Εγκαινιάστηκε πριν λίγες μέρες στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (Γλύκωνος 4, Δεξαμενή), με μεγάλη επιτυχία, έκθεση έργων της Ρουμπίνας Σαρελάκου.Ξεχωριστά πραγματικά εγκαίνια, για μια ξεχωριστή εικαστική παρουσίαση. Δεκάδες νέοι, μαθητές της, σπουδαστές από τα ΤΕΙ, ομότεχνοι, φιλότεχνοι και φίλοι "πλημμύρισαν" το χώρο της γκαλερί, ενώνοντας τις ζωντανές φωνές τους με τη ζεστή, όμορφη, ειλικρινή εικαστική "γλώσσα" της καλλιτέχνιδας.

Η καταξιωμένη ζωγράφος και χαράκτρια παρουσιάζει την πρόσφατη εικαστική της δημιουργία και πάλι στην Αθήνα, σε μία ατομική έκθεση έργων της, μετά την εκθεσιακή της δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη, όπου πριν λίγους μήνες παρουσιάστηκε ένα σημαντικό κομμάτι της δημιουργίας της, στην "Τερρακόττα" και στο "Γαλλικό Ινστιτούτο".Στην τωρινή της έκθεση, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών,φιλοξενούνται 30 έργα, με τα οποία αποδείχνεται ότι προχωρά η εικαστική της έκφραση πέρα από τις μέχρι σήμερα αναζητήσεις της σε τεχνικές και υλικά. Πρόκειται για έργα ζωγραφικής, αλλά και κατασκευές. Κυρίως τοπία, μικρών και μεγάλων διαστάσεων, ζωγραφισμένα με μολύβι, αλλά και λεπταίσθητα στεφάνια, σε διάφορα μεγέθη, κατασκευασμένα από φυσικά υλικά, λιτά και πλούσια μαζί, οριακά. Σχοινιά, φύκια, αποξηραμένα αγριολούλουδα, λεπτά ξυλαράκια, γίνονται ύλη γλυπτικής στα χέρια της Σαρελάκου.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γιάννης Παπαϊωάννου,"τα τοπία αποδίδονται με αδρές φόρμες και δραματικές αντιπαραθέσεις (... ) ανάμεσα στη ρεαλιστική ακρίβεια της καταγραφής και τη μεταφυσική απόδοση της εσώτερης ουσίας των πραγμάτων".

Τοπία από την κυκλαδίτικη φύση, κυρίως από τη Νάξο, όπου η Ρ. Σαρελάκου χρόνια τώρα περνά ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής της. Τοπία οικεία, αγαπημένα, που σημαδεύουν το χρωστήρα της, προσδίδοντάς του κάτι από τη "σιωπή" των βράχων, από το σφύριγμα του αγέρα στην ξερή γη και από το ηχηρό πέρασμά του πάνω στα λογής λογής λουλούδια του αγρού. Χαρακτηριστικές όψεις των Κυκλάδων, όπου πρωταγωνιστεί η μαγεία της φύσης.Η αρχιτεκτονική, αλλά και η ανθρώπινη μορφή απουσιάζουν. Μόνο το "άγγιγμα" ενός χεριού ή το "χάιδεμα" του βλέμματος πλανιούνται στον αγέρα. Πολλές φορές τα αγριολούλουδα "κλείνουν" ασφυκτικά το κάτω μέρος του πίνακα, αφήνοντας ανοιχτό έναν μακρινό "κινηματογραφικό" ορίζοντα. Αλλοτε - κυρίως στις μεγαλύτερες διαστάσεις - καταλαμβάνουν όλο το χώρο του τελάρου. Με μία αίσθηση που θυμίζει "ανάγλυφο" περιμένουν το άγγιγμα του θεατή που θα τους δώσει πνοή στο ταξίδι του χρόνου. Και όλα αυτά, χωρίς τη βοήθεια του χρώματος, αφού η Ρ. Σαρελάκου φωτίζει την ψυχή της και τις συνθέσεις της, στηριγμένη στην απλότητα του άσπρου και του μαύρου.

Ξεχωριστή θέση στα έργα που παρουσιάζονται, καταλαμβάνουν μια σειρά από λιτές κατασκευές - στεφάνια, πλεγμένα με "ασήμαντα", ξερά αγριολούλουδα και δεμένα με αρχέγονη απλότητα σε κάθε παραλλαγή. Μερικές φορές, τα στεφάνια γίνονται σημείο αναφοράς και πηγή ζωγραφικής έμπνευσης πάνω σε γιαπωνέζικα χαρτιά. Τόσο σ' αυτά τα έργα, όσο και στις κατασκευές που στηρίζονται σε ταπεινά υλικά από τη φύση, η Ρ. Σαρελάκου ακολουθεί το σχήμα του κύκλου.

"Δεν είναι τυχαίος ο τρόπος που η Ρ. Σαρελάκου πλέκει τα στεφάνια της σαν αρχέτυπα", σημειώνει ο Γ. Παπαϊωάννου. "Για κάποιον άλλον, αυτά τα στεφάνια θα μπορούσαν να είναι μόνο πολύτιμα και να παραπέμπουν σε Βεργίνες. Αλλος θα τύχαινε να τα δει σε νεκρικές τελετουργίες κι άλλος σε χαρούμενους εορτασμούς του Μάη".

Ισως ακόμη, να φέρνουν στο νου έναν όρκο πίστης, τον "αρραβώνα" της καλλιτέχνιδας με πρόσωπα, γεγονότα, αξίες της ζωής της. Μία υπόσχεση πίστης στους "δεσμούς", σε ό,τι πίστεψε, αγάπησε και κράτησε βαθιά μέσα της μέχρι σήμερα, με την ιερότητα που χαρακτηρίζει ένα Μυστήριο.

"Να 'τανε, λέει, ένα οδοιπορικό στα τοπία του ανεξιχνίαστου,/ μια κατάδυση στο αίνιγμα του ορατού,/ μια αποκάλυψη στο βυθό του μυστηρίου/ καθαγιασμένη από τη λέξη - μη λέξη/ τη μη περιγραφή/ τη μη εξήγηση. / Κάπως έτσι ανέσυρε μες απ' το σιωπηλό χαρτί τις ζωγραφιές της".

Ηλιάνα ΜΟΡΤΟΓΛΟΥ

"Αγρός" μολύβι - σχέδιο