Στην επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων συγκεντρώνει, τώρα, όλες τις δυνάμεις της η κυβέρνηση Σημίτη, μετά την ομόφωνη στήριξη που εξασφάλισε σε αυτή την αντιλαϊκή επέλαση από τα ανώτερα κομματικά όργανα και την "ομοφωνότατη", όπως τη χαρακτήρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, έγκριση, χτες, από το Υπουργικό Συμβούλιο.

Το επόμενο διάστημα, μέχρι την ψήφιση του προϋπολογισμού, η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος επιχειρεί μια τεράστια προπαγανδιστική καμπάνια, με στόχο να καλλιεργήσει το έδαφος για την αποδοχή ή ανοχή των νέων αντιλαϊκών μέτρων, στο όνομα της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ.

Επικεφαλής της προπαγανδιστικής εκστρατείας έχει τεθεί ο Κ. Σημίτης, ο οποίος έχει σχηματοποιήσει και τα βασικά "επιχειρήματα", τα οποία προβάλλει σε κάθε ευκαιρία. Αυτό έκανε και χτες μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Τα κυριότερα - σαθρά και ανυπόστατα - επιχειρήματα, που προβάλλει ο πρωθυπουργός, προκειμένου να περάσει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, είναι τα εξής:

• "Ενα νέο κέντρο λήψης αποφάσεων σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο δημιουργείται. Είναι η Οικονομική και Νομισματική Ενωση στα πλαίσια της ΕΕ. Εκεί θα παίρνονται οι αποφάσεις που θα αφορούν και θα προδικάζουν όλα τα θέματα της εθνικής μας πολιτικής. Πρέπει να πετύχουμε να είμαστε σε αυτό τον πυρήνα, γιατί τότε μονάχα θα μπορέσουμε να έχουμε αποφασιστικό λόγο στις αποφάσεις που μας αφορούν, τότε μονάχα θα μπορέσουμε να έχουμε κύρος και να παίζουμε ένα ρόλο στη γύρω μας περιοχή". "Ξεχνάει" ο Κ. Σημίτης ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται - έχει ήδη αποδειχθεί επανειλημμένα - να διασφαλίσουμε τα εθνικά συμφέροντά μας μέσα στην ΟΝΕ. Αντίθετα. Επίσης ο όποιος ρόλος στην περιοχή, αν δοθεί, θα είναι ρόλος που θα ανατεθεί από το γαλλογερμανικό άξονα και τις ΗΠΑ.
• "Εάν η Ελλάδα χάσει το δεύτερο κύκλο διεύρυνσης, στον οποίο εμείς στοχεύουμε, οι αρνητικές επιπτώσεις θα είναι μεγάλες. Θα οδηγηθούμε από τον περιορισμό της διακοπής των πόρων που καθορίζουν τα αγροτικά εισοδήματα ή καθορίζουν τα έργα υποδομής, έως τον περιορισμό ή την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής μας θέσης". "Ξεχνάει" ο Κ. Σημίτης ότι οι κοινοτικοί πόροι - και για τους αγρότες και για τα "μεγάλα έργα", κ. ά. - κόβονται ήδη και θα κοπούν εντελώς στο εγγύς μέλλον και αυτό δε θα αλλάξει αν μπει ή όχι η Ελλάδα στην ΟΝΕ.
• "Δεν ακολουθούμε μια πολιτική σύγκλισης για χάρη της σύγκλισης" (σ. σ. Οχι βέβαια! Σύγκλιση χάρη των υπερκερδών των οικονομικά ισχυρότερων και των πολυεθνικών και σε βάρος των εργαζομένων, επιδιώκουν). "Ακολουθούμε μια εθνική στρατηγική, γιατί θέλουμε την Ελλάδα ανταγωνιστική, θέλουμε να εξασφαλίσουμε την ανάπτυξη της οικονομίας μας, θέλουμε να διασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις για να υπάρξει μια κοινωνική πολιτική στη χώρα μας". Η αλήθεια είναι ότι μόνο μέσω της ένταξης της ΟΝΕ δεν επιτυγχάνονται αυτοί οι στόχοι.
• "Καθοριστική συνεισφορά οφείλουν να έχουν οι έχοντες και κατέχοντες, γιατί έτσι μονάχα θα μπορεί να γίνει η Ελλάδα πιο ισχυρή και οι οικονομικά ασθενέστεροι να ενισχυθούν". Πολύ ωραία λόγια. Τους "έχοντες και κατέχοντες" τους ρώτησαν;
• "Αλλα περιθώρια για παροχές, φορολογικές ελαφρύνσεις, νέες ρυθμίσεις δεν υπάρχουν. Αιτήματα που οδηγούν σε αντίθετες κατευθύνσεις, μπορεί να έχουν καθοριστικά αρνητική επίπτωση στον κύριο εθνικό μας στόχο, που είναι η ισότιμη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, η δημιουργία της Ισχυρής Ελλάδας". Με άλλα λόγια, "δεν όχι μόνο δε δίνουμε τίποτα, αλλά όποιος προβάλλει αιτήματα θα κατηγορηθεί ως υπονομευτής των εθνικών στόχων". Προφανώς ψάχνουν για θύματα έτοιμα να θυσιαστούν για το καλό των πολυεθνικών. Δείγματα "εκσυγχρονιστικού" θράσους.

* * *

Ο Κ. Σημίτης δεν περιορίζεται, όπως έκανε μέχρι πρότινος το ΠΑΣΟΚ, να περάσει στην κοινωνία τη μοιρολατρική αντίληψη ότι η ένταξη στην ΟΝΕ είναι αναγκαίο κακό και μονόδρομος. Περνά στην αντεπίθεση, επιχειρώντας να πείσει ότι αυτή η πορεία, είναι η μοναδική που ανταποκρίνεται στα εθνικά μας συμφέροντα, που μας επιτρέπει "να καθορίζουμε το μέλλον μας" (!). Πρόκειται στην κυριολεξία για αντιστροφή της πραγματικότητας.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες και αναμονές. Κάθε βήμα που προχωράει η κυβέρνηση είναι βήμα σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων. Αντεπίθεση, λοιπόν, σε όλα τα μέτωπα, η μόνη απάντηση.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Πολλαπλό χτύπημα στα εισοδήματα και τις γενικότερες κατακτήσεις των εργαζομένων, αποτελεί η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, τα βασικότερα στοιχεία της οποίας ανακοινώθηκαν χτες, μετά τις ομόφωνες αποφάσεις που πήρε το Υπουργικό Συμβούλιο. Τα κυβερνητικά μέτρα, όπως τα παρουσίασε εξειδικευμένα ο επι της Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών υπουργός Γ.Παπαντωνίου, προβλέπουν:

• Ουσιαστικό "πάγωμα" των μισθών στο δημόσιο. Αντί διορθωτικού ποσού (3,3%) και αυξήσεων, θα ισχύσει το νέο μισθολόγιο, που προβλέπει ακόμα και μειώσεις στο πραγματικό εισόδημα.
• "Αυξήσεις" - ψίχουλα για τους συνταξιούχους που έχουν συντάξεις μέχρι 130.000 δραχμές. Ακόμα πιο εξευτελιστικές για όσους έχουν μεγαλύτερες.
• Κλιμάκωση της φοροεπιδρομής σε βάρος των μισθωτών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Οι πρόσθετοι φόροι θα είναι ύψους 1 τρισ. δρχ. Τα φυσικά πρόσωπα - δηλαδή σχεδόν αποκλειστικά οι μισθωτοί - συνταξιούχοι - ΕΒΕ - θα πληρώσουν παραπάνω φόρους 24,5%.
• Δεν τιμαριθμοποιείται για μια ακόμα χρονιά η φορολογική κλίμακα, με αποτέλεσμα μόνο για το 1997 να επιβαρύνονται τα γνωστά υποζύγια του φορολογικού συστήματος, τουλάχιστον, με 106 δισ. δρχ.
• Κατακρεουργούνται οι επιχορηγήσεις προς κοινωνικούς οργανισμούς και φορείς, μειώνονται ακόμα παραπέρα και οι κρατικές για παιδεία, υγεία κλπ.
• Αυξάνονται σε σημαντικό βαθμό τα διάφορα τεκμήρια διαβίωσης, με τρόπο τέτοιο, που, τελικά, να θίγονται αδύνατες κοινωνικές ομάδες και όχι εκείνοι που πραγματικά ζουν σε συνθήκες προκλητικής χλιδής.
• Κλιμάκωση των κυβερνητικών προσπαθειών να εκποιηθούν αντί πινακίου φακής περιουσιακά στοιχεία του κράτους.
• Νέες ανατιμήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και των άλλων παρεχομένων υπηρεσιών από το δημόσιο.
• Περιορισμό και κατάργηση της σύνταξης των πολύτεκνων μητέρων με ρυθμίσεις που θα ακολουθήσουν.