Πριν 47 χρόνια, το πρώτο 10ήμερο του Ιούνη 1949, επισκέφτηκε τα τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που έδιναν σκληρές και ηρωικές μάχες στο Γράμμο, ο γνωστός Γάλλος κομμουνιστής, ποιητής, Πολ Ελιάρ. Σκοπός του ήταν να δει από κοντά τα τμήματα του ΔΣΕ, να συναντηθεί με τους μαχητές και τις μαχήτριές του και να εκδηλώσει και με αυτόν τον τρόπο την ολόθερμη συμπαράσταση των κομμουνιστών και προοδευτικών διανοουμένων της Γαλλίας στον ηρωικό τους αγώνα, ενάντια στις επεμβάσεις των Αγγλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών, για τη λευτεριά και την εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας μας.Κατά την παραμονή του στο Γράμμο, με πρόταση του κλιμακίου του Γενικού Αρχηγείου (ΓΑ) του ΔΣΕ, επισκέφτηκε και τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ, ανατολικά της Αετομηλίτσας, στη θέση Καζάνι. Εκείνες τις μέρες η σχολή είχε δώσει μία από τις μεγαλύτερες και σκληρότερες μάχες του ΔΣΕ. Είχε επιτεθεί και είχε καταλάβει το ύψωμα Πάτωμα, που η ηγεσία του κυβερνητικού στρατού το θεωρούσε απόρθητο οχυρό. Το ύψωμα έπεσε στις 2.6.1949, αλλά η ηγεσία του κυβερνητικού στρατού, που καθοδηγούνταν από τον Βαν Φλιτ και άλλους Αμερικανούς στρατηγούς, δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την απώλειά του και κίνησε πάνω από μία ταξιαρχία για να το ανακαταλάβει. Εσπασε όμως και πάλι τα μούτρα της.

Σ' αυτές ακριβώς τις συνθήκες έφτασε στη σχολή ο Πολ Ελιάρ και μαζί του ο Κότσο Τζιότζιο, εκπρόσωπος του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας. Τους συνόδευαν οι Γιώργης Ζωίδης, βοηθός του Πολιτικού Επιτρόπου του ΓΑ, Βασίλη Μπαρτζιώτα, και ο Στέλιος Μαγειρίας, που μιλούσε γαλλικά.

Οι δυο αντιπρόσωποι έγιναν δεκτοί με συγκινητικές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις από τους μαθητές, τις μαθήτριες και τους αξιωματικούς της σχολής του ΔΣΕ. Συζήτησαν μαζί τους και τους μίλησαν για τους σκοπούς του αγώνα.

Ο Πολ Ελιάρ, μαγεμένος από τις ομορφιές του Γράμμου, ζήτησε και ενημερώθηκε για τα βουνά που απλώνονταν μπροστά μας, νότια του Σαραντάπορου: το Νταμπούρι, τον Σμόλικα, τον Κλέφτη, τον Πάπιγκο, εκεί όπου οι πολεμιστές του 1940 έδωσαν τα πρώτα συντριπτικά χτυπήματα στους Ιταλούς φασίστες και όπου, σε συνέχεια, τα τμήματα του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ έδωσαν ηρωικές μάχες.

Ο Πολ Ελιάρ μίλησε με θερμά και συγκινητικά λόγια στους μαθητές της σχολής, τονίζοντας το δίκαιο του αγώνα και υπογραμμίζοντας τη σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης.

Ακολούθησε γεύμα, με τα πενιχρά μέσα που διαθέταμε και μετά από αυτό έλαχε η τύχη σε μένα, με την ιδιότητα του πολιτικού επιτρόπου της σχολής, να δώσω, με εντολή του κλιμακίου του ΓΑ του ΔΣΕ, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη συμπαράστασή τους στον αγώνα του ΔΣΕ, στον Πολ Ελιάρ το μετάλλιο ανδρείας του αγωνιστή Γ. Ανδρεάδη και στον Κότσο Τζιότζιο, το μετάλλιο Ηλέκτρας, που είχε απονεμηθεί στη μαθήτρια της Σχολής, Ζώγια Μιχαηλίδου, που έπεσε μαχόμενη για την κατάληψη του Κάντσικου (Δροσοπηγής).

Το αναφέρω αυτό, γιατί, ίσως από παραδρομή, ίσως γιατί πέρασαν 47 χρόνια από τότε, ο συναγωνιστής Αθαν. Ανάγνου έγραψε στο "Ρ" ότι το μετάλλιο του αγωνιστή Ανδρεάδη δόθηκε στον Πολ Ελιάρ κατά την επίσκεψή του στην έδρα της 9ης Μεραρχίας. Νομίζω πως είναι χρέος να αποκαθιστούμε την ιστορική αλήθεια ακόμα και για όχι τόσο σημαντικά γεγονότα.

Ζήσης ΖΩΚΑΣ

"Η Σύγκλητος Ειδικής Σύνθεσης, μετά από συζήτηση, αποφασίζει να μην εκδοθούν αποτελέσματα και να μη χορηγηθούν πιστοποιητικά και αντίγραφα πτυχίου στους μεταπτυχιακούς φοιτητές που οφείλουν τα δίδακτρα, πριν τακτοποιηθούν οι οικονομικές υποχρεώσεις τους προς το Πανεπιστήμιο". Με άλλα λόγια, η δωρεάν δημόσια παιδεία, που κατοχυρώνει το Σύνταγμα της χώρας, καταργείται στην πράξη.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα πρακτικών της 5ης συνεδρίασης της Συγκλήτου Ειδικής Σύνθεσης του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας (σ.σ. πρώην ΑΣΟΕΕ), που πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιούνη. Αφορά τους φοιτητές του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών.

"Οι αποφάσεις της Συγκλήτου Ειδικής Σύνθεσης - σύμφωνες και με προηγούμενες όπου απειλούνται οι παραβάτες με τη μη έκδοση αποτελεσμάτων - αποτελούν πλήγμα για το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος μέσα από τους αγώνες του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος", τονίζουν με ανακοίνωσή τους οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας της ΑΣΟΕΕ.

Η απόφαση αυτή εντάσσεται στα σχέδια για συντηρητική αναδιάρθρωση στα πανεπιστήμια που θέτει τεχνικούς φραγμούς σε όσους έχουν την ικανότητα αλλά όχι και τη δυνατότητα να σπουδάσουν. Στα πλαίσιά της φαίνεται ότι οι οικονομικά ασθενέστεροι φοιτητές θα απολύονται από τα πανεπιστήμια σαν να ήταν υπάλληλοι οποιασδήποτε επιχείρησης.

"Το πανεπιστήμιο δεν είναι ιδιοκτησία καμίας "Συγκλήτου" και κανείς δεν μπορεί να διώχνει φοιτητές από αυτό και μάλιστα με εκβιαστικό τρόπο", υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση των ΠΚΣ.

Οι ΠΚΣ σύμφωνες και με την ομόφωνη απόφαση των μεταπτυχιακών φοιτητών δεν πρόκειται να επιτρέψουν σε καμία περίπτωση την εφαρμογή της διάταξης για επιβολή διδάκτρων στο δημόσιο πανεπιστήμιο, που ανήκει στον ελληνικό λαό και όχι στον πρύτανη και σε ειδικής σύνθεσης Συγκλήτους.

Χτες έγινε ξενάγηση των δημοσιογράφων στο μαιευτήριο και παρουσιάστηκαν πολλά σύγχρονα πράγματα, που δεν μπορεί να τα παραβλέψει κανείς.

***

Ημερομηνίες σημαδιακές και εκφράσεις με πολύ νόημα. Το 1983 ψηφίστηκε ο νόμος για το ΕΣΥ. Κι όταν τέθηκε το ερώτημα, αν οι "ιδεολογικές παραισθήσεις" αναφέρονται στο ΕΣΥ, η απάντηση ήταν μονολεκτική: "Προφανώς".Βέβαια, όταν το ΕΣΥ αποτελεί πλέον "ιδεολογική παραίσθηση" και για το κόμμα που το προώθησε, τότε γιατί να μην το διατυμπανίζουν και οι αντίπαλοι ή ανταγωνιστές του ΕΣΥ; Ειδικότερα για τα δημόσια μαιευτήρια, τι να πει κανείς. Οτι στο "Αλεξάνδρα" μια αίθουσα τοκετών είναι κλειστή εδώ και πέντε χρόνια λόγω εργασιών ή ότι στο "Ελενα" ένας ολόκληρος όροφος είναι "γήπεδο" εδώ και χρόνια;

***

Αυτή όμως η εξέλιξη είναι ασύμβατη με τους στοχασμούς του υπουργού Υγείας, Αν. Πεπονή, όταν παρέλαβε το υπουργείο (22.1.1996): "Είναι, έλεγε, βαθύτατη η πεποίθησή μου από τα πρώτα χρόνια που άρχισα να στοχάζομαι, ότι, αν υπάρχει ένας τομέας όπου δοκιμάζονται τα ιδανικά και οι πολιτικές διακηρύξεις, είναι πρώτα ο τομέας της υγείας και ύστερα ο τομέας της εκπαίδευσης".

Γ. Μ.

Επειδή υπερασπίστηκαν το περιβάλλον, οι κάτοικοι του Ηρακλείου Λαγκαδά δέχτηκαν επίθεση από τους μπράβους μεγάλης βιομηχανίας αλλά και την Αστυνομία και σύρονται στα δικαστήρια.

Αργά το βράδυ της Τετάρτης, συνεργεία της βιομηχανίας "Μαξίμ", που συνοδεύονταν από ισχυρή δύναμη ιδιωτικής εταιρίας ασφάλειας, άρχισαν να πραγματοποιούν παράνομες εργασίες, προκειμένου να γίνει σύνδεση μίας γεώτρησης με τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης. Μόλις τους αντιλήφθηκαν οι κάτοικοι, πήγαν στο χώρο όπου γίνονταν οι εργασίες και τους εξεδίωξαν. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στην περιοχή έφτασαν τα ΜΑΤ και προσπάθησαν να διώξουν τους αγρότες, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν. Τελικά, οι κάτοικοι αποχώρησαν τις πρώτες πρωινές ώρες και μόνο αφού οι εργαζόμενοι της επιχείρησης απέσυραν τα μηχανήματα. Στη συνέχεια, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των κατοίκων, η Αστυνομία άρχισε να περιφέρεται στους δρόμους του χωριού, αναζητώντας "τους αγνώστους" που εμπόδισαν την παρανομία. Τελικά συνέλαβαν τον Στ. Μαυροβουνιώτη,τον οποίο οδήγησαν στο Αστυνομικό Τμήμα Σταυρούπολης και μετά στον εισαγγελέα. Χτες το μεσημέρι, ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Κατσαρός έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στην Αστυνομική Διεύθυνση Λαγκαδά.

Οι κάτοικοι του Ηρακλείου, όπως και της ευρύτερης περιοχής του Λαγκαδά, διαμαρτύρονται επειδή με την υπεράντληση νερού από τις βιομηχανίες έχει "στεγνώσει" η περιοχή τους και απειλείται με εξαφάνιση η λίμνη της Κορώνειας. Να σημειωθεί ότι οι βιομήχανοι, παρ' όλα τα υπερκέρδη τους, δεν έχουν υποχρεωθεί από την πολιτεία στη λήψη οποιουδήποτε μέτρου, που θα συνέβαλε στην προστασία του βιότοπου της Κορώνειας. Οπως δήλωσε ο δικηγόρος και δημοτικός σύμβουλος Θ. Γιαννούσης,που έχει αναλάβει την υπεράσπιση των διωκόμενων κατοίκων του Ηρακλείου, δεν υπάρχει αδίκημα, γιατί τους κοινόχρηστους χώρους κάθε πολίτης όχι μόνο δικαιούται, αλλά και υποχρεούται να τους διαφυλάττει. "Η βιομηχανία με τις πράξεις της όχι μόνο θίγει το περιβάλλον, αλλά αποστραγγίζει και τα νερά, τα οποία οι αγρότες έχουν ανάγκη για να ποτίσουν τα χωράφια τους και για το λόγο αυτό έχουν έρθει σε απόγνωση", τόνισε.

Να σημειώσουμε ότι η παραπάνω βιομηχανία, σύμφωνα με την άδεια που της έχει δοθεί από τη Νομαρχία, δεν μπορεί να συνδέσει τη γεώτρηση με τις εγκαταστάσεις της, αν προηγουμένως δεν έχει εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη του Κοινοτικού Συμβουλίου. Τέτοια απόφαση, όμως, δεν υπάρχει και για το λόγο αυτό η επιχείρηση παρανομεί. Ακόμη, η σύνδεση της γεώτρησης με τη βιομηχανική εγκατάσταση θα έπρεπε να γίνει μόνο υπό την προϋπόθεση της σχετικής λειτουργίας του νέου βιολογικού σταθμού, πράγμα που δεν έχει κάνει η βιομηχανία "Μαξίμ".

Τον πολυαγαπημένο μας σύζυγο, πατέρα, αδελφό και θείο

ΑΓΓΕΛΟ Θεολόγου ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟ

Ετών 68

Κηδεύουμε σήμερα Παρασκευή 5.7.1996 και ώρα 4 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίου Ισιδώρου του Β Κοιμητηρίου Αθηνών (Πατησίων).

Η σύζυγος: Ελένη.

Τα παιδιά: Θεολόγος, Δημήτρης.

Τα αδέλφια: Μαρία και Γεράσιμος Λυμπέρης, Ειρήνη και Γεώργιος Παπαδογεώργης, Αγγελική χήρα Ιωάννου Κουμαριανού, Νικόλαος και Κάριν Λάλαγκα, Θεανώ χήρα Αλεξ. Λεμερτζή.

Τα ανίψια, οι λοιποί συγγενείς.

Τις προσπάθειες όλων εκείνων των "λίγων σάπιων" και "κραυγαλέων κομματιών" ενός μέρους της κοινωνίας, που επιδίωξαν να εκμεταλλευτούν τα έκτροπα από τους "γνωστούς - αγνώστους" τον περασμένου Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο, με σκοπό να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο, αποδοκίμασε έντονα με χτεσινή δήλωσή του ο πρύτανης του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Ν. Μαρκάτος.

Συγκεκριμένα, στη δήλωσή του ο Ν. Μαρκάτος, με αφορμή την απόφαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο, αναφέρει: "Οι δικαστές που μας αθώωσαν έδειξαν στον ελληνικό λαό ότι - εκτός από τη Δικαιοσύνη - και το Πολυτεχνείο έχει την τιμή να επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι οι εξαιρέσεις των λίγων σάπιων, αλλά κραυγαλέων κομματιών σε κάθε κοινωνία δεν μπορούν, όσο κι αν προσπαθούν, να αμαυρώσουν το σύνολο και την κοινή προσπάθεια για πρόοδο και έντιμη δημιουργία".

Σύστημα περιορισμού ταχύτητας (SPEED LIMITER), θα πρέπει να φέρουν στο εξής τα φορτηγά ή ελκυστήρες (Ν3) και τα λεωφορεία (Μ3), σύμφωνα με αυτά που προβλέπουν σχετικές υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες εναρμονίζουν τα ισχύοντα με τις αντίστοιχες κοινοτικές αποφάσεις. Το σύστημα αφορά στα φορτηγά με μεικτό βάρος άνω των 12 τόνων και το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας ορίζεται στα 90 χιλιόμετρα την ώρα, (η συσκευή ρυθμίζεται στα 85 χιλιόμετρα), και στα λεωφορεία με μεικτό βάρος μεγαλύτερο των 10 τόνων και μέγιστο όριο ταχύτητας τα 100 χιλιόμετρα.

Από τα παραπάνω εξαιρούνται όσα οχήματα που από την κατασκευή τους δεν υπερβαίνουν την επιτρεπόμενη ταχύτητα, καθώς και τα οχήματα των ενόπλων δυνάμεων, της δημόσιας ασφάλειας, των τελωνειακών καταδιωκτικών αρχών, τα πυροσβεστικά, τα οχήματα που πραγματοποιούν επιστημονικές έρευνες και τέλος τα λεωφορεία που εκτελούν αστική συγκοινωνία.

Ο Πολ Ελιάρ σε φωτογραφία του 1946, όταν επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη