, εκ των οποίων 100 από τη Μόσχα. Ορισμένα στοιχεία της σύνθεσης των παρόντων: Κατά φύλο: 197 άντρες, 24 γυναίκες. Κατά τίτλο: 8 Ακαδημαϊκοί - επιστήμονες, 93 καθηγητές πανεπιστημιακοί, 97 διδάκτορες, 20 πτυχιούχοι, 4 άλλοι. Κατά ηλικία: Κάτω των 40 ετών 14, 40 - 60 ετών 91, πάνω από 60 ετών 116. Σύνθεση βουλευτών: Από τους 20, οι 18 του ΚΚΡΟ.

Από ξένες αντιπροσωπείες πήρε μέρος μόνο το ΚΚΕ και το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ).

Το PYCO θεωρεί ότι το ΚΚΕ είναι το πρώτο κόμμα που εκδήλωσε ανοιχτά την αλληλεγγύη του στους μαρξιστές, στους Ρώσους κομμουνιστές, μετά το πραξικόπημα του '91. Θεωρούν σημαντική συμβολή την επεξεργασία της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το γενικό κλίμα και ενδιαφέρον για τη δράση του ΚΚΕ ήταν έκδηλο. Διακινήθηκαν όλα τα φύλλα της έκτακτης έκδοσης του "Ρ" στα ρώσικα, τα ρώσικα αντίτυπα του Προγράμματος του ΚΚΕ και των Εκτιμήσεών μας για το σοσιαλισμό.

Η παρέμβασή μας στη Συνδιάσκεψη είχε απήχηση. Εκδηλώθηκε ενδιαφέρον για την Κομμουνιστική Επιθεώρηση (εισηγητικά υπήρχε αναφορά στο αφιέρωμα για το σύγχρονο καπιταλισμό).

Γνωστοί στους Ελληνες κομμουνιστές, όπως ο Γιεριόμιν και άλλοι καθηγητές, κυρίως οικονομολόγοι, μας εξέφρασαν την εκτίμησή τους για το Κόμμα μας, για τους Ελληνες κομμουνιστές που στέκονται στις μ - λ θέσεις.

Μας πλησίασαν διάφορες Ενώσεις μαρξιστών επιστημόνων που κάνουν συζητήσεις, συμπόσια κλπ. Οι περισσότερες ήταν για τις αρχές του Νοέμβρη (αφιερωμένες στην Οκτωβριανή Επανάσταση). Για παράδειγμα, η κοινωνική οργάνωση "Λένιν και Πατρίδα" μάς ζήτησε άρθρα για το ομώνυμο περιοδικό της. Εκδηλώθηκε ενδιαφέρον και για το συντονισμό προοδευτικών γυναικείων οργανώσεων ανάμεσα στη Ρωσία και την Ελλάδα και γενικότερα. Θα λέγαμε ότι επιβεβαιώθηκε, για άλλη μια φορά, η ανάγκη συντονισμού των κομμουνιστικών δυνάμεων.

Με το νεοεκλεγέν προεδρείο του PYCO συμφωνήσαμε να σταθεροποιηθεί η συνεργασία με το ΚΜΕ: με ανταλλαγή αρθρογραφίας, προώθηση των συζητήσεων σε ζητήματα θεωρίας και πράξης του σοσιαλισμού, με ημερίδες ή διαλέξεις και άλλες μορφές".

Μπορείτε να μας δώσετε ορισμένα στοιχεία για την ταυτότητα του PYCO;

- "Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Εισήγησης προς το Συνέδριο:

Το PYCO είναι Ενωση Ρώσων Επιστημόνων σοσιαλιστικού προσανατολισμού, στη βάση της κοσμοθεωρίας και όχι της κομματικής ένταξης. Ενώνονται μαρξιστές επιστήμονες σε συνθήκες έντονης ιδεολογικής διαπάλης και πίεσης της αστικής ιδεολογίας. Θεωρούν ότι η πείρα τους δεν αξιοποιήθηκε επαρκώς από τα ΚΚ που δρουν στη Ρωσία.

Το PYCO συμμετέχει στην Ενωση Λαϊκοπατριωτικών Δυνάμεων, ως αριστερή πτέρυγα σταθερά προσανατολισμένη στο δρόμο της σοσιαλιστικής επιλογής και όχι στενά της "εθνικής ιδέας".

Για το σημερινό καθεστώς στη Ρωσία, εκτιμούν ότι προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία με όλα τα μέσα, ακόμα και ένοπλα και μόνο ο λαός μπορεί να τους αφαιρέσει την εξουσία. Διακηρύσσουν σαν καθήκον τους την εδραίωση της σοσιαλιστικής συνείδησης στις μάζες. Χαρακτηρίζουν ως ανησυχητική την κατάσταση του κομμουνιστικού κινήματος, ως τραγωδία δε το πρόβλημα της έλλειψης ενότητάς του στη Ρωσία. Θέτουν σαν καθήκον τους την πάλη για τη διαμόρφωση ενός ενωμένου ΚΚ, χωρίς το οποίο δε μπορεί να υπάρξει εργατικό κίνημα. Θεωρούν ότι οι κομμουνιστές των διαφόρων κομμάτων στη Ρωσία είναι μεταξύ τους πιο κοντά. Οτι η διάσπαση οφείλεται, κυρίως, στις προσωπικές φιλοδοξίες και όχι στις διαφορετικές προσεγγίσεις.

Εκαναν εκτίμηση για τα αποτελέσματα των εκλογών. Επεξεργάστηκαν πρόγραμμα εναλλακτικής κυβερνητικής πολιτικής, σχέδια νόμων για την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΡΟ, που δεν αξιοποιήθηκαν από αυτήν.

Το αποτέλεσμα, το πρόγραμμα του ΚΚΡΟ να είναι "κρύο και θολό", να μη διαφέρει κατά πολύ από αυτό του Γιέλτσιν. Ούτε οι παρατηρήσεις τους κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα πάρθηκαν υπόψη. Θεωρούν ότι ο Ζουγκάνοφ, κατά την προεκλογική περίοδο είχε παραμερίσει τα συνθήματα του σοσιαλισμού. Οτι δεν ασχολήθηκε το ΚΚΡΟ με τη νεολαία.

Οι επεξεργασίες του PYCO αφορούν θέματα φιλοσοφικά, ιστορικά, γύρω από επίκαιρα προβλήματα του σοσιαλισμού. Εκτιμούν, σαν μια από τις αιτίες διάλυσης της ΕΣΣΔ την υποτίμηση της επιστήμης.

Σε επόμενες συνδιασκέψεις θα συζητηθούν:

* "Η κρίση στη Ρωσία και η διέξοδος".

* "Τι στρατό πρέπει να έχει η Ρωσία".

Επισημάνθηκε η αδυναμία τους για δουλιά στη νεολαία και η δυσκολία τους να κάνουν εκδόσεις λόγω έλλειψης οικονομικών μέσων".

Ποια είναι τα κυριότερα θεωρητικά ζητήματα που συζητήθηκαν στη Συνδιάσκεψη του PYCO για τα ζητήματα θεωρίας και πράξης του σοσιαλισμού;

- "Θα έλεγα ότι αναδείχτηκαν ως κεντρικά τα ζητήματα της σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της διαμόρφωσης και εδραίωσης του σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής. Γύρω από αυτά, συζητήθηκαν θεωρητικά θέματα της Πολιτικής Οικονομίας του Σοσιαλισμού στη βαθμίδα μετάβασης από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, ως μακρόχρονη, μεταβατική περίοδο με αντιθέσεις και κινδύνους αντεπαναστατικής ανατροπής. Θίχτηκαν θέματα όπως: επιβίωση σχέσεων ιδιοκτησίας από άλλους ιστορικούς τρόπους παραγωγής, διαπάλη με το σοσιαλιστικό τρόπο, σαν κυρίαρχο.

Αρμοδιότητες και ευθύνες των κρατικών επιχειρήσεων και συνεταιρισμών σε σχέση με τον κεντρικό σχεδιασμό. Κριτήρια διοίκησης και διεύθυνσης των επιχειρήσεων σε σχέση με τις αρμοδιότητες και ευθύνες των εργατικών κολεκτίβων. Η λειτουργία του νόμου της αξίας, η έκταση των εμπορευματοχρηματικών σχέσεων υπό τον έλεγχο της σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού σχεδιασμού και της αρχής "ο καθένας ανάλογα με την εργασία του". Η στάση του εργαζόμενου απέναντι στην κοινωνική ιδιοκτησία, στην εργασία, την υπεράσπιση του σοσιαλισμού.

Βεβαίως, η συζήτηση αυτή δεν είναι απαλλαγμένη από την επίδραση αναθεωρητικών θέσεων και οπορτουνιστικών αντιλήψεων.

Εντονη συζήτηση γίνεται και όσον αφορά την εκτίμηση της σημερινής κατάστασης. Πλειοψηφεί η εκτίμηση ότι έχει ανατραπεί σήμερα ο σοσιαλιστικός τρόπος παραγωγής, ότι προχωρεί η καπιταλιστικοποίηση της ρωσικής οικονομίας και κοινωνίας.

Ωστόσο, όσον αφορά το ρυθμό που γίνεται, ή μάλλον το βαθμό αντίστασης των σοσιαλιστικών σχέσεων απέναντι στις καπιταλιστικές, στην προοπτική εδραίωσης του καπιταλισμού στη Ρωσία, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Διαφοροποιήσεις υπάρχουν, αναφέρομαι γενικότερα στα ΚΚ, και στην εκτίμηση για το πότε άρχισε η αποδυνάμωση του σοσιαλισμού, πότε η διάλυσή του. Τα ζητήματα αυτά συζητήσαμε και με τα κόμματα. Για παράδειγμα, ο σ. Σεργκέγιεφ, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΕΚΡ, υπεύθυνος της ιδεολογικής δουλιάς, οικονομολόγος, Α' Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Μόσχας, εκτιμά ότι το πρόβλημα της αποδυνάμωσης της σοσιαλιστικής βάσης ξεκίνησε από την Ολομέλεια του Σεπτέμβρη του '65. Εκτιμά ότι κυρίως άλλαξε το σύστημα κινήτρων και υπολογισμού του κόστους παραγωγής και υιοθέτησε το κίνητρο του κέρδους, που έδινε πλασματική εικόνα για τον όγκο παραγωγής (έτσι ανέβηκε το κόστος). Είχε αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγή. Προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης θεωρήθηκαν ως μη κερδοφόρα προϊόντα, όπως τα παιδικά ρούχα. Σταμάτησε τις επιδοτήσεις το κράτος, μειώθηκε η παραγωγή φαρμάκων, χαλάρωσε η ρύθμιση τιμών.

Χαρακτήρισε τη μεταρρύθμιση Χρουτσόφ, για την κατάργηση των κρατικών σταθμών μηχανημάτων, σαν πλήγμα για τη συγκέντρωση της εργατικής τάξης στην αγροτική οικονομία. Υπενθύμισε τη λενινιστική άποψη ότι αν τα μέσα παραγωγής και η γη, από κρατική ιδιοκτησία περάσουν στους συνεταιρισμούς, αυτοί χάνουν το σοσιαλιστικό χαρακτήρα τους.

Ο σ. Σεργκέγιεφ επισήμανε ότι έως το τέλος της δεκαετίας του '60, η Σοβιετική Ενωση άντεχε το συναγωνισμό με το ΝΑΤΟ, παρ' όλο που το οικονομικό δυναμικό της αντιπροσώπευε το 20% εκείνου του ΝΑΤΟ. Μέχρι το '70 είχε η Σοβιετική Ενωση 4 φορές περισσότερες πρώτες ύλες από τις χώρες του ΝΑΤΟ. Οι χαμηλές τιμές ενέργειας, πρώτων υλών, εξασφάλιζαν χαμηλές τιμές στα προϊόντα. Τις τελευταίες δεκαετίες έγινε έντονη θεωρητική συζήτηση και ιδεολογική διαπάλη γύρω από τα ζητήματα της οικονομίας (αγορά - μεταρρυθμίσεις του '65, ξανά περί ιδιοκτησίας και αγοράς επί Γκορμπατσόφ). Ο σ. Σεργκέγιεφ, καθώς και άλλοι οικονομολόγοι του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ, στις δεκαετίες του '60 και '70, έδωσαν τις θέσεις τους στην ηγεσία του Κόμματος, αλλά δεν εισακούστηκαν, ενώ επί Γκορμπατσόφ διώχτηκαν. Θεωρούν πρόβλημα ότι οι γραμματείς και τα πρώτα στελέχη του Κόμματος δεν είχαν άμεση σχέση με τη θεωρία.

Επίσης, διαφοροποιήσεις υπάρχουν και στα ζητήματα στρατηγικής για την ανατροπή του σημερινού καθεστώτος".

Εσείς πώς εκτιμάτε το πρόβλημα της ενότητας του Κομμουνιστικού Κινήματος στη Ρωσία;

- "Πέρα από τα στοιχεία που μας έδωσε η συμμετοχή μας στις εργασίες του PYCO, είχαμε ξεχωριστές συναντήσεις με τα κόμματα ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, ΚΚΡΟ, ΚΕΚΡ και συζητήσεις με στελέχη του ΚΚΡΟ, όπως ο σ. Ρίτσαρντ Κοσολάποφ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας, μέλος του προεδρείου του PYCO και μέλος της ΚΕ του ΚΚΡΟ.

Οι περισσότερες συναντήσεις έγιναν με τους υπεύθυνους της ιδεολογικής δουλιάς των κομμάτων, όπως ήδη αναφέραμε για το ΚΕΚΡ. Επίσης η συνάντηση με το ΚΚΡΟ, έγινε με το σ. Μπιντνιουκόφ, μέλος του προεδρείου του ΚΚΡΟ, υπεύθυνο της ιδεολογικής δουλιάς.

Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να συζητήσουμε ιδεολογικά και προγραμματικά ζητήματα του σοσιαλισμού.

Σαν γενική εκτίμηση θα λέγαμε το εξής:

Υποβαθμίζει τις πραγματικές ιδεολογικές, προγραμματικές και οργανωτικές διαφορές, η άποψη που ισχυρίζεται ότι αιτία τους είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες των ηγετών, ενώ στη βάση υπάρχει μεγαλύτερος βαθμός συγγένειας, συμφωνίας.

Βεβαίως, αυτό το τελευταίο ισχύει. Αλλά εκφράζει, ακριβώς, ότι διεξάγεται έντονη ιδεολογική διαπάλη, καθώς και πάλη για την πρωτοβουλία, την κατεύθυνση για την ενοποίηση των κομμουνιστικών δυνάμεων που είναι διάσπαρτες σε όλα τα ΚΚ, αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο.

Στο PYCO άλλαξε από τα κάτω το Σχέδιο Ψηφίσματος, στο σημείο που έλεγε ότι "ενότητα θα γίνει πάνω στην οργανωτική βάση του ΚΚΡΟ" και υιοθετήθηκε: "Η ενότητα θα γίνει πάνω στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία".

Και από το PYCO, που φαίνεται να λειτουργεί κατά πολύ ως ιδεολογικός οργανισμός του ΚΚΡΟ, ασκείται έντονη κριτική για τις προγραμματικές κατευθύνσεις του και, κυρίως, για τη σημερινή πολιτική του Ζουγκάνοφ, ως κοινού υποψήφιου προέδρου των κομμουνιστικών δυνάμεων.

Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΡΟ, τον Αύγουστο του '96, άσκησε τέτοια κριτική και ζήτησε Προγραμματικό Συνέδριο.

Υπάρχουν δυνάμεις μέσα στο ΚΚΡΟ και στην ΚΕ του, καθώς και άλλα ΚΚ, που θεωρούν ότι η ηγετική γραμμή του ΚΚΡΟ κινείται ιδεολογικά και πολιτικά σε σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση. Οτι στηρίζει ουσιαστικά την κυβερνητική πολιτική που προωθεί την καπιταλιστικοποίηση της Ρωσίας. Οτι η θεωρία περί δίπολου στη Ρωσία - ο Γιέλτσιν από τη μια, όλες οι πατριωτικές δυνάμεις από την άλλη - δεν εκφράζει την πραγματική ταξική πάλη στη Ρωσία. Δόθηκαν ορισμένα στοιχεία σε σχέση με αυτό, όπως π.χ. για τη σχέση της Κίνησης για την "Πνευματική Κληρονομιά της Ρωσίας", που συμμετέχει στην Ενωση των Λαϊκών Πατριωτικών Δυνάμεων, με το ρωσο - αμερικανικό Πανεπιστήμιο.

Από την άλλη μεριά, στο ΚΕΚΡ, στο πρόγραμμα, στην ιδεολογία και τις αρχές οργάνωσής του, βασικά εκφράζονται οι μαρξιστικές - λενινιστικές αρχές του κομμουνιστικού κόμματος. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επιδράσεις "δεξιού" ή "αριστερίστικου" χαρακτήρα στις γραμμές του, ότι δε διανύει μια περίοδο σταθεροποίησης. Αλλωστε, αυτό εκφράστηκε πρόσφατα και με την περίπτωση του Ανπίλοφ.

Νομίζουμε, λοιπόν, και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι θα ενταθούν οι διαδικασίες για την ιδεολογική, προγραμματική και οργανωτική συσπείρωση και ενιαία ιδεολογική - πολιτική έκφραση των κομμουνιστικών δυνάμεων στη Ρωσία, ζήτημα που απασχολεί και την ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, αλλά και την Ενωση PYCO που δεν είναι κόμμα. Η ΕΚΚ - ΚΚΣΕ επιδιώκει να λειτουργήσει ως κέντρο ενιαιοποίησης, εξομάλυνσης, επεξεργασίας πολιτικής πείρας των κομμουνιστών. Αλλωστε, έτσι και αλλιώς, αυτή η διαδικασία δε μπορεί να γίνει αποσπασμένη από την πάλη ενάντια στα διάφορα οπορτουνιστικά ρεύματα. Το κομμουνιστικό κίνημα στη Ρωσία έχει πλούσια εμπειρία σ' αυτό".

Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι μια Ενωση μαρξιστών επιστημόνων θέτει ως ένα από τα καθήκοντά της, τη διαμόρφωση ενός ενωμένου ΚΚ στη Ρωσία;

- "Το αντίθετο θα μας προκαλούσε ανησυχία. Να μη βλέπουν οι μαρξιστές - λενινιστές επιστήμονες, οι κομμουνιστές επιστήμονες ότι η σχέση Θεωρίας - κόμματος είναι διαλεκτική σχέση.

Η ύπαρξη πολλών ΚΚ σήμερα στη Ρωσία είναι εκδήλωση της διασάλευσης της ουσιαστικής σχέσης που αφορά το χαρακτήρα ενός Κομμουνιστικού Κόμματος. Δηλαδή, ότι είναι φορέας που συνενώνει την επαναστατική θεωρία με το εργατικό κίνημα, την επαναστατική πρακτική. Οτι αποτελεί την ιδεολογική και πολιτική συνείδηση του εργατικού κινήματος, την οργανωμένη πρωτοπορία του. Το γεγονός ότι αυτή η ουσία, η οργανική σχέση επαναστατικής θεωρίας - επαναστατικής πράξης, διασαλεύτηκε και κατέληξε σε εκφυλισμό του ΚΚΣΕ, οδηγεί και σήμερα στη Ρωσία μαρξιστές διανοούμενους να βλέπουν τη σχέση αυτή σαν εξωτερική. Εκτός από την υπαρκτή ιδεολογική διαπάλη που εκδηλώνει, ακουμπά σε αρνητική εμπειρία που δεν ερμηνεύεται με μαρξιστικές - λενινιστικές θέσεις.

Είναι γνωστό ότι υπήρχε περίοδος που υποτιμήθηκε η θεωρητική δουλιά του κόμματος από την ηγεσία, ή, τουλάχιστον, υπήρξε απόσπαση από την άμεση παραγωγή θεωρίας, ιδιαίτερα στις οικονομικές, κοινωνιολογικές επιστήμες. Η αρνητική αυτή εμπειρία οδηγεί μαρξιστές διανοούμενους να βλέπουν ένα διαχωρισμό στους φορείς ανάπτυξης της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού - κομμουνισμού και της επαναστατικής πρακτικής του εργατικού κινήματος (ΚΚ), στο όνομα ότι το κόμμα υποτάσσει τη θεωρία στις άμεσες πολιτικές επιλογές δράσης.

Η αρνητική αυτή εμπειρία πρέπει να προσεχτεί από κάθε ΚΚ και μας ενδιαφέρει να προσεχτεί στο ΚΚΕ, όχι σαν επισήμανση και εκτίμηση - υπάρχει σε όλα μας τα ντοκουμέντα - αλλά σαν πρακτική αντιμετώπιση. Κυρίως, να εκδηλωθεί στη δουλιά των επιτελείων της ΚΕ, των Τμημάτων της και να εξασφαλίζεται και από τη σύνθεσή τους και την ουσιαστική τους σχέση με το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών".

Υπάρχει η άποψη ότι η τεχνική διανόηση, που είχε καθοδηγητική σχέση με τη σοσιαλιστική οικονομία, μετατράπηκε σε ένα εκμεταλλευτικό κοινωνικό στρώμα, που πρωτοστάτησε στην αντεπανάσταση (ή κατ' άλλους στις λεγόμενες μεταρρυθμιστικές αλλαγές). Πώς το σχολιάζετε;

- "Στοιχεία Ρώσων επιστημόνων κομμουνιστών δεν επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη.

Ενα μέρος της τεχνικής διανόησης - διευθυντών επιχειρήσεων, καπιταλιστικοποιήθηκε. Ενα άλλο τμήμα προσπαθεί να επιβιώσει σε σκληρές συνθήκες (η κυβέρνηση και το νέο καθεστώς προσπαθούν να ξηλώσουν τα σοβιετικά στελέχη). Ενα τρίτο τμήμα μπερδεύτηκε, παρασύρθηκε και τώρα επιστρέφει.

Υπάρχει η Ενωση Διευθυντών Επιχειρήσεων. Μέλη της είναι διευθυντές κρατικών επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας, επιστήμονες με κύρος (μηχανολόγοι, μηχανικοί αεροναυτικής, μηχανοκατασκευών).

Η Ενωση συσπειρώνει επιστήμονες από τη β' και γ' κατηγορία, που προαναφέραμε. Είναι επιστήμονες που μπορούν να βοηθήσουν στη σχεδιασμένη οικονομία. Κάνουν κριτική στην ηγεσία του ΚΚΡΟ από μαρξιστικές θέσεις. Εχουν τη δυνατότητα να φτάσουν προς τους εργαζόμενους".

Ποια είναι η σημερινή κοινωνικο - οικονομική κατάσταση στη Ρωσία;

- "Σύμφωνα με στοιχεία που μας έδωσε ο σ. Ρίτσαρντ Κοσολάποφ:

Μειώνεται ο πληθυσμός κατά 500.000 ετησίως. Ο μέσος όρος ζωής του ανδρικού πληθυσμού κατέβηκε στα 55 χρόνια (ήταν 60 - 70). Το 0,2% του πληθυσμού καρπώνεται το 50% του πλούτου της χώρας, το 70% ζει στο όριο φτώχειας και το 20% κάτω από το όριο. Η αγροτική παραγωγή μειώθηκε κατά το 1/3. Η Μόσχα κατά 70% τρέφεται από εισαγόμενα προϊόντα. Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 60%. Ο κλάδος της υφαντουργίας έχει πληγεί. Το ίδιο οι μηχανοκατασκευές. Σταμάτησε η εξόρυξη πρώτων υλών, χρυσού κλπ. Οι συνέπειες των 5 τελευταίων χρόνων είναι 3 φορές χειρότερες από ό,τι οι συνέπειες του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ: Η σημερινή εργατική τάξη αποτελεί το 27% της εργατικής τάξης του '90. Στο εργοστάσιο ΖΙΛ έμειναν 27.000 από 75.000 εργαζόμενους. Οι τοπικές αρχές της Μόσχας πήραν το εργοστάσιο με το 60% των μετοχών. Το υπόλοιπο 40% κατανέμεται: Στους εργάτες, στους ιδιώτες, στις τράπεζες.

Μεγάλο εργοστάσιο του αμυντικού τομέα (αεροπορίας) στην επαρχία δε δουλεύει. Η αντίδραση του εργατικού κινήματος είναι αδύνατη. Μόνο στους ανθρακωρύχους, στο πετρέλαιο και στην ενέργεια υπάρχει οργανωμένο κίνημα. Ομως δεν εκφράζεται αλληλεγγύη, αλλά ανταγωνισμός ποια επιχείρηση θα επιζήσει. Τώρα, αρχίζουν να εμφανίζονται και πολιτικά αιτήματα.

Για τη δουλιά στο εργατικό κίνημα έγινε σεμινάριο στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ.

Η ΕΚΚ - ΚΚΣΕ εκτιμά ότι η κοινωνικο - οικονομική κατάσταση στη Ρωσία είναι αντιφατική.

Προχωρά η καπιταλιστικοποίηση, αλλά εκδηλώνεται και μια τάση συγκράτησης, κυρίως, λόγω αντιθέσεων στο κεφάλαιο για το ποιος θα κυριαρχήσει. Από τις επιχειρήσεις, το 40% είναι καθαρά κρατικές, το 30% ιδιωτικές, το 30% υπολειτουργούν, δε δίνουν κέρδη σε κανέναν. Αναφέρθηκε το παράδειγμα της "Αεροφλότ". Εχει διασπαστεί σε δεκάδες ιδιωτικές εταιρίες, αλλά λειτουργεί με μια κρατική ομπρέλα. Το ίδιο συμβαίνει στον τομέα εξόρυξης. Υπάρχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις, αλλά λειτουργούν με ένα κρατικό καπέλο.

Ιδιωτικές επιχειρήσεις δημιουργήθηκαν στον τομέα υγείας, πολιτισμού, αλλά οι περισσότερες παραμένουν κρατικές.

Θεωρούν ότι η κατάσταση αυτή αντανακλά την αντίδραση των προηγούμενων σοσιαλιστικών σχέσεων προς τον καπιταλισμό.

Για να ολοκληρώσω αυτή την ενημέρωση, θα έλεγα ότι η καπιταλιστικοποίηση (που τη βλέπει κανείς και με γυμνό μάτι στους δρόμους της Μόσχας, μέσω των επιγραφών των τραπεζικών καταστημάτων, των τεράστιων επιγραφών γνωστών μονοπωλιακών επιχειρήσεων) μπορεί να ανατραπεί μόνο με τη συνειδητή, οργανωμένη δράση των κομμουνιστών, σε συνθήκες που να τη στηρίζει η θέληση και δράση της εργατικής και λαϊκής πλειοψηφίας για την ανατροπή του σημερινού καθεστώτος".

Σ. Τ.

**οΫνώσΪώΩό Ωίνύ*ά Ωάώ προοπΪώΩή', CREATIONDATE='13/11/96', PUBLISHINGDATE='24/11/96', HEADTITLE='Η Ρ•σίά σΪο Ϊέ£ο* ΪοΫ 20ού άώ*νά

', LOWERTITLE=' αποΘ"TEXTSTART: ART-ID=178796, TITLE='Δώίρήάσίί* σΪο Ωο**οΫνώσΪώΩό Ωίνύ*ά Ωάώ προοπΪώΩή', CREATIONDATE='13/11/96', PUBLISHINGDATE='24/11/96', HEADTITLE='Η Ρ•σίά σΪο Ϊέ£ο* ΪοΫ 20ού άώ*νά

', LOWERTITLE=' ', ουΛ"TEXTSTART: ART-ID=178796, TITLE='Δώίρήάσίί* σΪο ^J;XJ, εκ των οποίων 100 από τη Μόσχα. Ορισμένα στοιχεία της σύνθεσης των παρόντων: Κατά φύλο: 197 άντρες, 24 γυναίκες. Κατά τίτλο: 8 Ακαδημαϊκοί - επιστήμονες, 93 καθηγητές πανεπιστημιακοί, 97 διδάκτορες, 20 πτυχιούχοι, 4 άλλοι. Κατά ηλικία: Κάτω των 40 ετών 14, 40 - 60 ετών 91, πάνω από 60 ετών 116. Σύνθεση βουλευτών: Από τους 20, οι 18 του ΚΚΡΟ.

Από ξένες αντιπροσωπείες πήρε μέρος μόνο το ΚΚΕ και το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ).

Το PYCO θεωρεί ότι το ΚΚΕ είναι το πρώτο κόμμα που εκδήλωσε ανοιχτά την αλληλεγγύη του στους μαρξιστές, στους Ρώσους κομμουνιστές, μετά το πραξικόπημα του '