ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 31 Γενάρη 1995
Σελ. /32
ΚΕΝΗ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Η πολιτική ανηθικότητα είναι σύμφητη με το σύστημα

Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην προ ημερήσια διάταξη συζήτηση στη Βουλή για θέματα ηθικής της πολιτικής ζωής του τόπου

Αισθανόμαστε υποχρέωσή μας από αυτό το βήμα να πούμε στον ελληνικό λαό ότι η σημερινή συζήτηση περί ηθικής και πολιτικής αποτελεί εμπαιγμό. Γιατί πάει να του ρίξει στάχτη στα μάτια, να του αντιστρέψει τις πραγματικές αιτίες - που είναι κοινωνικές και πολιτικές - που γεννάνε, αναπαράγουν όλων των ειδών τα σκάνδαλα, κομματικά και προσωπικά. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να ξεγελαστεί. Οσο περισσότερα παχιά λόγια ακούει περί ηθικής, να περιμένει νέες αντιλαϊκές αποφάσεις, νέα μέτρα σε βάρος του και τίποτε παραπάνω. Καθημερινά προβάλλεται το δέντρο για να χαθεί το δάσος.

Αυτή η συζήτηση μοιάζει σαν την εξομολόγηση του αμαρτωλού που την κάνει μόνο και μόνο για να μπορεί να συνεχίσει τις αμαρτίες του, ξεγελώντας τον εαυτό του και τον εξομολογητή του.

Ακόμα και αν η Βουλή αποτελείται από 300 χαμηλόμισθους, η κλοπή σε βάρος του ελληνικού λαού, η παραβίαση των δικαιωμάτων του θα συνεχίζεται, θα γίνεται χειρότερη όσο δεν αλλάζει ο συσχετισμός δυνάμεων, δεν παίρνει μαζικό χαρακτήρα η πολιτική και ιδεολογική ανεξαρτησία από τα κόμματα που διαχειρίζονται την κρίση του συστήματος και ενδιαφέρονται να το δυναμώσουν και να του δώσουν παράταση ζωής. Η χρεοκοπία του καπιταλιστικού συστήματος, της συντηρητικής συναίνεσης δεν αντιμετωπίζεται με γιατροσόφια και ηθικολογίες.

Ακόμα και όταν οι φορείς μιας τέτοιας πολιτικής, τα πρόσωπα, δεν αποκομίζουν προσωπικά κέρδη, δεν παύει να είναι υποστηριχτές μιας ανήθικης πολιτικής. Η φορολογική δήλωση των υπουργών, των πρωθυπουργών και των βουλευτών δεν είναι ο βασικός δείκτης της πολιτικής ηθικής και της δικαιοσύνης τους. Η προσωπική ηθική μπορεί να είναι ψηλά, αλλά με την ηθική των πολιτικών αποφάσεων τι γίνεται;

Φορείς μιας ανάλγητης πολιτικής

Η πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων, έχει επιπτώσεις και στα πρόσωπα. Πολλούς διαφθείρει, όχι βεβαίως όλους. Ολους όμως, ανεξάρτητα των προσωπικών αντιστάσεων, τους οδηγεί να είναι αδιάφοροι και ανάλγητοι μπροστά στην καταπίεση και εκμετάλλευση του λαού.

Τάχα μπορεί να προκύψουν θεσμοί και μέτρα που να περιορίσουν τα σκάνδαλα και τις αδικίες; Μα εδώ υπάρχει ένα ολόκληρο Σύνταγμα που κατοχυρώνει τυπικά την ισότητα ανάμεσα στους πολίτες. Ουδέποτε υπήρξε, ούτε βεβαίως σήμερα υπάρχει ισότητα, οι πολλοί υποφέρουν, οι λίγοι θησαυρίζουν.Εδώ ένα Σύνταγμα ποδοπατείται - πράγμα βεβαίως που για μας δεν είναι καθόλου περίεργο - και μιλάτε για επιμέρους νόμους και ελεγκτικές επιτροπές που υποτίθεται θα ελέγχουν τα κόμματα εξουσίας; Τους πολιτικούς αντιπάλους τους θα ελέγχουν οι νόμοι και τίποτε παραπάνω.

Χωρίς να έχουμε διάθεση κανενός συσχετισμού, χωρίς να αποδίδουμε τέτοιες προθέσεις στα κόμματα και συνολικά στο ελληνικό Κοινοβούλιο, υπενθυμίζουμε τις επιπτώσεις που γέννησε η ηθικολογία του Μουσολίνι και του Χίτλερ, του Μεταξά, και όλων εκείνων που ματοκύλισαν λαούς με πρόσχημα την πάταξη της ανηθικότητας.Επαναλαμβάνω ότι δεν αποδίδουμε μουσολινικές προθέσεις στα κόμματα της Βουλής, επιμένουμε όμως ότι η ηθικολογία είναι υποκρισία ό,τι και αν κρύβεται πίσω από αυτή.

Η ανηθικότητα των αντιλαϊκών πολιτικών

Πριν απ' όλα ο ηθικός χαρακτήρας μιας πολιτικής κρίνεται από το περιεχόμενο και τα μέσα που χρησιμοποιεί. Οι πολιτικές που έχουμε γνωρίσει ως σήμερα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι ανήθικες γιατί είναι αντιλαϊκές, γιατί φέρνουν κέρδη στους καπιταλιστές, βάσανα στο λαό. Ανήθικη είναι η πολιτική που τα υποτάσσει όλα στο καπιταλιστικό κέρδος.Γι' αυτό και συνοδεύεται από τη ρουσφετολογία και υποσχεσιολογία, τη χειραγώγηση, την παραπλάνηση, τη διάσταση λόγων και έργων. Η δημαγωγία είναι το συνοδευτικό κάθε αντιλαϊκής πολιτικής.

Ανήθικη είναι εκείνη η πολιτική που κλέβει την ψήφο του λαού με μεγάλα λόγια, υποσχέσεις, με ρουσφετολογία ή με εκβιασμούς, με εξαγορά, με το ψέμα και την παραπληροφόρηση.

Πολιτική ανηθικότητα είναι να υποστηρίζεις στο λαό ότι με το ξεπούλημα των επιχειρήσεων θα γίνει ανάπτυξη, ότι η λιτότητα είναι προσωρινή, ότι τα κοινοτικά ποσά είναι η ατμομηχανή ανάπτυξης.Είναι ή δεν είναι ανήθικο να βλέπουν οι εργάτες και οι υπάλληλοι κλειστή την πόρτα των επιχειρήσεών τους, όπως σήμερα οι εργαζόμενοι στα "Κλωστήρια Αττικής"; Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες τους έχουν τοποθετήσει τα λεφτά τους σε επενδύσεις και κερδοσκοπικές δραστηριότητες σε άλλους τομείς, στα χρηματιστήρια, στις τράπεζες, στο εξωτερικό.

Ανήθικο είναι να δίνονται τσάμπα χρήματα στους ισχυρούς επιχειρηματίες και αυτοί να κάνουν κερδοσκοπία χωρίς να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Ανήθικο είναι μια κυβέρνηση, μια πλειοψηφία της Βουλής να ψηφίζει νόμους που επιτρέπουν τέτοιες ενέργειες.

Εχει ή δεν έχει πολιτικά ανήθικο περιεχόμενο η φιλολογία περί των εργαζομένων που καταναλώνουν περισσότερα από ό,τι παράγουν, περί τεμπέληδων και αδιάφορων εργαζομένων; H ψεύτικη προπαγάνδα ότι όλοι ευθύνονται για την οικονομική κρίση, γι' αυτό δήθεν όλοι πρέπει να κάνουν το χρέος τους, ώστε να μειωθούν τα ελλείμματα και τα χρέη;

Για ποια πολιτική ηθική μιλάμε, όταν τόσα χρόνια ωθούνται οι αγρότες να θάβουν τους κόπους τους, τα προϊόντα τους στις χωματερές και να ανταμείβονται μάλιστα με αποζημιώσεις, προκειμένου να περάσει η ανήθικη πολιτική περιορισμού των αγροτικών καλλιεργειών;

Είναι ή δεν είναι πολιτικά ανήθικο το ελληνικό κοινοβούλιο με την ευθύνη των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Πολιτικής Ανοιξης και "Συνασπισμού" (όταν ήταν στο περασμένο κοινοβούλιο) να έχουν παραχωρηθεί αρμοδιότητες και λαϊκά - κυριαρχικά δικαιώματα στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ;Για ποιο κύρος του εθνικού κοινοβουλίου μιλάμε, όταν έχει μεταβληθεί σε πρωτοκολλητή αποφάσεων που παίρνονται εκτός Ελλάδας, όχι από φιλολαϊκά διεθνιστικά, διακρατικά όργανα, αλλά από οργανισμούς και μηχανισμούς που κάνουν κουμάντο 200 πολυεθνικές που κυριαρχούν σε όλο το κόσμο;

Η αναξιοπιστία της συντηρητικής πολιτικής είναι θετικό φαινόμενο

Δε συμμεριζόμαστε τον πανικό για την απώλεια του κύρους της πολιτικής και των πολιτικών που τη στηρίζουν. Οταν χάνει το κύρος και την αξιοπιστία της αυτή η πολιτική κάτι καλό θα προκύψει.Με τις αυταπάτες, τις ψευδαισθήσεις και την τυφλή εμπιστοσύνη δε γίνεται τίποτε. Αυτό που μας απασχολεί εμάς είναι πώς ο λαός θα αποκτήσει εμπιστοσύνη στις δικές του δυνάμεις, ότι έχει όλα τα όπλα στα χέρια του να καταδικάσει, να βάλει στο περιθώριο τα κόμματα που τον κοροϊδεύουν και τον αδικούν με τους αγώνες και την ψήφο, με τη χειραφέτηση από την ιδεολογία και την πολιτική τους.Πώς ο λαός, μέσα από τον καταιγισμό της παραπληροφόρησης, μέσα από την επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου θα ξεχωρίσει την ηθικολογία, την πολιτική υποκρισία, από την αλήθεια. Η πολιτική που κάνει ο λαός για να υπερασπίσει την ανεξαρτησία της χώρας και τα δικαιώματα του δεν μπορεί παρά να είναι ηθική και να περιθωριοποιεί την ανηθικότητα και τη διαφθορά.

Αυτό που εμείς λέμε στο λαό είναι ότι η αηδία για την πολιτική, τα κόμματα και τους πολιτικούς που τον ξεγέλασαν δεν τον γλιτώνει από τα βάσανα. Η κοινωνική και πολιτική πάλη, η χειραφέτηση από το ψέμα και την αυταπάτη, η λογική δηλαδή διέγερση και εξέγερση και όχι η τυφλή, μηδενιστική και συναισθηματική είναι η απάντηση. Η απαισιοδοξία, η μοιρολατρία, η αποχή, η ουδετερότητα στην πολιτική συμπεριφορά είναι το καλύτερο δυναμωτικό, για να συνεχίζεται αυτή η αντιλαϊκή πολιτική, που φορτώνει όλα τα βάρη της κρίσης στο λαό.

Εμείς δεν ανησυχούμε, γιατί ο λαός αρχίζει να αποσύρει την εμπιστοσύνη του σε κόμματα όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που ευθύνονται για τα βάσανά του. Δεν ανησυχούμε γιατί πολιτικοί, που εμφανίστηκαν με φωτοστέφανο στα μάτια της κοινής γνώμης, ότι θα σώσουν τον τόπο, έχουν χάσει την αίγλη τους. Ανησυχούμε όταν διατηρεί το κύρος της η πολιτική των κομμάτων που γέννησε και όξυνε τα λαϊκά προβλήματα.

Εχουμε καταθέσει στη Βουλή σχέδια νόμου και φέραμε τα αιτήματα για τους εργάτες, τους απολυμένους, για τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους αντιστασιακούς και τους πολιτικούς πρόσφυγες, τον πολιτισμό, τη νεολαία, τις γυναίκες, για την κοινωνική ασφάλιση, για το ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων, για τη διασπάθιση των χρημάτων του λαού, για τις αυξήσεις των βουλευτικών αποζημιώσεων σε περίοδο λιτότητας. Εισπράξαμε κατηγορηματική άρνηση, στις πιο πολλές φορές οι προτάσεις μας καταψηφίστηκαν και από τα τρία κόμματα.

Ο,τι υποσχόμαστε στο λαό, το υπερασπιζόμαστε, φέρνουμε στη Βουλή τα προβλήματά του. Δεν είμαστε δίγλωσσοι, μια γλώσσα μιλάμε.

Μια συζήτηση με το "κεφάλι" κάτω από το παρελθόν με νέους στόχους και κινδύνους

Δεν είναι, λοιπόν, πρώτη φορά που το ψωμοτύρι στην αντιπαράθεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν τα θέματα της ηθικής των πολιτικών αρχηγών και άλλων κομματικών και κυβερνητικών στελεχών. Δε σκοπεύω να κάνω καμιά ιστορική αναδρομή, ούτε να ξύσω πληγές. Εχει όμως μεγάλη σημασία ο ελληνικός λαός, να βγάλει ορισμένα συμπεράσματα, τι κέρδος είχε ο ίδιος από την αντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. με επίκεντρο προσωπικά ή κομματικά σκάνδαλα που αφορούν το πεδίο της ηθικής στην πολιτική;

Ο ισολογισμός είναι εξαιρετικά αρνητικός για τον ελληνικό λαό και για την πολιτική και την ηθική που αποτελεί συστατική της πλευρά.

Πρώτα πρώτα, η όποια προσπάθεια για εξιχνίαση των καταγγελιών δεν κατέληξε πουθενά. Τα περισσότερα σκάνδαλα σκεπάστηκαν, κουκουλώθηκαν, άλλα ξεχάστηκαν πριν εξεταστούν. Βαριές κατηγορίες έμειναν ανεξακρίβωτες, ενώ άλλες αποδείχτηκαν συκοφαντίες, ή υπερβολικά εξογκωμένες. Καμιά άκρη δε βγήκε.

Αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι ήταν και τα δυο κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όπως και ορισμένα εκδοτικά και τηλεοπτικά συγκροτήματα που είχαν την κυκλοφορία και τη θεαματικότητα να τους φέρνει οικονομικά και πολιτικά κέρδη. Η συζήτηση περί σκανδάλων, περί ηθικής και ανηθικότητας αποδείχτηκε ένα καλό δόκανο για εκλογική πελατεία. Μια παγίδα αποπροσανατολισμού και εμπαιγμού του λαού.

Ενας κίνδυνος που δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Το ιταλικό πείραμα

Δυστυχώς στις μέρες μας δεν έχουμε μια απλή επανάληψη του ηθικολογικού και σκανδαλολογικού κουτσομπολιού των περασμένων χρόνων. Αντιμετωπίζει ο λαός μας μια πολύ μεγαλύτερη απειλή, με αναλογίες και ομοιότητες με τα βάσανα που ζει σήμερα ο λαός της Ιταλίας, ύστερα από την υποκριτική και ψευδεπίγραφη εκστρατεία των λεγόμενων καθαρών χεριών της Ιταλίας που φαινομενικά επικεφαλής της μπήκε ένας ανώτατος λειτουργός της Δικαιοσύνης. Πρόκειται για μια καλοστημένη, ως ένα σημείο, προσπάθεια να γίνει πρόβα για την εφαρμογή του αμερικάνικου πολιτικού συστήματος στην Ευρώπη, ο πόλεμος για να στερηθεί η μαφία ένα μέρος της αγοράς που την έλεγχε.Ολα τα άλλα είναι για τα μάτια του κόσμου.

Η εκστρατεία για εξυγίανση της πολιτικής ζωής και του ηθικού κύρους των πολιτικών προσώπων, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του ενός ή του άλλου πολιτικού είναι στην πραγματικότητα μια καλοστημένη επιχείρηση, που ακουμπάει στις γνήσιες λαϊκές ευαισθησίες και απαιτήσεις, με στόχο να παγιδευτεί η πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου σε πιο αντιδραστική πολιτική με συνέπειες που ίσως δεν μπορούμε ακόμα να προδιαγράψουμε και να προβλέψουμε.

Σε ολόκληρη της Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ισπανία και στη Γαλλία, επίσης στη Μεγάλη Βρετανία καθημερινή τροφή του λαού γίνονται τα προσωπικά σκάνδαλα και οι χρηματισμοί των πολιτικών μέσω των αποκαλύψεων των συγκροτημάτων του Τύπου και των τηλεοπτικών καναλιών. Αποκαλύψεις οδηγούν πολιτικούς στην αυτοκτονία, κόμματα χάνουν ψήφους ή ακόμα και διαλύονται. Τελικά καταλήγει να ανεβοκατεβαίνουν κόμματα όχι με βάση την πολιτική που έχουν και τα προγράμματά τους αλλά με το αν οι ηγέτες τους είχαν απασχολήσει ή όχι πρωτοσέλιδα με σκάνδαλα οικονομικά ή ακόμα και ερωτικά.Θυμίζω ότι υποψήφιοι για το προεδρικό αξίωμα στις Ηνωμένες Πολιτείες παραιτήθηκαν, γιατί μια εφημερίδα αποκάλυψε κάτι για τον ερωτικό δεσμό του υποψήφιου, για διπλή συζυγική ζωή.

Σε καμιά χώρα και στην Ελλάδα η αποκάλυψη των σκανδάλων ακόμα και οι τιμωρίες των υπεύθυνων δεν ανέκοψαν τον ηθικό κατήφορο, αντίθετα η σήψη έγινε πιο βαθιά και πιο επικίνδυνη.

Η αντιλαϊκή πολιτική, η κρίση του καπιταλισμού τελικά τράφηκε από αυτήν την ιστορία, οι λαοί έχασαν γιατί πίστεψαν ότι υπήρξε πραγματική διάθεση να διορθωθούν οι αδικίες.

Ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι

Θέτουμε ένα ερώτημα, κατ' αρχή, γιατί τα τελευταία χρόνια τόσα και τέτοια προσωπικά ή κομματικά σκάνδαλα βγαίνουν στη φόρα. Τώρα, δηλαδή, άρχισαν τα σκάνδαλα, τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχαν; Είναι πασίγνωστο στην Ελλάδα ότι όλα τα μεγάλα έργα που έγιναν με την περίφημη αμερικάνικη βοήθεια, το σχέδιο Μάρσαλ κάτω από τους ήχους του δόγματος Τρούμαν μετατράπηκαν σε μεγάλο φαγοπότι. Ως και η βοήθεια του Ερυθρού Σταυρού σε σεισμοπαθείς κατέληξε στις τσέπες των τρωκτικών εκείνης της εποχής. Είναι επίσης γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος των κοινοτικών ποσών καταλήγει στις τσέπες των επιτήδειων πέρα από τη νόμιμη κερδοσκοπία χάρις στους εκατοντάδες νόμους που έχουν ψηφίσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ υπέρ των ισχυρών καπιταλιστών επιχειρηματιών.

Γιατί, τώρα, βγαίνουν στην επιφάνεια όχι βέβαια όλα τα σκάνδαλα, αλλά τόσα όσα χρειάζονται για να παραπλανάται και να αποπροσανατολίζεται ο λαός και να υπηρετούνται διάφορα προσωπικά ή κομματικά σχέδια;

Οπωσδήποτε τα σκάνδαλα αυξήθηκαν έγιναν περισσότερα και πιο κραυγαλέα. Η απελευθέρωση κεφαλαίων, η ακόρεστη δίψα για κερδοσκοπία, οι πολιτικές λιτότητας, η πλήρης υποταγή στο ξένο κεφάλαιο, ο πολυεθνικός ανταγωνισμός, οι πωλήσεις επιχειρήσεων έχουν ανοίξει την όρεξη. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες να γίνουν σκάνδαλα. Ομως, αυτό δεν αποτελεί την κύρια αιτία ενός γενικευμένου φαινομένου σε ολόκληρη της Ευρώπη. Τα σκάνδαλα χρησιμοποιούνται σαν μέσο για τη διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού, ώστε οι επιλογές των πολυεθνικών να περνάνε πιο εύκολα, να μην μπορεί ο λαός και οι ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις να τα δυσκολεύουν ή ακόμα και να τα ματαιώνουν.

Γνωρίζουν τα κέντρα και ζητούν τη στήριξη τους

Ο ελληνικός λαός πρέπει να σκεφτεί πάνω σε ορισμένα ερωτήματα. Αν ανακαλέσει στη μνήμη του γεγονότα τότε μπορεί να βγάλει πολλά συμπεράσματα. Ερώτημα πρώτο: Με ποιο τρόπο βγαίνουν τα διάφορα σκάνδαλα στην επιφάνεια; Τις πιο πολλές φορές από τα συγκροτήματα του Τύπου και της τηλεόρασης, ή από πρόσωπα που ήταν μπλεγμένα και τα ίδια και κάποια στιγμή αποφάσισαν να μιλήσουν, αλλάζοντας ταυτόχρονα πολιτικό στρατόπεδο. Οι διάφορες πληροφορίες δε βγαίνουν μέσα από όργανα λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου, αλλά βγαίνουν σχεδιασμένα, προσχεδιασμένα, με συγκεκριμένες σκοπιμότητες, που κάθε άλλο σχέση έχουν με την ηθική και τα ήθη. Οι ίδιοι που τα βγάζουν στα φόρα ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα πρωτοστατούν στη συγκάλυψη.

Βεβαίως δε σημαίνει ότι πρέπει να κλείνουμε τα μάτια, όταν έστω και ένα απόστημα σπάει, για οποιοδήποτε λόγο. Είναι αυταπάτη να μην αξιοποιεί κανείς τις αλληλοαποκαλύψεις, για να βγάλει γενικότερα πολιτικά συμπεράσματα και να στρέψει την πλάτη και στους μεν και στους δε. Και στους ανήθικους και στους ηθικολόγους.

Υπάρχουν κέντρα που κατασκευάζουν τις διάφορες αποκαλύψεις με πρόθυμους υπαλλήλους να αναλάβουν την αποκάλυψή τους.Ομως εμείς δε χρησιμοποιούμε τον όρο κέντρα με τον ίδιο τρόπο που τον χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός ή ο κ. Μητσοτάκης, όταν ήταν πρωθυπουργός. Και τα γνωρίζουν αυτά τα κέντρα, και τα αναγνωρίζουν, και τα στηρίζουν, και συμμετέχουν σ' αυτά μέσα από την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας και εκλιπαρούν τη στήριξη και υποστήριξή τους. Δεν πρόκειται για αόρατα κέντρα, φαντάσματα, άυλα, που κατοικούν κάπου στον ουρανό. Είναι παγκόσμια κέντρα με προεκτάσεις σε όλες τις ηπείρους και στις διάφορες χώρες και στην Ελλάδα, κέντρα με διακλαδώσεις οριζοντίως και καθέτως.Διεθνείς οργανισμοί όπως η ΠΤ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, άλλα κέντρα που δεν εμφανίζονται ως άμεσα πολιτικά π.χ. άλλα ως επιστημονικά και πολιτιστικά, η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, εταιρίες, κέντρα δηλαδή επώνυμα, συγκεκριμένα.

Πειράματα διαμόρφωσης πολιτικών εξουσιών αυταρχικότερης μορφής

Ερώτημα δεύτερο, γιατί ειδικά τώρα βγαίνουν όλα στα φόρα; Γιατί τώρα πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι οι λαοί της Ευρώπης και της Ελλάδας αρχίζουν να συνειδητοποιούν ποιοι και γιατί φταίνε για τα μεγάλα προβλήματα που τους απασχολούν.Αργά ή γρήγορα θα βρουν το δρόμο τους, θα χειραφετηθούν, θα αποκτήσουν πολιτική ανεξαρτησία από την επιρροή που ασκούν τα φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που τώρα δύσκολα ξεχωρίζουν μεταξύ τους, αφού η πολιτική τους έχει σχεδόν ταυτιστεί στα βασικά ζητήματα. Ακριβώς σε όλες τις χώρες της Ευρώπης ετοιμάζονται σενάρια για διαμόρφωση νέων κομμάτων που υποτίθεται θα φέρουν νέο πνεύμα στην πολιτική, στην πραγματικότητα θα συνεχίσουν την ίδια και χειρότερη. Γίνονται, παράλληλα, από τους ίδιους πρωταγωνιστές και άλλοι προβληματισμοί και πειραματισμοί, να παραμεριστούν τα πολιτικά κόμματα από τη μέση, αυτά τα κόμματα που διαμορφώθηκαν στη μεταπολεμική περίοδο.Πρόκειται για κόμματα, που, ανεξάρτητα από την πολιτική τους είχαν λαϊκή βάση, ενδιάμεσα στελέχη, στελέχη βάσης, κόμματα δηλαδή οργανωμένα στον ένα ή τον άλλο βαθμό.

Ο αντιφασιστικός λαϊκός αγώνας, τα λαϊκά μέτωπα που διαμορφώθηκαν διαπαιδαγώγησαν τους λαούς της Ευρώπης στις ιδέες, στις αρχές της οργάνωσης, καλλιέργησαν ένα πνεύμα ελέγχου στις ηγεσίες και στα κυβερνητικά όργανα. Αυτά τα κόμματα, η εξουσία των πολυεθνικών, ο πιο σκληρός πυρήνας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου δεν τα πολυθέλει, γιατί ίσως δεν μπορεί να έχουν την ίδια προσφορά που είχαν, αφού έχουν εκτεθεί στα μάτια των λαών. Ο πιο σκληρός πυρήνας της φαίνεται να προτιμά κόμματα αμερικάνικου τύπου, κόμματα - μηχανισμούς χωρίς οργανώσεις, χωρίς μέλη και οπαδούς, απλά ψηφοφόρους. Προβληματίζονται αν οι κυβερνήσεις θα απαρτίζονται από πολιτικά στελέχη, βουλευτές ή από εξωκοινοβουλευτικά, πρόσωπα, επιχειρηματίες, διευθυντικά στελέχη εταιριών. Εκτελεστικά όργανα που μπορεί να εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση σαν υπάλληλοι που αλλάζουν απλά υπηρεσία, υπάλληλοι της πραγματικής εξουσίας που θα είναι στο παρασκήνιο.

Δηλαδή απλώς να αλλάξει μορφή η πολιτική εξουσία, να γίνει πιο αδιαφανής, πιο απόμακρη από οποιαδήποτε μορφή λαϊκού ελέγχου.

Η ίδια εκστρατεία γίνεται σε βάρος των οργανώσεων των εργαζομένων, σε βάρος των κοινωνικών κινημάτων. Δε χρειάζονται συνδικαλιστικές οργανώσεις, αγροτικοί σύλλογοι, οργανώσεις γυναικών και νεολαίας, πολιτιστικοί φορείς, αυτά όλα έχουν τάχα ξεπεραστεί, στη θέση τους θα μπουν επιτροπές, θεσμικά όργανα όπου κάποιοι ειδικοί, οι ελίτ υποτίθεται, θα αντιπροσωπεύουν τα λαϊκά συμφέροντα.

Ο ρόλος των ισχυρών ΜΜΕ είναι καθοριστικός. Με τη σκανδαλώδη προβολή ορισμένων προσώπων, προσπαθούν να επιβάλλουν τους νέους σωτήρες που τάχα θα ανασύρουν το λαό και τον τόπο από τα βάσανα, την αθλιότητα. Θα έλεγα ότι η επιλεκτική υπερπροβολή προσώπων είναι ένας ασφαλής δείκτης για το ποιος υπηρετεί ή όχι το σύστημα.

Η αλλαγή αυτής της κατάστασης δεν πρόκειται να έρθει με την υπεράσπιση και την ανανέωση της εμπιστοσύνης στα κλασικά πολιτικά κόμματα, γιατί αυτά δε θέλουν και δεν είναι σε θέση να ανακόψουν ούτε αυτού του τύπου τον κατήφορο.Ούτε, βεβαίως, λύνονται τα προβλήματα με την ηθικολογία, ούτε με τα μέτρα που προτείνει η ΝΔ, η Πολιτική Ανοιξη. Ούτε βεβαίως θα προκύψει από τα σχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση μέσω του κ. Σκανδαλίδη που έχει συγκροτήσει επιτροπή για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων. Ούτε οι εξεταστικές επιτροπές μπορούν να δώσουν τίποτε, όπως έδειξε η πείρα, πέρα από κουκούλωμα ή παραπομπές που στη συνέχεια θα κλείσουν γιατί και μέσα από τη Δικαιοσύνη δεν περνάει η αλήθεια.

Χρειάζεται η άμυνα, αλλά αν μείνουμε εκεί τίποτε δεν κάνουμε

Βεβαίως έστω και ως άμυνα χρειάζονται νόμοι και έλεγχοι, που έστω να περιορίζουν το πρόβλημα, να μειώνουν όσο γίνεται την αδιαφάνεια και το παρασκήνιο. Δε θα παραιτηθούμε από τέτοια μέτρα δημοκρατικού χαρακτήρα, που δεν αφήνουν παράθυρα για αμφιλεγόμενες ενέργειες και άλλους σκοπούς Βεβαίως συμφωνούμε, ότι δεν μπορεί κάποιοι, όποιοι και αν είναι αυτοί να βρίσκονται εκτός πεδίου ελέγχου και να είναι ατιμώρητοι όταν κάνουν αξιόποινες πράξεις. Δε θα συμφωνήσουμε όμως με πρόσχημα τον έλεγχο αξιόποινων πράξεων να ελέγχεται και να αστυνομεύεται η πολιτική δραστηριότητα των κομμάτων και των ατόμων.

Είναι αδύνατος ο οποιοσδήποτε έλεγχος για την πρόληψη και τιμωρία των σκανδάλων με το λαό στο περιθώριο, φιμωμένο, χωρίς θεσμούς εργατικού, λαϊκού, κοινωνικού ελέγχου. Αλλα και τέτοια όργανα, αν και εφόσον γίνουν, πάλι δε θα έχουν τη δυναμική που χρειάζεται αν δεν αλλάξει ο σημερινός πολιτικός συσχετισμός. Η σημερινή πολιτική εξουσία, με όποια μορφή και αν έχει, μπορεί να στερεί τους θεσμούς από το δημοκρατικό τους περιεχόμενο, να τους αποδυναμώνει, να τους κάνει διακοσμητικούς.

Τα περί "πόθεν έσχες"

Κατ' αρχήν, όσοι υποστηρίζουν ότι η πολιτική ζωή του τόπου θα εξαγνιστεί μέσα από τη διερεύνηση του "πόθεν έσχες" των πολιτικών προσώπων γιατί δε θέτουν ίδια μέτρα και κριτήρια για το πόθεν και πώς έσχες και άλλων δημοσίων προσώπων, όπως είναι οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ. Γιατί παραδείγματος χάριν επιτρέπουν ιδιοκτήτες ΜΜΕ να συγκεντρώνουν τέτοια και τόση δύναμη στα χέρια τους, να γίνονται ανάδοχοι μεγάλων έργων και ιδιοκτήτες - διαχειριστές τεράστιων ποσών από τα διάφορα κοινοτικά ποσά. Είμαστε υπέρ του καθολικού "πόθεν έσχες" και βεβαίως της εξακρίβωσης της ειλικρίνειάς του όσο μπορεί να γίνεται μέσα στον ωκεάνιο νόμο της ασυδοσίας.

Τι αξιοπιστία π.χ. έχει η ραδιοφωνική και τηλεοπτική ενημέρωση από εκείνους που κάθε μέρα πριν απ' όλα ενδιαφέρονται για να πάρουν τη μερίδα του λέοντος στα μεγάλα έργα; Πώς είναι δυνατόν να ενημερώνουν τον ελληνικό λαό για κάτι που δεν τους συμφέρει; Δεν είναι φυσικό να κρύβουν την αλήθεια;

Ο έλεγχος λειτουργίας των κομμάτων μέσω του ελέγχου των οικονομικών τους

Είμαστε ένα κόμμα που δεν έχει την παραμικρή σχέση με οικονομικά κυκλώματα, με μεγιστάνες του πλούτου, αντίθετα ,όλα αυτά τα συμφέροντα τα αντιπαλεύουμε κάθε μέρα με όση δύναμη έχουμε.

Γι' αυτό και δεν είμαστε τα αγαπημένα παιδιά του οικονομικού κατεστημένου, αυτό το ξέρει ο καθένας.

Δε χρειάζεται καμιά απόδειξη για τη στενή διαπλοκή κομμάτων και όχι μόνο των κομμάτων εξουσίας, με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Φαίνεται από τι υποστηρίζουν και πώς ψηφίζουν στη Βουλή. Οταν π.χ. κυβέρνηση και όλα τα κόμματα στη Βουλή αρνούνται να μπει έλεγχος στη δράση του ξένου και εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου, όταν υποστηρίζουν την πλήρη απελευθέρωση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, στην ουσία ευνοούν τη νόμιμη κλοπή και τη φοροδιαφυγή.

Η διαπλοκή υπάρχει, αυτό πρέπει να το βλέπει ο ελληνικός λαός, και θα υπάρχει με όλες τις μορφές της. Αλλωστε οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές μετέχουν ενεργά στις δραστηριότητες των κομμάτων, ακόμα πιο ενεργά οι ιδιοκτήτες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που ταυτόχρονα είναι επιχειρηματίες, χορηγοί κλπ. κλπ. Μπορεί να μης είναι επίσημα μέλη των κομμάτων, μπορεί να μης τους κόβουν όλοι τσεκ συνδρομής κάθε μήνα - όμως με το αζημίωτο τους βοηθάνε να αναρριχώνται και να διατηρούνται στην εξουσία. Με το αζημίωτο επιστρέφεται η παροχή με νόμους και Διατάγματα που βοηθάνε τα συγκεκριμένα συγκροτήματα.

Αυτή η διαπλοκή δεν πρόκειται βεβαίως να ελεγχθεί με τις ταμιακές καταστάσεις των κομμάτων. Οι αντιπαροχές θα είναι στο απυρόβλητο, γι' αυτό μιλάμε για κοροϊδία.

Ενας μεγάλος κίνδυνος με απρόβλεπτες συνέπειες

Τα κόμματα δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται σαν ανώνυμες εταιρίες, ούτε σαν νομικά πρόσωπα του Αστικού Δικαίου. Η κατοχύρωση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών τους που αφορούν συναλλαγές με την εφορία, τις τράπεζες, το δημόσιο πρέπει βεβαίως να αντιμετωπίζονται, δεν είμαστε υπέρ της ασυδοσίας, όχι όμως με τρόπο που να θίγεται η δράση και η λειτουργία τους.

Είμαστε θετικοί και το έχουμε προτείνει πολλές φορές να υπάρξει έλεγχος για τα προεκλογικά έξοδα των κομμάτων. Επανειλημμένα έχουμε προτείνει πλαφόν στα προεκλογικά έξοδα και τα άλλα κόμματα δεν τα δέχτηκαν. Πρέπει να μπει ένας φραγμός στη διασπάθιση τεράστιων ποσών. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι πρόβλημα και πολιτικό. Δεν μπορεί, και δεν επιτρέπεται να εξαρτάται η ενημέρωση του ελληνικού λαού από την οικονομική δυνατότητα των κομμάτων.

Συμφωνούμε να υπάρχει έλεγχος των κομμάτων για το ποσόν της κρατικής επιχορήγησης που παίρνουν. Είναι αδύνατον όμως να πάρει τη μορφή του ελέγχου σκοπιμότητας του ενός ή του άλλου εξόδου, οπωσδήποτε όμως πρέπει να ελέγχεται αν παραβιάστηκε η ισχύουσα ποινική νομοθεσία.

Το ΚΚΕ δε φοβάται κανένα έλεγχο γιατί οι οικονομικές του πηγές είναι αντίστοιχες με το χαρακτήρα, τη φυσιογνωμία και το πρόγραμμα του Κόμματος. Οι οικονομικές μας εξορμήσεις είναι πραγματικές οικονομικές - πολιτικές εξορμήσεις. Ο κομμουνιστής με το κουπόνι στο χέρι είναι μια χαρακτηριστική εικόνα.

Οι οικονομικές μας εξορμήσεις ανοιχτές, συνοδεύονται με δημόσιο απολογισμό. Ο απολογισμός των προεκλογικών εξόδων επίσης δημόσιος. Τα μέλη του Κόμματος έχουν δυνατότητα να ελέγχουν τον ισολογισμό του Κόμματος, να ενημερώνονται για έσοδα και έξοδα και συνεχώς προσπαθούμε να βελτιώσουμε το σύστημα ενημέρωσης. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να μπει ο εισαγγελέας στα κόμματα με πρόσχημα τα οικονομικά.

Δεν περιοριζόμαστε σε ενέργειες λογιστικού χαρακτήρα, που στο κάτω - κάτω από μόνες τους δε διασφαλίζουν την ουσιαστική διαφάνεια. Το Κόμμα μας έχει πάρει μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχει κομμουνιστής που αξιοποιεί την κομματική ιδιότητα, τα δημόσια αξιώματα που του έχουν εμπιστευτεί για προσωπικούς σκοπούς. Ενα παράδειγμα μόνο θα αναφέρω.

Είναι γνωστό ότι οι βουλευτές του Κόμματος δεν εισπράττουν τη βουλευτική αποζημίωση, την καταθέτουν στο Κόμμα και, για να τα βγάλουν πέρα, αφού δεν μπορεί να ασκούν παράλληλα και το επάγγελμά τους, παίρνουν αποζημίωση που βρίσκεται στα όρια του μισθού του ανειδίκευτου εργάτη. Για τον κομμουνιστή το βουλευτικό αξίωμα δεν έχει καμιά σχέση με το οικονομικό συμφέρον. Το ίδιο ισχύει για όλα τα στελέχη του ΚΚΕ που έχουν αποζημίωση από δημόσια αξιώματα.

Το ΚΚΕ δεν ανέχεται στις γραμμές του μέλη και στελέχη τα οποία χρηματίζονται και εξαγοράζονται, υποκύπτουν σε εκβιαστικές πιέσεις προκειμένου να προδώσουν τους λαϊκούς αγώνες. Η εξαγορά από την εργοδοσία πληρώνεται με διαγραφή, το ίδιο και αξιόποινες πράξεις εφόσον αποδειχθούν. Ο "Ριζοσπάστης" έχει ενημερώσει ανοιχτά για τέτοιες περιπτώσεις.

Δεν έχουμε διστάσει να αποχωριστούμε δημοφιλή στελέχη όταν αυτά εγκατέλειψαν πολιτικές αρχές και συμπεριφορές που θίγουν και τη σφαίρα της πολιτικής ηθικής.Το γνωρίζετε σ' αυτήν την αίθουσα πολύ καλά.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡ ΕΛΕΓΧΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΛΕΓΧΟ ΕΙΤΕ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ ΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗΣ. Ο ΛΑΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΜΕ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ.

ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΟΜΜΑΤΩΝ.

Το ΚΚΕ έχει μεγάλη πείρα στην πλάτη του σε κάτι τέτοια ζητήματα, παλιότερη και πρόσφατη. Μη ξεχνάτε τις διώξεις που τράβηξε το ΚΚΕ επί Βενιζέλου με τη χρησιμοποίηση του νόμου για τις ζωοκλοπές.Η πολιτική και κυβερνητική ειδικά εξουσία βρίσκει τρόπους να αξιοποιεί παραθυράκια νόμου. Αν αυτές οι σκέψεις που έχουν ακουστεί με πρόσχημα την εξυγίανση τεθούν σε ισχύ τότε κυριολεκτικά πολίτες θα φακελώνονται επειδή στήριξαν οικονομικά τα κόμματα που ήθελαν.

Θυμίζω ότι χιλιάδες κομμουνιστές και όχι μόνο φυλακίστηκαν και διώχτηκαν, έχασαν δουλιές μόνο και μόνο γιατί τα ονόματά τους βρέθηκαν σε μπλοκ αποδείξεων ακόμα και της προδικτατορικής ΕΔΑ. Αυτή η μνήμη είναι ζωντανή ακόμα στο λαό μας. Βεβαίως, σήμερα κανενός η σωματική ακεραιότητα δεν κινδυνεύει γιατί συμμετέχει σε ένα κόμμα ή το ενισχύει οικονομικά ανάλογα με την οικονομική του δυνατότητα. Ομως, οι διακρίσεις σε βάρος των πολιτών με πολιτικά, κομματικά κριτήρια δεν έχουν καταργηθεί, υπάρχουν πολλοί τρόποι να φακελώνονται άνθρωποι.Η κομματική ρουσφετολογία υπάρχει και θα υπάρχει.

Πολλαπλασιασμός της σήψης και της διαφθοράς

ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ

Θα πολλαπλασιαστούν τα φαινόμενα σήψης και ηθικής διαφθοράς με το πλαίσιο που ετοιμάζεται.

Δυο ειδών αποτελέσματα θα έχουμε με τον περίφημο έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων, έτσι όπως προτείνεται να γίνει.

Θα αλληλοκαλύπτονται και θα τα κουκουλώνουν ή θα χρησιμοποιούν τον οικονομικό έλεγχο για να αλληλοτρώγονται για το ποιος θα επωφεληθεί περισσότερο από την πίτα της εξουσίας. Κάθε κόμμα που χάνει τις εκλογές την άλλη μέρα θα αντιμετωπίζει τη δίωξη του νικητή στο όνομα της ηθικής και της πολιτικής. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρεθούν ή και να κατασκευαστούν σκάνδαλα.

Δυστυχώς τα πράγματα δε θα μείνουν εκεί. Θα επακολουθήσει ένα αληθινό όργιο καταγγελιών και εκβιασμών όχι μόνο ανάμεσα στα κόμματα, αλλά και μέσα στα ίδια τα κόμματα, ανάμεσα σε βουλευτές, πολιτικούς που ανήκουν στον ίδιο τον πολιτικό χώρο. Δεν είναι υπερβολή, άλλωστε ήδη ζούμε γεγονότα και αποκαλύψεις που βγαίνουν στο φως όχι από το αντίπαλο κόμμα αλλά από τον πολιτικό συνεργάτη και φίλο. Βλέπετε, η πολιτική που στηρίζει το καπιταλιστικό κέρδος δε φτιάχνει μόνιμους αλλά προσωρινούς φίλους.

Θα ζήσουμε πιο έντονα και τέτοια φαινόμενα. Αντίζηλοι μεταξύ τους θα αλληλοκαταγγέλλονται και με πρόσχημα την ηθική υπόληψη θα αλληλοεξοντώνονται. Οι πολιτικές διαφορές θα ποινικοποιούνται ενδεχόμενα, ο αδύνατος, αυτός που δεν έχει φίλους στα ΜΜΕ, θα βρίσκεται στο στόχαστρο αυτού που είναι χαϊδεμένο παιδί των ιδιοκτητών του Τύπου και των καναλιών ή ορισμένων δημοσιογράφων που διαδραματίζουν ειδικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Οι αθώοι θα γίνονται ένοχοι και οι ένοχοι θα βγαίνουν αθώες περιστέρες.

Συνταγματική αναθεώρηση, συζήτηση περί θεσμικών μεταβολών

Το ΚΚΕ παρόλο που ξέρει ότι η πολιτική ανηθικότητα είναι σύμφυτη με το συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα που ζούμε,δεν αναβάλλει την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων που άπτονται της πολιτικής ηθικής και στις σημερινές συνθήκες. Δε συμβιβάζεται με οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα, με παραβιάσεις νόμων, καταχρήσεις, διασπάθιση χρήματος. Το πρόβλημα όμως δε λύνεται με κάποιους θεσμούς από τα πάνω, γιατί ακριβώς οι θεσμοί αυτοί από χέρι είναι εξαρτημένοι από αυτούς που ελέγχουν την οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου.

Το σύστημα ελέγχου τέτοιων φαινομένων μπορεί να λειτουργήσει και να μετριάσει το κακό μόνο μέσα από διαδικασίες εργατικού, λαϊκού και κοινωνικού ελέγχου. Με λίγα λόγια, δηλαδή, εξαρτάται αποφασιστικά από τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων στο χώρο εργασίας και στο χώρο κατοικίας. Δικαιώματα αναγνωρισμένα με νόμο και κυρίως με δυνατότητα να ασκηθούν.

Επιτροπές εργατικού, λαϊκού, κοινωνικού ελέγχου παντού, με εκλεγμένους, άμισθους και ανακλητούς εκπροσώπους. Βεβαίως τέτοιες επιτροπές θα εργάζονται σε εχθρικό περιβάλλον, σε συνθήκες αδιαφάνειας, όμως κάτι περισσότερο μπορεί να κάνουν από τη σημερινή ξηρασία σε δημοκρατικούς, λαϊκούς θεσμούς.

Είμαστε αντίθετοι σε κάθε όργανο που γίνεται από τα πάνω για τα μάτια του κόσμου και τη νομιμοποίηση των από τα πάνω αποφάσεων.

Χωρίς δημοκρατικά δικαιώματα και προστασία των εργαζομένων από την αυθαιρεσία της εργοδοσίας και των νόμων που την προστατεύουν, δεν μπορεί να υπάρξει διαφάνεια.

Βεβαίως και χρειάζεται αλλαγή το Σύνταγμα, αλίμονο όμως στην αλλαγή που προετοιμάζεται. "Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει". Με το σημερινό πολιτικό συσχετισμό και με το νέο ευαγγέλιο της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της νέας που πρόκειται να γίνει, είναι βέβαιο ότι πάμε για ποιο αντιδραστικό Σύνταγμα, που θα παραδίδει και νέες αρμοδιότητες στα κέντρα των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και μάλιστα εκτός Ελλάδας.

Αν θέλετε βελτίωση του Συντάγματος πρέπει αυτή να περιέχει άρθρα που να περιορίζουν την ασυδοσία του ιδιωτικού κεφαλαίου, γιατί, βεβαίως, στις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί να μιλά κανείς για κατάργηση.Να κατοχυρώνει την ανεξαρτησία και αυτοτέλεια του ελληνικού Κοινοβουλίου έναντι αποφάσεων που ζημιώνουν την Ελλάδα. Να αξιοποιείται το βέτο, τα δημοψηφίσματα.

Αν θέλετε βελτίωση του Συντάγματος τότε πρέπει να είναι κατοχυρωμένοι οι εργαζόμενοι και οι κοινωνικές οργανώσεις του λαού και της νεολαίας από την εργοδοτική και κρατική αυθαιρεσία.

Αν θέλετε δημοκρατική πληροφόρηση πρέπει να πάρετε μέτρα που να αλλάζουν το σημερινό καθεστώς ασυδοσίας και μονοπώλησης της πληροφόρησης από μια χούφτα οικονομικών παραγόντων που κυριαρχούν και υπαγορεύουν την πολιτική των κυβερνήσεων, και των ξεχωριστών ακόμα υπουργείων.

Το ΚΚΕ έχει προτάσεις, ο λαός έχει πείρα, ο αγώνας για ένα δημοκρατικό Σύνταγμα, για ένα δημοκρατικό Κοινοβούλιο, είναι μέρος της πάλης για βαθιές αλλαγές. Οι αυταπάτες είναι επικίνδυνες γιατί αφήνουν περιθώρια για νέα ληστεία του λαού, για μια άνευ προηγουμένου χειραγώγηση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ