Στον αστερισμό της σκληρής λιτότητας και τα εισοδήματα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και το 1998, τα οποία ουσιαστικά "παγώνουν", καθώς θα κληθούν να πληρώσουν και αυτοί τις συνέπειες της αλά Μάαστριχτ πολιτικής "δημοσιονομικής προσαρμογής", που ακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Χτες για το θέμα αυτό πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας με τη συμμετοχή του υπουργού Γ. Παπαντωνίου και των διοικήσεων των Οργανισμών: ΟΤΕ, ΔΕΗ, "Ολυμπιακή Αεροπορία", ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, ΟΑΣΑ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, ΕΘΕΛ.

Πέραν της εισοδηματικής πολιτικής, σύμφωνα με πληροφορίες από το περιβάλλον του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, συζητήθηκαν επίσης η ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων ΔΕΚΟ, η "εξυγίανση" των μη κερδοφόρων, ώστε να μπουν και αυτές στη λίστα ιδιωτικοποίησης, καθώς και το "ουσιαστικό" πάγωμα των τιμολογίων τους.

Οι εισοδηματικές αυξήσεις, που θα χορηγηθούν το 1998, στους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ που δεν καλύπτονται από τη διετή σύμβαση εργασίας που υπογράφτηκε πέρσι, θα έχουν ανώτατη οροφή το 2,5%, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι ονομαστικές αυξήσεις θα ξεπεράσουν μόλις το 1,5%.

Με παλιότερες δηλώσεις του, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη νέα επίθεση κατά των υπαλλήλων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, είχε ισχυριστεί ότι τα δύο προηγούμενα χρόνια, το 1996 και το 1997, είχαν πάρει αυξήσεις σημαντικά υψηλότερες από τον πληθωρισμό και κατά συνέπεια το 1998 θα πρέπει να υπάρξει ...κάποιος εξορθολογισμός.

Στο θέμα τώρα των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ, η κυβέρνηση σίγουρα θα αξιοποιήσει τη χείρα βοηθείας που της προσφέρει το κόμμα της ΝΔ. Να υπενθυμίσουμε ότι, σε πρόσφατη συνέντευξή του για την οικονομία, ο Κ. Καραμανλής άσκησε κριτική στην κυβέρνηση, επειδή υπάρχει στασιμότητα στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων!

Η πρόσφατη, πάντως, χρηματιστηριακή κρίση αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά τα χρονοδιαγράμματα ιδιωτικοποίησης των 10 - κατ' αρχάς - ΔΕΚΟ μέσω του Χρηματιστηρίου της Αθήνας. Το πρόβλημα σήμερα για την κυβέρνηση είναι διττό: Κατ' αρχάς δεν είναι γνωστό πότε θα σταματήσει η διεθνής χρηματιστηριακή κρίση, καθώς ο ιός που έπληξε τις χρηματιστηριακές αγορές της ΝΑ Ασίας παρουσιάζει και νέα έξαρση και το κλίμα αβεβαιότητας είναι διάχυτο.

Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα είναι η καταρράκωση της αξιοπιστίας και αίγλης του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, που με τόση επιμονή είχε επιχειρήσει να δημιουργήσει η κυβέρνηση.