Οι ελεγχόμενες από το δημόσιο τράπεζες - που βαφτίζουν "κοινωνική πολιτική" τις διαγραφές θαλασσοδανείων - κάθε χρόνο έχουν όλο και μικρότερα μερίδια στις χορηγήσεις, τις καταθέσεις και τα κέρδη
Η υψηλή κερδοφορία των τραπεζών, η αυξανόμενη διείσδυση των ξένων τραπεζών καθώς και η ενίσχυση της θέσης των ιδιωτικών σε βάρος των κρατικών είναι μερικές από τις σημαντικότερες εξελίξεις που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια στον τραπεζικό τομέα. Οι εξελίξεις αυτές καταγράφονται αρκετά αναλυτικά, στο τελευταίο "Οικονομικό Δελτίο" (Σεπτέμβρης 1997) της ALPHA Τράπεζας Πίστεως, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα. Στο δελτίο αυτό περιλαμβάνονται αναλυτικά στοιχεία για την εξέλιξη βασικών οικονομικών μεγεθών των τραπεζών και η επισκόπηση των τραπεζικών μεγεθών κατά το 1996. Από τη διαχρονική εξέλιξη των τραπεζικών μεγεθών, προκύπτει ότι το μερίδιο των ξένων τραπεζών στο σύνολο του ενεργητικού των εμπορικών τραπεζών (που το 1996 διαμορφώθηκε στα 25,2 τρισεκατομμύρια από 21,6 τρισ. δραχμές που ήταν το 1995), παρουσίασε αξιόλογη αύξηση. Συγκεκριμένα, το μερίδιο των ξένων τραπεζών, στο συνολικό ενεργητικό των εμπορικών τραπεζών, αυξήθηκε από 19,2% το 1995 σε 21,3% το 1996, με αντίστοιχη μείωση του μεριδίου των ελληνικών εμπορικών τραπεζών (από 80,8% το 1995 σε 78,7% το 1996).
Οι παραπάνω μεταβολές σημαίνουν ότι οι ξένες τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερα μερίδια καταθέσεων και χορηγήσεων και άρα μοιράζονται όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των κερδών, μειώνοντας αντίστοιχα τα κέρδη των ελληνικών εμπορικών τραπεζών. Ειδικότερα:
Ανάλογη είναι και η εικόνα για τα κέρδη. Επειδή όμως οι ξένες τράπεζες εξακολουθούν να απολαμβάνουν το προνόμιο να μη δημοσιοποιούν τους ισολογισμούς τους - που είναι όμως υποχρεωμένες οι ελληνικές τράπεζες - θα περιοριστούμε στην παράθεση των στοιχείων που υπάρχουν στο "Οικονομικό Δελτίο" της Τράπεζας Πίστεως. Από τα στοιχεία αυτά, προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία:
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα μηδενικά κέρδη, που εμφάνισε πέρσι η Εθνική Τράπεζα, οφείλονται και στο γεγονός η διοίκηση της Εθνικής το 1996: Πρώτον, διέγραψε "μη εξυπηρετούμενα" δάνεια, συνολικού ύψους 55 δισ. δραχμών. Δεύτερον διέγραψε "συμμετοχές σε ανενεργείς επιχειρήσεις" ύψους 63,6 δισ. δραχμών. Τρίτον, διέθεσε από τα προ - προβλέψεων κέρδη του 1996, ποσό ύψους 61,4 δισ. δραχμών για "ενίσχυση των προβλέψεων, έναντι επισφαλών απαιτήσεων". Με τις παραπάνω ρυθμίσεις, η διοίκηση της Εθνικής απάλλαξε οριστικά και αμετάκλητα από την υποχρέωση πληρωμής των παραπάνω δανείωνεκείνους που είχαν συνάψει τα δάνεια.
Λ. Τ.
Στο αστρονομικό ποσό του 1 τρισεκατομμυρίου δραχμών έφτασε η αξία των ακάλυπτων επιταγών και των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών που αντιμετωπίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην αγορά. Δεκάδες χιλιάδες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έβαλαν οριστικά "λουκέτο"
Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν στο "εκσυγχρονιστικό" περιβάλλον της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και "χάρη" στην αντίστοιχη "νεοφιλελεύθερη" πολιτική που ακολούθησε και η ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό αποκαλύπτουν οι λεγόμενοι δείκτες ασφυξίας της αγοράς. Τα επίσημα, δηλαδή, στοιχεία που είναι καταγραμμένα στην Ενωση Ελληνικών Τραπεζών και αφορούν τις πτωχεύσεις, τις ακάλυπτες επιταγές και τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια, για την περίοδο από το 1989 μέχρι και το φετινό Αύγουστο. Στοιχεία, με τα οποία αποδεικνύεται το μέλλον που επιφυλάσσει η κυβερνητική πολιτική στους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους και στις οικογενειακές επιχειρήσεις.
Τα ίδια στοιχεία αποκαλύπτουν το μέγεθος της υποκρισίας τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων, όταν κάνουν λόγο για "στήριξη" των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και σε ποιες τελικά "μικρομεσαίες" απευθύνονται. Εξάλλου, το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας δεν άφησαν οι ομιλίες τόσο του πρωθυπουργού όσο και της αφρόκρεμας των κυβερνητικών στελεχών και οικονομικών υπουργών σχετικά με τα σχέδια της κυβέρνησης για τους ΕΒΕ, αφού απροκάλυπτα και προκλητικότατα δήλωσαν ότι "θα επιβιώσουν όσοι είναι... ανταγωνιστικοί και μπορούν να αντεπεξέλθουν στις σύγχρονες συνθήκες της αγοράς". Δηλαδή, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι οικογενειακού χαρακτήρα επιχειρήσεις, που δεν είναι ανταγωνιστικές γιατα δεδομένα της "παγκοσμιοποίησης" των αγορών, γιατί οι κυβερνητικές πολιτικές φρόντισαν να τις βγάλουν στο περιθώριο, είναι "εκτός θέματος" για την κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της πολιτικής που επαγγέλλεται, της ΕΕ, του "ανταγωνισμού". Και δε μιλάει κανείς ούτε για δεκάδες, ούτε καν για εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά για εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες και τους εργαζόμενους που απασχολούν, που η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν καθημερινά δίνει ακόμα μία διάσταση, πέρα από το ότι δεν υποστηρίζονται με κανένα τρόπο για να συνεχίσουν να διατηρούν τα μαγαζιά και τις βιοτεχνίες τους. Αυτή τη διάσταση, η οποία δείχνει ότι ούτε καν καταναλωτές με εισοδήματα τέτοια που να αγοράσουν τα προϊόντα τους δεν υπάρχουν. Δείχνουν, επίσης, πού πάνε τα περίφημα και πολυδιαφημισμένα κονδύλια από τα προγράμματα της ΕΕ για τη στήριξη δήθεν των ΜΜΕ.
Ανάγλυφα περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην αγορά τα επίσημα μόνο στοιχεία - χώρια αυτά που δεν καταγράφονται. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται και από το σχετικό πίνακα:
Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ