- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αλλωστε, γιατί να μην αποθηκεύσουν στην Ελλάδα πυρηνικές βόμβες οι Αμερικανοί; Ποιος θα τους πει όχι;
Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού ποτέ δεν απεγκλωβίστηκαν από τα αμερικανικά στρατηγικά δόγματα και σχέδια και ποτέ δεν έθεσαν τα ελληνικά συμφέροντα πάνω από τα αμερικανικά.
Και ναι μεν, οι αμερικανικές βάσεις του Ελληνικού και της Νέας Μάκρης, αργότερα, συρρικνώθηκαν και μισοδιαλύθηκαν, αλλά αυτό δεν έγινε δυνάμει της "συμφωνίας απομάκρυνσης" ή λόγω ελληνικών πιέσεων στην Ουάσιγκτον. Εγινε "στα πλαίσια περικοπών και οικονομιών στο παγκόσμιο αμυντικό (διάβαζε, επιθετικό!) σύστημα των ΗΠΑ", - όπως το ίδιο το Πεντάγωνο είχε ανακοινώσει!
Στα πλαίσια αυτών των σχεδιασμών, και οι επικοινωνίες μας ελέγχονται από τους Αμερικάνους και τα οπλικά μας συστήματα και η αμυντική μας διάταξη και τα επιτελικά μας προγράμματα.
Γιατί, λοιπόν, να μη διατηρούν και πυρηνικά όπλα στη χώρα μας;
- Οτι αμυντικά η Ελλάδα είναι όμηρος των ΗΠΑ, αφού αυτές έχουν σχεδόν το μονοπώλιο στις προμήθειές μας με αμυντικό υλικό και αφού από αυτές εξαρτώνται τα οπλικά μας συστήματα.
- Οτι η Ουάσιγκτον αποφασίζει και ρυθμίζει - ως αυθεντικός επικυρίαρχος - τι θα γίνει στο Αιγαίο, και αναφορικά με τα στρατιωτικά γυμνάσια και αναφορικά με τα 12 μίλια και αναφορικά με τον επιχειρησιακό έλεγχο.
- Οτι η Ουάσιγκτον πιέζει για τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία της Λάρισας και για ελληνικές υποχωρήσεις, - κατά τις επιθυμίες της Αγκυρας.
- Οτι η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ οδήγησε την Ελλάδα στην εμπλοκή του Περσικού Κόλπου και στην ολέθρια αλλαγή της βαλκανικής της πολιτικής.
Αλλωστε, η προ τριετίας σύλληψη και καταδίκη σε πολυετή κάθειρξη του ελληνικής καταγωγής Αμερικανού διπλωματικού υπαλλήλου κ. Λάλα, για δήθεν κατασκοπία εις βάρος των ΗΠΑ (και υπέρ της... Ελλάδας), υπήρξε ένα σαφές "συμμαχικό" μήνυμα προς τους ηγέτες του ελληνικού δικομματισμού για το ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό σ' αυτό τον τόπο.
Οταν, λοιπόν, μας θεωρούν (και είμαστε) προτεκτοράτο τους, γιατί να μην αποθηκεύουν εδώ και πυρηνικά;
Αλλωστε, γιατί να μην αποθηκεύσουν στην Ελλάδα πυρηνικές βόμβες οι Αμερικανοί; Ποιος θα τους πει όχι;
Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού ποτέ δεν απεγκλωβίστηκαν από τα αμερικανικά στρατηγικά δόγματα και σχέδια και ποτέ δεν έθεσαν τα ελληνικά συμφέροντα πάνω από τα αμερικανικά.
Και ναι μεν, οι αμερικανικές βάσεις του Ελληνικού και της Νέας Μάκρης, αργότερα, συρρικνώθηκαν και μισοδιαλύθηκαν, αλλά αυτό δεν έγινε δυνάμει της "συμφωνίας απομάκρυνσης" ή λόγω ελληνικών πιέσεων στην Ουάσιγκτον. Εγινε "στα πλαίσια περικοπών και οικονομιών στο παγκόσμιο αμυντικό (διάβαζε, επιθετικό!) σύστημα των ΗΠΑ", - όπως το ίδιο το Πεντάγωνο είχε ανακοινώσει!
Στα πλαίσια αυτών των σχεδιασμών, και οι επικοινωνίες μας ελέγχονται από τους Αμερικάνους και τα οπλικά μας συστήματα και η αμυντική μας διάταξη και τα επιτελικά μας προγράμματα.
Γιατί, λοιπόν, να μη διατηρούν και πυρηνικά όπλα στη χώρα μας;
- Οτι αμυντικά η Ελλάδα είναι όμηρος των ΗΠΑ, αφού αυτές έχουν σχεδόν το μονοπώλιο στις προμήθειές μας με αμυντικό υλικό και αφού από αυτές εξαρτώνται τα οπλικά μας συστήματα.
- Οτι η Ουάσιγκτον αποφασίζει και ρυθμίζει - ως αυθεντικός επικυρίαρχος - τι θα γίνει στο Αιγαίο, και αναφορικά με τα στρατιωτικά γυμνάσια και αναφορικά με τα 12 μίλια και αναφορικά με τον επιχειρησιακό έλεγχο.
- Οτι η Ουάσιγκτον πιέζει για τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία της Λάρισας και για ελληνικές υποχωρήσεις, - κατά τις επιθυμίες της Αγκυρας.
- Οτι η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ οδήγησε την Ελλάδα στην εμπλοκή του Περσικού Κόλπου και στην ολέθρια αλλαγή της βαλκανικής της πολιτικής.
Αλλωστε, η προ τριετίας σύλληψη και καταδίκη σε πολυετή κάθειρξη του ελληνικής καταγωγής Αμερικανού διπλωματικού υπαλλήλου κ. Λάλα, για δήθεν κατασκοπία εις βάρος των ΗΠΑ (και υπέρ της... Ελλάδας), υπήρξε ένα σαφές "συμμαχικό" μήνυμα προς τους ηγέτες του ελληνικού δικομματισμού για το ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό σ' αυτό τον τόπο.
Οταν, λοιπόν, μας θεωρούν (και είμαστε) προτεκτοράτο τους, γιατί να μην αποθηκεύουν εδώ και πυρηνικά;
Μπορεί ο Μ. Εβερτ να αντιμετωπίζει με επιδεικτική αδιαφορία τις πρόσφατες- "ανοιχτές σε ερμηνείες" - δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τον αφήνουν αδιάφορο. Φρόντισε, λοιπόν, να στείλει την απάντησή του μέσω του κύριου άρθρου του "Ελεύθερου Τύπου", με την οποία, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ζητά από τον επίτιμο πρόεδρο του κόμματος να ξεκαθαρίσει ότι δεν ενδιαφέρεται για την ηγεσία της ΝΔ. Αμεσα, τουλάχιστον, αυτό ενδιαφέρει τον Μ. Εβερτ...
Προειδοποιούσε, λοιπόν, χτες ο "Ε.Τ." τον Κ. Μητσοτάκη: "Ο κ. Μητσοτάκης είναι σήμερα 77 ετών. Εάν κινηθεί κατά της εκλεγμένης ηγεσίας, τώρα, που αυτή εξασφαλίζει σταθερό εκλογικό προβάδισμα της ΝΔ, θα απομονωθεί... Το σενάριο της επιστροφής του στην ηγεσία της ΝΔ δεν έχει σχέση με την πολιτική πραγματικότητα".
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν είπε τίποτα για επιστροφή του στην ηγεσία της ΝΔ. Οι δηλώσεις του είχαν το νόημα, όπως το απέδωσε ο βουλευτής Χρ. Μαρκογιαννάκης, ότι παραμένει μια "χρυσή εθνική εφεδρεία".
Είτε, όμως, κομματική είτε εθνική εφεδρεία, πάλι μπροστά του θα τον βρει ο Μ. Εβερτ. Γι' αυτό ανησυχεί.
Βέβαια, ξεχνούν, στα πλαίσια του υμνολογίου, να αναφερθούν στις συστάσεις - εντολές των εν λόγω οργανισμών για συνέχιση και ένταση του "σφιξίματος". Ξεχνούν, επίσης, να προσδιορίσουν επακριβώς προς όφελος "ποιων" αποδίδει "θετικά αποτελέσματα" αυτή η οικονομική πολιτική. Αλλωστε, δε χρειάζεται να το κάνουν. Μπροστά στις ομολογίες των ίδιων των βιομηχάνων, που δηλώνουν, σύμφωνα με τα στοιχεία του ICAP, ότι το 1994 της στυγνής λιτότητας υπήρξε γι' αυτούς χρυσοφόρα περίοδος, δε χρειάζονται άλλοι μάρτυρες...
"Ολοι αριστεροί είμαστε". Πρόκειται για φράση που συχνά πυκνά ακούγεται ως απάντηση σε όσους επιμένουν να διακηρύσσουν - στα λόγια - την αριστερή τους αντίληψη για τα πράγματα, προσπαθώντας να αποφύγουν, με κάθε τρόπο, τις αναφορές στην "αριστερή" τους πρακτική. Ακόμα παραπέρα, και κυρίως, αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι κάθε συζήτηση περί του περιεχομένου της Αριστεράς και των κριτηρίων, που καθορίζουν σε κάθε δεδομένη ιστορική και κοινωνική περίοδο, τι είναι και τι δεν είναι Αριστερά.
Την παραπάνω τακτική απολαύσαμε και πάλι τις τελευταίες μέρες να ξεδιπλώνεται από στελέχη του "ΣΥΝ" και ορισμένα ΜΜΕ ιδιαίτερα, που ανακάλυψαν νίκη της Αριστεράς στις εκλογές της Γαλλίας και της Ιταλίας. Οπου ως Αριστερά αναγόρευαν βέβαια τον Ζοσπέν στη Γαλλία και το ΔΚΑ του Ντ' Αλέμα στην Ιταλία. Είναι και αυτή μια ένδειξη τι εννοούν στην πραγματικότητα οι εγχώριοι του είδους, όταν αυτοανακηρύσσονται ... αριστεροί.
"Η οργάνωση του ΠΑΣΟΚ καλεί κάθε Ελληνα εργαζόμενο, νέο, συνταξιούχο, αριστερό και δημοκρατικό πολίτη, να αντισταθεί σε αυτή την πολιτική, που υποθηκεύει το μέλλον του τόπου μας στα συμφέροντα των Βρυξελλών... Καλούμε τον κάθε Ελληνα δημοκράτη, να ενώσει τη φωνή του με τη δική μας στον αγώνα μας, για μια Ελλάδα όπως την οραματιζόμαστε, μια Ελλάδα σοσιαλιστική". Πρόκειται για ανακοίνωση που εξέδωσε ενόψει της Πρωτομαγιάς η οργάνωση του ΠΑΣΟΚ στον Ταύρο.
Δε γνωρίζουμε τις προθέσεις των συντακτών της. Είναι όμως βέβαιο, πως ανεξάρτητα από το πού αποβλέπουν, το περιεχόμενο της ανακοίνωσης κινείται σε θετική κατεύθυνση. Πράγματι τα λαϊκά στρώματα, σε όποιο κομματικό χώρο κι αν βρίσκονται πρέπει να συναντηθούν, και θα συναντηθούν, πλάι πλάι στον αγώνα ενάντια στην ανάλγητη πολιτική του δικομματισμού, που σήμερα εφαρμόζεται σε πράσινο φόντο.
Φιλότιμες προσπάθειες καταβάλλει το τελευταίο διάστημα ο αρχηγός της Πολιτικής Ανοιξης Αντ. Σαμαράς, συνεπικουρούμενος από τα φιλικά ΜΜΕ, να αποδείξει ότι έχει κάνει "στροφή προς το κέντρο".
Φυσικά, πρόκειται για ένα ακόμα "ταχυδακτυλουργικό κόλπο", ανάλογης "ποιότητας" με αυτό της "υπέρβασης" - αλήθεια, ποιος τη θυμάται; - με ολοφάνερο σκοπό την αλιεία ψηφοφόρων από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ο λόγος είναι απλός: Οι αρχιτέκτονες του πολιτικού σκηνικού, που στηρίζουν με θέρμη τη "στροφή προς το κέντρο" του Αντ. Σαμαρά, επιδιώκουν να αυξήσουν τις δυνατότητες του κόμματός του να παίξει το ρόλο της δεξαμενής και του αναχώματος, ταυτόχρονα, των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα του δικομματικού συστήματος.
Και είναι λίγο - πολύ φανερό ότι, επειδή μέχρι τώρα ο Αντ. Σαμαράς δεν κατάφερε να ανταποκριθεί ικανοποιητικά σ' αυτό το ρόλο, βάζουν μπροστά το "κεντρώο αγκίστρι", μήπως και τσιμπήσει κανένας αφελής. Μάταια περιμένουν.
Στην ψαροταβέρνα του Δουράμπεη, στο Φάληρο, ανάμεσα στις νοστιμότατες μπουκιές και το καλό κρασί, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Κ. Παπούλιας και ο ειδικός διαμεσολαβητής για το Γιουγκοσλαβικό, λόρδος Οουεν, συζήτησαν για τη σφαγή που συνεχίζεται στη Βοσνία.
Κάπως έτσι, σε τέτοιου είδους συναντήσεις και σε τέτοιου είδους μέρη, συνεχίζονται οι συζητήσεις μεταξύ αυτών που άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας στη Γιουγκοσλαβία. Σε γεύματα και δείπνα, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι συνεχίζουν να αδυνατούν να συμβιβάσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή. Και ενώ αυτοί γευματίζουν, άνθρωποι, πολλοί άνθρωποι, συνεχίζουν να σκοτώνονται στην Τούζλα, στο Μπίχατς, στο Σεράγεβο... Στο βωμό των ανταγωνισμών και της διαπάλης των "μεγάλων"...
