Τέσσερις άνθρωποι και δισεκατομμύρια από τον ιδρώτα των εργαζομένων κείτονται στο βυθό του Αιγαίου και οι δύο υπουργοί σιωπούν.

Μίλησε βέβαια ο πρωθυπουργός της χώρας. Η δήλωσή του, αν και γεμάτη αυστηρότητα και αποφασιστικότητα, στην πραγματικότητα δεν έλεγε τίποτα. Η μάλλον, για την ακρίβεια, έλεγε: Συγκάλυπται, με τον τρόπο της, τις ευθύνες ή (πράγμα που είναι το ίδιο) τις εγκληματικές παραλείψεις των υπουργών της κυβέρνησής του.

Ερώτημα 1ο: Θα 'πρεπε να συγκροτηθεί συντονιστικό όργανο των υπουργείων Αμυνας και Ναυτιλίας, προκειμένου να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας των διερχομένων πλοίων, ενόψει της διεξαγωγής της πολύ μεγάλης έκτασης πολεμικής άσκησης "Παρμενίων '96"; Συγκροτήθηκε τέτοια επιτροπή ή όχι; Αν ναι, τι μέτρα πήρε; Αν όχι, ποιοι ευθύνονται για τη μη συγκρότησή της;

Ερώτημα 2ο: Δόθηκαν από το αρμόδιο υπουργείο "οδηγίες προς ναυτιλλομένους"; Η όχι;

Κανείς δεν αρνείται φυσικά την ανάγκη διερεύνησης αυτών των πλευρών, ώστε να διαπιστωθεί το όποιο λάθος. Αλλά με τις κυβερνητικές ευθύνες τι θα γίνει; Με ποιον τρόπο θα νιώθει ασφαλής ο κάθε ανύποπτος πολίτης, που βρίσκεται ξαφνικά στο πέλαγος, ενώ ταξιδεύει αμέριμνος προς τον προορισμό του; Πώς θα καταλαγιάσει η ανησυχία των οικογενειών που στέλνουν τα παιδιά τους στις Ενοπλες Δυνάμεις και σε συνέχεια παραλαμβάνουν, εν καιρώ ειρήνης, φέρετρα;

Ερευνα χρειάζεται να γίνει. Η μόνη έρευνα στην πραγματικότητα που δε χρειάζεται καθόλου να γίνει είναι η έρευνα για τις υπουργικές και κυβερνητικές ευθύνες. Αυτές είναι πέρα για πέρα φανερές. Δεν μπορούν να συσκοτιστούν. Η κυβέρνηση - έστω και μια τέτοια κυβέρνηση, σαν αυτή του ΠΑΣΟΚ - πρέπει να τις αναλάβει, δίνοντας απάντηση στα καίρια ερωτήματα. Διαφορετικά θα εισπράξει - και πρέπει να εισπράξει - έναν ακόμη μεγαλύτερο κόλαφο.