Ν. Δ. ΜΙΧΑΛΟΓΛΟΥ (Διδυμαίος). (Σαν συμπλήρωμα στην επιστολή του Γιάννη Στυλιάτη με τον τίτλο "ο "Αθλος" των Ελλήνων εφοπλιστών" ("Ρ" 9 - 6 - 96) που αναφερόταν, εκτός των άλλων, και στην αποκάλυψη από τον "Ρ" του 1947, σκανδάλου σε βάρος του τότε υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Ν. Αβραάμ, ο οποίος διαμαρτυρόταν με γράμμα προς τον γιο του, που σπούδαζε στην Αγγλία, ότι οι εφοπλιστές καθυστερούσαν να του παραχωρήσουν ένα Liberty,

γεγονός που συντέλεσε στην απομάκρυνση του Αβραάμ από τα καθήκοντά του. )"... Το 1947 βρισκόμουν εξόριστος στη Σαμοθράκη όπου και διάβασα στον "Ριζοσπάστη" την εν λόγω επιστολή του Ν. Αβραάμ προς τον "υιό" του, χωρίς να γίνει γνωστό πως έφτασε στα γραφεία της εφημερίδας η είδηση.

Ο Ν. Α. έκανε τότε μήνυση στον "Ρ" με το αιτιολογικό της παραβίασης του απόρρητου των επιστολών και οι δικαστικές Αρχές - ευκαιρίας δοθείσης - έκλεισαν τον "Ρ" για... ορισμένο χρονικό διάστημα.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι ο Ν. Α. είχε προηγούμενα με τον "Ρ". Η εφημερίδα μας, τόλμησε το 1935 να δημοσιεύσει κάποιες "αταξίες" της ιδιωτικής του ζωής, πράγμα που προκάλεσε τότε την οργή του.

Οι ημέρες εκείνες (1947 και οι μετέπειτα) - ως γνωστό - ήταν τρομερά χαλεπές, γεγονός που ανάγκασε τον "Ρ" να αναβάλει τη μόνιμη επανέκδοσή του ως το...1974".

Δ. ΛΑΓΚΑΔΙΩΤΗΣ Αθήνα: "Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησα, μέσω του "Ρ", τις εργασίες του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ και διάβασα όλες σχεδόν των συνέδρων τις ομιλίες των συνέδρων. Εκείνο που αποκόμισα από όλα αυτά, είναι ότι το ΚΚΕ έχει χαράξει βαθιά στις καρδιές του ελληνικού λαού, την ελπίδα. Ελπίδα για μια καλύτερη ζωή που θα κατακτηθεί με αγώνες και θυσίες.

Γι' αυτό και ο στόχος του ΚΚΕ για τη συγκρότηση του Εθνικού Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου είναι αποδεκτός και είμαι βέβαιος ότι θα συσπειρώσει ολόκληρο τον ελληνικό λαό με τελική κατάληξη τον σοσιαλισμό. Καθοδηγητής σ' αυτόν τον αγώνα θα είναι το ηρωικό ΚΚΕ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΝΟΣ,Αμαλιάδα: Αφησε εντολή ο Ανδρέας στους διαδόχους του, να συνεχίσουν πιο σκληρή πολιτική λιτότητας απέναντι στον ελληνικό λαό, για να φθάσουμε, αισίως, στο επίπεδο των Αλβανών και Σομαλών, ώστε έτσι να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των "συνεταίρων" των Βρυξελλών, του Μάαστριχτ κλπ. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ - ναι στο ΝΑΤΟ, ναι στις Βρυξέλλες, ναι στον "Κόλπο", ναι στη Σομαλία, ναι στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ναι στην αποστολή στρατιωτών στη Βοσνία - δεν έχει καμία σχέση με αυτό του 1981. Εκανε στροφή 180 μοιρών. Ομως οι διάδοχοί του στο Συνέδριο προσπάθησαν - χωρίς καμιά επιτυχία - να πιαστούν από την παλιά "αίγλη" του κινήματός τους, για να παραπλανήσουν ακόμα μια φορά τον λαό. Ομως ο λαός τους έχει καταλάβει πια, δε θα ξεγελαστεί πάλι, τη μάσκα του σοσιαλισμού που φοράν είκοσι χρόνια τώρα, να τη βγάλουν, για να φανεί το πραγματικό τους πρόσωπο, που δεν είναι άλλο από αυτό του νεοφιλελευθερισμού.

Ανάμεσα στις Ηρωικές μορφές - γυναικείες και ανδρικές - που ανέδειξε η μεγαλειώδης και καθολική Εθνική Αντίσταση, ξεχωριστή θέση κατέχει η Ηλέκτρα Αποστόλου.

Οπως είναι γνωστό, ήταν στέλεχος της Εθνικής Αντίστασης, ήταν κομμουνίστρια, με φυλακές και εξορίες κατά τη διάρκεια της φασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Οταν τον Ιούλη του 1944 συνελήφθη από τους συνεργάτες των χιτλερικών και οδηγήθηκε στο άντρο της οδού Ελπίδος, γνώριζε τι θα αντιμετωπίσει.

Τη βασάνισαν απάνθρωπα, τη γύμνωσαν για να την ταπεινώσουν, της χάραξαν το σώμα με λεπίδα κοφτερή, της έκαψαν τα χείλη, το λαιμό, το στήθος με αναμμένο τσιγάρο, την πίεσαν σαν κτήνη να καταδώσει τους συνεργάτες της.

Η Ηλέκτρα δεν άνοιξε το στόμα της. Δεν αποκάλυψε ούτε ένα όνομα. Πέρασε στην Ιστορία η μόνη φράση που τους πέταξε: "Είμαι Ελληνίδα". Αυτή η φράση συμπυκνώνει όλο το νόημα, όλο το μεγαλείο της Εθνικής μας Αντίστασης. Αντιμετώπισε το θάνατο με παλικαριά. Η θυσία της την ανέδειξε σε κορυφαία προσωπικότητα του αντιστασιακού αγώνα.

Η Ηλέκτρα ξεπέρασε τα όρια της Ελλάδας. Στέκεται επάξια πλάι στη σοβιετική Ζόγια, πλάι στην Αννα Φρανκ.

Η πολιτεία στάθηκε, πενήντα τόσα χρόνια, βουβή και αδιάφορη μπροστά στη θυσία της Ηλέκτρας.

Σκέφθηκα μήπως - ως απλός πολίτης - θα κατάφερνα να θύμιζα στην πολιτεία το χρέος της. Εστειλα λοιπόν, στις 5-9-1995, μια αίτηση στο Δήμο Αθηναίων ζητώντας, σαν ελάχιστο φόρο τιμής, να αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο να μετονομάσει την οδό Ελπίδος σε οδό ΗΛΕΚΤΡΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.

Μάταιος κόπος. Με έγγραφό του ο Δήμος Αθηναίων (αρ. πρωτ. 18026 της 15-2-1996), απορρίπτει την αίτηση μου "διότι η οδός Ελπίδος, έχει ονομαστεί έτσι από το 1912 και ο δήμος αποφεύγει να μετονομάζει οδούς, διότι έχει διαπιστωθεί, πως οι μετονομασίες δεν επικρατούν αλλά και δημιουργούν προβλήματα στους πολίτες".

Αυτά λοιπόν. Το έγγραφο του δήμου δεν περιέχει - έστω - ούτε μια φράση τιμής και σεβασμού στη θυσία μιας ελληνίδας αγωνίστριας της Αντίστασης.

Αναρωτιέμαι τι λέει για όλα αυτά η "σοσιαλιστική" μας κυβέρνηση.

Τι κάνουν οι γυναικείες Οργανώσεις;

Π. ΑΡΩΝΗΣ

Οι μορφές αντίστασης στις αυταρχικές αντιλαϊκές εξουσίες είναι πολλές.

Μια απ' αυτές, ίσως η πιο διαχρονική, είναι ο Καραγκιόζης. Μια φιγούρα πίσω απ' τον μπερντέ που διακωμωδεί την εξουσία. Βγάζει στη φόρα τα "άπλυτα" κάθε επίδοξου "μνηστήρα" της εξουσίας. Σπάζει την "όμορφη" βιτρίνα και αφήνει να ξεχυθεί η μπόχα του σάπιου συστήματος, του καπιταλιστικού.

Δεν ξέρω αν ο Καραγκιόζης είναι Ελληνας ή Ανατολίτης, σίγουρα όμως είναι πανανθρώπινος.

Τα ίδια πράγματα σε Ανατολή και Δύση. Πάντα, αριστερά η παράγκα και δεξιά το Σεράι. Από μικρά παιδιά τρέχαμε να δούμε τον Καραγκιόζη και να γελάσουμε μαζί του. Να φτύσουμε και μεις μαζί του κατάμουτρα, τους πασάδες και τους βεζίρηδες. Να καρπαζώσουμε τους κοψομεσιασμένους Χατζατζάρηδες, λακέδες των αρχόντων.

Μαζί με τον Καραγκιόζη, να "κλέψουμε" και εμείς, ένα καρβέλι ψωμί, απ' τις αποθήκες των μεγαλοκλεφτών και κομπιναδόρων. Το ψωμί που εμείς φιάχνουμε και αυτοί μας το παίρνουν.

Συμφωνούσαμε με το "Κολλητήρι", ότι το καλύτερο μάθημα είναι το διάλειμμα, σε ένα σχολείο αντιπαιδαγωγικό, που οι δάσκαλοι, θύματα και αυτοί του αντιεκπαιδευτικού συστήματος, μας ξύπναγαν με βία, για να μας αποκοιμήσουν πάνω στα θρανία, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι.

Φέτος, στο θέατρο Δελφινάριο, ξαναζήσαμε για λίγες ώρες τον Καραγκιόζη με σάρκα και οστά. Είδαμε από τον θίασο του Θύμιου Καρακατσάνη, μια θαυμάσια παράσταση.

Ο Καραγκιόζης, ο Χατζατζάρης, ο Βεζίρης, όλοι οι παλιοί μας φίλοι. Ζωντανοί, πάνω στη σκηνή, να μας θυμίζουν ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, εφ' όσον το σύστημα δεν αλλάζει, μόνο τα πρόσωπα των εξουσιαστών έρχονται και φεύγουν.

Εξαθλίωση, απάτη, κομπίνα, ρουσφέτι, αυταρχισμός, ανεργία, πορνεία, είναι η καθημερινή πραγματικότητα, που σαν υπέρτατες αξίες του καπιταλιστικού συστήματος, οι εκάστοτε κυβερνώντες κάνουν ό,τι μπορούν για να τις διατηρούν και διαιωνίζουν.

Οπως τότε, έτσι και τώρα, στο κατώφλι του 2000, πίσω απ' τον μπερντέ, δεξιά το Σεράι με όλα τα παραπάνω, αριστερά η παράγκα, να μας θυμίζουν ότι αν δεν κάνουμε κάτι τώρα όλοι μαζί, ο μπερντές δε θ' αλλάξει.

Φίλε Καραγκιόζη, το μήνυμά σου το 'χουμε πάρει από καιρό, από τότε που κλέβαμε τη δραχμή από τον κόρφο της γιαγιάς, για να σε δούμε στις μάντρες της γειτονιάς.

Φίλε Καρακατσάνη, αντιστεκόμαστε και είμαστε δυνατοί στη συνείδηση.

Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης. Μιας παράστασης που είναι μορφή αντίστασης στην αποχαύνωση που ρίχνουν το λαό τα ΜΜΕ, που εκτρέφει, συντηρεί και προωθεί το σύστημα.

ΘΩΜΑΣ ΚΑΤΣΑΝΟΣ

Αθήνα

Με τα συμπεράσματα, στα οποία κατέληξε - και αφορούν τα δυο συνέδρια που πρόσφατα έγιναν, του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ - ασχολείται στο γράμμα του - που στέλνει από τη γενέτειρά του, Οξυά Γράμμου - ο επιστολογράφος μας ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΡΦΥΡΗΣ,μεταξύ των άλλων, γράφει: "Καμιά σχέση ανάμεσά τους. Το συνέδριο του ΚΚΕ ήταν φορτισμένο με αγωνίες, ανησυχίες, προβλήματα, όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον αυτού του τόπου, τονίζοντας την ανάγκη συσπείρωσης και πάλης για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων.

Σε αντίθεση με το συνέδριο του ΚΚΕ, το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ - όπως και όλα τα συνέδρια των αστικών κομμάτων - το διέκρινε φανφαρονισμός και δεν είχε καμιά σχέση με τα προβλήματα της χώρας μας.

Ολα τα ΜΜΕ ασχολούνταν και με την πιο μικρή λεπτομέρεια των εργασιών του συνεδρίου αυτού, ενώ αντίθετα σχεδόν κανένας ομιλητής δεν ασχολήθηκε με τα καυτά προβλήματα που απασχολούν σήμερα τον τόπο. Κεντρική ιδέα όλων σχεδόν των ομιλιών, ήταν ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος".

Στη συνέχεια, ο επιστολογράφος καταγγέλλει την ατμόσφαιρα παρασυναγωγής, που διέκρινε μερικές φορές στη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. "Δυστυχώς - σημειώνει - αυτό μόνο συνέδριο δεν ήταν, και αυτό γιατί δε στάθηκε στα καυτά προβλήματα του τόπου. Σ' εμάς τους κομμουνιστές, αυτό δεν έκανε καμιά εντύπωση, γιατί ξέραμε ότι επιδίωξη του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ ήταν η ανάδειξη κάποιου αρχηγού που θα συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική του Α. Παπανδρέου.

Φυσικά, αυτοί οι κύριοι μας χαρακτηρίζουν σαν εξωπραγματικούς. Και μια και θέλουν να προσφωνούνται "σύντροφοι", τους ρωτάμε: Οι πράξεις τους, οι ενέργειές τους, έχουν καμιά σχέση με τον επιστημονικό σοσιαλισμό, αφού ξεπουλάνε κάθε ιερό και όσιο στους ξένους; Πέρα από αυτό, στο λαό, σε μας τους απλούς πολίτες μπαίνει το καυτό ερώτημα: Αξίζει να τους ξαναψηφίσουμε; Είναι δυνατόν να αμφιταλαντευόμαστε ακόμα; Βέβαια και όχι. Είναι γνωστό και αποδεδειγμένο ότι μόνο οι κομμουνιστές παλεύουν για τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα του λαού. Σ' αυτούς πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη και αυτούς πρέπει να ψηφίζουμε".

- ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ.Οι εντυπώσεις σας από πρόσφατα ταξίδια σας στη σημερινή Πολωνία, σε σύγκριση με τις εμπειρίες σας ως πολιτικός πρόσφυγας, είναι ενδιαφέρουσες. Οι απόψεις για τις πολιτικές εξελίξεις είναι ήδη γνωστές από δημοσιεύματα του "Ρ".

- ΓΕΩΡΓΙΟ ΙΩΑΝΝΙΔΗ,συνταξιούχο δικηγόρο, Βύρωνα. Η πυρκαγιά σε δασική έκταση του Σκοπευτηρίου Καισαριανής κατασβέστηκε χάρη στις προσπάθειες - όπως γράφετε - των κατοίκων της περιοχής. Επειδή καταγγέλλετε, χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία, άνδρες του Πυροσβεστικού Σώματος, και από ό,τι γράφετε είστε έτοιμος να το βεβαιώσετε ενόρκως, "οπουδήποτε" και "οποτεδήποτε", παραθέτουμε τα στοιχεία σας για κάθε αρμόδιο που ενδιαφέρεται: (Θεοτοκοπούλου 76, Βύρωνας, τηλ: 7650.977).

- ΜΙΧΑΛΗ ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗ,αγωνιστή Εθνικής Αντίστασης, Μακρονησιώτη. Πήραμε το γράμμα σας με το οποίο καταγγέλλετε το κυνήγι των εξοπλισμών που εξωθούν οι ΗΠΑ, την Ελλάδα και την Τουρκία.