Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στην Πάτρα η Συνδιάσκεψη Περιοχής Δυτικής Πελοποννήσου (που αποτελείται από τις ΚΟ Αχαϊας, Ηλείας, Κορινθίας, Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου). Τις εργασίες της παρακολούθησε αντιπροσωπεία της ΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα

Η Συνδιάσκεψη εκτίμησε ότι βάση για να ξεκινήσει η οικοδόμηση του Μετώπου, η συσπείρωση των εργαζομένων, των εργατοϋπαλλήλων, των αγροτών, της νεολαίας, των ΕΒΕ, των συνταξιούχων, θα πρέπει να είναι:

• Η ανάπτυξη του φιλειρηνικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, με κύριους άξονες την απομάκρυνση των βάσεων και των πυρηνικών από τον Αραξο, που θα πρέπει να πάρει παμπελοποννησιακό χαρακτήρα.
• Συσπείρωση των εργαζομένων στο κίνημα ενάντια στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη διεκδίκηση δημοψηφίσματος με άμεσο στόχο τη συγκέντρωση 35.000 υπογραφών.
• Επιτροπές και μέτωπα πάλης για: Την ανεργία και την κλωστοϋφαντουργία στην Πάτρα, τον σιδηρόδρομο σε Πάτρα - Κόρινθο - Ηλεία, την προστασία του περιβάλλοντος και του θαλάσσιου άξονα σε Ιόνιο - Πατραϊκό - Κορινθιακό.

Συζητήθηκε, επίσης, η προετοιμασία της ΚΟ για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Ολοκληρώνοντας τις εργασίες της η Συνδιάσκεψη εξέλεξε Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Πελοποννήσου. Γραμματέας της Επ. Περιοχής εκλέχτηκε ο Κώστας Μπάτσικας.

"Αυτήν την περίοδο φαίνεται ακόμα πιο καθαρά η διαφορετική αντίληψη του ΚΚΕ και η κυριαρχούσα στα άλλα κόμματα, σχετικά με τα μέσα και τη στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης, των προβλημάτων που απασχολούν την οικονομία της χώρας", τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στη Συνδιάσκεψη της Οργάνωσης της Δυτικής Πελοποννήσου. Και συνέχισε:

"Με πρωτεργάτη το ΠΑΣΟΚ ξεκινάει μια προσπάθεια για τη δημιουργία ενός πόλου πολιτικών δυνάμεων και παραγόντων, που θα διαμορφωθεί από τα πάνω μέσα από διάλογο και συνδιαλλαγή. Στόχος να προωθηθούν πιο αποφασιστικά και σε βάρος του λαού οι αναπροσαρμογές και εκσυγχρονισμοί που έχει ανάγκη το καπιταλιστικό σύστημα, εξαρτημένο και υποταγμένο στα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου και στους διεθνείς οργανισμούς του.

Αντίθετα, το ΚΚΕ επιδιώκει και αγωνίζεται να συγκροτηθεί ο άλλος πόλος των κοινωνικών δυνάμεων, και των πολιτικών στην πορεία - εφ' όσον διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις - που θα αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών μεσαίων στρωμάτων της πόλης και της αγροτιάς που υποφέρει..

Αυτός ο πόλος θα συγκροτηθεί στο έδαφος των αγώνων με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες, που πρέπει να εκδηλωθούν με επίκεντρο την αντίσταση στα μονοπώλια, αλλά και με πολιτική προοπτική την ανατροπή της εξουσίας των πολυεθνικών.

Ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός πόλος θα ξεκινήσει από ατελείς, κατώτερες ίσως μορφές έκφρασης, δεν είναι όμως δυνατό να μείνει στο επίπεδο μόνο της διεκδίκησης από την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία. Πρέπει να πολιτικοποιηθεί ώστε να διεκδικήσει βαθιές αλλαγές και ρήξεις.

Αντίπαλος των δυνάμεων που θέλουν να αντιπαλέψουν την κυριαρχία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού δεν μπορεί να είναι μόνο το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα ή σχηματισμός. Βεβαίως, εύλογο είναι να κατευθύνονται τα πυρά στην κυβερνητική πολιτική, όμως ο εχθρός του λαού σήμερα δεν είναι μόνο ένα κυβερνητικό κόμμα, αλλά ολόκληρο το μπλοκ των δυνάμεων που αντιπροσωπεύεται και εκφράζεται μέσα από μια κυβέρνηση. Αυτό το μπλοκ αποτελείται από την κυρίαρχη τάξη στη χώρα μας, την ολιγαρχία του πλούτου, το πολυεθνικό κεφάλαιο, συνολικά το κράτος και τους μηχανισμούς του. Αποτελείται, επίσης, από εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές και ανταγωνισμούς που έχουν. Το μπλοκ αυτό στηρίζεται άμεσα από τους διεθνείς οργανισμούς και τους μηχανισμούς τους.

Το μπλοκ των δυνάμεων φάνηκε καθαρά και στην περίπτωση της εκλογής Σημίτη ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Δεν ηττήθηκε η αριστερά εντός ΠΑΣΟΚ, άλλωστε στο ηγετικό πεδίο δεν έγινε αντιπαράθεση μεταξύ συντηρητικής και αριστερής πολιτικής, αλλά νίκησε ο ΣΕΒ, ο ξένος παράγοντας, που ενδιαφέρεται να εκφραστεί η συντηρητική πολιτική μέσα από συγκεκριμένη ομάδα στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που μιλά για καθαρές λύσεις, δηλαδή για μια πολιτική χωρίς ελιγμούς, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ τα πρώτα χρόνια.

Η θέση για καθαρές λύσεις υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου είναι η σημερινή ανάγκη για λογαριασμό του συστήματος. Το ίδιο ισχύει και στον αντίποδα, το λαό, που έχει ανάγκη σήμερα από καθαρή πολιτική, και αυτή είναι η αντιπαράθεση και ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό".

Αναφερόμενη στη συνέχεια στη φιλολογία περί Κεντροαριστεράς που αναπτύσσεται τελευταία η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

"Η επίσημη συγκρότηση του κεντροαριστερού δηλαδή του συντηρητικού - συναινετικού πόλου από το ΠΑΣΟΚ, τον "ΣΥΝ", μια φτερούγα της ΝΔ (και ίσως και με άλλες μικρότερες πολιτικές δυνάμεις), θα σημαίνει νέα στροφή στην αντίδραση και στον αυταρχισμό, θα γίνει ακόμα περισσότερη προσπάθεια να περιοριστεί η λαϊκή παρέμβαση. Οσο πιο ευρύ και δυνατό είναι το από τα επάνω μπλοκ των συντηρητικών δυνάμεων και η συνεργασία - συναίνεση μεταξύ τους τόσο πιο αντιδραστική και επικίνδυνη θα είναι η πολιτική τους.Αλλωστε, ένας από τους στόχους αυτής της προσπάθειας είναι η χειραγώγηση του λαϊκού κινήματος, η πρόληψη κοινωνικών αντιδράσεων. Διακηρύσσεται ανοιχτά, ο φόβος απέναντι στο λαό. Καθοριστικό για τις συζητήσεις συνεργασίας είναι η πρόβλεψη ότι τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που έρχονται θα συναντήσουν ισχυρές αντιστάσεις και θέλουν να τις προλάβουν από τη σκοπιά τους".

Σχετικά με τη διαμόρφωση του λαϊκού μετώπου η Αλέκα Παπαρήγα παρατήρησε:

"Βεβαίως η διαμόρφωση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου δε θα γίνει σε μια μέρα, απαιτεί χρόνο. Το ζήτημα δεν είναι να προσδιοριστεί εγκεφαλικά ο χρόνος, αλλά να συνειδητοποιηθεί ότι η προσπάθεια αυτή θα περνάει μέσα από διάφορες φάσεις και σταθμούς, κάθε φάση θα έχει κάποιο ιδιαίτερο γνώρισμα και καθήκον.

Αυτό που έχει σημασία εμείς οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι στο όνομα του ιδιαίτερου άμεσου καθήκοντος κάθε φάσης, κάθε στιγμής δεν πρέπει να χάνουμε από τη σκέψη μας το συνολικό στόχο, το χαρακτήρα και το ρόλου του Μετώπου και την προοπτική του.

Σήμερα, οπωσδήποτε είμαστε στη φάση που προσπαθούμε να βάλουμε τα θεμέλια του Μετώπου. Ενα από τα θεμέλια του είναι να κατανοηθούν τα κοινά συμφέροντα που ενώνουν την εργατική τάξη, τους ΕΒΕ, την αγροτιά. Βεβαίως, υπάρχουν και αντιθέσεις μεταξύ τους, όμως αυτές δεν μπορεί να κυριαρχούν έναντι του κοινού τους αντίπαλου.

Δυο πλευρές θεωρούμε βασικές, για να μπούνε τα θεμέλια του Μετώπου.

Η πρώτη: Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες επιφορτίζονται να εκλαϊκεύσουν αυτό το ζήτημα του κοινού συμφέροντος στον αγώνα κατά των μονοπωλίων, να το αποδεικνύουν συγκεκριμένα κάθε φορά.Να το αποδεικνύουμε αποφασιστικά, γιατί η κυρίαρχη τάξη στη χώρα μας, η κυβέρνηση, συστηματικά καλλιεργούν την αντιπαράθεση και το διχασμό. Ενα από τα χαρακτηριστικά τελευταία παραδείγματα είναι η προσπάθεια που έγινε στο Ναύπλιο να πείσουν μικρούς εμπόρους ότι οι ναυτεργάτες ευθύνονται για το χαμηλό τζίρο σε τουριστική περίοδο. Τη στιγμή που και οι ίδιοι οι έμποροι πρέπει να καταλάβουν ότι η δραματική μείωση του αριθμού των Ελλήνων ναυτεργατών έχει οδηγήσει εκτός των άλλων στη μείωση του ναυτιλιακού συναλλάγματος κατά συνέπεια και στη μείωση της αγοραστικής ικανότητας των οικογενειών των ναυτικών.

Οι πολλαπλές συσπειρώσεις, τα επιμέρους μέτωπα πάλης πρέπει να στηρίζονται όχι γενικά και αφηρημένα σε μια λαϊκή συσπείρωση, αλλά στην κοινή δράση και συμμαχία των πιο ριζοσπαστικών στοιχείων της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων, της αγροτιάς που στη μεγάλη της πλειοψηφία υποφέρει. Η κοινωνικό - ταξική διάρθρωση της κοινωνίας να βρίσκει την αντανάκλασή της σε κάθε συσπείρωση και κοινή δράση.

Η δεύτερη:Η εμβάθυνση και πολιτικοποίηση των στόχων πάλης, η σύνδεση με τις διαδικασίες που ξετυλίγονται μπροστά μας κάθε μέρα.

Πολλές φορές, όταν πρόκειται να περιγραφούν, τα προβλήματα των εργαζομένων και της χώρας συμπυκνώνονται στο πρόβλημα λιτότητας και ανεργίας. Αυτή η τοποθέτηση του προβλήματος δεν είναι ολοκληρωμένη όσο και αν η λιτότητα και ανεργία είναι βασικές αιχμές. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι κοινωνικοί και πολιτικοί συνεταίροι της σημερινής στρατηγικής δεν προωθούν απλά μια πολιτική μείωσης μισθών ή περικοπής χρηματικών ενισχύσεων. Ταυτόχρονα, προωθούν μια σύγχρονη, δημιουργική πολιτική βεβαίως από την σκοπιά των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Οικοδομούν νέες εργασιακές σχέσεις, οικοδομούν ένα πλέγμα σχέσεων γενικότερα που δε σκοπεύει μόνο σε οικονομικά κέρδη, αλλά και στην κατά κράτος υποταγή και χειραγώγηση του λαού. Δε θα διστάσουν και δε διστάζουν να ρίξουν πολύ χρήμα, προκειμένου να στηρίξουν οικονομικά τους καπιταλιστικούς εκσυγχρονισμούς, να εξαγοράσουν, να διαμορφώσουν δικές τους συμμαχίες, προκειμένου να διασφαλίσουν την μακροημέρευση του συστήματος. Επομένως, το ΚΚΕ πρέπει να ανοίξει, σύμφωνα και με τις κατευθύνεις του Συνεδρίου του, πιο ολοκληρωμένα και κατανοητά το συνολικό σχέδιο αναδιάρθρωσης, που προωθείται στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Ετσι θα μας καταλάβουν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι, όταν λέμε ότι δε χρειάζεται απλά ένας λαϊκός αγώνας αντίστασης και πίεσης, αλλά μια μεγάλη δράση, επαναστατική στην ουσία της, για να επιβληθούν αλλαγές προς όφελος του λαού, για να ανατραπούν οι βαριές και μακροπρόθεσμες συνέπειες.Βεβαίως, αυτή η επαναστατική δράση θα εξελιχθεί μέσα από τη συνειδητοποίηση του λαού, μέσα από διάφορες βαθμίδες και φάσεις του αγώνα, αλλά δεν μπορεί να καλλιεργούμε αυταπάτες ότι ένας μαζικός αγώνας πίεσης από μόνος του θα φέρει αλλαγές.Βεβαίως, η λαϊκή πίεση υποχρεώνει σε κάποιους ελιγμούς, αλλά δε λύνει προοπτικά και ουσιαστικά τα λαϊκά προβλήματα. Το ποιος κυβερνά, ποιες δυνάμεις είναι στην εξουσία είναι πρόβλημα που θα έρθει στην ημερήσια διάταξη, αλλιώς ο αγώνας θα είναι αδιέξοδος.

"Δεν πρέπει, βεβαίως", συνέχισε, ολοκληρώνοντας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "να κάνουμε αφαίρεση από το σημερινό επίπεδο του λαϊκού κινήματος και το συσχετισμό δύναμης, δεν πρέπει να υπερπηδάμε τεχνητά και υποκειμενικά τις φάσεις και τη διαδικασία κλιμάκωσης του αγώνα. Οι κομμουνιστές πρέπει να έχουμε καθαρό από τώρα προς τα πού πρέπει να πάνε τα πράγματα, ώστε ούτε να αποσπόμαστε από την πραγματικότητα, ούτε και να ικανοποιούμαστε εύκολα με μια απλή συσπείρωση και ένα δυνατό αγώνα, όσο αυτός δεν εξελίσσεται σε πραγματικό αγώνα στην πορεία όχι μόνο για μια κυβερνητική αλλαγή. Αλλά για συνολική αντίθεση με το μπλοκ των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που ευθύνονται για τα προβλήματα του λαού και της χώρας.

Η ιδεολογικοπολιτική ενότητα του Κόμματος, επομένως, να πρέπει να βασίζεται στη βαθιά γνώση της κατάστασης, των θέσεων του Κόμματος, στην εξαγωγή της πείρας από τις εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα. Δεν αρκεί η υπερψήφιση των ντοκουμέντων που έγινε με το 15ο Συνέδριο. Προωθώντας τις αποφάσεις μέσα από τις ζωντανές διαδικασίες της εξέλιξης θα σκύβουμε και θα ξανασκύβουμε να μελετάμε τα συμπεράσματα, να εμπλουτίζουμε και να προσαρμόζουμε τις θέσεις μας, να τις βελτιώνουμε, να διορθώνουμε λάθη και αδυναμίες".

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,επικεφαλής αντιπροσωπείας του Κόμματος, θα επισκεφτεί τα Κεντρικά Γραφεία της ΕΥΔΑΠ (Ωρωπού 156, Περισσός), την Πέμπτη 18 του Ιούλη.

Η Αλ. Παπαρήγα θα μιλήσει σε συγκέντρωση των εργαζομένων στις 12 το μεσημέρι και στη συνέχεια θα συναντηθεί με το ΔΣ της επιχείρησης.