Οι τελευταίες κινητοποιήσεις των συνταξιούχων και η στάση του Υπουργού Οικονομικών Γιάννου Παπαντωνίου, έδωσαν την αφορμή στον αντιστασιακό και συνταξιούχο Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟ από τη Νέα Ιωνία Αττικής να μας γράψει: "Ακόμα μια φορά ως γνήσιος εκφραστής των εντολών της Ευρ. Ενωσης και του Μάαστριχτ ο υπουργός Οικονομικών, έδωσε σαν καλό παιδί εξετάσεις και θα πρέπει να απέσπασε τα συγχαρητήρια των "συμμάχων" του, όταν αγέρωχος και από θέση νικητή είπε στους Πατεράδες του "κόφτε το λαιμό σας εάν δε σας φτάνουν, αυξήσεις δεν πρόκειται να δοθούν".

Πριν όμως τις εκλογές άλλα έλεγε. " Θα δούμε, θα δοθούν κάποιες αυξήσεις.. κτλ. " Και να που φτάσαμε κύριε υπουργέ, να μην καταδέχεστε καλά - καλά ούτε την Επιτροπή μας να δεχτείτε. Μας είχατε και περιμέναμε πότε μέσα στον ήλιο, πότε στη βροχή και πότε στο κρύο, με απώτερο σκοπό, να βαρεθούμε να φύγουμε και σας αφήσουμε ήσυχο!! Αυτό είναι κύριε Παπαντωνίου το"ανθρώπινο πρόσωπο" που διακηρύσσει ότι έχει το κόμμα σας; Η μήπως σκέπτεστε να μας θανατώνετε μετά τη συνταξιοδότησή μας για να απαλλαγείτε από εμάς;

Αλλα ότι και να σκέπτεστε για μας κύριε Παπαντωνίου, εμείς το δικαίωμά μας για τη ζωή θα το παλέψουμε και θα το κρατήσουμε με αγώνες.

Δε ζητούμε κάτι δικό σας, δε σας αφαιρούμε τίποτα. Τον κόπο μας ζητάμε, που μας τον κλέβετε.

Εμείς κύριε υπουργέ και κύριοι αυτής της πολιτικής, μπορεί να φθάσαμε βιολογικά στο τέλος, αλλά όμως δεν το βάζουμε κάτω, θα πεθάνουμε όρθιοι, αγωνιζόμενοι για το δικαίωμά μας στη ζωή. Να μας περιμένετε πάλι με τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, με τον λαό που στέκεται κι αγωνίζεται δίπλα μας.

Δείξτε σεβασμό στα "περήφανα γηρατειά" και "βάλτε χέρι" σ' αυτούς που γεμίζουν τις ξένες τράπεζες με περισσότερα χρήματα από χρόνο σε χρόνο. Σ' αυτούς που μας προκαλούν με την πολυτελή ζωή τους, με τα κότερα, τις βίλες κτλ.

Εμείς το δικαίωμά μας στη ζωή, το παλέψαμε τον καιρό της κατοχής με τα φασιστικά ιταλικά, γερμανικά και βουλγαρικά στρατεύματα, δε θα το παλέψουμε τώρα; Μην εξωθείτε τα πράγματα στο χειρότερο.

Στις 13.11.1996 ο χειρουργός Ζαχαρίας Ουρανός,πρώην πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, υπέβαλε την παραίτησή του από γιατρός του ΕΣΥ.

Στην επιστολή παραίτησής του (δημοσιεύτηκε ολόκληρη στο "Ρ" της 15.11.1996) προς τον υπουργό Υγείας - Πρόνοιας, Κ. Γείτονα, επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η "βίαιη αποχώρησή του από αυτό που αποκαλείται σήμερα "Εθνικό Σύστημα Υγείας" είναι μια συμβολική πράξη αντίστασης, μια πράξη στοιχειώδους αυτοπροστασίας από ένα σύστημα κατεδάφισης αξιών και ένα σύστημα που ασελγεί βάναυσα σε βάρος κάθε συνειδητού λειτουργού της υγείας".

Στις 15.11.1996 ο παιδίατρος Σωτήρης Χ. Σωτηρόπουλος,πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Γιατρών του ΙΚΑ Αθήνας - Πειραιά (ΣΕΥΠΙΚΑ), έστειλε επιστολή στο "Ρ", με τίτλο: "Τώρα είναι αργά για δάκρυα για το ΕΣΥ".

Ο Σ. Σωτηρόπουλος γράφει στην επιστολή τα εξής: "Ο παλιός έντιμος συναγωνιστής, που όπως λέει στην παραίτησή του "μαζί πρωταγωνιστήσαμε σε μεγάλους και όμορφους αγώνες με επίκεντρο την υγεία, με όραμα και αξιοπρέπεια", γιατρός Ζαχαρίας Ουρανός, τα βρόντηξε με ένα δριμύ κατηγορώ για τα συμβαίνοντα στο ΕΣΥ. Δικαιολογημένη η αγανάκτηση, σωστές οι θλιβερές διαπιστώσεις, σκληρό και επιβεβλημένο το μαχαίρι στο κόκαλο που έβαλε. Μα, αγαπημένε παλιέ συναγωνιστή και φίλε Ζαχαρία, είναι αργά για δάκρυα πλέον. Ξέρεις ότι το κακό έγινε από τις πρώτες κιόλα μέρες εφαρμογής του ΕΣΥ και μάλιστα από τον τότε υπουργό, αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά (αθηνοκεντρισμός, προσωποπαγείς θέσεις, επιλογή ημετέρων, χάιδεμα ιδιωτικών συμφερόντων - αξονικές, διαγνωστικά - ανυπαρξία πρωτοβάθμιας περίθαλψης, εξοστρακισμός συνειδητών συνδικαλιστών κλπ.) και εσύ τότε δυστυχώς δε μίλησες όπως είχες υποχρέωση, ούτε συμπαρατάχτηκες μ' εκείνους (τα "μαύρα πρόβατα") που τότε έλεγαν αυτά που εσύ τώρα λες με τόση τόλμη και ειλικρίνεια".

Και η επιστολή του Σ. Σωτηρόπουλου καταλήγει: "Τώρα "το πλοίον δεν έχει επιστροφή", όμως, έστω και αργά ας γίνει η παραίτησή σου αφορμή αφύπνισης για το συνεχιζόμενο έγκλημα εις βάρος του λαού, αφού το ΕΣΥ κατάντησε εφιάλτης για τον Ελληνα πολίτη και τιμωρός για το συνειδητό γιατρό".