Η λεηλασία που υπέστη η εταιρία γραφικών τεχνών - η παλαιότερη του είδους στη χώρα - ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ και ο τρόπος που οδηγήθηκε σε πτώχευση απ' τον Γάλλο ιδιοκτήτη της, Ζαν Ζακ Λεσουέρ,αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της πλήρους ασυδοσίας και της σκανδαλώδους ανοχής που απολαμβάνουν οι κάθε είδους... επιχειρηματίες, οι οποίοι φτάνουν στο σημείο να παρανομούν ανενόχλητα. Σωρεία παράνομων ενεργειών έχουν σημειωθεί πριν, αλλά και κατά τη δρομολόγηση της πτώχευσης της συγκεκριμένης εταιρίας, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοί της, οι οποίοι ζητούν την άμεση παρέμβαση εισαγγελέα.

Η αίτηση κήρυξης της εταιρίας σε πτώχευση θα εκδικαστεί στις 24 Νοέμβρη, ενώ ήδη έχει οριστεί προσωρινός σύνδικος. Λίγο διάστημα πριν την αίτηση για πτώχευση, ο ιδιοκτήτης της είχε φροντίσει να την "απαλλάξει" από περιουσιακά στοιχεία, με αποτέλεσμα οι 58 εργαζόμενοί της να πετιούνται στο δρόμο, χωρίς αποζημίωση.

Συγκεκριμένα, ο εμφανιζόμενος ως πιστωτής της εταιρίας, Γεώργιος Σταύρου,προχώρησε σε πλειστηριασμό του μηχανολογικού εξοπλισμού της ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ. Ωστόσο, τα μηχανήματα ήταν ήδη προσημειωμένα από το ΙΚΑ και προχωρούσε η διαδικασία κατάσχεσής τους, λόγω χρεών του εργοδότη προς το ΙΚΑ, που ανέρχονται στο 1 δισ. δραχμές!Ταυτόχρονα, τα χρέη του προς την εφορία ξεπερνούν τα 500 εκατ. δραχμές.

Παρ' όλα αυτά, ο πλειστηριασμός έγινε και τα μηχανήματα αγοράστηκαν έναντι του ευτελούς ποσού των 12 εκατ. δρχ. (η αξία τους ξεπερνά τα 150 εκατ. δρχ.) από κτηματομεσιτική εταιρία, που ανήκει επίσης στον Γ. Σταύρου. Η εταιρία αυτή μεταπούλησε ήδη δυο απ' τα μηχανήματα - τη ρολοκοπτική μηχανή και την τετράχρωμη "Muller Martini", που έχουν και τη μεγαλύτερη αξία - στην ανταγωνιστική εταιρία γραφικών τεχνών INFORM LYKOS.Τα υπόλοιπα μηχανήματα που πουλήθηκαν, εξακολουθούν μέχρι στιγμής να βρίσκονται στο χώρο της επιχείρησης.

O ίδιος ο Γ. Σταύρου έχει καταθέσει και την αίτηση για κήρυξη πτώχευσης. Απ' την αίτηση αυτή προκύπτει ότι ο Γάλλος ιδιοκτήτης έχει αλλάξει ονομασία στην επιχείρηση, κάτω από περίεργες διαδικασίες.Στη συγκεκριμένη αίτηση ζητείται να κηρυχτεί σε πτώχευση η εταιρία "Γραφικές Τέχνες Αττικής ΑΕ" με αριθμό φορολογικού μητρώου 94001150. Πρόκειται για τον ίδιο αριθμό φορολογικού μητρώου της ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ... Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, μέχρι τον περασμένο Ιούλη, που πληρώθηκαν για τελευταία φορά, οι αποδείξεις πληρωμής ήταν στο όνομα ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ.

Ο εργοδότης εδώ και ενάμιση χρόνο έχει επίσης δημιουργήσει μια νέα εταιρία, την ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΝΤΥΠΑ (εμφανίζεται στο όνομα συγγενικού προσώπου). Σύμφωνα με καταγγελίες των εργαζομένων, την εταιρία αυτή τη δημιούργησε προκειμένου να έχει φορολογική ενημερότητα και να μπορεί να εκδίδει τιμολόγια, μια και την ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ την είχε υπερχρεώσει. Στη νέα εταιρία μετέφερε κεφάλαια της πρώτης επιχείρησης. Πριν λίγο διάστημα, εκβιάζοντας με την πτώχευση τους εργαζόμενους, τους είχε προτείνει: Να προσλάβει 28 απ' τους εργαζόμενους σε μια νέα εταιρία (;) χωρίς αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους και χωρίς τα δικαιώματα που είχαν κατακτήσει. Οι υπόλοιποι να αποδεχτούν να πάρουν μέρος μόνο όσων τους οφείλονται. Οι οφειλές προς τους εργαζόμενους, από δεδουλευμένα, άδεια, επίδομα αδείας και αποζημιώσεις ξεπερνούν συνολικά τα 400 εκατ. δραχμές.

Την Παρασκευή 31 Οκτώβρη ο προσωρινός σύνδικος ανακοίνωσε την απόλυση σε 28 εργαζόμενους, ενώ ο εργοδότης τούς κατέβαλε τα δεδουλευμένα 4 μηνών που τους όφειλε. Στους υπόλοιπους 30 οι απολύσεις ανακοινώθηκαν μετά από τέσσερις μέρες.

Στο μεταξύ, εμφανίστηκε μια νέα εταιρία, των "Αφών Δεστούνη",που στην κατοχή της βρέθηκαν τα μηχανήματα της ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ. Πρότειναν δε στους 30 εργαζόμενους να τους προσλάβουν στη νέα εταιρία και να τους καταβάλουν το 50% των δεδουλευμένων που τους οφείλει ο Γάλλος!

Η εταιρία δόθηκε το '92 στον Γάλλο, απ' την Εθνική Τράπεζα, στην οποία ανήκε, έναντι πινακίου φακής, προς... εξυγίανση. Συγκεκριμένα, έναντι 260 εκατ. δραχμών, όταν η αξία της ανερχόταν στο 1 δισ. δραχμές. Ομως, ούτε και αυτό το ευτελές ποσό κατέβαλε ποτέ ο ιδιώτης,χωρίς και πάλι να ενοχληθεί από κανέναν.

Ο Γάλλος έχει "πείρα" πτωχεύσεων, καθώς πριν 2 - 3 χρόνια είχε οδηγήσει σε πτώχευση άλλη μια εταιρία γραφικών τεχνών, την "Αθηναϊκές Εκτυπωτικές".

Στην καταλήστευση της εταιρίας συνέβαλε και η ίδια η Εθνική Τράπεζα, η οποία κράτησε δυο οικόπεδα της ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ αξίας 3 δισ. δραχμών, τα οποία και πούλησε, καθώς και το ανεκτίμητης αξίας αρχείο της εταιρίας (πίνακες επώνυμων ζωγράφων, γραμματόσημα παλιά μεγάλης αξίας κλπ.). Η τύχη του αρχείου είναι άγνωστη.

Η ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ ιδρύθηκε το 1873 και είναι η παλαιότερη του είδους στη χώρα. Αφού πέρασε από διάφορα χέρια, κατέληξε στην Εθνική Τράπεζα. Η δραστηριότητά της ήταν σε άμεση συνάρτηση με το δημόσιο, καθώς έφτιαχνε γραμματόσημα, χαρτόσημα, τράπουλες κλπ. και μάλιστα αποτελούσε μονοπώλιο σε αυτά. Τα τελευταία χρόνια είχε περιοριστεί η δράση της στην κατασκευή μηχανογραφικών εντύπων για διάφορες ιδιωτικές εταιρίες.

Οργή και αγανάκτηση επικρατεί στους 58 εργαζόμενους της ΑΣΠΙΩΤΗ - ΕΛΚΑ, που είναι και τα μεγάλα "θύματα" της όλης κατάστασης, καθώς πετιούνται στο δρόμο χωρίς καν αποζημίωση και με τον πέλεκυ της ανεργίας να επικρέμεται πάνω απ' τα κεφάλια τους. Ταυτόχρονα, στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται η απόφασή τους να διεκδικήσουν, με όλους τους τρόπους και τα μέσα, τον ιδρώτα τους.

Καθημερινά δίνουν "παρών" στην επιχείρηση. Αλλωστε η πλειοψηφία των απολυμένων δούλευε στην επιχείρηση από 25 έως και 35 χρόνια και την "πονούν". Εκεί τους επισκεφθήκαμε και συζητήσαμε μαζί τους.

Τριάντα χρόνια εργαζόταν στην επιχείρηση ως γραφίστας ο Α. Βλαχόπουλος,που θα μας πει: "Μένω χωρίς δουλιά και χωρίς αποζημίωση. Με αυτή την ανεργία που υπάρχει, πού θα βρω αλλού; Είμαι 53 χρόνων και χρειάζομαι 7 χρόνια ακόμα για να βγω στη σύνταξη. Είναι φοβερό. Δουλεύω από 17 χρονών παιδί και κινδυνεύω τώρα να μην πάρω και σύνταξη". Δίπλα του, ο Δ. Παρασκευάς θα συμπληρώσει αγανακτισμένα: "Εχω τέσσερα παιδιά, πώς να τα βγάλω πέρα; Μετά από 23 χρόνια δουλιάς εδώ μέσα, να ψάχνω για να τα ταϊσω. Εκείνο που θέλω είναι να δουλέψω".

Εδώ και χρόνια ήταν αντιμέτωποι με συνεχείς καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών τους. Οπως θα πει ο Δ. Φωτίου,"πέντε χρόνια τώρα πληρωνόμαστε με έναντι. Εχω τρία παιδιά και τα βγάζω πολύ δύσκολα πέρα. Εκείνο που φοβόμαστε είναι οι διάφορες κομπίνες του εργοδότη. Είμαστε όμως αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε όλα τα λεφτά μας, τον ιδρώτα μας".

Πριν τρία χρόνια στην επιχείρηση απασχολούνταν 100 εργαζόμενοι, όμως ο εργοδότης σιγά σιγά συρρίκνωσε το προσωπικό, είτε απολύοντας εργαζόμενους είτε αναγκάζοντάς τους να φύγουν. Και σε αυτούς ο εργοδότης χρωστάει χρήματα, τα οποία διεκδικούν δικαστικά. Η τρομοκρατία είναι η άλλη όψη της συμπεριφοράς του εργοδότη. Οπως θα πει η Σ. Ξενοπούλου,"σε μια συνέλευση είχα μεταξύ άλλων ζητήσει τα λεφτά που μου χρωστούσε. Αμέσως μετά με έθεσε σε διαθεσιμότητα για τρεις μήνες, από το Φλεβάρη έως το Μάη. Ομως και αυτά τα χρήματα της διαθεσιμότητας δε μου τα έδινε, παρά αργότερα και λίγα λίγα. Γενικά, συμπεριφερόταν αισχρά στο προσωπικό".

Τη δική του εμπειρία από τη συμπεριφορά του Γάλλου εργοδότη καταθέτει ο Λ. Αλεβιζάκης - εργαζόταν 27 χρόνια στην επιχείρηση - που θα μας πει: "Τον περασμένο Μάη, επειδή θα έκανε εγχείρηση η γυναίκα μου, του ζήτησα να μου δώσει 500 χιλιάδες δραχμές απ' αυτά που μου όφειλε. Μου είπε αρχικά ότι θα μου δώσει, αλλά όταν πλησίασε η μέρα της εγχείρησης αρνήθηκε. Μάλιστα, ο διευθυντής, Γ. Παπαπέτρου,μου είπε χαρακτηριστικά: "Για χάρη της εταιρίας, ας θυσιαστεί και μια γυναίκα"! Αναρωτιέμαι αν ο Γάλλος εργοδότης θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά άμα βρισκόταν στη Γαλλία. Εκείνο που ζητάμε όλοι μας, είναι να παρέμβει άμεσα ο εισαγγελέας".

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Η οργή είναι έκδηλη, αλλά και η απόφαση των εργαζομένων να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους

Ο εργοδότης φρόντισε να πουληθούν έγκαιρα τα μηχανήματα και τώρα στέκουν σιωπηλά σε μια άκρη της επιχείρησης