Πάνω από 200 ταινίες αναμένεται να προβληθούν φέτος στις αίθουσες, μια πληθώρα προσφοράς που οπωσδήποτε δυσκολεύει τα πράγματα για όποιον θα επιθυμούσε να επιχειρήσει μια συνολική παρουσίαση του χειμωνιάτικου "μενού". Ετσι, ό,τι ακολουθεί δεν είναι παρά μια πρόχειρη αλίευση από τους καταλόγους των εταιριών διανομής κάποιων ταινιών που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, έχουν τουλάχιστον ενδιαφέρον. Ενώ σίγουρα θα απουσιάζουν ταινίες άγνωστων δημιουργών, οι οποίοι συχνά κάνουν και τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις.

Ο Αντονι Χόπκινς με τον Αλεκ Μπόλντουιν πρωταγωνιστούν στο "Δε Ετζ",μια περιπέτεια επιβίωσης στην παγωμένη έρημο της Αλάσκας, σκηνοθετημένη από τον Λι Ταμαχόρι, πάνω σε ένα σενάριο του Ντέιβιντ Μάμετ. Ο Σκορτσέζε με το "Κουντούν" αφηγείται τη σύγκρουση του 15χρονου πνευματικού ηγέτη του Θιβέτ με τον Μάο το 1950 και ο Ταραντίνο επανέρχεται στο "Τζάκι Μπράουν",με πρωταγωνιστή τον Ντε Νίρο. Οσο για τον Εϊμπελ Φεράρα εγκαταλείπει τη συνηθισμένη του θεματολογία (κλέφτες κι αστυνόμοι) και στο "Νιου ρόουζ χοτέλ" στήνει έναν πόλεμο ανάμεσα σε εργοστάσια γενετικής, που διεξάγεται το έτος 3000. Ενα Θρίλερ με νομική πλοκή είναι το "Τζίντζερμπρεντ μαν" από τον Ρόμπερτ Αλτμαν ("Μας", "Στιγμιότυπα"). Ομως η Αμερική εκπροσωπείται ακόμη με ταινίες σαν το "Γλυκό πεπρωμένο" του Ατόμ Εγκογιάν ("Εξότικα"), "Εραστές για μια νύχτα" του Μάικλ Φίγκις ("Αφήνοντας το Λας Βέγκας"), "Σι ιζ σο λόβλι" του Νικ Κασσαβέτη με τον Τραβόλτα, "Γκουντ γουίλ χάντινγκ" του Γκας Βαν Σαντ με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς. Και φυσικά με το "Αναδομώντας τον Χάρι",μια ακόμη κωμωδία του Γούντι Αλεν, επίσης με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς. Κι ακόμη με κωμωδίες σαν τη "Φυσική ξανθιά" του Τομ Ντισίλο ("Καλλιτέχνες στον ύπνο τους"), "Το σίριαλ της ζωής μου" του Πίτερ Γουέιρ ("Ο κύκλος των χαμένων ποιητών") ή "Το δικό του και το δικό της" από τον Χαλ Σάλγουιν ("Αναμείνατε στο ακουστικό σας"). Οσο για τον Ανγκ Λι ύστερα από το "Λογική και ευαισθησία" σκηνοθετεί με την "Παγοθύελλα" την παρακμή της αμερικανικής αυτοκρατορίας...

Δε λείπουν και οι κινηματογραφικές μεταφορές έργων της κλασικής λογοτεχνίας. Ο Σαίξπηρ εκπροσωπείται από δύο ταινίες: Εναν "Αμλετ" σε σκηνοθεσία Κένεθ Μπράνα, με τον ίδιο και τους Τζούλι Κρίστι, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Τσάρλτον Ιστον, Τζακ Λέμον, Ρόμπιν Γουίλιαμς, και τη "12η νύχτα" από τον Τρέβορ Ναν. Η Μάρλιν Γκόρις σκηνοθετεί τη "Μις Ντάλογουέι" με την Βανέσα Ρεντγκρέιβ, από το μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ. Η Τζέσικα Λανγκ πρωταγωνιστεί στην "Εξαδέλφη Μπέτι" του Ντες Μακ Ανουφ, από το μυθιστόρημα του Μπαλζάκ και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στις "Μεγάλες προσδοκίες" του Ντίκενς. Στο μυθιστόρημα του Χένρι Τζέιμς "Ουίνγκς οφ ντόιβ" βασίζεται η ομώνυμη ταινία του Ιαν Σόφτλι, ενώ ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες δίνει στον Αλεξ Κοξ ("Σιντ και Νάνσι") το υλικό για την ταινία του "Ο θάνατος και η πυξίδα".Ο Αντριαν Λιν επιχειρεί μια νέα κινηματογραφική εκδοχή της "Λολίτας" του Ναμπόκοφ. Οσο για τους Φραντσέσκο Ρόζι, με την "Ανακωχή" (από τα βιβλία του Πρίμο Λεβί), και Σον Ματίας με το "Μπεντ" (από το θεατρικό του Μάρτιν Σέρμαν), μας γυρίζουν πίσω στα χρόνια του Ολοκαυτώματος, μιλώντας για τη μοίρα των Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τέλος, ο Κοντσαλόφσκι με το "Ρόαγιαλ γουέι" μας ταξιδεύει στον κόσμο του Αντρέ Μαλρό, κάπου στη βιετναμέζικη ζούγκλα το 1927. Αλλά το ίδιο μυθιστορηματικές είναι και οι ζωές προσωπικοτήτων που βιογραφούνται σε ταινίες σαν την "Ολική έκλειψη" του Κρίστοφερ Χάμπτον για τη σχέση του Βερλέν με τον Ρεμπό, τον "Οσκαρ Ουάιλντ" των Μαρκ και Πίτερ Σάμιουελσον και τον "Τουλούζ Λοτρέκ" του Ροζέρ Πλανσόν.

Σίγουρα, έργα σαν "Το τέλος της βίας" του Βέντερς, τα "Κορίτσια καριέρας" του Μάικ Λι και τους "Δολοφόνους" του Ματιέ Κασοβίτς αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ομως στην Ευρώπη συναντάμε και δημιουργούς σαν τον Μπιλ Ογκαστ, που με ένα θρίλερ σαν την "Αίσθηση της Σμίλα στο χιόνι" έρχεται να αποκαλύψει μια κυβερνητική συνωμοσία. Θρίλερ είναι και "Το καρφί" του Αλέν Κορνό, με αιχμές για τη διαφθορά της γαλλικής αστυνομίας. Φέτος θα δούμε και τρεις ταινίες του Μάικλ Γουίντερμπότομ ("Τζουντ"): Το "καλώς ήρθατε στο Σαράγιεβο" με προφανή θεματολογία, το δραματικό "Σε θέλω" και το πιο γήινο "Μείνε μακριά μου".Ο Τζέιμς Αϊβορι παρουσιάζει το "Η γυναίκα του στρατιώτη ποτέ δεν κλαίει" και η Σάλι Πότερ παραδίδει κάποια αισθησιακά "Μαθήματα τανγκό".Ο δε Ντάνι Μπόιλ, ο σκηνοθέτης του "Τρέινσπότινγκ" επανέρχεται με το "Ε λάιφ δεν ορντινάρι".Οσο για τον Ρόουαν Ατκινσον υποδύεται τον εξωφρενικά κωμικό χαρακτήρα του "Δρ Μπιν στην υπέρτατη ταινία καταστροφής".

Ο Βόσνιος Αντεμίρ Κένοβιτς μιλά με τον "Τέλειο κύκλο" του για το γιουγκοσλαβικό εμφύλιο. Επίσης Βαλκάνιος ο Κουστουρίτσα, επιστρέφει στον τσιγγάνικο κόσμο με τη "Μαύρη γάτα, άσπρη γάτα".

"Τσιγγάνα καρδιά" λέγεται και η ταινία του, αλγερινής καταγωγής, Τόνι Γκάτλιφ, που διαδραματίζεται στη σημερινή Ρουμανία. "Τέρμα τ' αστεία" είναι ο τίτλος της 50ής (και κωμικής) ταινίας του Σαμπρόλ, ενώ ο Κλοντ Μπερί με το "Λουσί Ομπράκ" αφηγείται μια πραγματική ιστορία αγάπης από την Αντίσταση. Ομως, ο Οτάρ Ιοσελιάνι επιστρέφει από το Παρίσι στην πατρίδα του τη Γεωργία, για να γυρίσει τη 12η ταινία του "Κλέφτες και αμαρτωλοί".Από τη Ρωσία θα δούμε το "Δε μπάρμπερ οφ Σαϊμπίρια" του Μιχάλκοφ, ένα επικό ερωτικό δράμα τοποθετημένο στο 1885, και τον "Αιχμάλωτο του Καυκάσου" του Σεργκέι Μποντρόφ, στο φόντο του πολέμου της Τσετσενίας. Το "Ταξίδι στην αρχή του κόσμου" είναι η πιο πρόσφατη ταινία του Πορτογάλου Μανουέλ Ντε Ολιβέιρα, τελευταία για τον πρωταγωνιστή της Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, ενώ στο "Πάρτι" του ίδιου σκηνοθέτη πρωταγωνιστεί η δική μας Ειρήνη Παπά. Στο μεταξύ στην Ισπανία ο Πέδρο Αλμοδοβάρ παρουσιάζει το "Λάιβ φλες" από ένα μυθιστόρημα της Ρουθ Ρέντελ κι ο Μπίγκας Λούνα σκηνοθετεί μια μάλλον εύθυμη "Μπάμπολα".

Περνώντας από το Ιράν με τη "Γεύση του κερασιού" του Αμπας Κιαροστάμι, την Αίγυπτο με "Το πεπρωμένο" του Γιουσέφ Σαχίν και την Ινδία της δημιουργού του "Σαλαάμ Μπομπάι" Μίρα Ναϊρ με το τολμηρό, αισθησιακό "Κάμα Σούτρα",καταλήγουμε στη δυσπρόσιτη για το δυτικό πολιτισμό Απω Ανατολή... Οποιος θυμάται την "Μπαλάντα του Ναραγιάμα" από τον Ιάπωνα Σοέι Ιμαμούρα, θα έχει σίγουρα περιέργεια για την τελευταία του ταινία "Το χέλι".Κι όποιος είδε τον "Καπνό" και το "Λίγος καπνός ακόμη" από τον Γουέιν Γουάνγκ, θα ενδιαφέρεται για το "Κινέζικο κουτί" του, γυρισμένο στο Χονγκ Κονγκ, πάνω σε ένα σενάριο του Ζαν Κλοντ Καριέρ ("Το φάντασμα της ελευθερίας"), με τους Τζέρεμι Αϊρονς και Γκονγκ Λι. Γύρω από τον έρωτα ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού εκτυλίσσεται η ταινία "Ευτυχισμένοι μαζί" του Γουόνγκ Καρ - Γάι, επίσης από το Χονγκ Κονγκ, ενώ και το "Ανατολικό παλάτι, δυτικό παλάτι" του Γιανγκ Γουάν μιλά για τη θέση των ομοφυλόφιλων στη ΛΔ της Κίνας.

Δέκα νέες ελληνικές ταινίες βρίσκονται ήδη στους καταλόγους των εταιριών, προγραμματισμένες να προβληθούν το χειμώνα. Φυσικά, όλες οι ανακατατάξεις στο χώρο της Βαλκανικής δεν άφησαν αδιάφορους τους Ελληνες σκηνοθέτες. Ετσι, δύο από αυτές τις ταινίες καθρεφτίζουν κατά κάποιο τρόπο αυτές τις εξελίξεις και, συμπτωματικά, ανήκουν και οι δύο στο χώρο της κωμωδίας. Πρόκειται για το "Βαλκανιζατέρ" του Σωτήρη Γκορίτσα και το "Μπίζνες στα Βαλκάνια" του Βασίλη Μπουντούρη. Φέτος θα δούμε και τη νέα κωμωδία του Νίκου Περάκη "Προστάτης οικογενείας",για τον κόσμο των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Ο Αντώνης Κόκκινος σύντομα ολοκληρώνει την ταινία του "Ο αδελφός μου κι εγώ",που ανιχνεύει τη σχέση της γενιάς του '60 με τη γενιά των σημερινών 25άρηδων. Από τον Περικλή Χούρσογλου θα δούμε τον "Κύριο με τα γκρι",ενώ στις αίθουσες θα βγει και η ελληνορωσική παραγωγή "Ανεμος στην πόλη" του Πέτρου Σεβαστίκογλου, καθώς και το "Μπλακ Αουτ" του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, το "Τέρα ινκόγκνιτα" του Γιάννη Τυπάλδου, γυρισμένο στην Ελλάδα, τη Ρωσία και την Ουκρανία και το "Ενας ύποπτος πολίτης" του Στέλιου Παυλίδη, που αναφέρεται στα χρόνια της δικτατορίας και τα κατοπινά.

Αγης ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ