Παλιά εργοστάσια, κοτέτσια, βιομηχανικές αποθήκες, παλιά σπίτια, πρώην άσυλα ανιάτων και σε ό,τι άλλο κτίριο μπορεί να φανταστεί κανείς εκπαιδεύονται σήμερα οι μαθητές του Μενιδίου. Οταν ο υπουργός Παιδείας, Γερ. Αρσένης, παρουσίαζε τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης για την Παιδεία με λόγια παχιά οι μαθητές του Μενιδίου προσπαθούσαν να διδαχτούν μαθηματικά, ιστορία, γραμματική κ.λπ. σε άθλια σχολικά κτίρια. Προσπαθούσαν να στοιβάξουν μάθηση και όνειρα σε σκοτεινές αίθουσες, χωρίς κλιματισμό χωρίς αερισμό, χωρίς χρώμα. Γι' αυτή την παιδεία όμως στο υποβαθμισμένο Μενίδι των 120.000 κατοίκων ο υπουργός Παιδείας δεν είπε τίποτα! Πριν τρεις βδομάδες οδήμαρχος Μενιδίου Α. Μουστακάτος, λόγω του τεράστιου προβλήματος των σχολικών κτιρίων και πιεζόμενος από τις αντιδράσεις των γονιών εισηγήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο κινητοποιήσεις και προχώρησε στο κλείσιμο των σχολείων για δύο μέρες. Τελικά, αποδείχτηκε ότι η όλη κινητοποίηση έγινε για τα μάτια του κόσμου. Με την υπόσχεση του διευθυντή του ΟΣΚ ότι θα επισκεφτεί την πόλη και θα δεσμευτεί απέναντι σε γονείς και καθηγητές για τη λύση των προβλημάτων σταμάτησαν οι κινητοποιήσεις. Ο διευθυντής του ΟΣΚ όμως δεν εμφανίστηκε στο Μενίδι και τα προβλήματα παραμένουν!

Ο "Ρ" έκανε ένα οδοιπορικό στα σχολεία της ντροπής και κατέγραψε με το φωτογραφικό φακό την άθλια κατάσταση σχολείων του Μενιδίου.

Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι τα ποντίκια στο 7ο Δημοτικό Σχολείο κάνουν γυμναστική μαζί με τους νεαρούς μαθητές. Μια μικρή πράσινη πόρτα και ένας μικρός διάδρομος είναι η είσοδος του σχολείου, ενώ η όψη του μοιάζει περισσότερο με φυλακή παρά με εκπαιδευτήριο. Οι αίθουσες μικρές και σε άθλια κατάσταση, χωρίς φως, ενώ για θέρμανση χρησιμοποιούνται σόμπες πετρελαίου. Τα λίγα τετραγωνικά ελεύθερου τσιμεντένιου προαύλιου είναι μόνο για περίπατο και τα παιχνίδια έχουν απαγορευτεί για λόγους ασφάλειας!

Μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο ενός παλιού σπιτιού γίνεται το μάθημα της ειδικής αγωγής στο 7ο Νηπιαγωγείο. Οι μικροί μπόμπιρες συνωστίζονται στα δωμάτια του παλιού σπιτιού με την παλιά αποχέτευση και τους σοβάδες να πέφτουν καθημερινά, ενώ η θέρμανση είναι λίγες σόμπες πετρελαίου. Ενας χώρος που δεν κάνει ούτε για αποθήκη.

Στοιβαγμένοι μέσα σε άθλιες αίθουσες - προκάτ μαθαίνουν γράμματα οι μαθητές του 22ου Δημοτικού. Μάλιστα δεν επαρκούν για τα παιδιά της περιοχής και η κοροϊδία που παίζεται σε βάρος τους εδώ και πολύ καιρό από τους αρμόδιους του ΟΣΚ είναι μεγάλη. Κάθε φορά που οι δάσκαλοι και οι γονείς κλείνουν το σχολείο, τους υπόσχονται ότι θα τοποθετήσουν δύο νέες προκάτ αίθουσες. Ακόμη όμως τις περιμένουν.

Για το πώς ένα παλιό εργοστάσιο δίπλα σε λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας μπορεί να μετατραπεί σε σχολείο, ζωντανή απόδειξη είναι το κτίριο που συστεγάζονται το 3ο Γυμνάσιο και το 2ο Λύκειο. Ενα κτίριο με παράθυρα σαν αυτά των φυλακών και γύρω γύρω μισό μέτρο τσιμεντοστρωμένης γης για προαύλιο. Ακριβώς δίπλα περνάει η λεωφόρος... ενώ δεν υπάρχει φανάρι, για να διασχίζουν οι μαθητές το δρόμο. Το πιο αξιοσημείωτο όμως είναι ότι αν και το σχολείο έχει ηλεκτρονικούς υπολογιστές και καθηγητές το μάθημα αυτό δε γίνεται, γιατί, απλώς, δεν υπάρχει αίθουσα...

Ενα κτίριο που κατασκευάστηκε για βιομηχανικές αποθήκες με ψηλά δωμάτια και μικρά παράθυρα. Το καλοριφέρ υπολειτουργεί. Το χειμώνα η θερμοκρασία στις αίθουσες δεν ξεπερνάει τους 11 βαθμούς. Για ελεύθερο χώρο ούτε λόγος. Ακριβώς απέναντι, 50 μέτρα πιο πέρα,έχουν κατασκευαστεί τρεις καινούριες αίθουσες. Καθημερινά 90 μαθητές περιδιαβαίνουν το δρόμο, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους.

Σε ένα κτίριο που είχε κατασκευαστεί και είχε λειτουργήσει ως άσυλο ανιάτων στεγάζεται το 19ο Δημοτικό Σχολείο. Ενα κτίριο με τελείως άλλη υποδομή από αυτήν που χρειάζεται ένα σχολείο. Επιπλέον χαρακτηριστικό του σχολείου, οι συνεχείς βανδαλισμοί, καθώς τα βράδια μένει αφύλαχτο.

Κοτέτσι ήταν επί χρόνια το κτίριο που στεγάζεται σήμερα το 8ο Δημοτικό Σχολείο. Μετασκευάστηκε, προστέθηκαν κάποιες αίθουσες - προκάτ και έστειλαν εκεί παιδιά να κάνουν μάθημα. Οι 6 αίθουσες όμως δεν αρκούν για τα 250 παιδιά με αποτέλεσμα το σχολείο να δουλεύει σε διπλή βάρδια. Η κατάσταση του κτιρίου είναι εκτός από άθλια και επικίνδυνη. Ενα κομμάτι της στέγης του σχολείου πριν ένα χρόνο κατέρρευσε, ενώ οι σοφάδες πέφτουν συνέχεια και τα νερά όταν βρέχει δημιουργούν λίμνες μέσα στις αίθουσες.

Ο Θανάσης Ευθυμίου, πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Μενιδίου "ΣΩΚΡΑΤΗΣ", επισημαίνει ότι τα προβλήματα των σχολείων της περιοχής "έχουν άμεση σχέση με τη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία στοχεύει στη συρρίκνωση και στην εξαφάνιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης" και γι' αυτόν το λόγο "χρειάζεται ένα γενικότερο μέτωπο εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών ώστε να ανατραπούν αυτά τα σχέδια".

"Οι μεταρρυθμίσεις του υπουργού Παιδείας για αναβάθμιση της δήθεν Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης, τα ολοήμερα σχολεία και νηπιαγωγεία αποδεικνύονται στην πράξη κούφια λόγια" και αναφέρει ως τρανταχτό παράδειγμα το γεγονός ότι από τα 23 Δημοτικά του Μενιδίου, τα 15 λειτουργούν σε διπλοβάρδια, μέσα σε άθλια κτίρια "στα οποία μαραζώνουν και ασφυκτιούν παιδικές ψυχές", ενώ "η αθλιότητα επεκτείνεται και στις συνθήκες υγιεινής".

Ομως δεν είναι μόνο οι ευθύνες της κυβέρνησης. "Η κατάσταση διαιωνίζεται ακόμη περισσότερο λόγω της αδιαφορίας της δημοτικής αρχής Μενιδίου, η οποία νόμιζε ότι με το να κάνει μια κινητοποίηση στην οποία δεν κάλεσε ούτε εκπαιδευτικούς ούτε γονείς, έκανε το καθήκον της απέναντι στα σοβαρά προβλήματα", τονίζει ο πρόεδρος των δασκάλων.

"Το Μενίδι έχει από τα χειρότερα εκπαιδευτικά κτίρια στην Αττική και αυτό αποδεικνύεται από τα ίδια, τα οποία είναι κοτέτσια, παλιά εργοστάσια και γενικώς κτίρια που κατασκευάσανε ιδιώτες για άλλες δραστηριότητες και μετά τα νοίκιασε ο ΟΣΚ", επισημαίνει με τη σειρά του ο Θάνος Τραβασάρος,δημοτικός σύμβουλος - επικεφαλής της "Πανδημοκρατικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης Μενιδίου". Και υπογραμμίζει: "Το πρόβλημα είναι κύρια της πολιτείας, η οποία δεν έχει διάθεση ούτε και την πολιτική βούληση να δώσει χρήματα για την Παιδεία. Οταν δίνει στον κρατικό προϋπολογισμό 6,7% για την Παιδεία, είναι επόμενο να δίνουν ψίχουλα για το Μενίδι. Ευθύνες όμως έχει και ο δήμος, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να μπει μπροστά στους αγώνες μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών. Αντίθετα, είναι κυματοθραύστης στους αγώνες ώστε να μην φτάσει η αγανάκτηση στην πολιτεία".

54ο ΜΕΡΟΣ

Σάββατο, 10 Νοέμβρη (22 του Οχτώβρη)...

"Πολίτες!

Η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή δηλώνει πως δε θα δεχτεί καμιά διασάλευση της επαναστατικής τάξης...

Η κλεψιά, οι λεηλασίες, οι διαρρήξεις κι οι απόπειρες πογκρόμ θα τιμωρούνται αυστηρά...

Ακολουθώντας το παράδειγμα της Κομμούνας του Παρισιού, η επιτροπή θα συντρίψει ανελέητα όλους τους κλέφτες και τους υποκινητές της αναρχίας...". Στην πόλη επικρατούσε ησυχία: ούτε φασαρίες, ούτε κλεψιές, ακόμα ούτε και καυγάδες μεθυσμένων. Τη νύχτα στους έρημους δρόμους κινούνταν οπλισμένα περίπολα και σ' όλα τα σταυροδρόμια φύλαγαν, γύρω από φωτιές, στρατιώτες και κοκκινοφρουροί, που γελούσαν και τραγουδούσαν. Την ημέρα συγκεντρώνονταν στα πεζοδρόμια μεγάλα πλήθη, που άκουγαν τις αδιάκοπες και φλογερές συζητήσεις ανάμεσα στους φοιτητές και τους στρατιώτες, ανάμεσα στους εμπόρους και τους εργάτες.

Οι πολίτες σταματούσαν ο ένας τον άλλον στους δρόμους.

"Ερχονται οι κοζάκοι;".

"Οχι...".

"Τι νέα;".

"Δεν ξέρω τίποτα... Πού βρίσκεται ο Κερένσκι;".

"Λένε, πως απέχει οχτώ βέρστια από την Πετρούπολη... Είναι αλήθεια πως οι μπολσεβίκοι κατέφυγαν στην Αβρόρα;".

"Ετσι λένε...".

Ολοι οι τοίχοι ήταν σκεπασμένοι. Οι εφημερίδες βέβαια ήταν λίγες. Αποκαλύψεις, εκκλήσεις, διατάγματα...

Σε ένα μεγάλο πλακάτ ήταν ένα υστερικό μανιφέστο της Εκτελεστικής Επιτροπής του Πανρωσικού Σοβιέτ των αγροτών - βουλευτών.

"... Αυτοί (οι μπολσεβίκοι) τολμούν να λένε, ότι τάχα στηρίζονται στα Σοβιέτ των αγροτών - βουλευτών. Χωρίς να 'χουν καμιά εξουσιοδότηση μιλούν εξ ονόματος των Σοβιέτ των αγροτών - βουλευτών. Ας γνωρίζει όμως όλη η εργαζόμενη Ρωσία ότι αυτό είναι ψέμα κι ότι όλη η εργαζόμενη αγροτιά, που την αντιπροσωπεύει η Εκτελεστική Επιτροπή του Πανρωσικού Σοβιέτ των αγροτών - βουλευτών, απορρίπτει με αγανάχτηση οποιαδήποτε συμμετοχή της οργανωμένης αγροτιάς σ' αυτή την εγκληματική βία ενάντια στη θέληση όλων των εργαζομένων".

Από το στρατιωτικό τμήμα του κόμματος των σοσιαλιστών επαναστατών:

"...Η παράφρονη απόπειρα των μπολσεβίκων βρίσκεται στις παραμονές της χρεοκοπίας. Η φρουρά είναι διασπαρμένη, αποθαρρυμένη. Τα υπουργεία δε δουλεύουν. Το ψωμί τελειώνει. Ολες οι παρατάξεις, εκτός από τη φούχτα των μαξιμαλιστών, εγκατέλειψαν το συνέδριο. Το κόμμα των μπολσεβίκων απομονώθηκε...

Προτείνουμε... να συσπειρωθούμε γύρω από την επιτροπή σωτηρίας της πατρίδας και της επανάστασης... και να είμαστε πανέτοιμοι, ώστε την κατάλληλη στιγμή, με το σύνθημα της Κεντρικής Επιτροπής, ν' αντιδράσουμε αποφασιστικά...".

Το Συμβούλιο της Δημοκρατίας αράδιαζε τις βρισιές του στην παρακάτω προκήρυξη:

"...Το Προσωρινό Συμβούλιο της Ρωσικής Δημοκρατίας, υποχωρώντας μπροστά στην πίεση των ξιφολογχών, υποχρεώθηκε στις 25 του Οχτώβρη να διαλυθεί και να διακόψει προσωρινά τη δουλιά του.

Οι σφετεριστές της εξουσίας, με τα λόγια "λευτεριά και σοσιαλισμός" στο στόμα, εφαρμόζουν τη βία και την αυθαιρεσία. Συνέλαβαν κι έκλεισαν στα τσαρικά μπουντρούμια τα μέλη της προσωρινής κυβέρνησης και μαζί τους και τους σοσιαλιστές υπουργούς. Εκλεισαν τις εφημερίδες, άρπαξαν τα τυπογραφεία...

Μια τέτοια εξουσία πρέπει να χαρακτηριστεί εχθρός του λαού και της επανάστασης κι επιβάλλεται να παλέψουμε ενάντιά της και οπωσδήποτε να την ανατρέψουμε...

Το Προσωρινό Συμβούλιο της Δημοκρατίας, ώσπου να επαναλάβει τις εργασίες του, καλεί τους πολίτες της Ρωσικής Δημοκρατίας να συσπειρωθούν γύρω από τις τοπικές Επιτροπές Σωτηρίας της πατρίδας και της επανάστασης, που οργανώνουν την ανατροπή της εξουσίας των μπολσεβίκων και τη δημιουργία κυβέρνησης ικανής να οδηγήσει τη βασανισμένη χώρα στη Συντακτική Συνέλευση".

Η "Υπόθεση του Λαού" έγραφε:

"...Επανάσταση είναι η εξέγερση όλου του λαού...

Ποιος αναγνώρισε τη "δεύτερη επανάσταση" των κ. κ. Λένιν, Τρότσκι και των ομοίων τους; Μόνο οι ξεγελασμένες απ' αυτούς μικρές ομάδες εργατών, στρατιωτών και ναυτών και κανείς άλλος...".

Και ο "Λαϊκός Λόγος" (όργανο των λαϊκών σοσιαλιστών):

"Εργατοαγροτική κυβέρνηση; Είναι φανταστική. Αυτή την "κυβέρνηση" δεν την αναγνωρίζει κανένας, ούτε στη Ρωσία, ούτε στις σύμμαχες, ούτε ακόμα και στις εχθρικές χώρες!..".

Ο αστικός Τύπος είχε εξαφανιστεί, προσωρινά, εντελώς...

Η "Πράβντα" έκανε απολογισμό της πρώτης συνεδρίασης της νέας ΚΕΕ, της Βουλής της Ρωσικής Σοβιετικής Δημοκρατίας. Ο λαϊκός επίτροπος της Γεωργίας Μιλιούτιν υπογράμμιζε ότι η Αγροτική Εκτελεστική Επιτροπή συγκάλεσε για τις 13 του Δεκέμβρη Πανρωσικό αγροτικό συνέδριο. "Εμείς όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε, έλεγε. Μας είναι απαραίτητη η υποστήριξη της αγροτιάς. Προτείνω να συγκληθεί αμέσως το αγροτικό συνέδριο...".

Οι αριστεροί εσέροι δέχτηκαν αυτή την πρόταση... Σχεδιάστηκε στα γρήγορα μια έκκληση προς τους αγρότες και εκλέχτηκε επιτροπή από πέντε πρόσωπα για την πραγματοποίησή της.

Οι λεπτομέρειες του νέου νόμου για τη διανομή της γης και τον εργατικό έλεγχο στην παραγωγή αναβλήθηκε ώσπου να υποβληθεί ο απολογισμός της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων.

Προτάθηκαν και εγκρίθηκαν τρία διατάγματα: Πρώτο, η πρόταση του Λένιν "Γενική θέση για τον Τύπο", που αποφάσιζε το κλείσιμο όλων των εφημερίδων που καλούν σε αντίσταση ή σε ανυπακοή προς τη νέα κυβέρνηση, που προτρέπουν σε εγκληματικές ενέργειες ή που, συνειδητά, διαστρεβλώνουν τα γεγονότα. Δεύτερο, το διάταγμα για την παράταση του ενοικιοστασίου. Τρίτο, το διάταγμα για τη δημιουργία εργατικής πολιτοφυλακής. Εκδόθηκαν μια σειρά διατάγματα: Ενα από αυτά έδινε στο Δημοτικό Συμβούλιο το δικαίωμα της επίταξης των ακατοίκητων σπιτιών και χώρων, το άλλο διέταξε να ξεφορτωθούν όλα τα εμπορικά βαγόνια που βρίσκονταν στα απομακρυσμένα σιδηροδρομικά κέντρα για να επιταχυνθεί έτσι η μεταφορά ειδών πρώτης ανάγκης και να ελευθερωθεί το τόσο απαραίτητο τροχαίο υλικό.

Υστερα από δύο ώρες η Εκτελεστική Επιτροπή των αγροτών - βουλευτών έστειλε προς όλη τη Ρωσία, το παρακάτω τηλεγράφημα:

"Η αυτοδιορισμένη μπολσεβίκικη οργάνωση, που αποκαλεί τον εαυτό της "Οργανωτικό Γραφείο για τη σύγκληση του Πανρωσικού αγροτικού συνεδρίου" στέλνει τηλεγραφήματα σ' όλα τα αγροτικά Σοβιέτ για να πάρουν μέρος σε συνέδριο στην Πετρούπολη.

Η Εκτελεστική Επιτροπή του Πανρωσικού Σοβιέτ των αγροτών - βουλευτών δηλώνει ότι, όπως και πριν, θεωρεί την απόσπαση των τοπικών δυνάμεων στη δοσμένη στιγμή, σαν επιζήμια και επικίνδυνη για τις εκλογές για Συντακτική Συνέλευση, που αποτελεί τώρα τη μοναδική σωτηρία της αγροτιάς και της χώρας. Καθορίζουμε την έναρξη του συνεδρίου για τις 30 του Νοέμβρη".

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΟ 55ο ΜΕΡΟΣ

Η ιστορία μίας από τις πιο γνωστές πολιτικές παρατάξεις στον κόσμο άρχισε στο νότιο άκρο της Μαύρης Ηπείρου. Στη Νότια Αφρική, με τη λευκή μειοψηφία Αγγλων, Ολλανδών και άλλων Ευρωπαίων αποίκων να δίνει αιματηρή μορφή, σχήμα και υπόσταση στην άγρια εποχή του Απαρτχάιντ και με τη μεγάλη πλειοψηφία του έγχρωμου πληθυσμού της χώρας να ζει σε ένα καθεστώς ρατσιστικής, εργασιακής, οικονομικής και κοινωνικής σκλαβιάς, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο δρούσε παράνομα με τα περισσότερα ηγετικά στελέχη του στις φυλακές ή στην εξορία.

Παρά το γεγονός ότι ιδρύθηκε το 1912, το ΑΝC, με πολιτική και ένοπλη πάλη κατάφερε να διώξει τις αλυσίδες της "παρανομίας" μόλις πριν επτά χρόνια. Μόλις πριν τρία χρόνια, μετά τις πρώτες πολυφυλετικές, δημοκρατικές εκλογές που έγιναν στη Νότια Αφρική, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, πήρε την κυβερνητική εξουσία παίζοντας ηγετικό ρόλο στη σημερινή τρικομματική κυβέρνηση εθνικής συμφιλίωσης.

Επόμενο το γεγονός της ενεργής παρουσίας του ΑΝC και στο ευρύ φάσμα του Διεθνούς Διαδικτύου Πληροφοριών (ΙΝΤΕΡΝΕΤ) με ενδιαφέρουσες ηλεκτρονικές σελίδες πολιτικού αλλά και άλλου περιεχομένου.

H ηλεκτρονική διεύθυνση της θρυλική παράταξης των μαύρων της Νότιας Αφρικής είναι http://www.anc.org.za/.Εκεί μπορεί κανείς να έχει από πρώτο χέρι υλικό για το ιστορικό της ποικίλης δράσης της οργάνωσης, όχι μόνον στο παρελθόν αλλά και στο παρόν.

Η ξενάγηση στον κόμβο του ANC είναι ιδιαιτέρως εύκολη, αφού μετά τη χαρακτηριστική σημαία του κόμματος, διατίθενται σε κωδικοποιημένη μορφή "κουτιών" πληροφορίες για την παράταξη, καινούρια στοιχεία, ειδήσεις, υπηρεσίες, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, πληροφορίες για τις δραστηριότητες και την πολιτική της κυβέρνησης του Προέδρου Νέλσονα Μαντέλα. Εξίσου εύκολη προβάλλει η δυνατότητα του επισκέπτη να στείλει επιστολές στον Νοτιοαφρικανό ηγέτη, αλλά και να γνωριστεί με άλλα στελέχη, όχι μόνον του ΑΝC αλλά και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Παντού διακρίνεται η φιλότιμη προσπάθεια των σχεδιαστών του κόμβου για ενημέρωση του κυβερνο - επισκέπτη για τις τρέχουσες εξελίξεις στη Νότια Αφρική, τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα στην κοινωνία και του δίνονται σύνδεσμοι προς πηγές πολιτικά δραστηριοποιημένων ή προσανατολισμένων κόμβων, και βέβαια δυνατότητα επαφής με το COSATU (Κογκρέσο Νοτιοαφρικανικών Συνδικάτων) και το Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα.

Χαρακτηριστικό του ενδιαφέροντος περιεχομένου είναι το απόσπασμα που "ψαρέψαμε" από άρθρο του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου για την "Ανάπτυξη Στρατηγικής Προοπτικής στη Νοτιοαφρικανική Εξωτερική Πολιτική":

"Η ενίσχυση και η εμβάθυνση της Εθνικής Δημοκρατικής Επανάστασης δεν είναι μόνον ζήτημα που συνδέεται με το τι κάνουμε εντός των συνόρων της χώρας μας, αλλά και με τη θέση και τις σχέσεις που αναπτύσσουμε στη διεθνή αρένα. Για το ΑΕΚ και τη δημοκρατική κυβέρνηση της Ν. Αφρικής, η έμφαση σε διεθνή ζητήματα είναι προς το συμφέρον της δημοκρατικής μας επανάστασης και όχι προσπάθεια απομάκρυνσης από τους στόχους του προγράμματος για την ανοικοδόμηση και ανάπτυξη της χώρας. Οσο το διεθνές κλίμα είναι ευαίσθητο στα αναπτυξιακά και δημοκρατικά οράματα αναπτυσσόμενων χωρών όπως η δική μας, τόσο θα είμαστε περισσότερο ικανοί να ενισχύσουμε την Εθνική Δημοκρατική Επανάσταση. Ομοίως, ένα διεθνές περιβάλλον που θεωρεί την εθνική απελευθέρωση καταπιεσμένων λαών θεμελιώδη στόχο, θα βοηθήσει και τις προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα μας, απ' ένα άλλο περιβάλλον που θα ανεχόταν πρακτικά δείγματα και συμβάντα εθνικής καταπίεσης. Για μας, η συμμετοχή στην επίλυση προβλημάτων που απασχολούν το πρώην Ζαϊρ, είναι μέρος προσπάθειας συνεισφοράς στη δημιουργία μιας ειρηνικής και δημοκρατικής ηπείρου, μέσω της οποίας θα μπορέσει να ανθίσει και η δική μας δημοκρατία"...

"Θα ήθελα να κάνω μάθημα σε μια τάξη με όμορφα χρώματα και όχι με γκρίζους τοίχους", μας είπε ένας μικρός μαθητής, ο Γιώργος,που από τα πρώτα του βήματα είναι αναγκασμένος να μάθει την γκρίζα πραγματικότητα.

"Το σχολείο μου είναι έτσι κι έτσι. Αν είχε πράσινο αντί για τσιμέντο θα μου άρεσε πιο πολύ", τα λόγια ανήκουν στον μικρό Παναγιώτη.Λόγια ενός παιδιού που ξεκινάει να μαθαίνει για τη ζωή μέσα σε ένα άχαρο τσιμεντένιο και σκοτεινό κτίριο. Ευτυχώς υπάρχουν οι μπογιές και τα χαρτιά για να ζωγραφίζουν τη μέρα τους. Χαρακτηριστικά όμως ήταν και τα λόγια και άλλων μικρών ηρώων της Παιδείας του Μενιδίου στο "Ρ":

"Θα ήθελα να είχαμε ένα γήπεδο για να μη χτυπάμε στο τσιμέντο. Θα ήθελα καλύτερες τουαλέτες και όμορφες τάξεις", είπε ο οχτάχρονος Ηλίας."Δε μ' αρέσει το σχολείο μας έτσι όπως είναι. Θα ήθελα να έχουμε μεγαλύτερα παράθυρα και να μην είναι σκοτεινή η τάξη όταν κάνω μάθημα", λέει με τη σειρά της η μικρή Κατερίνα.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος ΜΙΧΑΗΛΑΡΗΣ

Φωτογραφίες: Γιώργος ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ