"Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι οι χρήστες του χασίς είναι χρήστες ναρκωτικής ουσίας; Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια συστηματική χρήση της "φούντας"; Τα άτομα που την καπνίζουν μπορούν να εξαρτηθούν";

Τις ερωτήσεις αυτές υπέβαλε ένα νέο κορίτσι, μαθήτρια, σε εκδήλωση που οργάνωσαν τελευταία στην Αμφιλοχία οι σύλλογοι δασκάλων, νηπιαγωγών και ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος. Κατάμεστη η αίθουσα, με ένα κοινό προβληματισμένο, που αντιδρούσε. Τις απαντήσεις ανέλαβε να δώσει η Ελένη Ζαφειρίου, γενική γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Κατά των Ναρκωτικών.

Οι τελευταίες στατιστικές, επισήμανε, στατιστικές του 1993 - '94, απέδειξαν ότι το 96% των ατόμων που είναι εξαρτημένα από την ηρωίνη ξεκινούν από το χασίς. Κι αυτό γιατί δε σταματούν κατά κανόνα στο χασίς, με αυτό δημιουργείται εξάρτηση ψυχική, αυξάνεται η δόση, μετά πολύ εύκολα ο χρήστης περνά στα "κοκτέιλ" κι από εκεί σε πιο σκληρά ναρκωτικά. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες.

Οπως αναφέρθηκε στη διάρκεια της εκδήλωσης, το ποσοστό γυναικών που είναι χρήστες ναρκωτικών είναι περίπου το μισό, σε σχέση με το ποσοστό των ανδρών. Ομως είναι υπερδιπλάσιες από τους άντρες οι γυναίκες που παίρνουν ηρεμιστικά...

Και με τη μεθαδόνη, τι γίνεται; Με αφορμή την εφαρμογή προγραμμάτων συντήρησης - μεθαδόνης, η Ελένη Ζαφειρίου ανέπτυξε στο ακροατήριο τη θέση του Εθνικού Συμβουλίου Κατά των Ναρκωτικών, που είναι ενάντια στη χορήγηση υποκατάστατων και υπέρ της πρόληψης, αλλά και της ριζικής αντιμετώπισης της εξάρτησης των ανθρώπων. Η ομιλήτρια ενημέρωσε πρώτα - πρώτα για το τι ακριβώς είναι η μεθαδόνη.

Η μεθαδόνη είναι τοξική ουσία, συνθετική, δημιουργεί εξάρτηση. Και η εξάρτηση αυτή είναι πιο σοβαρή και πιο ισχυρή από την εξάρτηση που δημιουργεί η ηρωίνη, της οποίας είναι υποκατάστατο. Επιπλέον, η μεθαδόνη είναι υποκατάστατο μόνο της ηρωίνης. Τη μεθαδόνη την ανακάλυψαν οι Γερμανοί. Αυτός που τη χρησιμοποιεί γίνεται "μεθαδομανής" και οδηγείται στο θάνατο.

Η μεθαδόνη απλά μεταφέρει στο μέλλον το θάνατο του χρήστη. Ο χρήστης της μεθαδόνης θα πεθάνει από αιτία που θα προκαλέσει πνευμονικό οίδημα, θρόμβωση ή ανακοπή.

- Υπάρχουν, όμως, άτομα, που έχουν χρησιμοποιήσει μεθαδόνη και ισχυρίζονται ότι χάρη σ' αυτήν επανήλθαν στην κοινωνία, εργάζονται, έγιναν ξανά φυσιολογικοί άνθρωποι...

- Δεν υπάρχει φάρμακο για την ψυχική απεξάρτηση, απαντά η Ελένη Ζαφειρίου. Η μεθαδόνη ανακουφίζει μόνο το σύνδρομο το στερητικό, το σωματικό, ώστε να μην πονάει ο άνθρωπος που παύει να παίρνει το ναρκωτικό. Δεν κάνει, δηλαδή, τίποτα για την ψυχική απεξάρτηση. Βοηθάει μόνο να αποβάλει τη σωματική εξάρτηση, που είναι ζήτημα μιας εβδομάδας. Λένε βέβαια ότι με τη χρήση της μεθαδόνης ο άνθρωπος δεν αισθάνεται απόβλητος, όπως όταν είναι μπλεγμένος στη λάσπη της πιάτσας, όταν τρέχει σαν τρελός και ζητιανεύει για να βρει τη δόση του και μπαίνει στο κύκλωμα. Το χαπάκι που παίρνει ο χρήστης της μεθαδόνης είναι ένα στιγμιαίο διάλειμμα, όπως παίρνεις χαπάκι για να σου σταματήσει προσωρινά ο πόνος στο στομάχι, χωρίς να χτυπάς την αιτία του κακού. Δε θεραπεύει την εξάρτηση, το τονίζω.

Υπάρχουν ελάχιστες περιπτώσεις, μετρημένες στα δάχτυλα, που μετά την απεξάρτηση από το σωματικό σύνδρομο αποφάσισαν να μπουν σε θεραπευτική κοινότητα και να ακολουθήσουν το "στεγνό πρόγραμμα", ώστε να πετύχουν και την ψυχική απεξάρτηση. Στο "στεγνό πρόγραμμα" υπάρχει ψυχική στήριξη και ακολουθείται ένας τρόπος ζωής που οδηγεί στην ψυχική απεξάρτηση.

- Αλλά πώς κατορθώνουν οι άνθρωποι που παίρνουν μεθαδόνη να εργάζονται και να συμμετέχουν κοινωνικά, ενώ πριν δεν μπορούσαν;

- Ο άνθρωπος που παίρνει μεθαδόνη "ξεμπλοκάρει" για ένα 24ωρο, δουλεύει, και όταν τον ξαναπιάνει πάλι η αίσθηση της εξάρτησης ξαναπαίρνει το χάπι του και είναι συνέχεια σε μια κατάσταση όπου τουλάχιστο δεν αισθάνεται "λιώμα". Παίρνει το ναρκωτικά από το στόμα, δε χρειάζεται ένεση, τον βοηθάει να μη κολλήσει Εϊτζ, συντηρείται με τη χορήγηση υποκατάστατου, που φαίνεται ότι είναι το κράτος που του το δίνει - αν και έχει αρχίσει να λειτουργεί παράλληλα μαύρη αγορά. Είναι όμως χαρακτηριστικό αυτό που είπαν νεαροί, πρώην ναρκομανείς, που κατόρθωσαν να απεξαρτηθούν: Αν είχαμε τότε "λύση μεθαδόνη", δε θα είχαμε αποφασίσει να μπούμε σε "στεγνό πρόγραμμα". Θα είχαμε διαλέξει την ευκολότερη λύση, την άνεση, που δεν είναι λύση. Το άτομο που παίρνει μεθαδόνη είναι εξαρτημένο από αυτή, βρίσκεται σε μια κατάσταση ημιύπαρξης, απλά μπορεί να κάνει μια δουλίτσα, να μην είναι τελείως "λιωμένος". Οπου έχει εφαρμοστεί το πρόγραμμα μεθαδόνης έχει αποτύχει. Προσπαθούν να μειώσουν τη χρήση, τους χρήστες, μα περιορίσουν το κακό. Το κακό όμως έχει αυξηθεί. Εμάς δε μας ενδιαφέρει η μείωση του κακού σε έναν περιορισμένο αριθμό ατόμων, αλλά μια γενικότερη πολιτική κατά των ναρκωτικών.

- Τι προτείνετε, λοιπόν, αντί της μεθαδόνης;

- Το πρώτο μέτρο που πρέπει να παρθεί είναι να ιδρύσει το κράτος κι άλλες κοινότητες, γιατί έχουμε υποψηφίους που δε χωράνε πια σε ΚΕΘΕΑ, "18 Ανω", "Στροφή" και "Παρέμβαση".

Η πολιτεία προχώρησε στην εφαρμογή των προγραμμάτων υποκατάστασης με μεθαδόνη, δηλαδή στη συντήρηση και το συμβιβασμό απέναντι στο πρόβλημα, χωρίς προηγούμενα να έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια αντιμετώπισής του.

Εχει, λοιπόν, χρέος να βγει ευθαρσώς και να εξηγήσει στον ελληνικό λαό τι είναι αυτό που προσδοκά από την εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων.

Ενώ, ήδη, η Ευρώπη έχει δρομολογήσει τη χάραξη μιας πολιτικής που θα αντιμετωπίζει προληπτικά το πρόβλημα των ναρκωτικών, εμείς σαν χώρα προχωράμε με υποκατάστατα και ανοίγουμε την Κερκόπορτα στην εξάπλωση των ναρκωτικών!

Επιμέλεια:

Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ

Τα παιδιά αθλούνται και το εργοστάσιο ..."φροντίζει" για το οξυγόνο που εισπνέουν...