Την ετοιμότητα για τη μάχη της Κυριακής και την αισιοδοξία τους για το αποτέλεσμα, που θα φέρει η συνεπής παρουσία και στάση του Κόμματος στους λαϊκούς αγώνες, στο πλευρό των εργαζομένων και του λαού, εξέφρασαν χτες οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής στην Α και Γερ. Αραβανής στη Β Πειραιά, καθώς και ο γραμματέας της ΚΟΠ Σ. Κωτσαντής,σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε η ΚΟΠ στην αίθουσα "Χάι Λάιφ".

"Ζητάμε την ψήφο των εργαζομένων του Πειραιά, σημείωσε ο Σ. Κωτσαντής,με το κεφάλι ψηλά, γιατί όλα αυτά τα χρόνια αντισταθήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις στα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Πρωτοστατήσαμε στους αγώνες του λαού του Πειραιά. Η ΚΟΠ στάθηκε η ψυχή μικρών και μεγαλύτερων κινητοποιήσεων των εργαζομένων για την ανατροπή αντιλαϊκών μέτρων, για τη βελτίωση της ζωής τους. Εκανε ό,τι περνούσε απ' το χέρι της για να δείξει στο λαό του Πειραιά ότι υπάρχει λύση, υπάρχει διέξοδος προς όφελός του".Ενδεικτικό στοιχείο αυτής της δράσης αποτελεί και το κοινοβουλευτικό έργο του Κόμματος, που προκάλεσε επανειλημμένα τη συζήτηση για τον Πειραιά στη Βουλή, διεκδικώντας λύσεις, όταν τα άλλα κόμματα της Βουλής, αν και με περισσότερους βουλευτές στην περιοχή, όχι τυχαία "ποιούσαν την νήσσαν". "Τριάντα τρεις επίκαιρες ερωτήσεις για μεγάλα θέματα του Πειραιά συζητήθηκαν στο Κοινοβούλιο την τελευταία τριετία, υπενθύμισε ο Γερ. Αραβανής, πράγμα που στατιστικά σημαίνει ότι καίρια προβλήματα τόσο της Α όσο και της Β Περιφέρειας του Πειραιά με πρωτοβουλία του ΚΚΕ έφταναν στη Βουλή κάθε 13 ή 14 μέρες. Εκατόν δεκαέξι ακόμη ερωτήσεις υποβλήθηκαν προς τους αρμόδιους υπουργούς στη Βουλή, ενώ 173 αναφορές μαζικών φορέων έφτασαν εκεί και βγήκαν στη δημοσιότητα με τη βοήθεια του ΚΚΕ".

Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στην Α και Β Πειραιά, εκτός απ' τους Σπ. Χαλβατζή,μέλος του ΠΓκαι Γερ. Αραβανή βουλευτή και μέλος της ΚΕ του Κόμματος, πλαισιώνουν ακόμη κοινωνικοί παράγοντες, που με τη δράση τους στους αγώνες του πειραιώτικου λαού έχουν καταξιωθεί σαν λαϊκοί αγωνιστές, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο γραμματέας ΚΟΠ Σ. Κωτσαντής.

Συγκεκριμένα από το χώρο του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος κατέρχονται στην Α ο Σ. Τσιμπόγλου,γραμματέας της ΠΕΜΕΝ και στη Β ο Γ. Μανουσογιαννάκης,γραμματέας του ΕΚΠ και πρόεδρος του "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ".

Απ' τη Ζώνη οι μεταλλεργάτες - συνδικαλιστές Γ. Νταουντάκης στην Α, πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου και Θ. Λαγουδάκης στη Β, συνδικαλιστής στη ΝΕΖ και έως πρόσφατα αντιδήμαρχος Περάματος. Επίσης ο οικοδόμος συνδικαλιστής Α. Ζαζόπουλος στη Β, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας και τέως πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Πειραιά.

Το χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκπροσωπούν στην Α ο Κ. Τζατζάνης,δημοτικός σύμβουλος Πειραιά και στη Β οι Β. Νικολαϊδου,πρώην Δήμαρχος Νίκαιας, Ν. Θεμελής,πρώην Δήμαρχος Κορυδαλλού και Ε. Παπαδοπούλου,πρώην Αντιδήμαρχος Κερατσινίου.

Από το χώρο των ΕΒΕ κατέρχονται οι συνδικαλιστές Σ. Ξενάκης στην Α, μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Επισκευαστών Αυτοκινήτων και Κ. Κυζίλης στη Β, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Υποδημάτων.

Ακόμη στην Α είναι υποψήφια η λογοτέχνης Δ. Πέτρουλα.Κοντά τους και οι νεολαίοι Γ. Κωνσταντινίδης στην Α, μέλος του Γραφείου της ΚΝΕ Πειραιά, και Ν. Τσαρουχά στη Β, μέλος του γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Επίσης στην Α κατέρχονται οι αντιστασιακοί Μ. Καρδάσης,πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Πειραιά καιΚ. Χάνος,ο οποίος είναι και διευθυντής της εφημερίδας "Πολίτης" της Αίγινας. Στη Β είναι υποψήφιος και ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εξωραϊστικών Συλλόγων Σαλαμίνας Β. Στεφάνου.

Η ίδια η πραγματικότητα βέβαια τους διαψεύδει. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης η Ελλάδα, μετά τρία χρόνια εφαρμογής του προγράμματος "σύγκλισης", όχι μόνο δε μείωσε την απόσταση που τη χώριζε απ' τις άλλες χώρες - μέλη αλλά την αύξησε ακόμη περισσότερο.

Μετά απ' όλα αυτά ποια περιθώρια υπάρχουν για κουβέντες περί ανάπτυξης, τις οποίες δεν τσιγκουνεύονται οι θιασώτες της "σύγκλισης"; Μήπως περιμένουν ότι θα κάνουν τις επενδύσεις οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες; Το παράδειγμα της "Γκουντ Γίαρ", της "Ζήμενς" και δεκάδων ελληνικών επιχειρήσεων που κλείνουν τα εργοστάσιά τους στη χώρα μας για να τα μεταφέρουν σε άλλες χώρες με φθηνότερο εργατικό δυναμικό, είναι πολύ χαρακτηριστικό. Πατρίδα για το μεγάλο κεφάλαιο είναι ο τόπος που δίνει το μεγαλύτερο κέρδος, πολύ περισσότερο όταν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ γίνεται η πλήρης απελευθέρωση της κίνησης των κεφαλαίων.

Ομως, όπως προειδοποιεί το ΚΚΕ μια τέτοια πολιτική δεν μπορεί να ασκηθεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που απαιτεί την ευημερία των αριθμών (δηλαδή των επιχειρηματικών κερδών) η οποία όμως στηρίζεται στην εξαθλίωση εκατομμυρίων εργαζομένων, της μεγαλύτερης παραγωγικής δύναμης που διαθέτει μια χώρα.