Είναι τα όπλα που χρησιμοποιούν στην ταξική πάλη για να απορρίψουν σαν μη"ρεαλιστικές" (ή και σαν ανεφάρμοστες) τις προτάσεις, τις θέσεις του ΚΚΕ. Λένε χαρακτηριστικά:

- "Δεν είναι ρεαλιστική η πρότασή σας".

- "Αυτά που λέτε είναι θεωρητικά, δε γίνονται στην πράξη",

ή σε μια "γενναιόφρονα" εκδοχή, μας λένε:

- "Καλά τα λέτε, αλλά αυτά δε γίνονται στην πράξη".

- "Δίκιο έχετε, αλλά δεν είναι ρεαλιστικό αυτό που προτείνει το ΚΚΕ".

Ας δούμε τα παραπάνω στο πλαίσιο συγκεκριμένων προτάσεων, θέσεων και πολιτικών έτσι όπως τις συναντάμε στο πεδίο της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης.

Για παράδειγμα, όταν τίθεται:

1. θέμα αποχώρησης από το ΝΑΤΟ,

2. η ανάγκη αντίστασης στα μονοπώλια,

απαντούν

- "αυτό δε γίνεται, δεν είναι ρεαλιστικό"!

Τελικά τι είναι και τι δεν είναι ρεαλιστικό;

Με τη λογική τους, "ρεαλισμός" είναι:

• να σκύβεις το κεφάλι στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό,
• να πηγαίνεις "χέρι χέρι" με τον "πλανητάρχη" Κλίντον,
• να κάθεται το συνδικαλιστικό κίνημα στο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου" και "να τα βρίσκει" με το ΣΕΒ, την ολιγαρχία του τόπου.

"Ρεαλισμός" επίσης είναι να σκύβουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, το κεφάλι και να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να αποθέτουν την ικανοποίηση των αναγκών τους, την ίδια τους την επιβίωση, στα ξεφτέρια του δικομματισμού.

"Ρεαλισμός" επίσης είναι να ξεκόβουν οι εργαζόμενοι από"παλιές", "αναχρονιστικές" συνήθειες, όπως αγώνας και διεκδίκηση για καλύτερη ζωή, αγώνας για μια δίκαιη μη καπιταλιστική κοινωνία.

"Ρεαλισμός" είναι να παραδίνεσαι στην τηλεόραση, να χάνεσαι στον ψεύτικο κόσμο, που κατασκευάζουν "πριν από μας για μας" τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, των κάθε λογής μεγιστάνων της άρχουσας τάξης του τόπου.

***

"Ντύνουν" ιδεολογικά και πολιτικά το "ρεαλισμό" τους, λέγοντας ότι υπάρχει η παντοδυναμία των ΗΠΑ "και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς". Επικαλούνται "τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων" στον κόσμο για να καταλήξουν και πάλι στο "δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς". Ομως παλιότερα που υπήρχε η Σοβιετική Ενωση και οι σοσιαλιστικές χώρες, πάλι τα "δίπλωναν" και έβριζαν τη Σοβιετική Ενωση και το "διπολισμό". Κοινός τόπος και στις δύο περιπτώσεις η υποταγή στον ιμπεριαλισμό.

Η ίδια η ιστορική πείρα - που ξεχνάνε όλοι οι απολογητές του καπιταλισμού και της υποταγής στη "δύναμή" του - αποδείχνει το αστήρικτο των ισχυρισμών τους.

• Η μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση κονιορτοποίησε κάθε "ρεαλισμό" της εποχής, ανέτρεψε την εξουσία της αστικής τάξης και έχτισε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στην ιστορία της ανθρωπότητας.
• Η ένοπλη αντίσταση ενάντια στους φασίστες κατακτητές, στη χώρα μας έγινε πράξη παρά και ενάντια στο "ρεαλισμό" που συνιστούσαν τα αστικά κόμματα.
• Η αμερικανοκίνητη στρατιωτική δικτατορία στη χώρα μας, δεν άντεξε "εκατό χρόνια" όπως ισχυρίζονταν οι κήρυκες της υποταγής του λαού στο καθεστώς, ανατράπηκε.
• Ο ηρωικός λαός του Βιετνάμ τερμάτισε νικηφόρα την αναμέτρησή του με δύο ιμπεριαλιστικές χώρες τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, είναι ξεκάθαρη η διάψευση κάθε "ρεαλισμού" - με τα ιστορικά μέτρα της εποχής του - από την πάλη των μαζών με την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, τους κομμουνιστές.

Στην ιστορική πορεία του εργατικού κινήματος και των αγώνων του ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ο "ρεαλισμός" τσακιζόταν κάθε φορά κάτω από τη δύναμη της πάλης της εργατικής τάξης. Ολες οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης, είναι καρπός της ταξικής πάλης, κόντρα στο "ρεαλισμό" που κήρυτταν οι δυνάμεις της υποταγής στους καπιταλιστές μέσα στο εργατικό κίνημα.

***

Το ΚΚΕ δε στριμώχνει την πολιτική του στα ασφυκτικά μέτρα και όρια του "ρεαλισμού" των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Μετράει τις δυσκολίες και τους συσχετισμούς δύναμης, όχι για να υποκλίνεται σ' αυτές, αλλά για να οργανώνει τη λαϊκή αντίσταση και πάλη, να αναπτύσσει την ταξική πάλη.

Ολα παίρνουν σάρκα και οστά με την ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Οταν παλεύεις όλα είναι ρεαλιστικά.

"Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων" ("ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ", Κ. ΜΑΡΞ και Φ. ΕΝΓΚΕΛΣ).

Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ

Στην ιστορική πορεία του εργατικού κινήματος και των αγώνων του ενάντια στους εκμεταλλευτές του, ο "ρεαλισμός" τσακιζόταν κάθε φορά κάτω από τη δύναμη της πάλης της εργατικής τάξης. Ολες οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης, είναι καρπός της ταξικής πάλης, κόντρα στο "ρεαλισμό" που κήρυτταν οι δυνάμεις της υποταγής στους καπιταλιστές μέσα στο εργατικό κίνημα

- Οπως αποκάλυψε η εφημερίδα μας, υπάρχει εντολή από το υπουργείο Ανάπτυξης και την ΕΤΒΑ να μην παίρνουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά μεγάλες εργασίες αυτή την περίοδο. Πού αποσκοπεί αυτή η ενέργεια;

- Ο γενικός διευθυντής των Ναυπηγείων ενημερώνοντας τη διοίκηση του σωματείου, επιβεβαίωσε ότι πράγματι υπάρχει απόφαση να μην παίρνονται μεγάλες δουλιές, προβάλλοντας σαν αιτιολογία ότι δε θέλουν να δεσμεύσουν το καινούριο μάνατζμεντ που θα έρθει. Απόδειξη είναι και το γεγονός πως το τελευταίο διάστημα υπάρχει από πλευράς Ρώσων η πρόταση για ναυπήγηση έξι πλοίων από 3.500 ως 4.000 τόνους το καθένα. Κανείς όμως απ' τη διοίκηση της εταιρίας δεν παίρνει την ευθύνη να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με στόχο την υπογραφή συμβολαίου και πάλι με το επιχείρημα της αναμονής του νέου ιδιωτικού μάνατζμεντ. Επίσης και το θέμα της κατασκευής βαγονιών του ΟΣΕ εδώ και μήνες βρίσκεται στο "παρά πέντε", αλλά όμως δεν υπογράφεται. Κατά τη γνώμη μας η αιτιολογία που προβάλουν δεν ευσταθεί και ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι άλλος. Είναι η σταδιακή απαξίωση του ναυπηγείου και η μετατροπή του στην πορεία σε καρνάγιο, δηλαδή σε επισκευαστική ζώνη. Φυσικά από μια τέτοια εξέλιξη θα ωφεληθούν εργολάβοι, αεριτζήδες και οι μιζαδόροι.

- Παράλληλα έχει αρχίσει από τις 21 Μάρτη στα πλαίσια της υλοποίησης της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης (49 - 51%), η δραστική συρρίκνωση του προσωπικού των Ναυπηγείων. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην παραγωγική δραστηριότητα του Ναυπηγείου;

- Είναι χαρακτηριστικό ότι για να καλύψουμε σαν ναυπηγείο τις ανάγκες των εργασιών που υπάρχουν (φρεγάτες, επισκευές), έχουμε πολλές υπερωρίες, δουλεύουμε Σαββατοκύριακα, αλλά έχουμε και πολλούς εργολάβους. Το στοιχείο αυτό δείχνει την αναγκαιότητα άμεσων προσλήψεων εργατοτεχνικού προσωπικού αν θέλουμε τη συνέχεια και την ανάπτυξη του ναυπηγείου και στον τομέα των επισκευών - κατασκευών και στον βιομηχανικό. Αλλωστε όλοι έχουν παραδεχτεί ότι το μεγαλύτερο ατού του ναυπηγείου είναι το έμπειρο προσωπικό του. Αντί γι' αυτό όμως η κυβέρνηση - με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας του σωματείου - προχωρεί στη μείωση του προσωπικού κατά 1.000 θέσεις εργασίας. Δηλαδή το στερεί από έμπειρο και ειδικευμένο προσωπικό, χωρίς να αναπληρώνεται από νέες προσλήψεις, ώστε να μπορεί να παίξει τον ρόλο του στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά. Οπως καταλαβαίνετε, το Ναυπηγείο οδηγείται σε μαρασμό, διάλυση και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

- Κατά τη γνώμη σας, οι παραπάνω ενέργειες εντάσσονται σε μια γενικότερη κατεύθυνση για χτύπημα της ελληνικής ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας;

- Ολα αυτά τα στοιχεία πράγματι επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που σαν παράταξη κάναμε απ' την αρχή και επανειλημμένα τα έχουμε καταγγείλει στους εργαζόμενους. Οτι, δηλαδή, απώτερος στόχος της κυβέρνησης και των Βρυξελλών- στα πλαίσια του διεθνούς καταμερισμού εργασίας που μας έχουν επιβάλει και που θέλουν την Ελλάδα χώρα φθηνών υπηρεσιών - είναι να συρρικνώσουν τα ναυπηγεία. Θέλουν να κάμψουν την αντίσταση των εργαζόμενων, να χτυπήσουν εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις. Να στρώσουν το έδαφος για χάρισμα του Σκαραμαγκά σε ιδιώτες, χωρίς να αποκλείεται και το λουκέτο. Εκ των πραγμάτων αναδεικνύεται σαν η μοναδική και πραγματικά βιώσιμη λύση για το Σκαραμαγκά αλλά και τον κλάδο συνολικά: ναυπηγείο 100% στο δημόσιο, επενδύσεις, προσλήψεις και δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας.

ΝΤ. Ν.

ΑΠΕΡΓΟΥΝ, σήμερα Πέμπτη, οι εμποροϋπάλληλοι της Αθήνας, διεκδικώντας ικανοποιητική σύμβαση εργασίας, ανθρώπινο ωράριο, κατοχύρωση της αργίας της Κυριακής, κατάργηση του ωρομισθίου κλπ. (σελίδα 13).

ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ καλεί το Σάββατο, στις 11 π.μ., η Ομοσπονδία Κλάδων Ενδυσης τα σωματεία απ' όλα τα εργοστάσια του χώρου, που αντιμετωπίζουν προβλήματα, με στόχο το συντονισμό της δράσης για την αντιμετώπιση της θύελλας που σαρώνει δικαιώματα και θέσεις εργασίας (σελίδα 13).

ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΗ απεργία και συγκέντρωση (9.30 π.μ.) μπροστά στο υπουργείο Ανάπτυξης πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι της "Χαλυβουργικής", ενάντια στην απόφαση του εργοδότη για συρρίκνωση της παραγωγής και απολύσεις 250 εργατών (σελίδα 13).