμπούρη, αφού όπως έλεγαν "σπάνια μας θυμούνται οι πολιτικοί και ακόμα σπανιότερα απαντούν με ειλικρίνεια στα προβλήματά μας".

Οι εντολές και το μέλλον

Η επικείμενη ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης, σε συνδυασμό με τη γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας μας, ήταν τα θέματα που συζητήθηκαν περισσότερο τις δύο αυτές μέρες. Κυριολεκτικά απληροφόρητοι οι εργάτες, ζητούσαν να μάθουν για το μέλλον της επιχείρησης. "Οι εντολές είναι ρητές. Υπάρχει ήδη έτοιμο νομοσχέδιο που προβλέπει την ιδιωτικοποίηση σχεδόν 50 επιχειρήσεων, υψίστης σημασίας για τη χώρα μας. Ολα ακολουθούν το δρόμο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της "Λευκής Βίβλου", της Συνθήκης του Μάαστριχτ", τόνισε ο Δ. Κουμπούρης. Στα περισσότερα, μάλιστα, τμήματα, ο βουλευτής αναγκάστηκε να εξηγήσει αναλυτικά για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τι επιπτώσεις έχει η εφαρμογή της στους εργαζόμενους της χώρας, καθώς και για το τι προβλέπει η "Λευκή Βίβλος".

"Αυτά τα πράγματα είναι άγνωστα για μας", έλεγαν οι εργαζόμενοι. "Δεν έχουμε ξανακούσει ποτέ για όλα αυτά", συνέχιζαν. Και γινόταν αμέσως το επόμενο θέμα συζήτησης, η παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, η αποσιώπηση - από τους ιδιοκτήτες τους - σημαντικών γεγονότων και η προβολή ασήμαντων.

"Είμαστε σε πλήρη αντίθεση με την προοπτική αλλαγής του καθεστώτος, είμαστε αντίθετοι με την ιδιωτικοποίηση αυτής της σημαντικής για το Δημόσιο επιχείρησης. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν "στραβά", αλλά είναι προβλήματα που μπορούν να ξεπεραστούν και που στο κάτωκάτω δημιουργήθηκαν από τις πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Το ΚΚΕ θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις κατά της ιδιωτικοποίησης ή της μετοχοποίησης αυτών των επιχειρήσεων", τόνισε ο Δήμος Κουμπούρης. Και κάλεσε τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στα σωματεία τους, να συμμετάσχουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, να γίνουν πιο μαχητικοί και να αγωνιστούν "για το καλό το δικό τους και του τόπου". Γιατί όπως είπε χαρακτηριστικά "δεν πρέπει να δεχτείτε τη λογική "πονάει δόντι, κόβουμε κεφάλι""...

Χωρίς γιατρό εργασίας

Οι εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα και οι συνθήκες εργασίας ήταν τρία ακόμα θέματα που συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια της περιοδείας στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης. "Τίποτα πια δεν είναι δεδομένο. Κεκτημένα τόσων χρόνων απειλούνται, αγώνες δεκαετιών κινδυνεύουν να "διαγραφούν". Ετσι όπως πάμε θα μας οδηγήσουν πάλι στον μεσαίωνα. Χωρίς επιδόματα, χωρίς άδειες, χωρίς ιατροφαρμακευτική ασφάλεια και συντάξεις", επισήμανε ο Δ. Κουμπούρης. Ιδιαίτερο υπήρξε το ενδιαφέρον των εργαζομένων για όλα αυτά τα θέματα, κυρίως όμως για τα ασφαλιστικά τους. "Φοβόμαστε ότι σε λίγα χρόνια οι συντάξεις θα μεταβληθούν σε "προνοιακά βοηθήματα". Θα λειτουργήσει στη χώρα μας το σύστημα που υπάρχει στις ΗΠΑ. Ο,τι δίνεις, δηλαδή, θα παίρνεις. Χωρίς να επιβαρύνεται στο ελάχιστο το κράτος ή ο εργοδότης", είπε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Αντικείμενο συζήτησης έγινε η υγιεινή και η ασφάλεια των εργαζομένων στη ΔΕΗ, ιδιαίτερα αυτών που δουλεύουν στα ορυχεία και εξάγουν λιγνίτη. Μια δουλιά όχι μόνο δύσκολη και σκληρή αλλά άκρως επικίνδυνη. Μέσα από την κουβέντα αποκαλύφθηκε ότι στο εργοστάσιο δεν υπάρχει - ούτε υπήρξε τα τελευταία χρόνια - γιατρός εργασίας, παρά μόνο ένας πνευμονολόγος που δεν μπορεί όμως να ανταποκριθεί στις τεράστιες ανάγκες της επιχείρησης. Μάλιστα στη συνάντηση που είχε ο Δ. Κουμπούρης με τους διευθυντές της ΔΕΗ Μεγαλόπολης, έθεσε το θέμα, αλλά ο διευθυντής του Σταθμού Κ. Πενταφρόνημος υπήρξε όσον αφορά αυτό το ζήτημα αν μη τι άλλο προκλητικός. "Η προστασία και η ασφάλεια των εργαζομένων είναι δικό τους θέμα. Υπάρχουν πολλοί εργάτες που δε δέχονται να φορέσουν κράνη. Μη βλέπετε τα πράγματα μόνο από πάνω προς τα κάτω. Υπάρχουν ευθύνες και κάτω", υποστήριξε ο διευθυντής.

Ο διευθυντής Λιγνιτικού, Π. Νικολακάκος, πιο μετριοπαθής στις κουβέντες του, αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Αφού επισήμανε ότι δε συμφωνεί με αυτό το ενδεχόμενο και ότι κάτι τέτοιο θα έκανε κακό τόσο στους εργαζόμενους όσο και στην ίδια τη χώρα, είπε: "Για να αποφύγουμε αυτά τα δεινά, πρέπει να βελτιώσουμε κάποιες παλιές, κακές νοοτροπίες. Πρέπει να κάνουμε την επιχείρηση ανταγωνιστική. Να περιορίσουμε τα άσκοπα έξοδα και να χρησιμοποιήσουμε καλύτερα το εργατικό δυναμικό μας". Ωστόσο ο Π. Νικολακάκος επισήμανε και το εξής: "Πιστεύω ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι στο ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Φοβάμαι πως αν συμβεί, θα αιφνιδιαστούν".

Κάλεσμα στους φορείςνα κινητοποιηθούν

Καθ' όλη τη διάρκεια της περιοδείας του, ο Δ. Κουμπούρης συνοδευόταν από κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα της Νομαρχιακής Επιτροπής Τρίπολης Ν. Γόντικα, τον γραμματέα της ΚΟ ΔΕΗ, Θ. Μιχόπουλο και το μέλος της Τοπικής Διοικούσας Επιτροπής Ορυχείων, Θ. Ζαρόγιαννη. Οπως επισήμανε ο Θ. Μιχόπουλος "η περιοδεία αυτή ξεπέρασε τις προσδοκίες μας, η εικόνα που αντικρύσαμε ήταν ανέλπιστη". Υπογράμμισε ότι η συμμετοχή του κόσμου στη συζήτηση ήταν πολύ καλή, και ανέφερε ότι τα συμπεράσματα αυτής της περιοδείας θα τα φέρει η ΚΟ ΔΕΗ στα συνδικαλιστικά όργανα, ενώ με υπόμνημα που θα συνταχθεί άμεσα θα καλέσει τους φορείς της πόλης να κινητοποιηθούν για τη μη ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης. Μια επιχείρηση που κρατά ζωντανή τη Μεγαλόπολη, μια πόλη που ήδη αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια έντονο πρόβλημα ανεργίας.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μανώλης ΠΑΚΙΑΣ

Αλλη μια μέρα;

Ηταν δεν ήταν 25 χρόνων. Νέος, γεροδεμένος, δυνατός, με καθαρό πρόσωπο και επιβλητικά χαρακτηριστικά. Στεκόταν σαν χαμένος στο προαύλιο του λιγνιτικού τμήματος, κρατώντας δυο νάιλον τσάντες με τα λερωμένα, μαυρισμένα ρούχα του. Ηταν 3 μετά το μεσημέρι, και λίγα λεπτά νωρίτερα είχε τελειώσει η βάρδια του. Πλησίασε σχεδόν ντροπαλά, έσκυψε στο παράθυρο του αυτοκινήτου και ψιθύρισε: "Εχασα τα πούλμαν. Και είναι η πρώτη φορά που δεν πήρα το αυτοκίνητό μου. Την πάτησα...". Δεν έβρισκε, όμως, ακόμα το κουράγιο να ζητήσει αυτό που ήθελε. "Θέλετε να σας πάμε κάπου;", ρωτήσαμε. "Αν είναι στο δρόμο σας...", μουρμούρισε δειλά. Ηταν και ήρθε μαζί μας.

Η διαδρομή από το εργοστάσιο μέχρι τη Μεγαλόπολη δεν ήταν περισσότερο από δέκα λεπτά. Καθισμένος στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου δε γύρισε καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού να μας κοιτάξει. Ούτε καν όταν η συζήτηση είχε ανάψει για τα καλά. Το βλέμμα του είχε κολλήσει έξω απ' το τζάμι, σαν να ταξίδευε και ο νους... "Εδώ δουλεύεις;", προσπάθησε να σπάσει τον "πάγο" ο Μανόλης. "Ναι εδώ, στα ορυχεία", απάντησε αργά. Πέρασαν κάμποσα λεπτά σιωπής - το βλέμμα του ακόμα καρφωμένο στο τζάμι του αυτοκινήτου - και συνέχισε σχεδόν συλλαβιστά: "Δύσκολη δουλιά. Το χειμώνα μες τα νερά και το κρύο, το καλοκαίρι μες στη ζέστη να μην μπορείς να ανασάνεις. Αυτή η σκόνη... Αλλά μόνο η σκόνη; Αφήστε τα...". Μονολογούσε σαν να 'θελε να αποφύγει το διάλογο, σιωπούσε σαν να 'θελε να πνιγούν οι σκέψεις του. Το βλέμμα του ακόμα "ταξίδευε"...

"

Αλήθεια πώς περνάτε τα βράδια στη Μεγαλόπολη; Εχει τίποτα;", ρώτησε πάλι ο Μανόλης, που το προηγούμενο βράδυ - δεν ήταν ακόμα 11 - γύρισε όλη την πόλη και δε βρήκε μαγαζί ανοιχτό για τσιγάρα. "Τι να 'χουμε; Τίποτα δεν έχουμε. Η Μεγαλόπολη είναι εργατούπολη, τι να σου κάνουν οι νέοι. Ο κόσμος εδώ δε βγαίνει, κοιμάται νωρίς. Μόνο αν πάμε στην Καλαμάτα. Εκεί έχει καλύτερη ζωή", απάντησε. "Αλλά και στην Καλαμάτα πώς να πάμε; Δύσκολη η δουλιά στα ορυχεία, δεν περισσεύει όρεξη", ξανάπε λίγο αργότερα.

Πάλι σιωπή. Κοντεύαμε να φτάσουμε. "Εδώ κατεβαίνω. Αθήνα δεν πάτε;", ρώτησε, κοιτάζοντάς μας αυτή τη φορά στα μάτια. Κουνήσαμε αδύναμα τα κεφάλια μας, μας ευχαρίστησε και απομακρύνθηκε αργά. Αλλη μια μέρα στη φάμπρικα πέρασε. Σε λίγο θα άρχιζε η καινούρια. Να ήταν τουλάχιστον διαφορετική... ΜΠ. ΤΣ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ