Προς την τελική ευθεία βαδίζει το σκάνδαλο "Τσιμέντα Χαλκίδας", με την επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προκρίνει τη λύση της παράδοσης μιας ακόμη επιχείρησης στρατηγικής σημασίας του κλάδου ορυκτού πλούτου και τρίτη σε μέγεθος ελληνική τσιμεντοβιομηχανία, στη λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία και στο ξένο κεφάλαιο. Με την παράδοση της τσιμεντοβιομηχανίας στην "Καλτσεστρούτσι", αυτή θα ελέγχει το 52% της ελληνικής αγοράς τσιμέντου.

Παράλληλα, με τη λύση αυτή, 300 δισ. χρέη της "αμαρτωλής" διοίκησης Κιοσέογλου - Τακόπουλου, θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και ο ελληνικός λαός, ενώ οι ίδιοι θα απολαμβάνουν την ανταμοιβή των κυβερνήσεων, στις οποίες βρήκαν στήριξη μέχρι σήμερα. Τίποτα βέβαια δεν εμποδίζει τους Ιταλούς στη συνέχεια να επανατοποθετήσουν στη διοίκηση το δίδυμο Κιοσέογλου - Τακόπουλου, οι οποίοι - όπως όλα δείχνουν - θα βγουν και πάλι κερδισμένοι με το 2% περίπου των μετοχών που θα κατέχουν. Και βέβαια, καμία σκέψη δεν περνάει απ' την κυβέρνηση και την "εκσυγχρονίστρια" νέα υπουργό Ανάπτυξης για την αναζήτηση ποινικών ευθυνών της διοίκησης, που επανειλημμένα έχει καταγγελθεί, έχει οδηγηθεί στο δικαστήριο... αλλά μόνο ως εκεί.

Το ότι η Εθνική Τράπεζα - όπως λέγεται - θα κρατήσει το 24% των μετοχών δε σημαίνει τίποτα, ή ενδεχομένως να σημαίνει και κάλυψη κυβερνητικών ή άλλων ευθυνών.Ευθύνες όμως για τις μέχρι τώρα παλινωδίες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και την τελική επιλογή της πώλησης στο ξένο ιδιωτικό κεφάλαιο, έχει και η διοίκηση του σωματείου, όπου οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ (πλειοψηφία) και ΔΑΚΕ (μειοψηφία) εν αγαστή συναινέσει, με λεκτικές μόνο διαφορές η μία από την άλλη, συμφωνούν στο διά ταύτα, δηλαδή στο ξεπούλημα στους Ιταλούς που πριν λίγα χρόνια (1922) η πλειοψηφία του σωματείου αποκαλούσε μαφιόζους της "Καλτσεστρούτσι".

Σ' αυτό το "γκρίζο" φόντο για την τρίτη σε μέγεθος τσιμεντοβιομηχανία και το μέλλον της παραγωγικής βάσης της χώρας, το σωματείο, με την ομόφωνη απόφαση ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, οδηγείται σε εκλογές 10 μήνες πριν τη λήξη της κανονικής του θητείας (Οκτώβρη 1996). Απόφαση που οδηγεί σε αρκετές σκέψεις για τη σκοπιμότητα της πράξης, ασχέτως του επιχειρήματος περί "αναβάθμισης" και "εκσυγχρονισμού" του σωματείου ενόψει των εξελίξεων, τις οποίες σημειωτέων, κρίνει αρνητικές για τους εργαζόμενους, γνωρίζοντας τη σύμβαση για την οποία δεν έχουν ενημερωθεί οι εργαζόμενοι, σαν να είναι εφτασφράγιστο μυστικό.

Τη στάση αυτή της διοίκησης του σωματείου, καυτηρίασε στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση της προηγούμενης Παρασκευής ο εκπρόσωπος της "Δημοκρατικής Ενότητας" (ΕΣΑΚ), καταγγέλλοντας επίσης και τη μη ενημέρωση και μυστικοπάθεια που διακατέχει τις ηγεσίες των παρατάξεων του δικομματισμού, σαν να έχουν κάτι να κρύψουν.

Η "ΔΕ" επανέλαβε την πρότασή της, για πέρασμα της επιχείρησης στον έλεγχο του δημοσίου και τη δημιουργία Ενιαίου Δημοσίου Φορέα Τσιμεντοβιομηχανίας, με "μαγιά" την ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ και τα "Τσιμέντα Χαλκίδος". Κάλεσε τέλος τους εργαζόμενους να στηρίξουν και με την ψήφο τους στις εκλογές της ερχόμενης Παρασκευής, τη μοναδική αυτή επιλογή για τα συμφέροντα των εργαζομένων και της ελληνικής τσιμεντοβιομηχανίας.