Οι μικροκομματικοί υπολογισμοί και σκοπιμότητες που βαραίνουν στις αποφάσεις της κυβέρνησης, όσον αφορά το χειρισμό του προβλήματος με την ΠΓΔ της Μακεδονίας, φέρνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα (;) αποτελέσματα. Για παράδειγμα, οι τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι δε βιαζόμαστε να κλείσουμε το θέμα των Σκοπίων και η οπισθοδρόμησή του σε σχέση με την αρχική πρόθεση να κλείσει το θέμα μέσα στον Απρίλη, είχαν ως άμεσο αποτέλεσμα να σηκώσουν πάλι κεφάλι οι πατριδοκάπηλοι, τύπου Παπαθεμελή, Σαμαρά κ.ά.

Ετσι, ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης, με χτεσινές του δηλώσεις, ζητάει από τον Κ. Σημίτη να εξηγήσει γιατί "προσπάθησε να εκβιάσει ψυχολογικά το λαό, λέγοντας ότι το θέμα των Σκοπίων έπρεπε να κλείσει επειγόντως μέχρι τις 16 Απριλίου" (;) και επίσης να ξεκαθαρίσει αν παραμένει ή όχι στη γραμμή του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών.

Τα θέλει και τα παθαίνει ο πρωθυπουργός, όσον αφορά την υπόθεση των Σκοπίων.

Τι κοινό έχει η σύγκρουση Παπαντωνίου - Παπαδόπουλου και το ματς Παναθηναϊκού - Αγιαξ; Και τα δύο τα παρακολούθησε ο Σημίτης, απ' την εξέδρα.

***

Στο Ολυμπιακό Στάδιο αποφάσισε κάποια στιγμή να μπει στο γήπεδο και να κάνει μια "παρέμβαση υπέρ των ελληνικών συμφερόντων", αλλά του εξήγησαν ότι ...άλλο Βαν ντε Γκουρ, άλλο Βαν ντε Μπρουκ.

***

Για τον τσακωμό των οικονομικών υπουργών προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν έγινε και τίποτα, πρόκειται - λέει ο Ρέππας - για "κλίμα συνεργασίας". (κάτι σαν το... "δεν πειράζει, σήμερα κέρδισε το ελληνικό ποδόσφαιρο").

***

Πάντως, για να αναφερθούμε λίγο και στο περιεχόμενο της διαφωνίας τους, υπάρχει ένα ερώτημα: Τσακώνονται γιατί κανείς τους δε θέλει την "πατρότητα" της περίφημης "έκθεσης περικοπών" ή για το ποιος θα την εφαρμόσει πρώτος;

***

Στη δεύτερη περίπτωση, την πρωτιά τη δικαιούται ο Παπαντωνίου. Τώρα τελευταία δε βλέπει πολλές διαδηλώσεις μπροστά απ' το υπουργείο του και τον βασανίζει η ανασφάλεια ότι παρεκκλίνει από το πρόγραμμα "σύγκλισης".

***

Ορθώς έπραξε η κυβέρνηση και κατέβασε το σύμπλεγμα αμερικανικής και ελληνικής σημαίας από τη βραχονησίδα Ιμια. Είπαμε, αναγορεύσαμε μόνοι μας σε "συγκυρίαρχους" τις ΗΠΑ, να μην το δείχνουμε κιόλας.

Κακό πράγμα να θες να τα 'χεις καλά με όλους. Αναγκάζεσαι να λες μισά τα πράγματα και, εν τέλει, να χάνεις το δίκιο σου. Οπως ο δήμαρχος της Αθήνας, που, μιλώντας στο δημοτικό ραδιοσταθμό, σωστά επισήμανε ότι η πλειοψηφία των μεγάλων δήμων έχουν φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας. Μόνο που δεν πήγε λίγο παραπέρα ο δήμαρχος. Δεν είπε τι φταίει γι' αυτήν την κατάσταση. Δεν είπε για τα 720 δισ., που παράνομα παρακρατεί η κυβέρνηση από τους δήμους. Δεν είπε για τις δικές του ευθύνες, που, ως πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, δε διεκδικεί αυτά τα χρήματα. Αντίθετα, είπε πάλι μισή αλήθεια, όταν χρέωσε τα λειτουργικά προβλήματα των δήμων στην υπερδιόγκωση των διοικητικών υπηρεσιών, ενώ είναι γνωστά τα τεράστια κενά σε οργανικές θέσεις. Κενά, που πρέπει να καλυφθούν και, για να καλυφθούν, χρειάζονται διεκδικήσεις, στις οποίες ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να μπει μπροστά, καθώς, την ίδια ώρα που κάνει "αυτοκριτική" μπροστά στους δημότες, θέλει να τα έχει καλά και με την κυβέρνηση. Ομως αυτά τα δυο δεν κολλάνε.

Με άριστα πρέπει να πέρασε προχτες τις εξετάσεις ο υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Α. Τσοχατζόπουλος, μιλώντας στη διάσκεψη για τον "Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας". Αν και η γλώσσα που χρησιμοποίησε ήταν γνήσια ευρωπαϊκή, αυτή που βαπτίζει το κρέας ψάρι, τα λεγόμενά του σε ελληνική μεταγλώττιση αντανακλούν την κυβερνητική πολιτική στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Αυτήν την πολιτική που σπρώχνει την Αυτοδιοίκηση σε απευθείας σχέσεις εξάρτησης από τα διάφορα επιτροπάτα των Βρυξελλών, αυτήν την πολιτική που, στραγγαλίζοντας οικονομικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, κατορθώνει να τη μετατρέπει από ένα θεσμό με λαϊκά χαρακτηριστικά σε ένα φορομπηχτικό μηχανισμό στο όνομα της "αποκέντρωσης". Γι' αυτό και πρέπει να πέρασε με άριστα τις εξετάσεις, αφού, τελικά, αυτά για τα οποία μίλησε είναι ακριβώς αυτά που ζητάνε οι προϊστάμενοι στις Βρυξέλλες.

Η πατριδοκαπηλία ως μέθοδος πολιτικής διάσωσης ορισμένων καλά κρατεί. Μεταξύ αυτών ο "πολύς" και θεωρητικός της "μακεδονομαχίας" Στ. Παπαθεμελής, που τον τελευταίο καιρό δε μασάει τα λόγια του. Τουτέστιν, αποφάσισε να πει με το όνομά τους τα πράγματα, σχετικά με τις "πατριωτικές" αντιλήψεις του και περί τού τι κρύβεται πίσω από τον αντισκοπιανισμό του. "Να καταλάβει όλος ο κόσμος ότι δεν είναι τα Σκόπια η "ελεύθερη Μακεδονία" που θα 'ρθουν να λυτρώσουν και τους άλλους. Αλλά, αντίθετα, εμείς είμαστε αυτοί", είπε προχτές! Να το δόγμα του κ. Παπαθεμελή. Να η πολιτική που προτείνει.

Για όσους δεν κατάλαβαν, δεν τον ενοχλεί ο "αλυτρωτισμός" των γειτόνων, που, κατά τους θαμώνες της "ονοματολογίας", προωθείται μέσω της ονομασίας της ΠΓΔ της Μακεδονίας. Το πρόβλημα κατά τον πρώην υπουργό είναι ότι ο αλυτρωτισμός δεν εκπορεύεται από την Ελλάδα, όπως θα έπρεπε! Κατά τη γνώμη του, η Ελλάδα είναι αυτή που πρέπει να εμφανιστεί ως "ελευθερωτής" των Μακεδόνων όπου Γης! Η Ελλάδα είναι αυτή που πρέπει να "ελευθερώσει" τα "κατεχόμενα" από τους "ψευτομακεδόνες"! Τέτοια... προοδευτικότητα. Τέτοιος... πατριωτισμός. Τέτοιος πολιτικός σκοταδισμός. Απομονώστε τους!

"Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται από την απάντηση του Ισραήλ, μετά τις αδιάκοπες επιθέσεις που δέχονται οι μεθοριακές του περιοχές. Ο Λίβανος και η Συρία πρέπει να αφοπλίσουν και να απομακρύνουν εκείνους, που ...προσπαθούν να ξαναανάψουν τον πόλεμο"...

Πρόκειται για δήλωση του Λ. Ζοσπέν, γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γαλλίας, με αφορμή τις ισραηλινές δολοφονικές επιδρομές στο Λίβανο. Πρόκειται για μια ακόμη μνημειώδη τοποθέτηση, που δείχνει σε πιο βαθμό συντηρητισμού και σε τι αντιδραστικό μετερίζι έχει περιπέσει η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία της Ευρώπης, και όχι μόνο... Αυτά, ας τα δουν εδώ, μερικοί δικοί μας... που, εκτός των άλλων, φέρνουν ως απόδειξη της δημοκρατικότητάς τους τις σχέσεις τους με τους εκτός Ελλάδας "αριστερούς" και "εκσυγχρονισμένους" ομοϊδεάτες και ομογάλακτούς τους.

Πώς το είπε εκείνο το ωραίο ο Ρέππας; "Υπάρχει - λέει - συνεννόηση και απόλυτη σύμπνοια" μεταξύ των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών... Σκέψου, δηλαδή, και να μην ήταν "απόλυτα" όλα αυτά. Αντί διά... διαρροή εκθέσεων, μπορεί και να είχαμε διαρροή δηλητηριωδών αερίων...