Το καλοκαίρι του 1993, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έφερε στη Βουλή ένα νόμο. Εναν από τους πολλούς που χαρακτηρίστηκαν από το σύνολο της αντιπολίτευσης "ανάλγητοι", "αντιλαϊκοί" κτλ. Ο αριθμός του ήταν 2160 και αφορούσε την πώληση της περιουσίας του ΕΟΤ σε ιδιώτες, καθώς και την προσφορά αδειών καζίνο σε ιδιωτικούς φορείς, με παράλληλη εκποίηση των δημόσιων καζίνο. Το τι σαματά έφτιαξε τότε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση δεν το συζητάμε...

Οι βουλευτές του παρέλαυναν στις συγκεντρώσεις των εργαζομένων του ΕΟΤ, που διαμαρτύρονταν, και υπόσχονταν πως ΠΟΤΕ τα καζίνο δε θα δοθούν σε ιδιώτες, πως ποτέ δε θα εκποιηθούν, γιατί είναι κερδοφόρα. Ο τότε γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Ακης Τσοχατζόπουλος, αλλά και πολλοί άλλοι βουλευτές, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στη Βουλή εκείνο το καλοκαίρι, δεσμεύτηκε ότι μόλις το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση θα ακυρώσει το νόμο και όλα τα καζίνο θα περιέλθουν στο δημόσιο. Η δήλωσή του καταγράφηκε στα πρακτικά...

Φυσικά, αν ο κ. καθηγητής (και το καθηγητοσυμβούλιό του) δεν ήταν παντελώς αποκομμένος από την ελληνική πραγματικότητα και δεν πίστευε:

• Οτι ο άνεργος επιβιώνει με "οράματα",
• ότι ο μικρομεσαίος, ζει με "ελπίδες" και,
• ότι ο αγρότης συμπληρώνει το εισόδημά του με "προοπτικές"...

...σίγουρα, θα ανησυχούσε από την περαιτέρω πτώση των επιτοκίων και σίγουρα δε θα τολμούσε να καταστήσει λάβαρό του τη νέα αυτή επίθεση και λεηλασία στις αποταμιεύσεις του λαού!

Διότι, περί αυτού ακριβώς πρόκειται.

Οχι, βέβαια!

Διότι, ναι μεν τα επιτόκια καταθέσεων έπεσαν στο 11,5%, τα επιτόκια χορηγήσεων, όμως, (και ειδικά εκείνα που αφορούν τους μικρομεσαίους, τους αγρότες και τους καταναλωτές) κυμαίνονται από 24% μέχρι και 26,5%, - δηλαδή υπερδιπλάσια.

Και, αν συνυπολογιστεί το χρηματοδοτικό κόστος των δανείων (προείσπραξη τόκων, υποθήκες, προσημειώσεις, άλλες εγγυήσεις, νομική προστασία, ασφάλειες κλπ), η τελική επιβάρυνση των χορηγήσεων πλησιάζει και συχνά ξεπερνάει το 28%...

Επειδή οι τόκοι των καταθέσεων φορολογούνται με 15% και επειδή ο (επίσημος) πληθωρισμός τρέχει με 8,2%, αν αφαιρεθούν οι φόροι και η κλεμμένη αξία των αποταμιεύσεων από τους μηχανισμούς του πληθωρισμού (1,8% + 8,2% = 10%), απομένει ως απόδοση μόνο 1,5%.

Και επειδή, βεβαίως, ο "επίσημος" πληθωρισμός υπολείπεται του πραγματικού κατά δύο τουλάχιστον εκατοστιαίες μονάδες, είναι φανερό ότι η πραγματική καθαρή ετήσια απόδοση των καταθέσεων του ελληνικού λαού είναι από μηδενική, μέχρι και αρνητική. Δηλαδή, οι καταθέτες, όχι μόνο δεν εισπράττουν τόκους, αλλά χάνουν και από το κεφάλαιό τους...

Επειδή, με την πολιτική της μετέβαλε τα έντεκα, περίπου, τρισεκατομμύρια των καταθέσεων του ελληνικού λαού σε "σχολάζουσα κληρονομία", χωρίς καμιά απολύτως απόδοση; Η επειδή κατάντησε τον ιδρώτα του ελληνικού λαού "δωρεάν χρήμα", για χρηματοδότηση της ολιγαρχίας;

Και κάτι ακόμη, για να μην υπάρξει καμιά παρερμηνεία και από κανέναν:

Το γεγονός, ότι ο κ. Σημίτης παρουσιάζεται αποκομμένος από την ελληνική πραγματικότητα, δεν αποτελεί άλλοθι για την αντιλαϊκή πολιτική του και δεν τον απαλλάσσει από τις τρομακτικές ευθύνες του για την όλο και εντεινόμενη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων.

Και αντί να καλεί (αμέσως ή εμμέσως, αδιάφορο) τις Βρυξέλλες ως δεκανίκι για να δικαιολογήσει την ισχύουσα, αλλά και την επερχόμενη, "δημοσιονομική πειθαρχία" και αγριότερη λιτότητα, καλά θα έκανε να πληροφορήσει τον ελληνικό λαό:

• Σε ποια χώρα της Ευρώπης τα επιτόκια χορηγήσεων είναι υπερδιπλάσια από τα επιτόκια καταθέσεων;
• Και σε ποια χώρα της Ευρώπης η καθαρή απόδοση των καταθέσεων είναι μηδενική ή αρνητική;

Εκτός, αν, κατά τους "εκσυγχρονιστές", η λεηλασία των καταθέσεων αποτελεί "όραμα", "ελπίδα" και "προοπτική"!

Αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,6% για το 1996, 3% για το 1997 και ακόμη μεγαλύτερη για τα επόμενα χρόνια, υπόσχεται στον ελληνικό λαό ο Γ. Παπαντωνίου. Παρ' ότι πολύ αμφιβάλουμε - κι έχουμε πολλούς και βάσιμους λόγους γι' αυτό - ας δεχτούμε τις προβλέψεις του. Στο κάτω κάτω τα ποσοστά αυτά δεν είναι και τίποτε σπουδαία. Για παράδειγμα, ούτε την παραμικρή μείωση της ανεργίας δεν εξασφαλίζουν...

Κάτι άλλο, όμως, θέλουμε να ρωτήσουμε τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, σχετικά με αυτές τις προβλέψεις του. Οταν λογαριαστούν τα ποσοστά αυξήσεων για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, θα προσθέσει στο ποσοστό του πληθωρισμού - έστω του επίσημου, ψεύτικου και πλαστού - και το μερίδιο από την αύξηση του ΑΕΠ, που αναλογεί στους εργαζόμενους; Οχι, βέβαια. Αλλωστε, μέχρι σήμερα, ούτε καν τον επίσημο πληθωρισμό δεν καλύπτουν οι αυξήσεις της κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής. Πράγμα που σημαίνει, δηλαδή, ότι και να 'χουμε την όποια αύξηση του ΑΕΠ, είναι εντελώς διαφορετικό το ποιος ωφελείται απ' αυτή.

Αρα, όταν ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας δηλώνει περήφανος για τα οικονομικά μεγέθη, εν προκειμένω για το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, καλά θα κάνει να κοιτάζει προς τις Βρυξέλλες και τα μεγάλα συμφέροντα και όχι να δημαγωγεί σε βάρος του ελληνικού λαού.

Το Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής, που είχε θεσπίσει στα χαρτιά η ΝΔ το 1992, θυμήθηκε η κυβέρνηση. Κι έτσι, βγήκε προχτές ο υπουργός Γεωργίας και με τις συνηθισμένες προεκλογικές τυμπανοκρουσίες ανακοίνωσε, ότι επίκειται απόφαση συγκρότησης του παραπάνω οργάνου.

Ξέχασε... όμως, να σημειώσει, ότι το Συμβούλιο αυτό - όπως ορίζεται από το νόμο 2093/92 του Χατζηγάκη - δεν έχει καμία αρμοδιότητα και η ενδεχόμενη σύστασή του, θα χρησιμεύσει μόνο ως "βιτρίνα" και μέσο εξωραϊσμού των γνωστών σε όλους αντιαγροτικών κατευθύνσεων και ντιρεκτιβών της ΕΕ.

Πάντως, πρέπει να παραδεχθούμε, πως η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρεί και να ενισχύει τον αποπροσανατολιστικό και ανούσιο προεκλογικό δικομματικό καυγά. Γιατί, δηλαδή, την υπουργική εξαγγελία της σύστασης του Συμβουλίου, να μην την ακολουθήσουν οι καταγγελίες της ΝΔ, που τόσα χρόνια μένει ανενεργός ο νόμος που ψήφισε; Και από κοντά, η Πολιτική Ανοιξη, το ΔΗΚΚΙ και ο ΣΥΝ, να ασκήσουν ανάλογη κριτική (ιδιαίτερα ο τελευταίος, που έχει και μανία με τα διακομματικά συμβούλια και τις επιτροπές... );

Ετσι, όμως, είναι τα πράγματα. Οταν δεν έχεις ουσιαστικές διαφωνίες με το περιεχόμενο μιας πολιτικής, κάνεις... αντιπολίτευση με τις διαδικασίες της εφαρμογής της.

Καθηγητής της ψυχιατρικής τοποθετήθηκε επικεφαλής στο ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ...

Ορθή, ορθότατη επιλογή. Διότι, αν μη τι άλλο, θα χρειαστεί ιδιαίτερη μελέτη το φαινόμενο, που - στη μια ή στην άλλη έκταση - θα παρατηρηθεί ξανά. Δηλαδή, να μας έχουν κάνει το βίο αβίωτο, να μας πετάνε ομαδικά στην ανεργία, να μας κλέβουν την τσέπη με όλους τους τρόπους, να μας έχουν τρελάνει στη λιτότητα κτλ. κτλ. και εμείς να τους ξαναψηφίζουμε! Δηλαδή, άρχισαν να απορούν και οι ίδιοι...

Οσο για την τοποθέτηση στην 6η θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του πρώην προέδρου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, ο οποίος από αλλού ξεκίνησε, από αλλού συνέχισε και αλλού κατέληξε (;), δεν τίθεται σίγουρα θέμα ψυχανάλυσης. Πρόκειται για μια εντελώς ...ορθο-λογιστική κίνηση.

Συνέντευξη Τύπου για την ανεργία, θα δώσει - λέει - εντός των ημερών ο Μ. Εβερτ...

Να μην ξεχάσει να μας πει και τι έγινε με τις 100.000 θέσεις εργασίας που θα εξασφάλιζε - σύμφωνα με τις τότε εξαγγελίες της - η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι οποίες έγιναν πολλαπλάσιες θέσεις ανεργίας, που τιςπαρέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να τις αυξήσει με επιταχυνόμενους ρυθμούς.

"Θα υπηρετώ πάντα τους εργαζόμενους", υπόσχεται από το πρωτοσέλιδο του "Βήματος", ο πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ, υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, Χ. Πρωτόπαππας... Τα "έπιασαν τα λεφτά τους" οι εργαζόμενοι και μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Διότι, εκτός από την προϊστορία του, ο πρώην πρόεδρος υπόσχεται και κάτι ακόμα, απαντώντας σε ερώτηση τι θα κάνει αν κληθεί από τους συνδικαλιστές να μην ψηφίσει κάποιο νομοσχέδιο: "Ξέρετε οι βουλευτές είναι αντιπρόσωποι του έθνους και η στάση τους καθορίζεται από τη συνείδησή τους... ". Ξέρουμε, ξέρουμε! Στην καλύτερη περίπτωση, σε τέτοιες ώρες, η συνείδηση οδηγεί το πολύ μέχρι την... τουαλέτα, μέχρι να τελειώσει η ψηφοφορία και εφόσον το αποτέλεσμά της είναι εξασφαλισμένο. Αλλωστε, υπάρχει και ανάλογη εμπειρία...

Ξεπέρασε και τον Αντώνη Σαμαρά, σε πατριδοκαπηλεία χθες ο Μ. Εβερτ. Φαίνεται, πως τον εμπνέει η υποψηφιότητά του στον Εβρο.

Τα προβλήματα με τους Τούρκους, θα αντιμετωπισθούν και θα λυθούν αποφασιστικά, υπογράμμισε, βάζοντας ελληνικές σημαίες σε όλη τη παραμεθόριο περιοχή. Και προκειμένου, να γίνει περισσοτερο παραστατικός και χεροπιαστός, σηκώθηκε και ζωγράφισε ελληνικές σημαίες, σ' ένα χάρτη της Ελλάδας, που ήταν αναρτημένος επιτούτου εκεί δίπλα.

Και καλά, οι ηθοποιίες του αρχηγού της ΝΔ και όλα όσα σχετικά τον συμβουλεύει το επιτελείο των ίματζ-μέηκερ να κάνει, μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς, είναι ένα το κρατούμενο. Υπάρχει όμως και το άλλο. Γι' αυτό ακριβώς που είπε χθες. Τους αμερικάνους τους ρώτησε, για τις σημαίες που λέει πως θ' ανεβάσει σ' όλα τα νησιά των ελληνοτουρκικών συνόρων; Ας μη ξεχνάει, πως έτσι ανέβασε και ο Σημίτης τη σημαία στην Ιμια, κι εκεί που το παιζε παλληκάρι και μεγάλος πατριώτης, ανακατεύτηκαν οι αμερικάνοι και ήρθε το πάνω - κατω...

Ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, αντιλαμβάνεται προφανώς πολύ καλά ότι τα μετεκλογικά, σκληρά και άγρια αντιλαϊκά του σχέδια και στόχοι έχουν λίγο - πολύ αποκαλυφθεί στα πλατιά λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό και προκειμένου να διασκεδάσει τις σχετικές εντυπώσεις, επιχείρησε με τη συνέντευξή του στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", να υποστηρίξει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. "Οι εκλογές, είπε, δεν έχουν σκοπό τα οικονομικά μέτρα. Δεν είναι αυτό μια βαθύτερη σκέψη μας".

Στην αρχή, όμως, της ίδιας συνέντευξης, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους προσέφυγε στις πρόωρες εκλογές, είπε: "Το καλό του τόπου επιβάλλει να υπάρχει μια ισχυρή κυβέρνηση, η οποία θα μπορέσει να πάρει γρήγορα και αποτελεσματικά όλα εκείνα τα μέτρα τα οποία απαιτούνται για να αντιμετωπίσει η χώρα τις προκλήσεις της ευρωπαϊκής ενοποίησης" (!).

Μπορεί να μας πει ο πρωθυπουργός ποια είναι εκείνα τα μέτρα, τα οποία μάλιστα πρέπει να παρθούν γρήγορα και αποτελεσματικά, αν όχι κυρίως τα μέτρα που αφορούν την οικονομία και μάλιστα μέτρα ιδιαίτερα σκληρά για τους εργαζόμενους και γενικά τα λαϊκά στρώματα;

Αυτά ακριβώς, εννοεί ο Κ. Σημίτης, αλλά δεν το λέει προεκλογικά, προς δόξαν της γλώσσας της αλήθειας, που ισχυρίζεται ότι μιλάει στο λαό.

Η κυριακάτικη του συγκροτήματος Λαμπράκη δεν επιλέγει σε αυτές τις εκλογές ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, αν και ο διευθυντής και εκδότης Στ. Ψυχάρης είχε προεξοφλήσει ότι διάδοχος του Α. Παπανδρέου θα είναι ο Μ. Εβερτ...

Αυτός είναι ο λόγος που αναλαμβάνει να προωθήσει, εν είδει προαγωγού, τους εκλεκτούς του υποψήφιους βουλευτές από τα ψηφοδέλτια των δύο μεγάλων κομμάτων. Ετσι, παρελαύνουν, στην πρώτη σελίδα μάλιστα, τα ονόματα και οι φωτογραφίες τους. Τους καταγράφουμε για την ιστορία. Από το ΠΑΣΟΚ: Α. Τσοχατζόπουλος, Ε. Βενιζέλος, Κ. Γείτονας, Στ. Μπένος, Χρ. Πρωτόπαππας και Στ. Τζουμάκας. Σημείωση: Αν ξαναδιαβάσετε τα ονόματα εύκολα θα διαπιστώσετε ότι όλοι τους έχουν προσφέρει υπηρεσίες. Τόσο στον Λαμπράκη, όσο και γενικότερα στα συμφέροντα του συστήματος.

Από τη ΝΔ: Κ. Καραμανλής, Ντ. Μπακογιάννη, Κ. Πυλαρινός, Ν. Τζαβέλα.

Αυτά. Περιμένουμε την ερχόμενη Κυριακή για να παρακολουθήσουμε το δεύτερο μέρος των καλλιστείων του "Βήματος". Ετσι, για να ξέρουν και οι ψηφοφόροι ποιος υποστηρίζει ποιον.

ΔΗΛΩΣΗ Σημίτη: Δε θα εφαρμόσουμε νέα οικονομικά μέτρα μετά τις εκλογές. Χτεσινή έκθεση Κομισιόν: Ανάγκη νέων περικοπών για το 1997. Οντως δε θα ακολουθήσει σκληρή πολιτική ο Σημίτης. Απλά... ευρωπαϊκή.

***

Δεν παίζουμε με τις λέξεις. Μόνο που μετά την επικράτηση Σημίτη, το ΠΑΣΟΚ έχει διαφοροποιήσει λίγο το λεξιλόγιό του. Δεν υπάρχουν αυξήσεις, αλλά "προσαρμογές", όχι περικοπές μα "βαθιές τομές" και δεν υπάρχει σφίξιμο ζωναριού, αλλά "άλμα στο περιεχόμενο ζωής"...

***

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ αναφέρουν πως ο Σημίτης αλλάζει προεκλογική τακτική, τώρα επιθετικά, δε θα αφήσει τους άλλους να αλωνίζουν. Τα ανέχθηκε όλα, αλλά να του λέει η ΝΔ ότι "έφθασε στα όρια του φιλελευθερισμού", όταν έχει κάνει τόσα για να τα ξεπεράσει... Το ποτήρι ξεχείλισε.

***

Σχετικά με τις υπόλοιπες δηλώσεις του αρχηγού της ΝΔ αναρωτιόμαστε: Ποιο είναι το παράδοξο; Οτι αποκάλεσε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ "συντηρητικό" ή το ότι αυτό φαίνεται σε όλους φυσιολογικό; Μάλλον τίποτε από τα δύο...

***

Εδώ που τα λέμε τι άλλο εκτός από "συντηρητικός" μπορεί να είναι ο αρχηγός ενός κόμματος, του οποίου την "αριστερή φωνή" αποτελεί ο... Ανδρουλάκης.

***

ΧΑΛΑΛΙ τα μαθήματα τριών μηνών και οι 3 καθηγητές της "Καλών Τεχνών" που έπαθαν νευρικό κλονισμό. Εσκισε εκεί στη Θράκη ο Εβερτ. Βέβαια τους καρδιοχτύπησε μέχρι να κεντράρει το σταυρό στο τετραγωνάκι, αλλά άξιζε τον κόπο...

***

Μια απορία: Ξέρει να ζωγραφίζει και... καραβάκια;

***

Α! Οι επικοινωνιολόγοι της ΝΔ μπορούν να σταματήσουν την προβολή στις τηλεοράσεις των "7 μέτρων" που θα πάρει η ΝΔ άμα βγει πρώτο κόμμα. Τα μάθαμε. Τις 7 δημόσιες επιχειρήσεις που θα ιδιωτικοποιήσει ψάχνουμε...

Ξέρετε γιατί η προκήρυξη πρόωρων εκλογών ενόχλησε την πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ και νυν υποψήφια βουλευτή του, Μ. Δαμανάκη; Οπως εξηγεί η ίδια στη συνέντευξή της στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", "αυτός ο "αιφνιδιασμός" έχει, εκτός των άλλων, και μία σοβαρότατη συνέπεια: Ολος αυτός ο διάλογος και τα ανοίγματα που είχαν ξεκινήσει περί της Κεντροαριστεράς και οι προσπάθειες περί αλλαγής του πολιτικού συστήματος έμειναν μετέωρα, έμειναν στον αέρα. Η συζήτηση περί Κεντροαριστεράς υπέστη μια βίαιη ανακοπή με όλη αυτή την εκλογική μεθόδευση".

Ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται, λέει η γνωστή παροιμία. Κι απ' ό,τι φαίνεται, ισχύει και στα πολιτικά ειδύλλια. Μόνο, που ο ΣΥΝ δεν είναι μόνο ερωτευμένος με το ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη, αλλά, απ' όσα λέει η Μ. Δαμανάκη, μετά την προκήρυξη των εκλογών νιώθει και απατημένος. Εδώ που τα λέμε, δεν έχει κι άδικο. Αν οι εκλογές γίνονταν τον Οκτώβρη του 1997, ποιος ξέρει τι θα είχε στο μεταξύ μεσολαβήσει. Ενώ τώρα ...

"Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται ή καλύτερα που φοβούνται να αντιληφθούν, είναι ότι ο δικός μου στόχος δεν είναι να καταγραφώ στην ιστορία ως ένας διαχειριστής πρωθυπουργός της Ελλάδας". Αυτή την άποψη, πρόβαλε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης,στην ίδια συνέντευξη, ανοίγοντας υποτίθεται "τα χαρτιά του".

Ας μη βιαστούν να τον κατηγορήσουν. Στην παραπάνω άποψη, που πρόβαλε, υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας. Και ιδού γιατί. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ - την οποία υπερψήφισαν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - θέλει την Ελλάδα νομαρχία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τον Ελληνα πρωθυπουργό, να υλοποιεί τις ντιρεκτίβες και τις πολιτικές του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών.

Αποδεχόμενος προφανώς το γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ο Κ. Σημίτης, αφήνει να εννοηθεί με σαφήνεια πως - αφού η Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν επιτρέπει στον Ελληνα πρωθυπουργό να είναι διαχειριστής της κυβερνητικής εξουσίας - ο ίδιος διεκδικεί το ρόλο του "νομάρχη τοποτηρητή"!