ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 5 Απρίλη 1995
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΡΗΓΜΑ ΣΤΗ "ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ"

Ενάμιση χρόνο κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και όλα να πηγαίνουν "δεξιά" και προπαντός... συναινετικά για το κυβερνών κόμμα. Σε σημείο που δικαιολογημένα επαίρονταν οι "καινούριοι" διαχειριστές ότι τα κατάφερναν πολύ καλύτερα απ' ό,τι η κυβέρνηση της ΝΔ στην εφαρμογή της νεοσυντηρητικής πολιτικής. Το "επίτευγμα", εκείνο που αρέσκεται να επιδεικνύει ιδιαίτερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της προχωρούσε χωρίς να προκαλούνται "κοινωνικές αναταραχές και αντιδράσεις".

Βέβαια την ίδια στιγμή πρέπει να επισημανθεί ότι δεν ήταν και τόσο σπουδαίο το "κατόρθωμα" των κυβερνώντων. Και αυτό γιατί υπήρχε - και υπάρχει - διαμορφωμένη μια "πλειοψηφία στην κορυφή" της πολιτικής και συνδικαλιστικής ηγεσίας, η οποία όχι απλά εμπόδιζε την ανάπτυξη κινητοποιήσεων των λαϊκών στρωμάτων και των εργαζομένων, αλλά έπεφτε σαν "σιδερένια φτέρνα" πάνω στα πληττόμενα από την κρίση στρώματα. Εγκέφαλος, αλλά και ταυτόχρονα εργαλείο στην επιβολή της πολιτικής βούλησης της "πλειοψηφίας κορυφής" στην κοινωνία τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και ο Τύπος, για πολλούς η ηλεκτρονική δικτατορία. Δεν υπήρχε λαϊκή αντίδραση που να μην έμπαινε στο στόχαστρό τους, να μη συκοφαντούνταν, να μη στιγματιζόταν με το στερεότυπο "επιχείρημα" ότι στρέφεται κατά των "γενικότερων συμφερόντων του έθνους", ότι "υπονομεύει τη σταθεροποιητική και αναπτυξιακή πορεία της χώρας".

***

Μέσα σε αυτή την αποπνικτική και ασφυκτική για λαϊκά συμφέροντα ατμόσφαιρα ήρθαν οι κινητοποιήσεις μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, όπως οι αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι συνταξιούχοι, οι οικοδόμοι, οι πληττόμενοι από το ξεπούλημα των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, με λίγα λόγια τα θύματα της εφαρμοζόμενης νεοσυντηρητικής πολιτικής.

Η απότομη επιδείνωση της κατάστασής τους, η μετάπτωσή τους στα επίπεδα της απόλυτης εξαθλίωσης, η χειροπιαστή απειλή του βίαιου ξεκληρίσματος και περιθωριοποίησης, αποτέλεσαν τους "υποκινητές" των λαϊκών εκρήξεων, εξεγέρσεων και κινητοποιήσεων, οι οποίες ήταν "ασυνήθιστης" μαζικότητας, μαχητικότητας και διάρκειας. Η αμφισβήτηση του "μονόδρομου" της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής είχε αρχίσει...

Οι λαϊκές κινητοποιήσεις και ειδικά η εξέγερση των αγροτών θορύβησαν και προκάλεσαν αμηχανία στα κόμματα εξουσίας, τα οποία υπολόγιζαν στον έλεγχο και την καθυπόταξη των λαϊκών στρωμάτων, μέσω του περιβόητου "κοινωνικού διαλόγου", τις "εν Μεγάρω" συναγωγές της ΟΚΕ και της "αρραγούς" πολιτικής συναίνεσης μεταξύ του πολύχρωμου δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Πολιτική Ανοιξη, "ΣΥΝ").

***

Την αρχική "έκπληξη" από την έκταση και την αποφασιστικότητα των λαϊκών αντιδράσεων διαδέχτηκε η δημιουργία ενός "μαύρου μετώπου", με στόχο όχι μόνο την εκτόνωση και τον ευνουχισμό τους, αλλά το οριστικό "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" με τις λαϊκές αντιδράσεις. Η επίτευξη αυτού του στόχου βρίσκεται σε εξέλιξη, όπως φάνηκε και από τις χτεσινές δηλώσεις του Α. Παπανδρέου.

Τον πρώτο ρόλο, λόγω θέσης, ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο πρωθυπουργός. Στο διάγγελμά του, της περασμένης Παρασκευής, ο Α. Παπανδρέου ανέσυρε από το οπλοστάσιο ολόκληρο τον σκουριασμένο εξοπλισμό του από τις "παλιές καλές εποχές" και τον πρόταξε απέναντι στους αγρότες.

Εν αρχή η γνωστή καραμέλα, που συχνά πυκνά πιπίλιζε και ο προκάτοχός του Κ. Μητσοτάκης, ότι "η πολιτική που ακολουθούμε είναι η μόνη πολιτική, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση", αλτερνατίβα, όπως είπε. Στη συνέχεια, αφού ξέθαψε τη δοκιμασμένη θεωρία του "δακτύλου" πίσω από τις κινητοποιήσεις, κάνοντας λόγο για ανεύθυνη αντιπολίτευση που υποθάλπει και καθοδηγεί τις κινητοποιήσεις, επιστράτευσε το βαρύ πυροβολικό: "Σταματήστε αυτή την ανταρσία σε βάρος της χώρας, του έθνους, των θεσμών και τελικά των εργαζομένων".

Δεν ξέχασε βέβαια να επιδείξει την "κοινωνική ευαισθησία" της κυβέρνησής του, λέγοντας ότι "τα αιτήματα των αγροτών είναι σεβαστά" και ακόμα ότι "πάντοτε είναι ανοιχτός στο διάλογο". Ταυτόχρονα όμως εξέπεμπε ευκρινές μήνυμα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής για βελτίωση της κατάστασης των αγροτών.

Με λίγα λόγια ο πρωθυπουργός προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις δοκιμασμένες τακτικές "του μαστιγίου και του καρότου" και του "διαίρει και βασίλευε", χωρίς όμως την αναμενόμενη επιτυχία.

***

Ουραγοί στην κυβερνητική επιχείρηση για "φρονηματισμό" και χειραγώγηση των εξεγερμένων λαϊκών στρωμάτων και οι υπόλοιποι εταίροι του δικομματισμού. Ειδικά το κόμμα Σαμαρά και ο "ΣΥΝ" ελάχιστα προσπάθησαν να συγκαλύψουν την απέχθειά τους για τις λαϊκές κινητοποιήσεις, οι οποίες τους έφερναν σε δύσκολη θέση, υποχρεώνοντάς τους να πάρουν θέση απέναντι στα λαϊκά αιτήματα.

Η στάση της ηγεσίας της ΝΔ χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά. Είναι σαφές ότι σε καμία περίπτωση δεν υποκίνησε τις κινητοποιήσεις των αγροτών ούτε μπορούσε να το πράξει, ακριβώς γιατί αισθάνεται αλλεργία απέναντι σε κάθε "εκδήλωση πεζοδρομίου", η οποία "διαταράσσει την κοινωνική ηρεμία και δυναμιτίζει την πολιτική σταθερότητα". Από την άλλη όμως δεν μπορούσε, όπως της ζητούσε η κυβέρνηση και η πλειοψηφία των ΜΜΕ, να παρέμβει, χάρη του "κοινού συμφέροντος" και "να βγάλει αυτή το φίδι από την τρύπα", αποδοκιμάζοντας τους αγρότες. Ο Μ. Εβερτ σκέφτεται ταυτόχρονα το μέλλον του δικομματισμού και στα πλαίσια αυτά επιδόθηκε σε δημαγωγικές υποσχέσεις, ώστε να ενισχύσει την "εναλλακτική λύση" εξουσίας.

Συμπερασματικά, τα κόμματα εξουσίας συμπεριφέρθηκαν απέναντι στους αγώνες των λαϊκών στρωμάτων ως άξιοι εντολοδόχοι και αδίστακτοι διαχειριστές των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και των πολυεθνικών, επιδεικνύοντας περισσή περιφρόνηση στις λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα. Αυτό, ίσως, να πιστεύουν ότι αποτελεί τη δύναμή τους. Είναι όμως σίγουρο ότι εκεί βρίσκεται και η μεγάλη αδυναμία τους...

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Την αρχική "έκπληξη", από την έκταση και την αποφασιστικότητα των λαϊκών αντιδράσεων, διαδέχτηκε η δημιουργία ενός "μαύρου μετώπου", με στόχο όχι μόνο την εκτόνωση και τον ευνουχισμό τους, αλλά το οριστικό "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" με τις λαϊκές αντιδράσεις

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΦΩΤΙΑΔΗ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕΔΥΕ
Το κίνημα ειρήνης προχωρά

- Ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα των εργασιών του 12ου συνεδρίου της ΕΕΔΥΕ;

- Στη νέα διεθνή κατάσταση που διαμορφώνεται με τις μεγάλες αλλαγές σε παγκόσμιο γεωπολιτικό επίπεδο, το 12ο Συνέδριο της ΕΕΔΥΕ, με πολύ εύστοχο τρόπο καθόρισε τους παρακάτω στόχους του φιλειρηνικού κινήματος:

Πρώτον, το κίνημα ειρήνης πρέπει να αντισταθεί στη "νέα τάξη πραγμάτων", που θέλουν να επιβάλουν στον κόσμο οι μεγάλες δυνάμεις, είτε με στρατιωτικά μέσα όπως το ΝΑΤΟ, η ΔΕΕ, ο λεγόμενος "Συνεταιρισμός για την ειρήνη", είτε με πολιτικά μέσα, όπως ο ΟΗΕ, η ΔΑΣΕ και άλλοι οργανισμοί. Επομένως όπως πολύ σωστά αποφάσισε το συνέδριο, το κίνημα ειρήνης θα πρέπει να παλέψει για τη δημιουργία ενός συλλογικού συστήματος ασφάλειας των λαών και των χωρών, που να καλύπτει όλο τον κόσμο.

Δεύτερον, στις σημερινές συνθήκες σοβαρής οικονομικής κρίσης και έντονης οικονομικής στασιμότητας, της ανεργίας και της υπερχρέωσης των φτωχών λαών, το κίνημα ειρήνης θα αναπτύξει αγώνες, για να καταργηθούν τα μεγάλα χρέη των φτωχών λαών και χωρών, με στόχο τη δημιουργία μιας νέας οικονομικής κατάστασης, σε αντίθεση με τις επιδιώξεις των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων, που σήμερα καταληστεύουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των λαών, μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Διεθνούς Τράπεζας, των συμφωνιών "ΓΚΑΤΤ", τη "ΝΑΦΤΑ" κτλ., για τα οποία αυτή την περίοδο ο λαός μας έντονα διαμαρτύρεται.

- Πώς το κίνημα ειρήνης θα διευρύνει την επιρροή του στην κοινωνία, ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει εκεί που χρειάζεται;

- Ειρήνη δεν είναι μόνον ο "μη πόλεμος". Είναι και "το ζεστό ψωμί πάνω στο τραπέζι", που λέει ο ποιητής. Είναι το μεροκάματο, η μάθηση, ο πολιτισμός, η ίδια η ζωή. Επομένως το κίνημα ειρήνης θα πρέπει να μπει στο εργοστάσιο, στο σχολείο, στο καλλιτεχνικό εργαστήρι. Να παλέψει ενάντια στην ανεργία. Και με τους εργάτες, τους αγρότες, τους ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης να υπερασπιστεί την ίδια τη ζωή, ζητώντας να φύγουν από τη χώρα μας όλα εκείνα τα σύνεργα του πολέμου, βάσεις, Ακτιο, δημιουργία δυνάμεων ταχείας επέμβασης, ασκήσεις στην Πελοπόννησο, που σχεδιάζονται από τον "Συνεταιρισμό για την ειρήνη" και άλλα.

- Η ΕΕΔΥΕ συμπληρώνοντας 40 χρόνια ζωής και δράσης τι ρόλο καλείται να παίξει στις σημερινές συνθήκες;

- Μετά τις ανατροπές και τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί και συντελούνται στον κόσμο η ΕΕΔΥΕ, σαν κίνημα ειρήνης, έχει το καθήκον και είναι η μοναδική ελπίδα για τον κόσμο, να δημιουργήσει στην Ελλάδα, την Ευρώπη και σ' όλο τον κόσμο μαζί με τις άλλες φιλειρηνικές δυνάμεις, ένα παγκόσμιο κίνημα για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής και την εδραίωση και διαφύλαξη της ειρήνης. Η μόνη ελπίδα, για να προχωρήσει η ανθρωπότητα μπροστά, είναι η δημιουργία ενός μεγάλου δυνατού μαζικού λαϊκού κινήματος, που θα αντιταχθεί σε όλη αυτή την κατάσταση, είτε λέγεται πόλεμοι, είτε φτώχεια, ανεργία, καταστροφή του περιβάλλοντος, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αιτία είναι κοινή, γι' αυτό και το μέτωπο του αγώνα πρέπει να είναι ενιαίο.

Κ. Ζ.

ΛΙΓΕΣ ώρες ζωής είχε η "ομοφωνία" και η εικόνα συνοχής που επιχείρησε να δώσει προς τα έξω η ηγεσία της ΝΔ (σελίδα 7).

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ επιχειρεί να κουκουλώσει όπως όπως την υπόθεση ΜΑΒΗ, τις σχέσεις της με τις μυστικές υπηρεσίες και να μην αφήσει να διαφανεί το σύνολο των εμπλεκόμενων προσώπων στην υπόθεση, όπως προκύπτει από τις απαντήσεις που έδωσε χτες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης σε σχετική ερώτηση του ΚΚΕ (σελίδα 6).

ΜΕ ΤΗ ρουσφετολογική διανομή εισιτηρίων της Εργατικής Εστίας επιχειρεί να "ψαρέψει" ψήφους η ΠΑΣΚΕ στο Συνδικάτο Εργαζομένων στην Κατεργασία Ξύλου Θεσσαλονίκης! (σελίδα 12).

ΜΕ ΣΤΑΣΗ εργασίας αύριο και γενική συνέλευση αντιδρούν οι εργαζόμενοι στην "Ελληνική Χαλυβουργία" στις τρομοκρατικές απολύσεις συναδέλφων τους και στην προσπάθεια πλήρους κατάργησης του 8ώρου και των συλλογικών συμβάσεων (σελίδα 13).

ΘΟΛΑ ΝΕΡΑ είναι ο πραγματικός τίτλος του νομοσχεδίου για θέματα Αυτοδιοίκησης, που έδωσε χτες στη δημοσιότητα το υπουργείο Εσωτερικών. Μέσα από δαιδαλώδεις παραπομπές σε τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων γίνεται προσπάθεια να καλυφτεί η αυταρχική αντιμετώπιση των εκλεγμένων οργάνων (σελίδες 20 - 21).

ΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ του δημάρχου Πειραιά προς μεγαλοκαταστηματάρχες δεν κρύβονται πλέον, με αποτέλεσμα ο δήμαρχος να εκρήγνυται, όταν οι Πειραιώτες διεκδικούν δυναμικά να λειτουργήσει επιτέλους υπέρ των λαϊκών συμφερόντων ο δήμος (σελίδες 20 - 21).

ΒΕΝΕΤΙΑ κινδυνεύει να γίνει το Καλοχώρι στη Θεσσαλονίκη, καθώς η θάλασσα απειλεί να καταλάβει τμήματα της στεριάς. Αιτία η ανεξέλεγκτη άντληση υδάτων (σελίδες 20 - 21).

ΑΠΟΓΝΩΣΗ επικρατεί στον Ταύρο ανάμεσα στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, καθώς βλέπουν πως από την ανεξέλεγκτη δράση των μεγαλοκαταστηματαρχών και την κυβερνητική πολιτική κλείνουν τα δικά τους μαγαζιά. Είναι όμως αποφασισμένοι και να αγωνιστούν, ώστε να μην πάνε άκλαφτοι (σελίδες 20 - 21).

ΣΤΟΧΟΣ η κορυφή του "βουνού των ανέμων" στα Ιμαλάια. Για μία από τις 14 κορυφές, που βρίσκονται πάνω από τα 8.000 μέτρα, ξεκινούν 10 Ελληνες ορειβάτες (σελίδα 32).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ