ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 9 Απρίλη 1996
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Ανθρωπιστική βοήθεια στην Κούβα

"Σπάμε τον αποκλεισμό, στηρίζουμε την ελπίδα". Με αυτό το σύνθημα ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας, στα πλαίσια της διεθνιστικής αλληλεγγύης, πραγματοποίησε προχτές την 5η - μέσα στα τελευταία τρία χρόνια - αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Κούβα. Στην ιχθυόσκαλα του Κερατσινίου, χαράματα της Κυριακής, φορτώθηκαν σε λάντζες περισσότεροι από 20 τόνοι λαδιού, φαρμάκων, σαπουνιού, ρουχισμού και τροφίμων και μεταφέρθηκαν στο πλοίο "Αρμονι Σι", που βρισκόταν προσαραγμένο κοντά στην Αίγινα.

"Εδώ και 35 χρόνια η Κούβα κάνει έναν αγώνα. Στον αγώνα αυτό ο λαός της Κούβας έχει την ανάγκη όλων μας", είπε στον "Ρ" ο Κώστας Τουμασάτος, γενικός γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας. Τόνισε ότι ουδέποτε ο κουβανικός λαός " άπλωσε χέρι επετείας", γεγονός που κάνει τον αγώνα του ακόμα πιο δύσκολο αλλά και πιο μεγαλειώδη. "Ο αγώνας της Κούβας είναι αγώνας πανανθρώπινος. Αγωνίζονται οι Κουβανοί για να έχει το δικαίωμα κάθε λαός να καθορίζει μόνος του τον τρόπο της πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής του ανάπτυξης", επισήμανε ο Κ. Τουμασάτος.

Στην προχτεσινή αποστολή εκτός από φάρμακα, τρόφιμα κλπ. στάλθηκε στην Κούβα και ένα μεταχειρισμένο ακτινολογικό μηχάνημα, αποτελούμενο από δύο επιμέρους μηχανήματα θώρακος και στομάχου και από εμφανιστήριο. Παράλληλα η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) πρόσφερε στα παιδιά της Κούβας χαρτικά και διάφορα σχολικά είδη. Συγκινητική ήταν και η προσφορά του ΕΔΟΕΑΠ, της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ), του Συνδικάτου Οικοδόμων και των οικογενειών των Κουβανών γυναικών που ζουν στην Ελλάδα. "Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος ώστε να μπορέσουμε να τα συγκεντρώσουμε όλα αυτά. Πρέπει να σημειωθεί όμως ότι η ανταπόκριση του κόσμου - ιδιαίτερα των ανώνυμων πολιτών - ήταν συγκινητική. Απ' το υστέρημά τους απλοί πολίτες έδωσαν ό,τι μπορούσαν", τόνισε ο Κ. Τουμασάτος.

Ο γενικός γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας αναφέρθηκε ιδιαιτέρως στον πρόσφατο νόμο Χελμς Μπάρντον - ψηφίστηκε απ' τα νομοθετικά όργανα των ΗΠΑ και κυρώθηκε απ' τον Μπ. Κλίντον μετά την πτώση δύο αμερικανικών αεροπλάνων - με τον οποίο επεκτείνεται ο οικονομικός αποκλεισμός της Κούβας σε τέτοια ένταση ώστε να παίρνει τη μορφή οικονομικού πολέμου. Υπενθυμίζεται ότι ο συγκεκριμένος νόμος προβλέπει μεταξύ άλλων τη διακοπή όλων των πτήσεων τσάρτερ από το Μαϊάμι στην Κούβα, καθώς και την απαγόρευση της πώλησης προϊόντων που έχουν παρασκευαστεί με χρήση της κουβανικής ζάχαρης! "Με την επιβολή της "νέας τάξης πραγμάτων" η αλληλεγγύη προς τον λαό της Κούβας και την κυβέρνησή του δεν πρέπει να είναι μόνο υλική αλλά και ηθική. Ισως αυτό να είναι και το πιο σημαντικό", κατέληξε ο Κ. Τουμασάτος.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ Ν. ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ
"Να κρατήσουμε άσβεστο το χαμόγελό του"

Την 44η επέτειο της εκτέλεσης του "ανθρώπου με το γαρίφαλο", τίμησε η ΚΟ Κοκκινιάς του ΚΚΕ

Εκδήλωση, με αφορμή την 44η επέτειο της εκτέλεσης του "ανθρώπου - συμβόλου του ΚΚΕ", Νίκου Μπελογιάννη, διοργάνωσε την Κυριακή, η ΚΟ Κοκκινιάς του ΚΚΕ. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκε πλήθος κόσμου, αποδίδοντας φόρο τιμής στη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη. Η εκδήλωση έγινε με σεμνότητα στο Γ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου κατατέθηκαν στεφάνια, από το ΚΚΕ, την ΚΝΕ και την ΠΕΑΕΑ.

Αναφερόμενος στην προσωπικότητα του κομμουνιστή αγωνιστή, ο γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής ΚΚΕ Κοκκινιάς, Ν. Παπαγεωργάκης, τόνισε: "Η φυσιογνωμία του Νίκου Μπελογιάννη έμεινε στη μνήμη των τίμιων ανθρώπων σαν σύμβολο αγώνα για την ειρήνη και την εθνική ανεξαρτησία. Οι σύντροφοί του, που συνεργάστηκαν μαζί του, τον περιγράφουν σαν δίκαιο, αυστηρό και απαιτητικό λαϊκό καθοδηγητή". Παράλληλα, αναφέρθηκε στη δράση του Νίκου Μπελογιάννη και στα γεγονότα που οδήγησαν στην εκτέλεσή του, στις 30 Μάρτη του 1952, μαζί με τους συναγωνιστές του, Ηλία Αργυριάδη, Δημήτρη Μπάτση και Νίκο Καλούμενο. Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν τότε 37 χρόνων. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην απολογία του Νίκου Μπελογιάννη στο δικαστήριο. Οπως είπε ο Ν. Παπαγεωργάκης, "η απολογία του Μπελογιάννη, είναι η περήφανη στάση του κομμουνιστή ηγέτη, που ακόμη κι από τη θέση του μελλοθάνατου παραμένει αταλάντευτος στα ιδανικά και στις αξίες του".

"Πέρασαν από τότε 44 χρόνια. Τη σημαία του αγώνα για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού, για σοσιαλισμό, την κράτησαν ψηλά οι κομμουνιστές", επισήμανε ο Ν. Παπαγεωργάκης. "Στις μέρες μας, που τα ιδανικά και οι αξίες γίνανε διαφημιστικά σποτ στην τηλεόραση, που η ελληνική γλώσσα γίνεται συνθηματολογία, που η ανεξαρτησία της χώρας μας απειλείται από τη "νέα τάξη πραγμάτων", τα οράματα και οι ιδέες, που γι' αυτά έδωσαν τη ζωή τους οι χιλιάδες αγωνιστές, εμπνέουν και διδάσκουν τους συνεχιστές του αγώνα και της θυσίας, του Νίκου Μπελογιάννη".

Καταλήγοντας, σημείωσε: "Με την ενότητα, τη συσπείρωση όλων, την καθοδήγηση του ΚΚΕ και την πάλη μόνο είναι δυνατόν να γυρίσουμε τον τροχό της ιστορίας, προς όφελος του λαού για να διατηρηθεί άσβεστο το χαμόγελο του ανθρώπου με το γαρίφαλο".

Στην εκδήλωση της Κυριακής, παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Επιτροπής Πόλης Πειραιά του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα της Βαγγέλη Ξένο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, αντιπροσωπεία του Τομεακού Γραφείου της ΚΝΕ Κοκκινιάς - Κορυδαλλού, της "Δημοκρατικής Ενότητας Νίκαιας", με επικεφαλής την Βέρα Νικολαϊδου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, όλη η διοίκηση του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Κοκκινιάς, δημοτικοί σύμβουλοι και εκπρόσωποι μαζικών φορέων.

Αγριεύει ο πληθωρισμός

Και ξανά προς ...τα ύψη τραβά ο επίσημος τιμάριθμος, συμπιέζοντας ακόμη πιο χαμηλά τα λαϊκά εισοδήματα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στο πρώτο τρίμηνο, το επίσημο καλάθι της νοικοκυράς έγινε ακριβότερο κατά 3%. Η εξέλιξη αυτή, που είχε ως συνέπεια να επιταχυνθεί ο ρυθμός αύξησης πληθωρισμού - τινάχτηκε στο 9,1% το Μάρτη του 1996 από 8,1% τον περασμένο Δεκέμβρη - κάνει όνειρο θερινής νυκτός το στόχο της κυβέρνησης για 5% στο τέλος του χρόνου.

Τι φταίει που ανακόπηκε η πτωτική πορεία του πληθωρισμού και ο επίσημος τιμάριθμος άρχισε να ξανατραβά την ανηφόρα;

Οσοι δεν κλείνουν σκόπιμα τα μάτια τους, δεν μπορεί να μη βλέπουν την πραγματικότητα. Οτι, δηλαδή, ο μεγάλος ένοχος για την έξαρση της ακρίβειας και του πληθωρισμού είναι η ίδια η κυβερνητική πολιτική. Μια πολιτική, που ακούει στο όνομα "απελευθέρωση" της αγοράς και των τιμών. Οι κάθε είδους θιασώτες αυτής της πολιτικής, που υποστήριζαν πως με την "απελευθέρωση" της αγοράς και των τιμών θα ενταθεί ο ανταγωνισμός, θα μειωθούν οι τιμές και θα χτυπηθεί το "τέρας" του πληθωρισμού, διαψεύστηκαν οικτρά. Οπως, επίσης, διαψεύστηκαν οικτρά οι κάθε είδους κονδυλοφόροι, που υπερασπίζοντας τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, δήλωναν πως δήθεν φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό.

Η πραγματικότητα απέδειξε και αποδεικνύει καθημερινά πως η πολιτική "απελευθέρωσης" διεύρυνε τα όρια ασυδοσίας των μεγαλοεπιχειρηματιών να αισχροκερδούν. Αισχροκέρδεια, που δεν περιορίζεται μόνο στην ασυδοσία τους να επιβάλλουν τις τιμές. Στο κυνήγι της εξασφάλισης μεγαλύτερων κερδών, οι άρχοντες της "ελεύθερης αγοράς" θέτουν συνειδητά σε κίνδυνο ακόμη και τη δημόσια υγεία, διοχετεύοντας στο καταναλωτικό κοινό ακατάλληλα και επικίνδυνα τρόφιμα και μια σειρά άλλα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, όπως αποδείχτηκε τελευταία με τις "τρελές" αγελάδες. Και φυσικά, "λάδι στη φωτιά" του πληθωρισμού ρίχνει και η ίδια η κυβέρνηση, που, εμμένοντας στη συνέχιση μιας πολιτικής που αναπαράγει τα αδιέξοδα για την οικονομία και επιδεινώνει τη θέση των εργαζομένων, αυξάνει τους φόρους και τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, για να μη θίξει τα προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου.

Οσο για εκείνους που υποστήριζαν πως φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό, τους διαψεύδουν - εκτός από την καθημερινή πραγματικότητα - και τα επίσημα στοιχεία. Στοιχεία που δείχνουν ότι ενώ στο πρώτο τρίμηνο του 1996 ο επίσημος τιμάριθμος αυξήθηκε 3% και πυροδότησε τη νέα έξαρση του πληθωρισμού, οι μισθοί και οι συντάξεις παραμένουν ακόμη και σήμερα "παγωμένοι" στο ίδιο ύψος με το Δεκέμβρη του 1995, αφού μέχρι στιγμής δεν έχουν δοθεί ακόμα και οι ψευτοαυξήσεις που αποφάσισε η κυβέρνηση.

Με δυο λόγια, οι απώλειες εισοδημάτων που είχαν - μόνο λόγω πληθωρισμού - οι εργαζόμενοι, μεταφέρθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα θησαυροφυλάκια των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και το μέλλον είναι δυσοίωνο για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, καθώς η κυβέρνηση δε δείχνει πρόθυμη να εγκαταλείψει την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, αν δε βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης από τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, που είναι τα θύματα αυτής της πολιτικής.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ