Βρισκόμαστε στις αρχές του 20ού αιώνα. Στο Οχάιο οι αδελφοί Ορβιλ και Γουίλμπορ Ράιτ αποδεικνύουν ότι μπορούν να απογειώσουν το αεροπλάνο τους χωρίς βοήθεια και να παραμείνουν στον αέρα για πολλά λεπτά. Στη Ρωσία ο Τσάρος διατάζει την αναδιοργάνωση των στρατευμάτων του στη Μαντζουρία και αγοράζει τέσσερα καταδρομικά από την Αργεντινή. Στη Μακεδονία τα ελληνικά σώματα υπό τον Παύλο Μελά δίνουν σκληρές μάχες εναντίον των Βούλγαρων κομιτατζήδων. Στη Σμύρνη ξεσπάει καυγάς ανάμεσα στον Πανιώνιο και τον Απόλλωνα για τη συνδιοργάνωση των Πανιωνίων αγώνων, με τον Απόλλωνα να ισχυρίζεται ότι είναι αρχαιότερος σύλλογος από τον Πανιώνιο, επειδή ο δεύτερος από την ίδρυσή του ως Ορφεύς το 1898 ήταν μόνο καλλιτεχνικός και πέντε χρόνια αργότερα από αυτόν, το 1893, ανέπτυξε και αθλητική δραστηριότητα. Το Σεντ Λούις από την 1η του Ιούλη μέχρι τις 29 του Οκτώβρη 1904 διοργανώνει τους 3ους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δεν είχε καμιά αμφιβολία για το πού έπρεπε να οργανωθούν οι αγώνες της 3ης Ολυμπιάδας. Οι αθλητές των ΗΠΑ είχαν εντυπωσιάσει στις δύο προηγούμενες Ολυμπιάδες, στοιχείο που επέδρασε καθοριστικά στην απόφαση της ΔΟΕ. Αρχικά ο λόγος γινόταν για το Σικάγο, μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές και τη δεύτερη σε πληθυσμό πόλη των ΗΠΑ. Ξαφνικά εμφανίστηκε η υποψηφιότητα του Σεντ Λούις, μια μικρή πόλη στη συμβολή των ποταμών Μιζούρι και Μισισιπή, που το 1903 επρόκειτο να οργανώσει διεθνή έκθεση, όπως και το Παρίσι τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Η έκθεση δεν ήταν έτοιμη το 1903 και οι οργανωτές υποσχέθηκαν να κάνουν τα εγκαίνιά της ταυτόχρονα με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Η ΔΟΕ έκρινε ότι το Σεντ Λούις διέθετε καλύτερες προϋποθέσεις για την επιτυχία των αγώνων, αφήνοντας το Σικάγο στα κρύα του λουτρού. Οι αρχές της πόλης του Αλ Καπόνε αντέδρασαν έντονα, μίλησαν για μηχανισμούς και παρασκήνιο, κατηγόρησαν για δωροληψία την εθνική τους Ολυμπιακή Επιτροπή και έφτασαν διαμαρτυρόμενοι μέχρι τον προθάλαμο του Προέδρου Ρούζβελτ, αλλά χωρίς να δικαιωθούν.

Οι 3οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξελίχτηκαν σε υπόθεση των αθλητών από τις ΗΠΑ. Λόγω κόστους πολλοί Ευρωπαίοι δεν ταξίδευσαν στο Σεντ Λούις. Στους αγώνες πήραν μέρος 625 αθλητές κι ανάμεσά τους 8 γυναίκες. Την Ευρώπη εκπροσώπησαν 39 αθλητές από την Ελλάδα, την Αυστρία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ουγγαρία, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Ιρλανδία. Την αμερικάνικη ήπειρο εκπροσώπησαν ο Καναδάς και η Κούβα με τέσσερις αθλητές. Την παρθενική της εμφάνιση έκανε η Αφρική με αθλητές από τη Ν. Αφρική, ενώ παρόντες στους αγώνες ήταν και οι Αυστραλοί. Την πιο πολυπληθή ομάδα παρουσίασαν οι ΗΠΑ με 533 αθλητές.

Το πρόγραμμα των αγώνων περιλάμβανε αρχικά 11 αθλήματα. Εκτός προγράμματος βρέθηκαν η ιππασία, η ιστιοπλοϊα, η ποδηλασία, η σκοποβολή. Αντίθετα έκανε την εμφάνισή της η πυγμαχία, επανεμφανίστηκε η άρση βαρών και η πάλη, ενώ στα αγωνίσματα επίδειξης συμπεριλήφθηκαν το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και το μπέιζμπολ. Οι γυναίκες αγωνίστηκαν μόνο στην τοξοβολία. Σε πολλά αθλήματα όπως πυγμαχία, πάλη, πόλο, τοξοβολία και τένις, συμμετείχαν μόνο Αμερικανοί αθλητές.

Στο Σεντ Λούις έγιναν πολλές καλές επιδόσεις στα αγωνίσματα του στίβου. Δημιουργήθηκαν 16 νέα ολυμπιακά ρεκόρ, δύο από τα οποία αποτελούσαν και παγκόσμιες επιδόσεις. Το ρεκόρ μάλιστα του Αμερικανού Αρτσι Χαν στα 200 μ. με 21,6 δευτερόλεπτα, κράτησε 28 χρόνια, μέχρι το 1932. Ο Χαν κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στα 60, 100 και 200μ. Από τρία χρυσά κατέκτησαν επίσης οι συμπατριώτες του Τζέιμς Λάιτμποντι στα 800, 1.500 και 2.500μ. στιπλ, ο Ρέι Εουρι στα τρία άλματα άνευ φόρας, ύψος, μήκος, τριπλούν, καθώς και ο Γκάρι Χίλμαν στα 400μ., 200 και 400μ. εμπόδια. Ο Ολυμπιονίκης του Παρισιού Μάιερ Πρινστάιν κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια, στο τριπλούν με 14.35 και στο μήκος με 7.34 που αποτελούσε και νέο ολυμπιακό ρεκόρ.

Συνολικά στα 25 αγωνίσματα του στίβου οι Αμερικανοί αθλητές κατέκτησαν 23 χρυσά, 23 ασημένια και 21 χάλκινα μετάλλια. Τους ξέφυγε η πρώτη θέση στη ρίψη βάρους 25κ. την οποία κατέκτησε ο Καναδός αστυνομικός Εθεν Ντεσμαρτό με 10.46 και στο δέκαθλο, όπου το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο Βρετανός Τόμας Κίλι, ο μοναδικός μη Αμερικανός που συμμετείχε στο αγώνισμα.

Την παράσταση στο στίβο έκλεψε και πάλι ο Μαραθώνιος. Πρωταγωνιστές ο Κουβανός Φέλιξ Καρτζαβάλ και ο Αμερικανός Φρεντζ Λορτζ. Ο πρώτος αφού συγκέντρωσε τα απαραίτητα χρήματα για το ταξίδι ξεκίνησε για το Σεντ Λούις. Στο καράβι έχασε όλα του τα χρήματα σε χαρτιά και αφού αποβιβάστηκε αδέκαρος στις ΗΠΑ, περπάτησε με τα πόδια 5.000 χιλιόμετρα για να πάει στο Σεντ Λούις. Εκεί τον "υιοθέτησε" η ομάδα των ιρλανδικής καταγωγής Αμερικανών και λίγο πριν την εκκίνηση ο Ολυμπιονίκης στις ρίψεις Μάρτιν Σέρινταν, του έκοψε τα μπατζάκια από το παντελόνι για να δείχνει αθλητής. Στα 16 χλμ. ο Αμερικανός Λορτζ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει γιατί τον έπιασε κράμπα. Πήδησε σε ένα φορτηγό και συνέχισε άλλα 14 χιλιόμετρα. Αφού πέρασε όλους τους αντιπάλους του και φτάνοντας σε απόσταση 8 χλμ. από το τέλος, αισθάνθηκε ότι ξεπέρασε το πρόβλημά του, κατέβηκε από το φορτηγό και χειροκροτούμενος από χιλιάδες φιλάθλους έκοψε πρώτος το νήμα. Η ορχήστρα παιάνισε τον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ, ενώ η κόρη του Προέδρου Ρούζβελτ του απένειμε το χρυσό μετάλλιο και φωτογραφήθηκε μαζί του. Ολα αυτά μέχρι που έφτασε στο στάδιο ο συμπατριώτης του Τόμας Χικς με τον επίσημο κριτή. Εκεί αποκαλύφθηκε η αλήθεια. Ο Λορτζ τιμωρήθηκε με ισόβιο αποκλεισμό, αλλά αργότερα ζήτησε συγνώμη από την ομοσπονδία της χώρας του η οποία έγινε δεκτή και τον επόμενο χρόνο αναδείχτηκε νικητής στο Μαραθώνιο της Βοστόνης. Προβλήματα κατά τη διαδρομή είχε συναντήσει και ο νικητήςΧικς. Σύμφωνα με τον προπονητή του Σαρλ Λιουκ, "επτά χιλιόμετρα πριν το τέλος έπεσε εξαντλημένος στο έδαφος. Εκεί αναγκάστηκα να του κάνω ένεση στρυχνίνης και να του δώσω να πιει γαλλικό κονιάκ. Συνέχισε την προσπάθεια και τέσσερα μίλια πριν το τέλος αναγκάστηκα να προσφύγω σε δεύτερη ένεση ώστε να φτάσει πρώτος στο νήμα". Με τα σημερινά δεδομένα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο Χικς ήταν ο πρώτος ντοπαρισμένος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Κωμικοτραγικά γεγονότα συνέβησαν όμως και στο άλμα επί κοντώ. Ο Ιάπωνας Σάμπαο Φουν που αγωνίζονταν με τα χρώματα των ΗΠΑ, έμπηξε το κοντάρι του κάθετα στη γη, αναρριχήθηκε σε αυτό και πήδηξε στην απέναντι πλευρά. Οι κριτές του εξήγησαν ότι το άλμα θεωρείται έγκυρο μόνο αν προηγείται τρέξιμο. Ο Φουν αφού τους άκουσε προσεχτικά, έτρεξε την απόσταση, σταμάτησε έμπηξε και πάλι το κοντάρι επαναλαμβάνοντας την προηγούμενη κίνηση, χωρίς όμως να πείσει τους κριτές ότι παρουσιάζει έναν νέο παλμό στο αγώνισμα.

Τα αθλήματα της κολύμβησης διεξήχθησαν σε τεχνητό κανάλι που είχε δημιουργηθεί στην έκταση της έκθεσης. Οι κολυμβητές πηδούσαν από μια κινητή πλατφόρμα, με αποτέλεσμα πολύ να πέφτουν άτσαλα στο νερό κατά την εκκίνηση. Ο Ούγγρος Ζόλταν Χάλμαϊ στα 50 και 100μ., ο Γερμανός Εμίλ Ράους στα 800μ. και 1 μίλι, ο Αμερικανός Τσαρλ Ντάνιελς στις 220 και 440 γιάρδες κατέκτησαν από δύο χρυσά μετάλλια, ενώ ο Ντάνιελς κατέκτησε χρυσό μετάλλιο και στη σκυταλοδρομία 4Χ50 ελεύθερο.

Στην άρση βαρών συμμετείχαν συνολικά 5 αθλητές. Τέσσερις Αμερικανοί και ο Π. Κακούσης. Με το ένα χέρι ο Οστχοφ με 48κ. και με τα δύο χέρια ο αθλητής του Πανελληνίου με 111,70 κ. πήραν τις πρωτιές.

Ενταγμένη στο πρόγραμμα της διεθνούς έκθεσης, η Ολυμπιάδα του Σεντ Λούις θύμιζε εν πολλοίς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Η διαφορά είναι ότι ενώ οι Γάλλοι φοβούνταν ότι οι αγώνες θα έκλεβαν την παράσταση από την έκθεση, οι Αμερικανοί τους χρησιμοποίησαν για τους διαφημιστικούς σκοπούς της έκθεσης. Καθώς τα αγωνίσματα στίβου δε βρήκαν την αντίστοιχη απήχηση στο αμερικανικό κοινό, προσπάθησαν να αυξήσουν τα έσοδα της έκθεσης, οργανώνοντας παράλληλα με τους Ολυμπιακούς και τους ονομαζόμενους "ανθρωπολογικούς" αγώνες. Πανηγυριώτες και άτομα που καμιά σχέση δεν είχαν με τον αθλητισμό, διαγωνίστηκαν στη λασπομαχία, την αναρρίχηση σε στύλο, κατακτώντας μάλιστα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Ηταν η χαριστική βολή μιας κατά τα άλλα καλής Ολυμπιάδας που φιλοξενήθηκε σε ένα καινούριο ολυμπιακό στάδιο 35.000 φιλάθλων, ενώ για τη γυμναστική και την ξιφομαχία είχε κατασκευαστεί κλειστό γυμναστήριο που αποτέλεσε πρότυπο για πολλά χρόνια. "Σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δε θα μπορούσαν να βάλουν στο πρόγραμμα μιας Ολυμπιάδας παρόμοια "νούμερα". Για τους Αμερικανούς όλα είναι επιτρεπτά. Ο νεοπλουτισμός τους θα προκαλούσε σίγουρα την επιείκεια των αρχαίων Ελλήνων, αν κατά τύχη είχαν έρθει να περιπλανηθούν ανάμεσα στους διασκεδάζοντες θεατές. Οι αγώνες του Σεντ Λούις στερούνταν κάθε ομορφιάς. Εγώ προσωπικά δεν είχα καμιά διάθεση να τους παρακολουθήσω. Οσο για την πόλη, ποτέ δε θα τη συγχωρήσω γιατί μου διέλυσε τις αυταπάτες που μου δημιούργησε το θέαμα της συμβολής των ποταμών Μιζούρι και Μισισιπή όταν το πρωταντίκρισα", σχολίασε ο αναβιωτής των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων Πιερ Ντε Κουμπερτέν.

Αποτέλεσμα των "ανθρωπολογικών" αγώνων, ήταν να χριστούν Ολυμπιονίκες ανύπαρκτοι αθλητές. Σύμφωνα με τους διοργανωτές οι 625 αθλητές πήραν μέρος σε 103 αγωνίσματα 17 αθλημάτων. Πολύ αργότερα οι επίσημες ομοσπονδίες αναγνώρισαν μόνο 73 αγωνίσματα, 9 αθλημάτων.

Η προσπάθεια συνένωσης Ολυμπιακών Αγώνων και διεθνούς έκθεσης απέτυχε παταγωδώς, ενώ στην Ευρώπη οι αγώνες πέρασαν απαρατήρητοι.

Στο Σεντ Λούις έγινε μια προσπάθεια να ερμηνευτεί η λέξη "ερασιτέχνης". Το αποτέλεσμα ήταν ένας ορισμός, ο οποίος απαιτούσε ο αθλητής:

1. Να μην έχει δεχτεί ποτέ χρήματα.

2. Να μην έχει αγωνιστεί ποτέ με ψευδώνυμο.

3. Να μην έχει συναγωνιστεί ποτέ με επαγγελματίες.

4. Να μην έχει βάλει ποτέ ενέχυρο τα έπαθλά του ή να τα έχει πουλήσει.

5. Να μην έχει βάλει ποτέ χρηματικό στοίχημα για έναν αγώνα.

6. Να είναι μέλος ενός αποδεδειγμένα ερασιτεχνικού σωματείου.

Σύμφωνα με τον Σκοτσέζο Τομ Μακ Ναμπ, "η ανάγκη θέσπισης αυτών των κανονισμών προέκυψε επειδή εκείνη την εποχή στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ υπήρχαν ακόμα οι... κουρελιάρηδες επαγγελματίες αθλητές. Ισως να ήταν προτιμότερο οι διοργανωτές να είχαν δώσει προτεραιότητα στην προβολή του παγκόσμιου πνεύματος των αγώνων, παρά στην αποσαφήνιση των χαρακτηριστικών του ερασιτεχνισμού".

Η Ελλάδα ήταν μία από τις εφτά ευρωπαϊκές χώρες που έστειλαν αθλητές στο Σεντ Λούις. Η συμμετοχή αποφασίστηκε την τελευταία στιγμή και ανήκει αποκλειστικά στον Πανελλήνιο. Η αποστολή αθλητών πέρα από τον Ατλαντικό, εκτός από πολύχρονη, ήταν και δαπανηρή. Στις 19 Μάρτη 1904, ο Αλέξ. Μερκάτης, που είχε διορισθεί από την ΕΟΑ μόνιμος εκπρόσωπος στη ΔΟΕ, απηύθυνε εγγράφως ερώτημα προς τους μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας, εάν θα ήθελαν να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το γιατί η ΕΟΑ ανακίνησε το θέμα μέσω του Μερκάτη, προφανώς, είχε να κάνει με τα άδεια ταμεία της και το κόστος της εκπροσώπησης.

Θετικά στο ερώτημα του Μερκάτη απάντησε ο Πανελλήνιος. Ζήτησε, μάλιστα, την άδεια να οργανώσει αγώνες στο Στάδιο, προκειμένου να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα. Προς μεγάλη έκπληξη, το κράτος είχε διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. "Απαγορεύονται με νόμο αγώνες στο Στάδιο τρεις μήνες πριν και τρεις μήνες μετά τους πανελληνίους αγώνες", ήταν η απάντηση. Οι παράγοντες του Πανελληνίου δεν το έβαλαν κάτω. Εκαναν έρανο. Το υπουργείο Παιδείας πρόσφερε 500 δρχ., ο δήμος 1.500, η ΕΟΑ 500, ο ΣΕΓΑΣ 300, διάφοροι άλλοι μικροποσά. Συνολικά, συγκεντρώθηκαν 3.225 δρχ. Το ποσόν δεν ήταν μεγάλο, αλλά αρκετό για να ταξιδέψει στις ΗΠΑ ο δισκοβόλος του Πανελληνίου Νίκος Γεωργαντάς. Ο αρσιβαρίστας του ίδιου συλλόγου Περικλής Κακούσης κάλυψε μόνος του τη δαπάνη, αφού δήλωσε ότι μετά τους αγώνες θα εγκατασταθεί στην Αμερική, όπως και έγινε.

Στο αγώνισμα της άρσης βαρών με δύο χέρια ο 25χρονος Κακούσης δεν είχε αντίπαλο. Σήκωσε 111,70 κιλά, επίδοση που αποτελούσε νέο παγκόσμιο και ολυμπιακό ρεκόρ, αφήνοντας δεύτερο τον Αμερικανό Οστχοφ με 84,37 κιλά. Ο Ν. Γεωργαντάς με 37.45 μ. που αποτελούσε νέα πανελλήνια επίδοση, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, πίσω από τον Αμερικανό Σέρινταν που έριξε 39.68 και τον συμπατριώτη του Ρόουζ που έριξε επίσης 39.28μ. Ο Ν. Γεωργαντάς, που γεννήθηκε το 1880 στο Στενό της Αρκαδίας, εργάστηκε ως δάσκαλος στο Βόλο, έγινε γνωστός το 1901 με την τριπλή νίκη του στο δίσκο, στη σφαίρα και το λιθάρι στους πανελλήνιους αγώνες και πέθανε στην Αθήνα το 1958, επικρίθηκε έντονα κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα. Κατηγορήθηκε για "ασυγχώρητη λιποψυχία και ότι δεν αγωνίσθηκε ειλικρινώς". Ο Τύπος της εποχής θεωρούσε δεδομένη τη νίκη του, καθώς δύο χρόνια νωρίτερα είχε καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ με 38.30 μ. και ανεπίσημα στις προπονήσεις έριχνε το δίσκο πάνω από τα 40 μ. Τα δεδομένα, όμως, είχαν αλλάξει. Ο Σέρινταν ήταν ήδη κάτοχος της παγκόσμιας επίδοσης με 40.70 μ., κάτι που δεν είχε γίνει γνωστό στη χώρα μας.

Ο Σέρινταν, λίγο αργότερα, έγινε αδελφικός φίλος με τον Π. Κακούση, στον οποίο πρότεινε μάλιστα να αγωνισθεί με τα χρώματα του συλλόγου της Νέας Υόρκης. "Δεν εδέχθην και τον ευχαρίστησα διά την πρότασιν", γράφει αργότερα ο Κακούσης, που επιπλέον προσπαθούσε δι' αλληλογραφίας να ενημερώσει τον Γεωργαντά για τις νέες μεθόδους που χρησιμοποιούσε στην προπόνησή του ο Σέρινταν.

Σε ήρωα των 3ων Ολυμπιακών Αγώνων αναδείχτηκε ο Κουβανός Ραμόν Φονστ. Ηταν ο πρώτος Λατινοαμερικανός αθλητής που κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια στην ξιφομαχία (στη σπάθη, το επέ και το ομαδικό). Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει στο Παρίσι ένα χρυσό και ένα ασημένιο μετάλλιο.

Η καριέρα του Ραμόν Φονστ ήταν σε διάρκεια μεγαλύτερη από κάθε άλλου αθλητή στον κόσμο. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Σε ηλικία 11 χρόνων θεωρούνταν το πρώτο... σπαθί στη Γαλλία και σε ηλικία 56 χρόνων αναδείχτηκε νικητής στο πρωτάθλημα των χωρών της Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής. Ανθρωπος με μεγάλο ταλέντο και αστείρευτες φυσικές δυνάμεις, ήταν εντυπωσιακά ερωτευμένος με τον αθλητισμό. Πρώτος διέγνωσε το ταλέντο του ο πατέρας του Φιλιμπέρτο. Σε ηλικία 9 ετών μετακομίζουν στην Ιταλία και τη Γαλλία, στις πατρίδες, όπως λέγονταν, της κλασικής ξιφασκίας. Δυο χρόνια αργότερα αναδεικνύεται κορυφαίος ξιφομάχος της Γαλλίας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού κανείς δεν αμφέβαλλε για την επιτυχία του. Εκτοτε ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και πάντοτε κατακτούσε τουλάχιστον ένα χρυσό μετάλλιο.

Οι φίλοι του τον ονόμαζαν συλλέκτη μεταλλίων. Στην καριέρα του κατέκτησε συνολικά 125 μετάλλια και 25 μεγάλες διακρίσεις. Το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία των αγώνων της Κεντρικής Αμερικής. Στους αγώνες του 1926 κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια, στη σπάθη, το επέ και το ξίφος. Το 1930 αναδείχτηκε νικητής στη σπάθη και το ξίφος, κερδίζοντας 25 αγώνες χωρίς να δεχτεί ούτε ένα χτύπημα. Το 1938 σε ηλικία 56 χρόνων συνέβη ένα μοναδικό γεγονός στην καριέρα του. Οι διαιτητές ανέδειξαν νικητή τον Μεξικανό Ισκόα, ο οποίος την ώρα της απονομής πήρε το χρυσό μετάλλιο και το παρέδωσε στον Φονστ λέγοντας: "Αυτός είναι ο πραγματικός νικητής".

Ο Ραμόν Φονστ, εκτός από την ξιφομαχία, ασχολήθηκε με την ποδηλασία, κατακτώντας μάλιστα το κύπελλο Παρισιού, με την πυγμαχία, όπου είχε να επιδείξει 8 διακρίσεις, και με τη σκοποβολή, όπου κατέκτησε 44 μετάλλια. Στο πρόσωπό του ο αθλητισμός βρήκε τον καλύτερο διαφημιστή και στη μνήμη του οργανώνονται κάθε χρόνο στην Αβάνα διεθνείς αγώνες ξιφασκίας.

Ο Παναιτωλικός δοκιμάζεται σήμερα στη Χαλκίδα κόντρα στην τοπική ομάδα

Στην Καβάλα θα γίνει το κυριότερο ματς της 29ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Β Εθνικής. Στην όμορφη πόλη της ανατολικής Μακεδονίας η πρωτοπόρος ομάδα του Γιώργου Παράσχου θα υποδεχτεί την Καστοριά του Σπύρου Λιβαθηνού που παλεύει να πλασαριστεί μέσα στις τρεις πρώτες προνομιούχες θέσεις που οδηγούν στη μεγάλη κατηγορία. Η δεύτερη στον πίνακα Βέροια δοκιμάζεται στη Ρόδο κόντρα στον Ιάλυσο που θέλει τους βαθμούς της νίκης για να ξεφύγει από την επικίνδυνη ζώνη. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι συναντήσεις: στην Καλαμαριά (αύριο) όπου ο Απόλλωνας φιλοξενεί τον Λεβαδειακό, ενώ στα Γιάννενα σήμερα ο ΠΑΣ θα κοντραριστεί με τη Δόξα Δράμας σε ένα ματς που έχει "άρωμα" Α εθνικής. Αναλυτικά το πλήρες πρόγραμμα: Γιάννινα - Δόξα Δράμας, Δόξα Βύρωνα - Προοδευτική, Τρίκαλα - Κολινδρός, Καλαμαριά - Λεβαδειακός (αύριο ζωντανό από την ΕΤ-3), Αργος - ΕΑΡ, Ιάλυσος - Βέροια, Ελευσίνα - Καρδίτσα, Πιερικός - Νάουσα, Καβάλα - Καστοριά. Ωρα έναρξης των αγώνων 5μμ.

Στο Αίγιο χτυπά σήμερα η καρδιά της 27ης αγωνιστικής στον όμιλο του νότου. Ο Παναιγιάλειος θα φιλοξενήσει τον πρωτοπόρο Πύργο σε ένα ματς που αναμένεται να συγκεντρώσει τουλάχιστον 5.000 φιλάθλους! Ο δεύτερος στη βαθμολογία Παναιτωλικός δοκιμάζεται στη Χαλκίδα από την τοπική ομάδα που θέλει να αποφύγει τον υποβιβασμό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συνάντηση Κορίνθου - Καλλιθέας. Στον βόρειο όμιλο ξεχωρίζει το βολιώτικο ντέρμπι ανάμεσα στη Νίκη και τον Ολυμπιακό. Ο πρώτος στον πίνακα Πανσερραϊκός αγωνίζεται στην Κρύα Βρύση, ενώ ντέρμπι θα έχουμε και στο ματς της Νιγρίτας με τα Γιαννιτσά. Αναλυτικά το πλήρες πρόγραμμα στους δυο ομίλους; ΝΟΤΟΣ: Χανιά - εθνικός Αστέρας, Χαλκίδα - Παναιτωλικός, Φωστήρας - Ναύπλιο, Μαρκό - Ατρόμητος, Χαραυγιακός - Διαγόρας, Αίγιο - Πύργος, Κόρινθος - Καλλιθέα, Βαρβασιακός - Αιολικός, Αγ. Νικόλαος - Χαϊδάρι. Οι αγώνες αρχίζουν στις 5μμ.

-ΙΙΙ-

Ω Σπορ, είσαι η Δικαιοσύνη! Η τέλεια δικαιοσύνη, που ενώ μάταια αναζητείται από τους ανθρώπους στους κοινωνικούς θεσμούς των γύρω σου εγκαθίσταται. Κανείς δε θα μπορούσε να ξεπεράσει έστω και κατά ένα εκατοστόμετρο το ύψος που μπορεί να πηδήσει, ούτε κατά ένα λεπτό το χρόνο που μπορεί να τρέξει. Οι συνδυασμένες ηθικές και φυσικές δυνάμεις του προσδιορίζουν μόνες τους το όριο της επιτυχίας.

Πιερ Ντε Κουμπερτέν

Από τους ήρωες των αγώνων, ο Κουβανός Ραμόν Φονστ

Το ντους των Μαραθωνοδρόμων

Ο Νίκος Γεωργαντάς (πάνω) και ο Περικλής Κακούσης (αριστερά)

Κείμενα:

Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ