Στις προτάσεις της έκθεσης του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία, η εφαρμογή των οποίων ισοδυναμεί με βραδυφλεγή βόμβα σε βάρος των εργασιακών σχέσεων της χώρας μας, στους απροκάλυπτους εκβιασμούς τους πολυεθνικού κεφαλαίου, το οποίο απαιτεί μισθούς ...Αλβανίας, και στα κοινοτικά κονδύλια αναφέρεται, με χτεσινή ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, την οποία και παραθέτουμε στη συνέχεια.

1. Οι χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, αποτελούν βάναυση πρόκληση απέναντι στους εργαζόμενους και τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.

Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση και ως κόμμα, συνεχίζει με αμείωτη ένταση, όχι μόνο την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και ετοιμάζεται να προωθήσει την καταιγίδα των αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων που εισηγείται και η τελευταία έκθεση το ΟΟΣΑ.

Ο κ. Παπαντωνίου βρήκε "πολύ θετικές" τις προτάσεις του ΟΟΣΑ που εισηγείται:

• Ακόμα παραπέρα μείωση των αποζημιώσεων για απολύσεις.
• Κατάργηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων, που σήμερα είναι 2% το μήνα, μείωση των κατωτέρων μισθών των 120.000 - 130.000 δραχμών, όταν το όριο φτώχειας για μια 4μελή οικογένεια είναι 400.000 δραχμές.
• Μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού "κόστους" εργασίας, δηλαδή εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία κλπ.
• Χτύπημα ακόμα παραπέρα και αυτού του απαράδεκτου συστήματος συντάξεων, κατάργηση των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας και διατήρησή τους μόνο στο επίπεδο κάθε επιχείρησης.
• "Ελαστικότητα" στο χρόνο εργασίας και γενίκευση της μερικής απασχόλησης και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, όπως προβλέπει και η "Λευκή Βίβλος".
• Καθιέρωση των ιδιωτικών γραφείων ανεργίας.
• Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και
• Ενταση των ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών!

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ταξικής πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα μάλιστα της "κοινωνικής δικαιοσύνης" και των αρχών του "δημοκρατικού σοσιαλισμού".

Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να έχουν πια ίχνη αυταπάτης.

Χρησιμοποιεί τα υπαρκτά προβλήματα για μέτρα υπέρ των κερδών.

Αυτό είναι το "νέο κοινωνικό πρόσωπο" της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.

2. Οι εκβιασμοί των πολυεθνικών και των βιομηχάνων.

Το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολυεθνικές που δρουν στη χώρα μας έχουν αποθρασυνθεί. Με αφορμή την περίπτωση της GOOD YEAR και με το πρόσχημα των κακών συνθηκών ανταγωνιστικότητας που υπάρχουν στη χώρα μας - ένα ψέμα που χρησιμοποιεί ως άλλοθι για απαίτηση πλήρους υποταγής στις αδηφάγες ορέξεις τους - οι βιομήχανοι απειλούν να κλείσουν εδώ τις επιχειρήσεις και να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στη Βουλγαρία ή στην Αλβανία, όπου ο βασικός μισθός φτάνει τις 9.000 δρχ. το μήνα!

Με άλλα λόγια, απαιτούν απροκάλυπτα, για να "μη φύγουν", να εξομοιωθούν οι εδώ συνθήκες με τις γειτονικές βαλκανικές πρώην σοσιαλιστικές χώρες και σε λίγα χρόνια θα μιλάνε για εφαρμογή των συνθηκών εργασίας σε αφρικανικές χώρες!

Σύμμαχό τους σ' αυτή την πολιτική έχουν και τα άλλα κόμματα, που δεν αμφισβητούν τι κατευθύνσεις του Μάαστριχτ και του προγράμματος "σύγκλισης", σύμμαχό τους επίσης έχουν και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που έχουν σημαία τους την ταξική συνεργασία με το κεφάλαιο και αυτή την πολιτική και καλλιεργούν αυταπάτες για μια Ευρωπαϊκή Ενωση της "κοινωνικής δικαιοσύνης" και έναν καπιταλισμό "με ανθρώπινο πρόσωπο".

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι ΕΒΕ, η αγροτιά έχουν το δικό τους "δρόμο", να οικοδομήσουν ένα ενωμένο δυνατό μέτωπο αντίστασης σ' αυτή την πολιτική, να την καταδικάσουν και να ανατρέψουν τους μέχρι τώρα δυσμενείς συσχετισμούς για τα συμφέροντά τους και το δικαίωμά τους για μια ανθρώπινη ζωή. Η χώρα διαθέτει ακόμα αναπτυξιακές ικανότητες, όσο όμως αυτές υποτάσσονται στην πολιτική που υπηρετεί το μονοπωλιακό κεφάλαιο, τόσο αυτές θα υπονομεύονται και θα υποθηκεύεται το μέλλον της.

Στην ενωμένη επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών εκφραστών του, οι εργαζόμενοι μπορούν να αντιτάξουν τη δική τους ενότητα και συντονισμένη δράση.

Να οικοδομήσουν ένα πανευρωπαϊκό και παμβαλκανικό κίνημα αντίστασης και ριζικής αμφισβήτησης της σημερινής κατάστασης πραγμάτων.

Καμία δήλωση και κανένα κυβερνητικό μέτρο να μην μείνει αναπάντητο.

Με κάθε τρόπο, ο λαός μας να δείχνει ότι δεν εγκρίνει αυτή την πολιτική και να ανοίγει, μέσα από τη ριζική αμφισβήτησή της, δρόμο για νίκη στην προοπτική.

3. Για τα κοινοτικά κονδύλια.

Η θέση του ΚΚΕ είναι γνωστή για τα κοινοτικά κονδύλια, ότι αυτά χρησιμοποιούνται για την υποδομή των πολυεθνικών. Ανεξάρτητα όμως από αυτήν, το πρόβλημα της λεγόμενης απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων αποτελεί εκδήλωση ενός συνθετότερου και ουσιαστικότερου προβλήματος, που έχει σχέση με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Εχει σχέση, πρώτα και κύρια, με την κατεύθυνση αυτών των πόρων που πηγαίνουν σε έργα, όχι εθνικής, αλλά κοινοτικής επιλογής. Σε έργα που επιλέγονται με βάση συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και όχι την ανάπτυξη της χώρας. Και δεύτερο, έχει σχέση επίσης με τους προσανατολισμούς των ισχυρών χωρών της ΕΕ και ειδικά της Γερμανίας, που απαιτούν οι όποιοι πόροι να κατευθυνθούν προς τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου οι λαοί τους δοκιμάζονται από τα "αγαθά" του καπιταλισμού.

Σε κάθε περίπτωση, η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη με πιλότο τα κοινοτικά ποσά και τις δεσμεύσεις της ΕΕ και οι αισιόδοξες προοπτικές, για τις οποίες μίλαγαν τα δύο κυβερνητικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αποδεικνύονται φρούδες ελπίδες.

Αλλη μια απάτη για το λαό, αλλά και μια ευκαιρία επικερδών τοποθετήσεων για τους λίγους και τις πολυεθνικές.