Στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, που θα πραγματοποιηθεί από 10 - 12 Μάρτη, ένα από τα θέματα αιχμής θα είναι η μαζικοποίηση του γυναικείου κινήματος και η πορεία του. Μαζί και η σύνδεση με τη νεολαία που τόσο λείπει, η αντίσταση στην πνευματική αποχαύνωση, η ενημέρωση και πρακτική βοήθεια που χρειάζεται η απλή γυναίκα στην καθημερινή της ζωή. Πού πάει, λοιπόν, αυτό το κίνημα; Για το "καυτό" αυτό το ζήτημα συζητάμε με την πρόεδρο της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου!

Θα έλεγα ότι είναι ένα θέμα αιχμής το πού πάνε οι ίδιες οι γυναίκες - επισημαίνει - και σαν αντίποδας πώς θα αντιπαραταχθεί απέναντι σ' αυτή την κατάσταση το γυναικείο κίνημα. Η θέση της ΟΓΕ είναι ότι οι γυναίκες στην Ενωμένη Ευρώπη συνολικά σαν φύλο πισωγυρίζουν. Και μάλιστα πισωγυρίζουν θεσμοθετημένα, ανεξάρτητα από τις φωνασκίες των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η θεσμοθέτηση έγινε στη "Λευκή Βίβλο" με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την... πράσινη συνέχειά της, με τη συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών και τους κράτους πρόνοιας.

Να αφυπνιστεί το γυναικείο κίνημα

|εα1|1491 - Στο συνέδριο της ΟΓΕ θα τεθεί το θέμα της μαζικοποίησης του γυναικείου κινήματος, που είναι το ζητούμενο. Στο προηγούμενο συνέδριο είχε λεχθεί - και είναι πάγια θέση της ΟΓΕ - ότι "πρέπει να πάμε στη βάση των γυναικών, να τις ακούσουμε, να δούμε τα προβλήματά τους και μέσα από εκεί να γίνει μαζικοποίηση". Αυτό πού σκοντάφτει; |τε |1490

- Κατ' αρχάς να πούμε ότι από το προηγούμενο συνέδριο, το Δεκέμβρη του 1991, μέχρι το σημερινό η ΟΓΕ φρόντισε να σταθεί στα πόδια της. Γιατί το προηγούμενο συνέδριο έγινε σε ιδιόρρυθμες ιστορικές συνθήκες. Επομένως μέλημά μας είναι από τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου να μαζικοποιήσουμε την ΟΓΕ πρώτα πρώτα. Αυτό είναι το νόημα του δικού μας συνεδρίου. Και όταν λέμε να μαζικοποιήσουμε, δεν εννοούμε μόνο να γράψουμε μέλη στην ΟΓΕ για να γίνει η ΟΓΕ μεγάλη οργάνωση. Αυτό είναι το ένα σκέλος. Στόχος μας είναι να γίνει η ΟΓΕ παρεμβατική στον γυναικείο πληθυσμό, να φτάσει το μήνυμά της, να "ακουμπήσει" τις γυναίκες όπως το 'κανε στη Θεσσαλία που είχε και αποτελέσματα. Και εκεί δε σκόνταψε! "Κατέβηκε" στις γυναίκες με την πανθεσσαλική έρευνα για την αγρότισσα, τις πλησίασε, μίλησε για τα προβλήματά τους από "καρδιάς" και οι γυναίκες αυτό το αντιλήφθηκαν και... ήδη έγιναν τόσες ομάδες και παραρτήματα στη Θεσσαλία από αυτή τη δουλιά. Νομίζω λοιπόν ότι χρειάζεται το γυναικείο κίνημα γενικότερα να αφήσει τις συναντήσεις κορυφής, οι όποιες αναλώνονται μόνο σε ημερίδες, συνέδρια και στρογγυλά τραπέζια - αυτό γίνεται τον τελευταίο καιρό - και να πλησιάσει τις γυναίκες εκεί που ζουν, εκεί που εργάζονται, εκεί που διασκεδάζουν, που μοχθούν και βασανίζονται. Να σταθεί δίπλα τους, να νιώσουν και οι γυναίκες εμπιστοσύνη σ' αυτό που λέγεται γυναικείο κίνημα. Γιατί πέρασε ένα πολύ μεγάλο διάστημα αυτοσυγκέντρωσης και ομφαλοσκόπησης.

Οχι στην κηδεμονία|εα1|1491 - Η ΟΓΕ αρνήθηκε να συνεορτάσει υπό την αιγίδα της Γραμματείας Ισότητας την Ημέρα της Γυναίκας, που προγραμματίζεται μαζί με άλλες γυναικείες οργανώσεις και κεντρικό θέμα την "προοπτική του γυναικείου κινήματος" Γιατί; |τε |1490

- Αρνηθήκαμε με το σκεπτικό ότι η υφυπουργός για την Ισότητα από τότε που ανέλαβε αυτή την κυβερνητική θέση εγκαινίασε μια τακτική, η οποία φάνηκε από την αρχή ότι απέβλεπε να συντονίσει το γυναικείο κίνημα. Βέβαια, εγκαινίασε και μια πολύ συχνή επαφή με τις γυναικείες οργανώσεις και ήταν αίτημά μας να έχουμε επαφή με τους θεσμούς για την ισότητα. Ομως τι διαπιστώσαμε στην πορεία; Οτι μας καλεί, ακούει τις απόψεις μας με την πρόθεση να μας συντονίσει και σε συνέχεια δεν παρεκκλίνει καθόλου από την κυβερνητική γραμμή. Ακόμα και στην εθνική έκθεση που πρόκειται να κάνει φέτος στο Πεκίνο, στη Διεθνή Συνδιάσκεψη για τις Γυναίκες, δεν καταγράφτηκαν οι απόψεις όλων που ακούστηκαν. Τώρα ζητάνε να συνεορταστεί - συνδιοργάνωση το λένε - η 8η του Μάρτη με το υφυπουργείο Ισότητας και τη Γραμματεία Ισότητας. Η δική μας άρνηση - και μάλιστα άρνηση από μια οργάνωση, την ΟΓΕ, που είναι πολύ γνωστό ότι πασχίζει για την ενότητα του γυναικείου κινήματος - έχει να κάνει με την άρνηση της κηδεμονίας από έναν κυβερνητικό θεσμό. Διότι η 8η Μάρτη από τη φύση της είναι ημέρα μαχητικής παρουσίας και διεκδίκησης του γυναικείου κινήματος. Είναι δυνατό να πας να συνεορτάσεις με εκείνον από τον οποίο διεκδικείς; Γιατί, βέβαια, οι εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές είναι που μας έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση ως γυναίκες στη χώρα μας. Και στην ανεργία και στους νόμους που ψηφίζουν για να πάρουν πίσω το κοινωνικό κράτος και στους αντιασφαλιστικούς νόμους. Δεν είναι ουσιαστικά διάλογος αυτό που προτείνεται - και η ΟΓΕ έκανε δυο αντιπροτάσεις: Η μια ήταν να οργανώσει τον εορτασμό μόνη της η Γενική Γραμματεία και να καλέσει το Γυναικείο Κίνημα να πει την άποψή του και η δεύτερη πρόταση ήταν να ενισχύσει οικονομικά το γυναικείο κίνημα, όπως θα έπρεπε, να πάει στην 8 του Μάρτη μόνο του και να έρθουν οι θεσμοί και τα κόμματα να πουν την άποψή τους, που είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Ενώ η Γραμματεία προτείνει συνδιοργάνωση, να βάλει τα χρήματα, να πάμε στο Ζάππειο και να γίνει η συζήτηση με μια οργανωτική επιτροπή από πέντε μέλη - δυο θέσεις της Γενικής Γραμματείας και τρεις του γυναικείου κινήματος. Οταν λοιπόν μπούμε σε μια τέτοια οργανωτική επιτροπή, με τι συσχετισμούς θα συμμετάσχουμε; Είναι σαν να λες στους εργαζόμενους: "Πάμε την 1η Μάη να γιορτάσουμε με τους εργοδότες". Εμείς λέμε να δώσουν τα χρήματα και να αναπτύξει μόνο του το ζήτημα το γυναικείο κίνημα. Οπως ζητάμε να δώσουν χρήματα να πάμε στο Πεκίνο. Δε μας δίνουν τα χρήματα, γι' αυτό και δε θα πάμε. Η Γραμματεία θα πάει σαν κυβερνητική αντιπροσωπεία, αλλά δε χρηματοδοτεί και δε στέλνει αντιπροσωπεία μη κυβερνητικών οργανώσεων. Θα πάνε μόνο οι γυναικείες οργανώσεις που έχουν χρήματα ή άτομα από τις οργανώσεις με δικά τους έξοδα - μια συλλογιστική στην οποία είμαστε κάθετα αντίθετες. Το να πάμε στο Πεκίνο κοστίζει πεντακόσιες χιλιάδες το άτομο! Πού θα βρούμε τόσα χρήματα; Γράψαμε επιστολή στην οποία τονίζουμε ότι αυτή η πρακτική πρέπει να αλλάξει και την κοινοποιήσαμε και στο υπουργείο Προεδρίας και στον ΟΗΕ και στην πρεσβεία του Πεκίνου και σε όλες τις γυναικείες οργανώσεις.

Απουσία

|εα1|1491 - Μέσα σ' αυτό το κλίμα της ακατάσχετης προεδρολογίας που προηγήθηκε, πώς εξηγείται το γεγονός ότι δεν ακούστηκε σχεδόν όνομα γυναίκας, και μόνο την τελευταία στιγμή πολλά γυναικεία σωματεία πρότειναν την υποψηφιότητα της Αλίκης Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου, τ. πρύτανη της Παντείου; Γιατί αυτό το θέμα δεν τέθηκε νωρίτερα από το γυναικείο κίνημα; |τε|1490

- Δε θα περίμενε κανείς να ακουστούν γυναικεία ονόματα - αυτά είναι στο περιθώριο ακόμα της πολιτικής ζωής, όσο κι αν είναι καταξιωμένα.

Παλιότερα, σε προηγούμενες εκλογές, είχε προταθεί να γίνει λίστα γυναικών. Η δική μας οργάνωση και τότε και τώρα είναι αντίθετη σ' αυτή την πρακτική. Δεν πρέπει να υπάρξει ούτε λίστα ούτε πρόταση ονομάτων.

Σ' ό,τι αφορά την υποψηφιότητα της κ. Μαραγκοπούλου, η άρνησή μας να συνυπογράψουμε δε σημαίνει καθόλου ότι δεν εκτιμάμε το πρόσωπό της ή ότι δεν τη θεωρούμε ικανή για Πρόεδρο Δημοκρατίας - κάθε άλλο. Πιστεύουμε όμως ότι η όποια διεκδίκηση δε θα πρέπει να είναι προσωποπαγής και ότι είναι εις βάρος της κ. Μαραγκοπούλου μια τέτοια πρόταση που γίνεται μέσα σ' αυτό τον καταιγισμό της προεδρολογίας. Αυτή, το όνομα το γυναικείο πρέπει να μείνει πάνω απ'την προεδρολογία. Η δική μας συλλογιστική στηρίζεται στο σκεπτικό ότι το γυναικείο κίνημα πρέπει να μείνει μακριά από λίστες και από προτάσεις που έχουν προσωποπαγή χαρακτήρα.

Είναι εκατοντάδες τα καταξιωμένα ονόματα γυναικών στον ελληνικό χώρο. Επομένως δεν μπορεί μια λίστα να τα συμπεριλάβει όλα και θα δημιουργηθούν προβλήματα, αν παρουσιάσουμε λίστα. Δεύτερο, Πρόεδρο Δημοκρατίας εκλέγουν τα κόμματα - επομένως νομίζω ότι φαντάζει τουλάχιστον επιπόλαιο να προτείνεις σε κόμματα που έχουν άλλου είδους επιλογές πρόσωπα. Τα κόμματα θα έχουν καθαρά κομματικές, πολιτικές επιλογές. Εκείνο που τονίζουμε δημόσια είναι ότι τα κόμματα πρέπει να σταματήσουν πια να προβάλουν αυτή την ανδροκρατούμενη λίστα που συνηθίζουν να προβάλουν σε κάθε προεδρική εκλογή, σε ευρωεκλογές κλπ. Χρειάζεται να μπει στη συλλογιστική τους ότι υπάρχουν και γυναίκες ικανές, εξίσου ικανές, πολλές γυναίκες ικανές και ότι η απουσία των γυναικών είναι έλλειψη δημοκρατίας σ' αυτόν τον τόπο...

|εα1|1491 - Μιλούσαμε προηγουμένως για επικοινωνία και προσέγγιση της βάσης των γυναικών... Για να γίνει όμως αυτή η προσέγγιση χρειάζονται ίσως και καινούριοι τρόποι, προσαρμοσμένοι στη σημερινή πραγματικότητα... |τε|1490

- Νομίζω ότι είναι πολλά τα σημεία που πρέπει να αλλάξει το γυναικείο κίνημα για να πλησιάσει τις γυναίκες όλων των ηλικιών και μάλιστα τις νέες, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο. Θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία και με τις πολιτικές νεολαίες σε θέματα που αγγίζουν τους νέους, όπως τα ναρκωτικά, το έιτζ, η βία. Χρειάζεται και οι νεολαίες να δείξουν ενδιαφέρον, γιατί η κατάσταση στη χώρα μας γίνεται πιεστική και θα 'πρεπε να στραφούν και προς τις άλλες οργανωμένες κοινωνικές δυνάμεις, τα κοινωνικά κινήματα.

Το γυναικείο κίνημα από την πλευρά του θα πρέπει να σκύψει στις δομές του και να ερευνήσει αν ταιριάζουν στις γυναίκες ή είναι δομές που "κόλλησαν" σε κάποιες προηγούμενες δεκαετίες. Χρειάζεται επίσης να προσαρμόσει το λόγο του στη γυναικεία αντίληψη και ευαισθησία. Και τρίτον, πλάι στα μεγάλα ζητήματα που πιστεύει ότι έχουν να κάνουν με την ισοτιμία και την απελευθέρωση της γυναίκας (π. χ, εργασία, κοινωνικά δικαιώματα), να ασχοληθεί και με καθαρά γυναικεία ζητήματα, που είναι πολλά και πρέπει να τα "ψάξει". Εμείς σαν ΟΓΕ έχουμε αλλάξει το καταστατικό μας από το προηγούμενο συνέδριο και εκτός από συλλόγους γίνονται μέλη μας ομάδες και άτομα. Αυτές οι ομάδες ή επιτροπές, που είναι πιο ευέλικτες δίνουν την ευκαιρία στις γυναίκες να ασχοληθούν κατά θεματική ενότητα με διάφορα προβλήματα π. χ. πολιτιστικά, υγεία των γυναικών, οικολογία...

|εα1|1491- Αν μια απλή γυναίκα αναζητά σε μια γυναικεία οργάνωση συμπαράσταση, ενημέρωση, ψυχαγωγία, μια πρακτική και ψυχολογική υποστήριξη στα προβλήματά της; |τε|1490

- Αυτό μπορεί να γίνει σε συνεργασία και με πίεση προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εχουμε παραδείγματα που δείχνουν ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει δημιουργήσει στέκια γυναικών με πολύ καλά αποτελέσματα, στελεχωμένα με γυναίκες του γυναικείου κινήματος. Μια πόλη μπορεί να έχει πολλές επιτροπές κατά συνοικιακό συμβούλιο: Η γυναίκα στη γειτονιά της δε θα 'χει να διανύσει μεγάλες αποστάσεις, ούτε να πάρει λεωφορείο. Η ομάδα, η επιτροπή αυτή, θα είναι δίπλα της και είναι πιθανό να βρει άλλες γυναίκες με ομοειδή προβλήματα. Χρειάζεται να αναβιώσουμε τη γειτονιά, να πολεμήσουμε την απομόνωση των γυναικών...

Επιμέλεια:

Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ

Οι "ευέλικτες μορφές εργασίας", είναι το θέμα ημερίδας που διοργανώνουν οι σύλλογοι της ΟΓΕ Δυτικής Αθήνας, την ερχόμενη Τετάρτη στις 6μμ, στο Πολιτιστικό Κέντρο Αγίων Αναργύρων "Σπύρου Αποστόλου" (κοντά στην κεντρική πλατεία).