Ο δήμαρχος Ταύρου, Παναγιώτης Βακαλόπουλος,αναφερόμενος στα 10,1 εκατομμύρια δρχ. περίπου, που έλαβε ο δήμος ως πρώτη φετινή κατανομή, τονίζει ότι δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των 12 σχολείων της περιοχής και των περίπου 3,8 χιλιάδων μαθητών που φοιτούν σε αυτά. Συνεχίζει ότι κάθε χρόνο ο δήμος "βάζει το χέρι στην τσέπη" για να αντιμετωπίσει τις δαπάνες, υπογραμμίζοντας ότι πέρυσι πήρε 44 εκατομμύρια συνολικά και τελικά χρειάστηκε να καταβάλει 60.

Οπως σημειώνει ο δήμαρχος, η έλλειψη των αναγκαίων χρημάτων έχειαποτέλεσμα πολλά προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων, όπως δυσκολίες και καθυστέρηση στην αγορά πετρελαίου και τη μισθοδοσία των καθαριστριών και ο κίνδυνος κάποια ΔΕΚΟ να διακόψει την παροχή υπηρεσιών στα σχολεία επειδή δεν έχει εξοφληθεί έγκαιρα. Ο ίδιος τονίζει ότι τα προβλήματα δημιουργούνται από την άρνηση της κεντρικής εξουσίας να δώσει χρήματα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ώστε αυτή να παίξει το κοινωνικό της ρόλο. Αναφέρεται στα 720 δισ. που αυθαίρετα παρακρατούν από τους θεσμοθετημένους υπέρ των ΟΤΑ πόρους οι κυβερνήσεις και τονίζει ότι αν αποδίδονταν, ένα μέρος τους θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την πλήρη κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων.

Η αντιδήμαρχος Πετρούπολης Τασία Θήτα, τονίζει ότι αν αποδίδονταν στους δήμους τα 720 δισ. που παρακρατά η κεντρική διοίκηση, θα δινόταν κάποια λύση στο πρόβλημα, καθώς θα ενισχυόταν οι δήμοι και συμπληρώνει ότι τα χρήματα αυτά πρέπει να αποδοθούν καθώς είναι φόροι δημοτών.

"Λύση για κάποια προβλήματα θα μπορούσε να δοθεί και αν η ενίσχυση από το 12% των ΚΑΠ αυξηθεί σε 14 ή 15%. Και αυτό όμως είναι δίκοπο μαχαίρι καθώς συνεπάγεται μείωση των κονδυλίων που δίνονται στους δήμους για τις άλλες ανάγκες τους. Επομένως, η μόνη λύση είναι να αυξηθεί η κρατική επιχορήγηση", υπογραμμίζει.

Παράλληλα, δηλώνει ότι με αυτές τις ανεπαρκείς χρηματοδοτήσεις είναι πλέον φανερή η προσπάθεια της κεντρικής διοίκησης, η οποία γίνεται αποδεκτή από δημάρχους που συντάσσονται με την αντιλαϊκή αυτή πολιτική, για πλήρη στροφή προς την ανταποδοτικότητα και το χαράτσωμα των δημοτών. Προσπάθεια που εκμεταλλεύεται την ευαισθησία των γονιών, οι οποίοι για τις ανάγκες του παιδιού τους, τελικά θα βάλουν το χέρι στην τσέπη.

Να σημειωθεί ότι η Πετρούπολη έχει σήμερα περίπου 7,7 χιλιάδες μαθητές που φοιτούν σε 37 σχολεία, και για να καλύψει τα λειτουργικά τους έξοδα πήρε για το α τρίμηνο 20,5 εκατομμύρια περίπου. Οι υπεύθυνοι του δήμου χαρακτηρίζουν το ποσό ανεπαρκές και παραπέμπουν στις προηγούμενες ανάλογες χρηματοδοτήσεις, που έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, όπως χρέη προς την ΕΥΔΑΠ (μέχρι τα τέλη του Φλεβάρη ξεπερνούσαν τα 9,6 εκατομμύρια) και χρέη προς τη ΔΕΗ. Η τελευταία, προκειμένου να αποπληρωθεί το χρέος, από το Σεπτέμβρη παρακρατά ποσά από τα δημοτικά τέλη, που οφείλει να αποδίδει στο δήμο.

Το 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων πήρε, από τα 231,5 εκατομμύρια που δόθηκαν στο δήμο για το πρώτο τρίμηνο φέτος, 29,6 εκατομμύρια. Ποσό που αναλογεί σε 14,5 χιλιάδες μαθητές και πάνω από 70 σχολεία. Τα χρήματα αυτά δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες, τονίζει η Βέρα Καραγιάννη,πρόεδρος της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων του 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος της Αθήνας και εκπρόσωπος των γονιών στη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας (ΔΕΠ) του Διαμερίσματος. Αναφέρεται στο σχολικό κτίριο της Βελβενδούς, όπου συστεγάζονται το 30ό Γυμνάσιο και Λύκειο και το 39ο Γυμνάσιο και Λύκειο, το οποίο και χαρακτηρίζει "μονίμως χρεωμένο", καθώς πρόσφατα είχε χρέος 1,2 εκατομμύριο προς την ΕΥΔΑΠ και μεγάλο χρέος παλαιότερα προς τη ΔΕΗ.

Επισημαίνει ότι τα "κενά" τα καλύπτουν συχνά οι γονείς, όπως στο 28ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας, όπου αναγκάστηκαν να συνεισφέρουν για την αγορά πετρελαίου. Παρατηρούνται βέβαια και άλλα φαινόμενα κάλυψης χρεών ή εξόδων, όπως αυτό του 60ού Γυμνασίου - Λυκείου Αθήνας, που όπως αναφέρει η πρόεδρος, για να πληρώσει τις καθαρίστριες κατέβαλε χρήματα και από τα κονδύλια που πήρε για επισκευαστικές δαπάνες. Ενας άλλος τρόπος, δηλώνει η ίδια, είναι και η εσωτερική αναδιανομή που αποφασίζουν οι ΔΕΠ για τα σχολεία των περιοχών τους. Δίνουν, δηλαδή, στα σχολεία με ταμειακό απόθεμα από τα ποσά της προηγούμενης κατανομής, λιγότερα χρήματα και περισσότερα σε όσα παρουσιάζουν χρέη ή μεγάλες ανάγκες.

Διευκρινίζει ότι τα αποθέματα αυτά παρουσιάζονται είτε επειδή οι διευθυντές των σχολείων κάνουν υπερβολικά "σφικτή" διαχείριση". Είτε επειδή το απόθεμα είναι πλασματικό, καθώς συμβαίνει να υπάρχει ποσό που πρέπει να πληρωθεί, αλλά η προθεσμία λήγει μερικές μέρες αφού παρουσιάσουν οι διευθυντές στις ΔΕΠ την οικονομική κατάσταση του σχολείου και εξασφαλίσουν το κονδύλι για το επόμενο τρίμηνο. Είτε επειδή υπάρχουν σχολεία που προχωρούν σε διακανονισμό των χρεών τους με τις ΔΕΚΟ, προκειμένου να τα αποπληρώσουν με δόσεις.

Ο Δήμος Κερατσινίου με επιστολή που έστειλε στις 17 του Απρίλη στην Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας και την Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής, τονίζει ότι τα οικονομικά προβλήματα των σχολικών επιτροπών έχουν ενταθεί από το χαμηλό ύψος των κονδυλίων ετήσιας επιχορήγησής τους για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων. Συμπληρώνει επίσης ότι τα προβλήματα οξύνονται και από τους "φουσκωμένους" λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ.

Επισημαίνει ότι η ΔΕΗ στέλνει μηνιαίους λογαριασμούς στα σχολεία, τους οποίους σε περίπτωση μη πληρωμής, πολλές φορές, παρακρατά από τα οφειλόμενα στο δήμο, δημοτικά τέλη. Αναφέρει ακόμα ότι η ΕΥΔΑΠ, από την πλευρά της, απειλεί με διακοπή παροχής σε περίπτωση μη πληρωμής.

Ομως στο έγγραφο η δημοτική αρχή της πόλης δεν κάνει λόγο ούτε για απόδοση των παρακρατημένων πόρων, ούτε για αύξηση της κρατικής επιχορήγησης. Επιμελώς, αποφεύγει να εναντιωθεί στην αυθαιρεσία της κεντρικής εξουσίας, δείχνοντας ότι αποδέχεται τον εμπαιγμό. Εστιάζει την προσοχή της μόνο στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, ζητώντας να μειωθούν τα τιμολόγια για τα σχολεία και λέγοντας ότι για αυτά θα έπρεπε να ακολουθείται μια άλλη τιμολογιακή πολιτική.

Αποτελεί μόνιμη επιδίωξη των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια το να οδηγηθούν οι δήμοι και οι κοινότητες στην επιβολή όλο και πιο υψηλών ανταποδοτικών τελών, στο χαράτσωμα, δηλαδή, των δημοτών για την παροχή κάθε υπηρεσίας, που κάτω από άλλους όρους θα έπρεπε αυτονόητα να θεωρείται κοινωνική παροχή. Οταν αυτή η επιδίωξη αφορά και την κατά τ' άλλα δημόσια δωρεάν παιδεία, οδηγεί σε επικίνδυνους δρόμους. Δίνοντας πενιχρά κονδύλια για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων, δημιουργεί μεγάλα προβλήματα και χρέη στα σχολεία και αναγκάζει δήμους, αλλά και γονείς "να βάλουν το χέρι στην τσέπη", για να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών. Κι αυτό συμβαίνει την ίδια ώρα που αντί να αυξάνει την κρατική χρηματοδότηση ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν, εμμένει στην αυθαίρετη παρακράτηση των 720 δισ. από τους θεσμοθετημένους πόρους των δήμων, χρήματα που κατά γενική ομολογία θα μπορούσαν να δώσουν "ανάσα" στους δήμους, ώστε αυτοί να παίξουν το κοινωνικό τους ρόλο.

Υπενθυμίζεται ότι τα ποσά για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων (μισθοδοσίες των καθαριστριών, λογαριασμοί της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, αγορά πετρελαίου θέρμανσης και αναλώσιμα υλικά) εγκρίνονται και δίνονται από την κεντρική διοίκηση τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια του χρόνου, ανά τρίμηνο. Αυτές οι τέσσερις κατανομές αποτελούν το 12% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων, των θεσμοθετημένων δηλαδή πόρων υπέρ του 1ου βαθμού Αυτοδιοίκησης. Αντί όμως να αποδίδονται απευθείας στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποδίδονται από την κεντρική διοίκηση στις νομαρχίες. Οι τελευταίες κρατούν τα ποσά και τα μοιράζουν στους δήμους ανάλογα με τα σχολεία, τους μαθητές και τις ανάγκες. Το τελευταίο τρίμηνο πέρσι το ποσό που πήρε η Νομαρχία Αθήνας ήταν 802 εκατομμύρια, για την πρώτη κατανομή φέτος η κεντρική εξουσία έδωσε 1,024 δισ. και για τη δεύτερη 1,019 δισ. Τα ποσά υπολείπονται των αναγκών και όσο οι νομαρχίες ήταν μέρος του κρατικού μηχανισμού, κατανοούσε κανείς σχετικά πιο εύκολα τη συμφωνία τους με τις κεντρικές επιλογές. Το γεγονός όμως ότι και η σημερινή αιρετή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση κινείται στα ίδια πλαίσια μόνο ως έπαινος για τους αιρετούς δεν μπορεί να εκληφθεί.

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθήνας, την προηγούμενη Παρασκευή, ενέκρινε τη β κατανομή του ποσού για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων που ανέρχεται σε 1.019 εκατομμύρια δρχ. και αποδέχτηκε την ενίσχυση των 69 εκατομμυρίων που έδωσε τελικά η κεντρική διοίκηση για την κάλυψη αναγκών μεταφοράς μαθητών σε ορισμένες περιοχές του νομού. Από την πλευρά της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" ο σύμβουλός της Χ. Λαζαρίδης τόνισε ότι τα χρήματα για τα λειτουργικά έξοδα δεν επαρκούν για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων. Υπενθύμισε επίσης ότι η Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού της νομαρχίας είχε εκτιμήσει ότι το ποσό για τη μεταφορά των μαθητών πρέπει να ανέλθει σε 200 εκατομμύρια και τόνισε ότι η νομαρχία πρέπει να διεκδικήσει για τη μεταφορά άλλα 70 εκατομμύρια τουλάχιστον.

Η Νομαρχία Αθήνας προτίθεται να ζητήσει από την κεντρική εξουσία τη μείωση στο κατώτερο όριο των τιμολογίων των ΔΕΚΟ που ισχύουν για τα σχολεία, να ακολουθηθεί ειδική τιμολογιακή πολιτική και για το πετρέλαιο θέρμανσης, καθώς και να καταργηθούν τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί σε σχολεία, επειδή καθυστερούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς. Ο νομαρχιακός σύμβουλος και μέλος της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας Αθήνας" Χρήστος Λαζαρίδης τονίζει στο "Ρ" ότι η μείωση των τιμολογίων, η θέσπιση οριστικά και αμετάκλητα ειδικής τιμολογιακής πολιτικής των ΔΕΚΟ για τα σχολεία και η κατάργηση των απαράδεκτων, όπως επισημαίνει, προστίμων είναι απαραίτητες. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι τα κονδύλια που δίνονται στα σχολεία δεν επαρκούν για να καλύψουν τα στοιχειώδη έξοδα και ότι πρέπει τουλάχιστον να διπλασιαστούν για να καλυφθούν οι πραγματικές και όχι οι πλασματικές ανάγκες των σχολείων. Σημειώνει μάλιστα ότι με επιχορηγήσεις, που ήταν βασισμένες σε πλασματικές ανάγκες, δημιουργήθηκαν τα χρέη των σχολείων και αναγκάζονται να πληρώνουν οι γονείς ακόμα και για κουρτίνες.

Κείμενα: Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ