ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 24 Φλεβάρη 1996
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΦΡΑΙΜΙΔΗΣ
Να κινηθούμε έξω από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα

Συζήτηση με τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ με αφορμή την περιοδεία του Ελληνα πρωθυπουργού στις πρωτεύουσες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Σε χώρους έξω από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα λήψης αποφάσεων, στην κατεύθυνση συνεργασίας με τους λαούς της περιοχής οφείλει να κινηθεί η ελληνική κυβέρνηση αν θέλει πράγματι να υπερασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Στη φράση αυτή ίσως μπορούμε να συνοψίσουμε τα συμπεράσματα μιας συζήτησης που είχαμε με τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Β. Εφραιμίδη, με αφορμή την περιοδεία του Ελληνα πρωθυπουργού στις πρωτεύουσες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Στην επισήμανσή μας, πως δίνεται η αίσθηση ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός αναλίσκεται αυτές τις μέρες στο να εκφράζει τα σέβη του στους Ευρωπαίους εταίρους, αίσθηση που γεννά το ερώτημα αν μια τέτοια πρακτική έχει να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, ο Β. Εφραιμίδης απάντησε σχολιάζοντας:

"Δεν είναι άχρηστη η περιοδεία του πρωθυπουργού μας και οι συζητήσεις που έχει με ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών και ιδιαίτερα της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλους. Θα ήταν όμως χρήσιμη και πρακτικά αποδόσιμη αν σε αυτές τις συναντήσεις έβαζε συγκεκριμένα - κατηγορηματικά το θέμα "Κρίση της Ιμιας", σαν κορυφή του παγόβουνου για την αμφισβήτηση από το τούρκικο στρατιωτικο- οικονομικό κατεστημένο, του καθιερωμένου - από δυο παγκόσμιους πολέμους, διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες και επί πλέον από το Χάρτη του ΟΗΕ και του Ελσίνκι - για το απαραβίαστο του συνοριακού εδαφικού καθεστώτος και το οποίο είναι απόλυτα σεβαστό. Γιατί αυτό το διεθνώς νομιμοποιημένο καθεστώς αμφισβητεί το σημερινό τούρκικο καθεστώς και αποτελεί αυτό απαρχή - που δεν ενδιαφέρει μόνο την Ελλάδα, άλλα το σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ευρύτερα - για μια αναθεώρησή του και μάλιστα με χρήση βίας ή απειλή βίας.

Θα ήταν λοιπόν αποδόσιμη αν έθετε έτσι το θέμα και ζητούσε σ' αυτή την περιοδεία - επαφή του την κατηγορηματική καταδίκη αυτής της απόπειρας, που το πέρασμά της θα σήμαινε επικράτηση του νόμου της ζούγκλας (!) και αναθεώρησης όλου του καθιερωμένου "στάτους κβο" (εδαφικού, συνοριακού) με απροσδιόριστες επιπτώσεις στην ειρήνη, την ασφάλεια, τη συνεργασία, τη συνύπαρξη ανάμεσα στους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης και γενικότερα.

Επιπλέον θα ήταν και αναγκαία, αν ζητούσε από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τα θεσμικά της όργανα (Συμβούλιο, Κομισιόν, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) όχι μόνο να καταδικάσουν την απόπειρα κατάλυσης των καθιερωμένων διεθνών κανόνων, συμφωνιών και συμβάσεων, άλλα και την εξαγγελία μέτρων πειθαναγκασμού της τούρκικης απειλής - απόπειρας και ανατροπής της με αποφάσεις για αναστολή κάθε οικονομικών χορηγήσεων προς αυτό το καθεστώς που απορρέουν από την τελωνειακή συμφωνία ένωσης με την ΕΕ και την προωθούμενη ευρωμεσογειακή πολιτική της Ενωσης προς τις μεσογειακές χώρες".

Καθώς αυτά τα "αν" δε φαίνεται να βρίσκονται στην ατζέντα του Ελληνα πρωθυπουργού, ο Β. Εφραιμίδης σημείωσε πως: "Είναι παράλειψη, η, άστοχη τοποθέτηση ότι ο πρωθυπουργός σ' αυτές τις συναντήσεις άτολμα, ή, με προσαρμογή στις επιδιώξεις του αμερικανικού, ΝΑΤΟικού και διευθυντικού παράγοντα της ΕΕ, τοποθέτησε την ελληνική θέση ανάμεσα στο "ήξεις αφίξεις". Σαν συμπέρασμα, από την πολιτικο- διπλωματική διαφημιζόμενη αντεπίθεση της Ελλάδας, μέχρι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, εισπράττουμε θέσεις - τοποθετήσεις (Συμβούλιο Ευρωπαϊκής Ενωσης, Κομισιόν και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) ότι απλώς εκφράζουν τις ανησυχίες τους για τα διαδραματισθέντα. Και συνιστούν, ούτε λίγο ούτε πολύ, διαβουλεύσεις, διάλογο ανάμεσα στα δυο μέρη, ενδεχόμενα και προσφυγή σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα, να αποφανθούν για τα κυρίαρχα δικαιώματα της Ελλάδας, - επαναλαμβάνω - τα καθιερωμένα από το Διεθνές Δίκαιο, τις διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες!".

Αναφερόμενος στη στάση των "εταίρων" ο Β. Εφραιμίδης, μας υπενθύμισε: "Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη συζήτηση σχετικού ψηφίσματος διατυπώσαμε την άποψη του ΚΚΕ και της ομάδας που ανήκουμε, ότι υπεύθυνοι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιορίστηκαν στα όρια έκφρασης ανησυχίας και ευχολογίου για διευθέτηση των προβλημάτων ανάμεσα στις δυο χώρες. Οτι έτσι έκαναν ένα πολιτικο- διπλωματικό "στριπτίζ" αποβάλλοντας ένα ένα τα ρούχα της διαβόητης κοινοτικής αλληλεγγύης, της υπεράσπισης από την Ευρωπαϊκή Ενωση του Διεθνούς Δικαίου και των σχετικών συμβάσεων και ό,τι αυτές συνεπάγονται για τα κυρίαρχα δικαιώματα των χωρών μελών της.Κι αυτό γιατί, από πλευράς ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης - κατά συνέπεια συμμορφούμενων με τις επιταγές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού - πρέπει, στη συμπεριφορά - στάση απέναντι του επιθετικού τούρκικου επεκτατισμού, να υπάρχει ανοχή για να στερεωθεί αυτός σαν παράγοντας περιφερειακής "υπερδύναμης" στην περιοχή (Αιγαίο, Βαλκάνια, Εύξεινος, Καύκασος και επέκεινα). Και μάλιστα για τα δικά του εμπορικο- οικονομικο- στρατιωτικοπολιτικά συμφέροντα (πετρέλαια, δίοδος από Αιγαίο, πολυεθνικές εταιρίες, έλεγχος κάθε αντιιμπεριαλιστικού ανεξαρτησιακού κινήματος των λαών της περιοχής)".

Με δεδομένη αυτή τη στάση των εταίρων, ο Β. Εφραιμίδης, σχολιάζει πως δεν είναι άνευ σημασίας και το γεγονός ότι "σ' αυτές τις επαφές του πρωθυπουργού, όπως προκύπτει από τα δημοσιεύματα, υπαινικτικά μόνο, τέθηκε το θέμα των υποχρεώσεων της σημερινής ενωμένης Γερμανίας για τις οφειλόμενες πολεμικές επανορθώσεις - δισεκατομμυρίων δολαρίων - και του καταναγκαστικού ληστρικού δανείου από τις ναζιστικές αρχές κατοχής".

Πρόκειται, συμπλήρωσε ο Β. Εφραιμίδης, τελικά για φρόνιμη προσαρμογή αν όχι υποταγή και της σημερινής κυβέρνησης όπως και όποιας προηγούμενης, καθώς και των πολιτικών κομμάτων ΝΔ, ΠΟΛ.ΑΝ., "ΣΥΝ" στο μονόδρομο (Ευρωπαϊκή Ενωση, Συμφωνία Μάαστριχτ και συγκεκριμένες για κάθε περίπτωση επιταγές) που όλοι τους έχουν προσυπογράψει αποφεύγοντας το αίτημα του ΚΚΕ που είναι και παλλαϊκό για δημοψήφισμα για αυτά τα θέματα.

Τέλος, συνέχισε ο ίδιος, η νεοδιαφημιζόμενη παραπλανητική καμπάνια ότι στις επαφές του πρωθυπουργού με τους παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στη Διακυβερνητική που θα ακολουθήσει το Μάρτη του '96 θα διεκδικηθεί η αναγνώριση των συνόρων της Ελλάδας σαν εξωτερικό σύνορο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και άρα θα υπάρχει κατοχύρωση - εξασφάλισή τους από οποιαδήποτε προσβολή, σημαίνει:

- Ομολογία ότι τα 50 χρόνια ένταξης στο ΝΑΤΟ, για λόγους ασφαλείας ακριβώς αυτών των συνόρων, δεν είναι επαρκή. Δεν είναι επαρκές επίσης ότι η Ελλάδα έγινε μέλος της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης, ότι μαζί με άλλες χώρες προσυπέγραψε το Χάρτη του Ατλαντικού, τη συμφωνία του Ελσίνκι, μαζί με άλλα που εγγυώνται το ιερό και απαραβίαστο του συνοριακού καθεστώτος, όπως βγήκε από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Και επιζητείται τώρα μια πρόσθετη εγγύηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και δικά της!

- Είναι φανερό και ότι όποια τέτοια αναγνώριση και θριαμβολογία για αυτήν από την κυβέρνηση και τις συνοδοιπορούσες μ' αυτήν δυνάμεις (ΝΔ, ΠΟΛ.ΑΝ, "ΣΥΝ") θα είναι ευχολόγιο και στην πράξη από τους "εγγυητές" θα υπάρχει η γνωστή θέση: Ναι, εγγύηση αν απειληθούν τα σύνορά σας από χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ, της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης (σ' αυτές τις περιπτώσεις βρέστε τα μεταξύ σας) αφού η Τουρκία είναι μέλος και του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να πάτε να διαπραγματευτείτε, να εκδικάσετε τα κυρίαρχα εδαφο- συνοριακά καθεστώτα σε κάποιο διεθνή οργανισμό!

Απαντώντας στην τελευταία ερώτησή μας σχετικά με το τι μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από τους εμφανιζόμενους ως ανταγωνιστές- επιδιαιτητές (ΗΠΑ, ΕΕ), για το αν υπάρχει κάποιος λόγος να διαλέξει η κυβέρνηση ανάμεσα στους δυο, ο Β. Εφραιμίδης σημείωσε: "Σ' αυτή τη γενική τοποθέτηση των λεγόμενων συμμάχων στο ΝΑΤΟ, συνεταίρων στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που τελικά διέπονται από τις επιδιώξεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού διεθνώς και ειδικότερα στην περιοχή μας, δεν υπάρχει ευχέρεια επιλογής. Υπάρχει μόνο αποδέσμευση από τα δεσμά αυτά, διεκδίκηση, υπεράσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με βάση το διεθνές δίκαιο, την αυτοδύναμη ενεργοποίηση του ελληνικού λαϊκού, στρατιωτικού, διπλωματικού δυναμικού, σε στενή συνεργασία με τις δυνάμεις που υπάρχουν και κινούνται στο βαλκανικό χώρο, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και στην ίδια την Τουρκία, για την ειρηνική συνεργασία, ανάπτυξη των λαών της περιοχής, έξω και αντίθετα από την παρέμβαση ξένων ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων και επεμβάσεων που γίνονται με το δόγμα τού "διαίρει και βασίλευε"".



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ