ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 4 Απρίλη 1996
Σελ. /36
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Ο απεργοσπάστης Εβερτ

Ο Μ. Εβερτ αν για κάτι δεν μπορεί να κατηγορηθεί, είναι για τη συνέπειά του ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων. Στα δυόμισι χρόνια ως πρόεδρος της ΝΔ, με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία, έχει προσπαθήσει να ευνουχίσει και να εξουδετερώσει κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Ποτέ δε στήριξε ούτε καν φραστικά, ως κόμμα που ελέγχει υποτίθεται την κυβέρνηση, τους αγώνες των εργαζομένων και κάθε φορά πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην κυβέρνηση και στην οικονομική ολιγαρχία για να τους χτυπήσει. Θυμηθείτε τη στάση του απέναντι στους αγώνες των αγροτών, των συνταξιούχων κ.ο.κ. Θυμηθείτε ακόμα ότι όποτε εκδήλωσε υποκριτικό ενδιαφέρον για τα αιτήματα των εργαζομένων, αυτό είχε ως μοναδικό στόχο να τους φέρει σε "διάλογο" με την ... κυβέρνηση.

Το αντιλαϊκό πρόσωπό του φάνηκε άλλη μια φορά προχτές, με αφορμή τις απεργίες που είχαν εξαγγείλει διάφορες κατηγορίες εργαζομένων (κτηνοτρόφοι, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, επιστήμονες στο υπουργείο Γεωργίας κ.ά.). Ο Μ. Εβερτ για λογαριασμό των γενικότερων συμφερόντων του συστήματος και της οικονομικής ολιγαρχίας, ανέλαβε να αντιμετωπίσει τους "ταραξίες", τους οποίους κατηγόρησε ότι "προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις προκειμένου να εκβιάσουν λύσεις σε πάγια αιτήματά τους" (! ).

Δικαίωμά του να επιλέγει το ρόλο του. Δικαίωμα όμως και των εργαζομένων είναι να τον καταδικάσουν στο περιθώριο, τόσο τον ίδιο όσο και την πολιτική του, που ταυτίζεται με αυτήν της κυβέρνησης.

Το πονηρό πουλί...

Κάτι ήξερε ο "πονηρός" υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης και έδωσε την τελευταία στιγμή το κείμενο των 1.300 σελίδων για τη σύμβαση της ζεύξης Ρίου - Αντίρριου στο Τεχνικό Επιμελητήριο. Ηθελε να αποφύγει κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή τις ενοχλητικές φωνές ενάντια στο σκάνδαλο που προετοίμαζε με πείσμα και να κερδίσει τις εντυπώσεις παίζοντας μόνος του.

Ομως, τα ωραία δεν κρατούν πολύ. Ετσι, το ΤΕΕ χτες αποκάλυψε πλήρως τον αποικιακό χαρακτήρα της σύμβασης, με την οποία τα συμφέροντα του δημοσίου λεηλατούνται και παρέχονται τα πάντα τσάμπα στους μεγαλοκατασκευαστές.

Βέβαια, ο Κ. Λαλιώτης, πονηρά σκεπτόμενος, απέφυγε να απαντήσει, ακριβώς για να μην εκτεθεί περισσότερο και ρεζιλευτεί.

Ομως αυτό δε θα το αποφύγει, αργά ή γρήγορα, όσο και αν το επιδιώκει.

Και ... "κοινωνικό" χαράτσι

"Κοινωνική πολιτική" με "ξένα κόλλυβα" ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση. Θα επιβάλει, λέει, στους έχοντες κινητή ή ακίνητη περιουσία ειδικό φόρο (το φόρο αλληλεγγύης), τον οποίο θα διαθέτει για ανακούφιση των φτωχών. Βέβαια, όταν η κυβέρνηση μιλάει για "έχοντες", μη νομίζετε ότι εννοεί τους οικονομικά ισχυρούς.

Εννοεί αποκλειστικά και μόνο τα συνήθη θύματά της, τους μισθωτούς και τους μικρομεσαίους, τους οποίους προτίθεται να "ξεζουμίσει" πάλι, για να δείξει ότι έχει "κοινωνικό πρόσωπο". Αν, όμως, η κυβέρνηση θέλει να συνδράμει τους ενδεείς, ας το πράξει τούτο εξ ιδίων πόρων, περιορίζοντας απλά και μόνο τα αμέτρητα δισεκατομμύρια, τα οποία αρπάζει από τους μισθοσυντήρητους και συνταξιούχους και τα προσφέρει - με τη μορφή "κινήτρων", παροχών κ.ο.κ. - στους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου. Η, εν πάση περιπτώσει, αν δεν υπάρχουν περιθώρια "χρηματοδότησης" της ανεργίας, ας απευθυνθεί στους πραγματικά έχοντες.

Σε αυτούς που, σε τελευταία ανάλυση, φέρουν και την πρώτη ευθύνη για τη συνεχώς διογκούμενη ανεργία...

Τα όρια της πολιτικής λιτότητας

Στα όριά τους φθάνουν οι αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης, οι οποίες είναι εναρμονισμένες με τα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Ετσι αμφισβητείται έντονα και βάσιμα από αρκετούς, αν η κυβέρνηση καταφέρει να προσεγγίσει περισσότερο τους "δείκτες" της ΟΝΕ. Κυρίως όσον αφορά τον πληθωρισμό, που είναι ο δείκτης - καμάρι για την κυβέρνηση.

Αποκαλυπτική υπήρξε η καθηγήτρια Νεγρεπόντη - Δεληβάνη, η οποία, μιλώντας στο "Φλας", δήλωσε ότι "με τα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να παρέμβει για να μειώσει τον πληθωρισμό. Νομίζω, τόνισε, ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για τη διατήρηση της γενικότερης κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής. Το πιο δραματικό όλων, συμπλήρωσε, είναι η διαπίστωση ότι το μοναδικό θετικό αποτέλεσμα της εντεκάχρονης πολιτικής λιτότητας δεν υπάρχει πια. Δηλαδή, η μόνη νίκη της όλης αυτής πολιτικής ήταν στο μέτωπο του πληθωρισμού. Και αυτό πλέον δεν υπάρχει".

Ομως, δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες όσον αφορά την αλλαγή πλεύσης της οικονομικής πολιτικής, η οποία δε στηρίζεται μόνο από την κυβέρνηση, αλλά από όλα τα κόμματα του δικομματισμού. Οι μόνες θετικές αλλαγές θα επιβληθούν με τους αγώνες των εργαζομένων.

"Τρελά μυαλά"

Απαγορεύεται η κατανάλωση μεδουλίου οστών, νωτιαίου μυελού και μυαλών, από τα βοοειδή που έχουν προσβληθεί από τη νόσο των "τρελών αγελάδων", λένε οι επιστήμονες όλου του κόσμου. Απορία: Ακόμα και τους καλούς καιρούς, που ήταν στα καλά τους τα ζώα, ποιος έτρωγε όλα αυτά τα απαίσια πράγματα;

***

Τελικά τα ..."διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα", του είδους "Μιμίκος" και "Βοκτάς", τα είχαμε υποτιμήσει. Είδατε παρουσία και προσβάσεις στα Μέσα Επικοινωνίας; Πρώτες φίρμες...

***

Μέσα στην όλη ιστορία, νάτος ο - συνήθης "μαϊντανός" - Ευάγγελος Γιαννόπουλος, να ισχυρίζεται πως για τα ψόφια κοτόπουλα φταίνε ...οι εργαζόμενοι που δεν κατάγγειλαν τι συνέβαινε...

***

Αλήθεια, πόσες φορές πήγε το 1995 η Επιθεώρηση Εργασίας σε τέτοιες επιχειρήσεις, για να τα μάθει από πρώτο χέρι;

***

Λέτε να ψυλλιάζονται τίποτε οι αστυκτηνίατροι, που το πάνε για απεργία μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα; Σου λέει, με τους τόνους κρέατος και αυγών, που θα καταναλωθούν το Πάσχα, εμείς καλύτερα να μην ξέρουμε τίποτε...

***

"Θα τον συγκρατήσουμε τον τιμάριθμο", επιμένει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Δε συγκρατεί καλύτερα τον εαυτό του; Πολλές δηλώσεις κάνει κι οι αριθμοί πολλές φορές δε συγχωρούν, όσο κι αν τους "μαγειρέψει".

***

Κοίτα να δεις, που αγρίεψε κι ο Ε. Βενιζέλος και θέλει "πιο επιθετική πολιτική" απέναντι στην Αγκυρα! Φαίνεται ότι τού 'χει μείνει απωθημένο, από τις νίλες που έπαθε με τις εξεγέρσεις στις φυλακές και κάπου πρέπει να ξεσπάσει...

Γιατί δεν τρώω

Ο χοίρος

έχει βάκιλους

η κότα

σαλμονέλα,

η ντοματούλα

φάρμακα,

το βοδινό

βρουκέλα,

βρε, άντε,

παρατήστε με

με όλ' αυτή

την τρέλα!

Ελόγου

αδίστακτα

πηγαίνω

στο παζάρι,

για χοίρους,

για κοτόπουλα

για ψάρια

και μοσχάρι,

κι αν, τελικά,

το μάτι μου μονάχα

τα ...κιαλάρει,

δεν είναι

απ' το φόβο μου

μα απ' το σφιχτό

ζωνάρι!

Ο οίστρος

Αδικος κόπος

Πριν λίγο καιρό ο υφυπουργός Παιδείας είχε ζητήσει από τις καθαρίστριες δημοσίων σχολείων "περίοδο χάριτος" ενός μήνα, προκειμένου να μελετήσει το αίτημά τους για αλλαγή της εργασιακής σχέσης από εργολαβική σε αορίστου χρόνου. Ο ένας μήνας πέρασε και το Σωματείο Καθαριστριών θεώρησε σκόπιμο να επισκεφτεί τον υφυπουργό για να πάρει την απάντηση που του όφειλε. Αλλά άδικος κόπος. Πήραν ξανά από κάποιον διευθυντή του υπουργείου υποσχέσεις και αοριστολογίες, τίποτα συγκεκριμένο, τίποτα χειροπιαστό. Μετά από αυτό θεώρησαν ανώφελο να συναντηθούν με τον υφυπουργό και αποχώρησαν. Εξάλλου, τόσα χρόνια πια, έχουν μάθει το δρόμο και αυτόν που οδηγεί στο υπουργείο, αλλά κι αυτόν που οδηγεί στη λύση των προβλημάτων, το δρόμο του αγώνα.

Εμπαίζουν τους δημόσιους υπαλλήλους

Ο εμπαιγμός των εργαζομένων στο δημόσιο και από την κυβέρνηση Σημίτη δεν έχει όρια. Δε φτάνει που τους έχουν καταδικάσει σε εντεκάχρονη λιτότητα. Δε φτάνει που τα εισοδήματά τους έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό. Δε φτάνει που τους κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα με τα περί νέου μισθολογίου. Δε φτάνει που...

Ηρθε από πάνω και η εγκύκλιος της ντροπής του υπουργείου Οικονομικών, με την οποία τα ψίχουλα της "αύξησης" του ...2,5%, που έπρεπε να είχαν καταβληθεί την 1/1/96, θα δοθούν στους δημόσιους υπαλλήλους τον Μάη!

Ασφαλώς δε "σώζονται" με την "αύξηση" οι εργαζόμενοι στο δημόσιο.

Αυτό που έχει χαθεί, όμως, προ πολλού είναι η φερεγγυότητα και η τσίπα της κυβέρνησης Σημίτη.

Οι ύαινες της σαπίλας

Ποιος τρέφεται κυριολεκτικά από τη σαπίλα που έχει κατακλύσει το τελευταίο διάστημα τη δημόσια ζωή, λόγω των "τρελών αγελάδων", των σάπιων κοτόπουλων, των κλούβιων αυγών κλπ.;

Μα φυσικά τα τηλεοπτικά κανάλια. Βρήκαν άλλη μια ευκαιρία για να κάνουν επίδειξη των δυνατοτήτων που έχουν σε παραπληροφόρηση και κατατρομοκράτηση των πολιτών. Σε καμία περίπτωση δε φάνηκε ότι τους ενδιέφερε η πραγματική και ουσιαστική ενημέρωση για την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην αγορά, ούτε βέβαια οι αιτίες που την προκάλεσαν, ούτε η προστασία της υγείας των πολιτών. Με λίγα λόγια, τα αφεντικά των ΜΜΕ αντιμετώπισαν το τεράστιο πολιτικοοικονομικό ζήτημα της προστασίας των πολιτών, από τη σκοπιά αυτού που ζει τα γεγονότα "από μέσα", αυτού που είναι βουτηγμένος στη βρωμιά και πασχίζει να την κουκουλώσει, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να βρωμίζει περισσότερο.

Η συνταγή τους, που γίνεται στο όνομα της θεαματικότητας, όσο πάει και αντί να φέρνει τα αποτελέσματα που περιμένουν, φέρνει τα ακριβώς αντίθετα. Καλά βαδίζουν!

Διπλή πρόκληση

Την "ελπίδα" του εξέφρασε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Ι. Στράτος,κατά την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης της ντροπής, ώστε στις κλαδικές συμβάσεις να "διασφαλίζεται" με τον ίδιο τρόπο το εισόδημα των εργαζομένων! Ελπίζει, δηλαδή, να υπογραφούν και οι κλαδικές συμβάσεις με αυτές τις εξευτελιστικές αυξήσεις, που προβλέπει η εθνική σύμβαση...

Αλλά ο πρόεδρος του ΣΕΒ εξυπηρετεί απλώς τα συμφέροντα των βιομηχάνων, βρίσκοντας "πάτημα" στην... ικανοποίηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για τη σύμβαση. Ικανοποίηση, που εκφράστηκε από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ο οποίος ηγούμενος της παράταξής του, οδήγησε τη σύμβαση σε αυτό το σημείο και τώρα καλεί σύσκεψη ομοσπονδιών, για να εξεταστεί η "αγωνιστική διεκδίκηση" για την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων! Γιατί τόσος κόπος, αφού αυτή η σύμβαση είναι μια χαρά, κατά την κυβερνητική πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ;



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ