Την εφαρμογή σκληρότερης πολιτικής λιτότητας σε όλα τα μέτωπα, με ιδιαίτερη έμφαση στην πλήρη αποδιάρθρωση των κοινωνικών παροχών στους τομείς της υγείας - κοινωνικής πρόνοιας και της παιδείας και την ένταση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, υπόσχεται η κυβέρνηση Σημίτη για το διάστημα που απομένει μέχρι την προκήρυξη νέων εκλογών.

Αυτό φρόντισε να το επιβεβαιώσει με αρκετά καθαρό τρόπο ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου,με χτεσινές του δηλώσεις, τις οποίες έκανε αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη.Εμφανής ήταν επίσης η προσπάθεια του υπουργού Εθνικής Οικονομίας να θέσει διαχωριστικά όρια στην προ και μετά Σημίτη εποχή και σε ό,τι αφορά την οικονομία, κάνοντας λόγο για "νέα κυβερνητική περίοδο". Μια περίοδο περισσότερο σκληρή και οδυνηρή για τους εργαζόμενους απ' ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν, καθώς η κυβέρνηση Σημίτη φέρεται αποφασισμένη να οδηγήσει τη χώρα περισσότερο βαθιά στους νεοφιλελεύθερους παγετώνες.

Από την άλλη πλευρά οι εμποροβιομήχανοι, κυριολεκτικά αποθρασυμένοι, χαιρετίζουν μεν την πλήρη επικράτηση Σημίτη σε κυβέρνηση και κόμμα, απαιτούν δε την άμεση υλοποίηση των δεσμεύσεων που ο σημερινός πρωθυπουργός είχε αναλάβει απέναντί τους, στα πλαίσια των "καθαρών και μακροπρόθεσμων λύσεων".

Στα πλαίσια αυτά η ηγεσία των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας (ΕΒΕΑ), μέσω της εξαμηνιαίας έκθεσης για την πορεία της ελληνικής οικονομίας που έδωσε χτες στη δημοσιότητα, δηλώνει μεν σύμφωνη με τη γενική κατεύθυνση της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, απαιτεί όμως τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων εδώ και τώρα, ζητώντας προφανώς την άμεση εξόφληση των "γραμματίων" που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη, με αντάλλαγμα την απόσπαση της υποστήριξης των εμποροβιομηχάνων. Σε μια ασυνήθιστα σκληρή γλώσσα το ΕΒΕΑ ζητά από την κυβέρνηση είτε να επιβάλει ΤΩΡΑ τη δέσμη των αντιλαϊκών μέτρων, είτε να παραιτηθεί και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.

Το στίγμα της αντιλαϊκής επέλασης που θα εξαπολύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο εναπομείναν διάστημα μέχρι την προκήρυξη των εκλογών - χρόνο διεξαγωγής που θα αποφασίσει ασφαλώς η ίδια - έδωσε χθες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, με δηλώσεις τις οποίες έκανε μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό.

Σε σχετική ερώτηση χαρακτήρισε τον κρατικό προϋπολογισμό του 1997 "δύσκολο" και ξεκαθάρισε ότι πρώτιστο μέλημα της κυβέρνησης είναι το πετσόκομμα των δαπανών κοινωνικών χαρακτήρα. Ταυτιζόμενος απόλυτα με την ηγεσία των εμποροβιομηχάνων, ανέφερε ότι "το κεντρικό βάρος του προϋπολογισμού του 1997 θα πέσει στις δημόσιες δαπάνες και όχι σε νέες φορολογίες".

Η υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδίων απαιτεί περικοπή δαπανών 900 περίπου δισ. δραχμών προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του προγράμματος "σύγκλισης" για τη μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης (κεντρικές υπηρεσίες, ΔΕΚΟ, ασφαλιστικοί φορείς) στο 4,2% του ΑΕΠ. Πρόκειται για μια κυριολεκτικά καταστροφική πολιτική, μιας και η περικοπή των δαπανών θα πλήξει τη δημόσια υγεία, την παιδία και την κοινωνική ασφάλιση, ενώ θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία σε νέα ύφεση. Αλλά και οι υποσχέσεις ότι η κυβέρνηση δε θα επιβάλει νέες φορολογίες είναι πέρα για πέρα ψευδείς. Το υπουργείο Οικονομικών με νόμο που θα φέρει σύντομα στη Βουλή, περικόπτει τη μεγάλη πλειοψηφία των φορολογικών δαπανών, κάτι που θα οδηγήσει στην επιβολή επιπρόσθετων φορολογικών βαρών.

Οσο για την επιχείρηση ξηλώματος των υπολειμμάτων του "κοινωνικού κράτους", όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, αυτή αναμένεται να αρχίσει τις επόμενες εβδομάδες με την κατάθεση σχετικού νομοσχεδίου, κάτι που ερμηνεύεται ότι η κυβέρνηση θα θελήσει να εκμεταλλευτεί την καλοκαιρινή περίοδο, ώστε να δημιουργήσει κατάσταση τετελεσμένων και να περιορίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις. Ο φόβος πάντως των κυβερνώντων για το ενδεχόμενο κοινωνικών αντιδράσεων στηρίζεται στην πρόσφατη ευρωπαϊκή εμπειρία. Η προώθηση από την κυβέρνηση Σιράκ στη Γαλλία αντίστοιχων μέτρων, είχε δημιουργήσει κοινωνική έκρηξη που οδήγησε στο "γαλλικό Δεκέμβρη", ενώ πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση ΚΟΛ στη Γερμανία εξαναγκάστηκε σε τακτική υποχώρηση κάτω από τη σθεναρή αντίσταση των εργαζομένων.

Σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, την άμεση κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων που έχουν διασωθεί μέχρι τώρα από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και τη μη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων το 1997 απαίτησε χτες ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας Γ. Παπαθανασίου,μία ημέρα μετά τις συστάσεις του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) που κινήθηκαν στο ίδιο μήκος κύματος. Ο ίδιος, δε, κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνέντευξης Τύπου, δε δίστασε να ζητήσει ακόμα και την "αναβάπτιση" της κυβέρνησης μέσα από πρόωρες εκλογές, προκειμένου να υλοποιηθούν οι αντιλαϊκές εξαγγελίες του Κ. Σημίτη χωρίς λαϊκές αντιδράσεις, ή την αντικατάστασή της σε περίπτωση που "προτάξει" το πολιτικό κόστος και δείξει ατολμία στην κλιμάκωση της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας.

Ειδικότερα, ο Γ. Παπαθανασίου κάλεσε χτες τον πρωθυπουργό να υλοποιήσει με "τόλμη" και "αψηφώντας το πολιτικό κόστος" τις αντιλαϊκές του δεσμεύσεις, απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών που έχει αναλάβει η κυβέρνηση με το πρόγραμμα "σύγκλισης" λαμβάνοντας πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα. "Η εκλογή Σημίτη είναι πράγματι μια καθαρή λύση. Τώρα χρειάζονται και καθαρές αποφάσεις. Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει άμεσα πρόσθετα μέτρα, αψηφώντας το πολιτικό κόστος", αξίωσε ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων, δίνοντας ουσιαστικά ψήφο εμπιστοσύνης στις εξαγγελίες - δέσμευση του Κ. Σημίτη απέναντι στο ντόπιο κεφάλαιο. Διαφορετικά, όπως υποστήριξε εμμέσως πλην σαφώς, θα πρέπει να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές προκειμένου να υπάρξουν "καθαρές λύσεις", γιατί, όπως είπε, ουσιαστικά, τους εμποροβιομηχάνους δεν τους ενδιαφέρει το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση, αλλά το εάν ανταποκρίνεται στις αξιώσεις τους για να απολαμβάνει της στήριξής τους, προσθέτοντας με το ύφος ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων: "εμείς δε θέλουμε εκλογές, θέλουμε μέτρα".

Ο ίδιος έκανε ανενδοίαστα λόγο για καταστρατήγηση από την κυβέρνηση της εισοδηματικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, με αφορμή τα επιδόματα σκοπιμότητας που έδωσε σε υπαλλήλους του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και στο νέο μισθολόγιο που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός. Αυτό, είπε, ενισχύει την αίσθηση ότι η χώρα έχει μπει σε προεκλογική τροχιά που απειλεί την επίτευξη των στόχων του προγράμματος σύγκλισης και εξέφρασε την... ανησυχία ότι με τέτοιους ρυθμούς η Ελλάδα δε θα μπορέσει να μπει ούτε και στη δεύτερη φάση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, γι' αυτό χρειάζεται η λήψη πρόσθετων σκληρών μέτρων. Συγκεκριμένα, επανέλαβε τις αξιώσεις των εμποροβιομηχάνων για παράδοση και της τελευταίας ρανίδας του δημόσιου τομέα στους ιδιώτες, για ξεπούλημα όλων των δραστηριοτήτων του δημοσίου και των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων. Ακόμα συνέστησε κατάργηση "περιττών" οργανισμών, αναφερόμενος στον ΟΑΕ, συγχώνευση υπουργείων και περιορισμό των δημοσίων υπαλλήλων. Τέλος, αναφερόμενος στην πολιτική της "σκληρής δραχμής" υποστήριξε ότι "η αποτελεσματικότητά της έχει φτάσει στα όριά της" αξιώνοντας ουσιαστικά ταχύτερη διολίσθηση και ζήτησε ουσιαστικά περισσότερα "κίνητρα" και προνόμια για το αδηφάγο μεγάλο κεφάλαιο, στο όνομα της "διασφάλισης και ενίσχυσης" του επενδυτικού κλίματος.

Σε "πάγωμα" των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για το β εξάμηνο του 1996 θα προχωρήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου.

Πρόκειται για μια απόφαση, η οποία υπαγορεύεται όχι από την ευαισθησία της κυβέρνησης να προστατεύσει τα λαϊκά εισοδήματα, αλλά από την προσπάθεια ελέγχου του πληθωρισμού, κάτι που αναγνώρισε και ο ίδιος ο Γ. Παπαντωνίου. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες αφορούν τα τιμολόγια της ΔΕΗ, του ΟΣΕ, των ΕΛΤΑ, της ΕΥΔΑΠ και του ΟΛΠ, ενώ ο ΟΤΕ, στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησής του, είχε προχωρήσει το Γενάρη σε μεσοσταθμικές αυξήσεις τιμολογίων κατά 13,1%.

Η κυβερνητική αυτή απόφαση θα έχει πολλαπλές αρνητικές συνέπειες για τους δημόσιους αυτούς οργανισμούς. Οι τελευταίοι καλούνται να πληρώσουν τις συνέπειες μιας πολιτικής, η οποία έχει απογειώσει την ασύδοτη κερδοσκοπία των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, η οποία τροφοδοτεί τον πληθωρισμό. Η στέρηση της δυνατότητας προσαρμογής της τιμολογιακής τους πολιτικής στις ανάγκες κάλυψης των λειτουργικών τους δαπανών, τις στρέφει αναγκαστικά στο δανεισμό, κάτι που αυξάνει τα ελλείμματά τους. Το στοιχείο αυτό χρησιμοποιήθηκε συκοφαντικά και υποκριτικά από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες πρώτα τις καταδικάζουν σε οικονομική ασφυξία και μετά τις καταγγέλλουν ως αναποτελεσματικές.