ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 25 Οχτώβρη 1997
Σελ. /32
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΡΑ!

Μετά την προχτεσινή και κατά κοινή ομολογία επιτυχημένη πανελλαδική πανεργατική απεργία, τι; Το θέμα δεν απασχολεί μόνο τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους. Απασχολεί έντονα, από τη δική τους σκοπιά, τους εργοδοτικούς μηχανισμούς και την κυβέρνηση. Η τελευταία έσπευσε και ενώ ακόμα ήταν σε εξέλιξη η μεγάλη κινητοποίηση, να χαρακτηρίσει, διά του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, "μεμψίμοιρους" (!) τους εργαζόμενους και διά του εκπροσώπου της να προεξοφλήσει ότι επρόκειτο για μια "εποχιακή" απεργία! Βεβαίως εποχιακή και επαναλαμβανόμενη από τον εκάστοτε κυβερνητικό εκπρόσωπο όταν καλείται να σχολιάσει έναν αγώνα τέτοιας έκτασης και τέτοιας βαρύτητας, είναι η δήλωση του κ. Ρέππα, όπως φανερός είναι και ο σκοπός της. Η κυβέρνηση θέλει να στείλει και μ' αυτό τον τρόπο ένα μήνυμα αδιαλλαξίας, προσδοκώντας έτσι στην καλλιέργεια απογοήτευσης στις γραμμές των εργαζομένων. Κάτι τέτοιο, όμως, θα γινόταν αν πράγματι απευθυνόταν σε "μεμψίμοιρους", σε ανθρώπους που διαμαρτύρονται για τη "μοίρα" τους και όχι για μια πολιτική συνολικά αντεργατική και αντιλαϊκή, για μια πολιτική που "σπάει κόκαλα".

*****

Η προχτεσινή πανεργατική κινητοποίηση - κινητοποίηση "βαρόμετρο", όπως την περίμεναν πολλοί - κατέγραψε και διαθέσεις και δυνατότητες. Στο επίπεδο των διαθέσεων, οι εργαζόμενοι δήλωσαν πλήρεις αγανάκτησης και ταυτόχρονα έτοιμοι να βγουν αποφασιστικά στο αγωνιστικό προσκήνιο. Αυτές ακριβώς οι διαθέσεις καθορίζουν, σε μεγάλο βαθμό, τις ίδιες τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν για την ανάπτυξη ενός μαζικού, ενωτικού, συντονισμένου κινήματος διαρκείας, αφού τινάζουν στον αέρα το τετριμμένο σλόγκαν των γνωστών συνδικαλιστικών ηγεσιών: "Εμείς θέλουμε, οι εργαζόμενοι δεν τραβάνε"... Τα πράγματα αποδείχτηκαν για μια ακόμα φορά εντελώς αντίστροφα. Οι εργαζόμενοι θέλουν και μπορούν, οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες όμως; Σ' αυτό το ερώτημα θα κληθούν πολύ σύντομα να απαντήσουν, έμπρακτα. Και εκεί ή θα επιβεβαιώσουν - σε ό,τι τους αφορά βεβαίως - την εκτίμηση του κυβερνητικού εκπροσώπου περί "εποχιακής κινητοποίησης" ή θα υλοποιήσουν την εντολή που τους έδωσε προχτές η εργατιά της χώρας για συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων. Η επιτυχία της απεργίας, επιτυχία που εκφράστηκε ακόμα και μέσα στα "γκέτο" της... ιδιωτικής πρωτοβουλίας, επιτυχία που και οι ίδιοι αναγνωρίζουν, δεν τους αφήνει άλλα περιθώρια ελιγμών.

****

Οι εργαζόμενοι, όπως εύστοχα ανέφερε σε ανακοίνωσή της η ΕΣΑΚ, "έδειξαν ότι δε χωρούν στα πλαίσια της συναίνεσης, του "κοινωνικού διαλόγου" και της ταξικής συνεργασίας, που προσπαθούν να τους εγκλωβίσουν οι συμβιβασμένες παρατάξεις που αποτελούν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ". Ωστόσο, την ερχόμενη Πέμπτη, στον απόηχο της μεγάλης κινητοποίησης, ξαναστρώνεται το τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου". Εκεί καλείται, από τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση, να ξανακαθίσει ως "εταίρος" (!) η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, παίρνοντας μέρος στο μεγάλο φαγοπότι της ολιγαρχίας σε βάρος των θεμελιακών κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Την ίδια ώρα, όμως, καλείται από τους εργαζόμενους της χώρας να ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ. Να πάψει να είναι το άλλοθι της κυβέρνησης και των βιομηχάνων... Η εντολή αυτή αναδείχτηκε - μαζί με τα αιτήματα και τη διάθεση για συνέχιση του αγώνα - στις προχτεσινές μεγάλες μαχητικές συγκεντρώσεις που έγιναν στις περισσότερες πόλεις, σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα παρά και ενάντια στις συστηματικές προσπάθειες των διαφόρων πλειοψηφιών να την "πνίξουν".

****

Στο αμέσως επόμενο διάστημα είναι φανερό ότι θα ενταθεί στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος η συζήτηση για τη συνέχιση και την κλιμάκωση των αγώνων, στο φόντο της όξυνσης των ίδιων των προβλημάτων, ανάμεσα στις δυνάμεις της ταξικής συναίνεσης και στις δυνάμεις του ταξικού ρεύματος. Στο φόντο της κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού. Της ανακοίνωσης της εισοδηματικής πολιτικής, για το περιεχόμενο της οποίας μας προετοίμασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός με τις δηλώσεις του ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει λιτότητα! Της καταγγελίας και της διαπραγμάτευσης της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων. Της επιταχυνόμενης επίθεσης διαρκείας σε όλα τα μέτωπα. Είναι, λοιπόν, άμεση και επιτακτική η ανάγκη, να συσπειρωθούν οι εργαζόμενοι πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά στα σωματεία τους. Να συνεχιστεί η προσπάθεια που έγινε στα πλαίσια της προετοιμασίας της πανεργατικής απεργίας, με συνελεύσεις και συγκεντρώσεις στους εργασιακούς χώρους. Να συζητηθεί, να ωριμάσει και να αποφασιστεί η παραπέρα συνέχιση των αγώνων. Αυτός είναι και ο μόνος σίγουρος τρόπος να "κινηθεί" και κάτι από τα πάνω, χωρίς αυταπάτες για το έως πού μπορούν να φτάσουν οι πολλαπλά δοκιμασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Πράγμα, που θέτει - πρέπει να θέτει - προ των ευθυνών του και τον κάθε ένα εργαζόμενο και για τους συσχετισμούς που έχουν διαμορφωθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και την αναγκαιότητα να αλλάξουν υπέρ των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων.

Μαίρη ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η προχτεσινή πανεργατική κινητοποίηση κατέγραψε και διαθέσεις και δυνατότητες. Στο επίπεδο των διαθέσεων, οι εργαζόμενοι δήλωσαν πλήρεις αγανάκτησης και ταυτόχρονα έτοιμοι να βγουν αποφασιστικά στο αγωνιστικό προσκήνιο. Αυτές ακριβώς οι διαθέσεις καθορίζουν, σε μεγάλο βαθμό, τις ίδιες τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν για την ανάπτυξη ενός μαζικού, ενωτικού, συντονισμένου κινήματος διαρκείας

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΙΡΤΖΙΜΑΝΑΚΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΧΑΡΤΟΥ ΜΕΛ
Δε θα δεχτούμε το ξεπούλημα

- Η ΜΕΛ μπήκε στην τελική ευθεία ιδιωτικοποίησής της. Ποια είναι η θέση των εργαζομένων απέναντι σ' αυτή την κυβερνητική μεθόδευση;

- Η κυβέρνηση μονομερώς πήρε την απόφαση και προχωράει στην ιδιωτικοποίηση της ΜΕΛ και σε όλα όσα αντιτίθενται οι εργαζόμενοι. Δηλαδή, τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της. Μια κερδοφόρα εταιρία σήμερα βρίσκεται σε μαρασμό, γιατί από την ίδρυσή της το 1967, δεν έχουν βάλει στόχο να κάνουν επενδυτικά προγράμματα, ώστε να εκσυγχρονιστεί και να λειτουργήσει ανταγωνιστικά απέναντι στις άλλες χώρες από όπου σήμερα εισάγουμε χαρτόνι. Η ΜΕΛ μπορεί μέσα από ένα γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα πάνω από 2 δισ., να αυξήσει το στόχο παραγωγής της και το προσωπικό της σε πάνω από 200 εργαζόμενους και να είναι κερδοφόρα και ανταγωνιστική.

- Πίσω από την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει τη ΜΕΛ μπορεί να υπάρχει μια τέτοια προοπτική;

- Οχι βέβαια. Σήμερα η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολουθεί είναι καθαρό ότι θέλει να ξεπουλήσει την εταιρία σε κάποιον από τους ενδιαφερόμενους. Και είναι παράξενο ξέρετε, που για άλλη μια φορά επιλέγεται αυτή η τακτική. Πάντοτε μας έλεγαν ότι η ΜΕΛ είναι ένα διαμάντι. Ομως, πάντα την έδιναν σε ιδιώτες και μετά την έπαιρναν για να την ξεχρεώσουν. Και πάντα καταλήγαμε στο εξής: ότι η ΜΕΛ είναι προβληματική και δεν πάει άλλο, πρέπει να ξαναπουληθεί. Εμείς οι εργαζόμενοι είδαμε πλέον ότι δεν μπορεί με αυτό τον τρόπο να προχωρήσει η ανάπτυξη της ΜΕΛ, γι' αυτό από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε ενάντια στην πώλησή της. Σήμερα, λειτουργεί στα πλαίσια του ΟΑΕ και είναι βιώσιμη και κερδοφόρα. Γιατί, λοιπόν θέλουν να την πουλήσουν;

- Πιστεύετε ότι όποιος από τους ενδιαφερόμενους πάρει τη ΜΕΛ θα προχωρήσει στην παραπέρα ανάπτυξή της μέσα από επενδυτικά προγράμματα;

- Δεν προβλέπουμε κάτι τέτοιο, αν και στο παρελθόν μάς βεβαίωνε η κυβέρνηση ότι θα γίνουν επενδύσεις, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας κλπ. Ομως, από τις προσφορές των 7 ενδιαφερόμενων αυτό δε φαίνεται πουθενά. Αντίθετα, όλοι μιλάνε για σταδιακή μείωση του προσωπικού. Εμείς θεωρούμε καθαρό ότι οι περισσότεροι επενδυτές αποβλέπουν στην τεράστια ακίνητη περιουσία της ΜΕΛ που υπολογίζεται σε πάνω από 15 δισ. Και σε πραγματικά νούμερα να το δούμε το θέμα, μιλάμε για ξεπούλημα, αφού κανένας από τους ενδιαφερόμενους δεν έδωσε πάνω από 2 δισ. προσφορά για την αγορά της ΜΕΛ.

- Πού πιστεύετε ότι αποβλέπουν με το ξεπούλημα της ΜΕΛ;

- Εμείς κατ' αρχάς θεωρούμε ως επικρατέστερο αγοραστή τη "ΘΡΑΚΗ - Ζερίτη ΑΕ". Μαζί με τον Ζερίτη, όμως, είναι και ο Αλεξιάς, ο οποίος έχει στην Αθήνα εργοστάσιο παραγωγής χαρτονιού ίδιου με της ΜΕΛ. Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι θέλουν να μετατρέψουν την επιχείρηση σε αποθήκη. Για ποιο άλλο λόγο θέλει να το αγοράσει; Ουσιαστικά θέλουν να βγάλουν την ανταγωνίστρια εταιρία από τη μέση και να τη μετατρέψουν σταδιακά σε αποθήκη.

- Πώς θα αντιδράσετε σε αυτό το ενδεχόμενο;

- Δε θα δεχτούμε τέτοιου είδους λύση που προβλέπει μείωση προσωπικού και σταδιακό κλείσιμο της εταιρίας. Θα αντιδράσουμε με κινητοποιήσεις. Ας το λάβουν υπόψη τους όλοι. Κυβέρνηση και ενδιαφερόμενοι. Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Ζητάμε δέσμευση ότι θα γίνουν πραγματικά επενδύσεις. Με συγκεκριμένο επενδυτικό πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα. Να παραμείνουν οι εργαζόμενοι και να αυξηθεί το προσωπικό. Είμαστε αποφασισμένοι να κινητοποιηθούμε με οποιαδήποτε μορφή αγώνα και με κάθε μέσο.

Α. Α.

ΧΕΡΑΚΙΑ

ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗ αξίωση να γίνει επιτέλους σεβαστό το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα της πλήρους και αντικειμενικής πληροφόρησης του λαού, αλλά και της δυνατότητας έκφρασης γνώμης μέσω της διενέργειας εθνικού δημοψηφίσματος για το Μάαστριχτ, ζήτημα που επηρεάζει καταλυτικά το παρόν και το μέλλον του τόπου, επαναδιατυπώνει με ανακοίνωσή της η Επιτροπή Δημοψηφίσματος για το Μάαστριχτ, με αφορμή στοιχεία δημοσκόπησης, που δείχνουν την αποδοχή του αιτήματος από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού (σελίδα 5).

ΜΕ ΟΜΟΦΩΝΗ απόφασή του, το ΔΣ του ΙΚΑ, εκφράζει την αντίθεσή του στο άρθρο 26 του νόμου "για τους νέους αγρότες", που μειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές σε οικοδομικοτεχνικά έργα στις αγροτικές περιοχές και ζητά απ' την κυβέρνηση να επανεξετάσει το ζήτημα (σελίδα 18).

ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ καλεί τους τραπεζοϋπάλληλους η ΕΣΑΚ Τραπεζών, που επισημαίνει ότι διεκδικεί 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο σε τελείως διαφορετική βάση από την ΟΤΟΕ και επισημαίνει τους κινδύνους που εγκυμονεί το κοινό πόρισμα ΟΤΟΕ - Τραπεζών (σελίδα 18).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ