ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 4 Δεκέμβρη 1997
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
TYΦΛH BIA - ΑΝΟΙΧΤΟΜΑΤΕΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ

Μια βία τυφλή, χωρίς τέτοια προφανή αιτία (κακή διαιτησία κλπ.), που η επίκλησή της να μας παρέχει τα αναγκαία άλλοθι των επιφανειακών προσεγγίσεων, εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενο ρυθμό και διογκούμενη έκταση στα ποδοσφαιρικά γήπεδα της χώρας. Γιατί; Οταν ρωτάμε "γιατί", δεν εννοούμε τις αφορμές που εφευρίσκονται για να εκτοξευθούν καθίσματα στους αγωνιστικούς χώρους, να προκύψουν οδομαχίες εκτός των σταδίων και να αρχίσει ο πόλεμος των δακρυγόνων και των καπνογόνων. Το ερώτημα που τίθεται είναι άλλο: Γιατί χιλιάδες άνθρωποι, πιτσιρικάδες στην πλειοψηφία τους, παρουσιάζονται έτοιμοι να θέσουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα και των διπλανών τους, στο όνομα της "ομάδας";

***

Ας ξεκινήσουμε ανάποδα. Στην Αγγλία, τις προηγούμενες δεκαετίες, ο χουλιγκανισμός των γηπέδων αποτέλεσε μάστιγα. Υπήρχαν νεκροί, υπήρχαν τραυματίες, υπήρχαν καταστροφές, υπήρχε μια πολεμική ατμόσφαιρα, που δεν περιοριζόταν στο εσωτερικό της χώρας, αλλά μεταφερόταν και έξω από αυτήν, κάθε φορά που αγγλικές ομάδες αγωνίζονταν στο εξωτερικό. Για την αντιμετώπιση του φαινομένου, επιβλήθηκαν "θατσερικά" μέτρα καταστολής και έφεραν ...αποτελέσματα. Σήμερα, τα γήπεδα της Αγγλίας θυμίζουν "εκκλησία". Ομως, η μεταφορά της τυφλής βίας έξω από τα γήπεδα, στις παραγκουπόλεις και στα γκέτο των αποκλεισμένων του Λονδίνου και των μεγαλοπούλεων της ανεργίας συνιστά, πράγματι, αποτέλεσμα; Διότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα των "θατσερικών" μέτρων. Τα γήπεδα, διά της ενίσχυσης των κατασταλτικών πρακτικών και της αποθέωσης - προ παντός στη συνείδηση του "μέσου" Βρετανού - της αστυνομοκρατίας, "αποκαθάρθηκαν" από τους παρίες της κοινωνικής ζωής, αλλά οι στοιβαγμένοι στο περιθώριο, οι οικονομικοί μετανάστες και οι άνεργοι άρχισαν να οδομαχούν και να εκδηλώνουν την οργή τους στα περίχωρα των μεγαλοπόλεων. Οποιος έχει αμφιβολία, ας ξαναδεί τις κινηματογραφικές ταινίες του Φρίαρς.

Η τυφλή βία συνεχίζει να ζει και να βασιλεύει και, μάλιστα, εκείνοι που ευθύνονται κοινωνικά για την ύπαρξή της κατάφεραν να την εκτοπίσουν από τα φώτα της δημοσιότητας, να την "εξατομικεύσουν" ακόμα περισσότερο, θέτοντας αυστηρότερους "κανόνες" στην εκδήλωσή της. Ετσι κατάφεραν, αφ' ενός, να καταστήσουν απαγορευτικότερη οποιαδήποτε προσπάθεια, η οργή των κοινωνικά αποκλεισμένων να προσανατολιστεί εναντίον εκείνων που τους έχουν περιθωριοποιήσει, αφ' ετέρου, νομιμοποίησαν την επίσημη τρομοκρατία, στο όνομα της αντιμετώπισης του χουλιγκανισμού.

Την ίδια ώρα, στην Ολλανδία, οι οπαδοί των ομάδων προσυνεννοούνται και οργανώνουν ολονύκτιες μάχες - στην κυριολεξία - στα περίχωρα του Αμστερνταμ για να "λύσουν τις διαφορές τους". Στις οδομαχίες συμμετέχουν, τελικά, όλοι όσοι επιθυμούν να "παίξουν ξύλο", ανεξαρτήτως αθλητικών προτιμήσεων. Τα παραπάνω, μάλλον, πρέπει να μας προβληματίσουν, αν η αληθινή αιτία παραγωγής και αναπαραγωγής της τυφλής βίας, του χουλιγκανισμού των γηπέδων, είναι η θρησκευτική πίστη σε συγκεκριμένο χρώμα, που έχουν οι φανέλες και τα βρακάκια των ομάδων.

***

Στα καθ' ημάς, τώρα. Οπως παντού, έτσι και τα ελληνικά γήπεδα, προσφέρουν μια εξαιρετική ευκαιρία. Τη δυνατότητα σε χιλιάδες νέους να ενσωματωθούν κοινωνικά σε κάποιο σύνολο με τις λιγότερες δυνατές "διαπιστεύσεις". Αρκεί ένα κασκόλ, αρκεί ένα "Θρύλε Θεέ μου", για να αποκτήσει ο καθένας μια "οικογένεια". Για να αποκτήσει "ομοϊδεάτες". Για να γίνει αποδεκτός σε ένα κλαμπ με "κοινούς στόχους". Για να γίνει κι αυτός φορέας, αλλά και μαχητής μιας "ιδέας". Με λίγα λόγια, το γήπεδο προσφέρει - ειδικά στην εποχή του βάρβαρου κοινωνικού αποκλεισμού, στην εποχή της ανελέητης ανεργίας, στην εποχή της ανασφάλειας για το αύριο - τη δυνατότητα για ενσωμάτωση σε ένα κοινωνικό σύνολο, χωρίς να παρεμβάλλονται πολλές διατυπώσεις και κυρίως αποτελεί τη "θύρα" για μια κοινωνική ενσωμάτωση που έχει ευδιάκριτους στόχους: Τη νίκη και την επίδειξη υπεροχής και δύναμης έναντι του αντιπάλου, έναντι του "εχθρού". Στην ηπιότερή της μορφή, αυτή η κοινωνική ενσωμάτωση ισοδυναμεί με την ψευδαίσθηση της "ισότητας" και της "ισονομίας", αφού όλοι λυπούμαστε το ίδιο ή όλοι χαιρόμαστε το ίδιο για τη νίκη ή την ήττα της ομάδας, είτε ο ένας είναι απολυμένος ναυτεργάτης, είτε ο άλλος είναι χρυσοπληρωμένος δημοσιογράφος στο ραδιοφωνικό σταθμό του προέδρου της ομάδας, είτε είναι ο ίδιος ο πρόεδρος της ομάδας...

***

Οι κύριοι Ελληνες μεγαλοκεφαλαιούχοι, αλλά και ξένες πολυεθνικές, που έχουν αλώσει το χώρο του ποδοσφαίρου, τα γνωρίζουν όλα αυτά. Γνωρίζουν, παράλληλα, ότι το ποδόσφαιρο, ως άθλημα με τεράστια λαϊκή αίγλη, τους προσφέρει τη δυνατότητα να τονώνουν το κοινωνικό προφίλ τους, και συνεπαγωγικά να διαφημίζουν τις δραστηριότητές τους και να αποκτούν λαϊκό έρεισμα και ανοχή για τις λοιπές επιχειρηματικές τους ενασχολήσεις. Μάλιστα, σε μια χώρα και σε μια εποχή, που οι νέοι άνθρωποι βιώνουν τα "πρότυπα" που παράγουν τα φαινόμενα των "πάμπερς Κοσκωτά" και των "κλεμμένων πινάκων της ΑΓΕΤ", οι κύριοι αυτοί πλασάρονται ακόμα και ως πρότυπα συμπεριφοράς. Είναι οι "επιτυχημένοι πρόεδροι", που "νικούν και δέρνουν" εντός και εκτός γηπέδων, που έχουν περίστροφα στη ζώνη τους, που τους πλαισιώνουν κουμπουροφόροι μπράβοι, που ελέγχουν κυβερνήσεις και γενικώς "κάνουν ό,τι γουστάρουν". Οσο για τους οπαδούς των ομάδων τους, αυτοί μετατρέπονται σε έναν εν δυνάμει ιδιωτικό στρατό, που στηρίζει τον "πρόεδρο" σε κάθε του ενέργεια, γιατί κάθε ενέργεια του προέδρου - από την παροχή ψηφιακών στον ΟΤΕ και τη διύλιση πετρελαίου στους Αγ. Θεοδώρους μέχρι την εξαγορά άλλων ποδοσφαιρικών ομάδων και το στήσιμο ποδοσφαιρικών αγώνων - γίνεται για το "καλό της ομάδας".

Αυτοί οι κοινωνικά αποκλεισμένοι, που χτυπούν τα μυαλά τους στα κάγκελα κάθε Κυριακή - αρκετοί δε από αυτούς λόγω της "μαστούρας", του χασίς και των χαπιών δεν ξεχωρίζουν ποια είναι η δική τους ομάδα στο γήπεδο - είναι οι ιδιωτικοί στρατοί των μεγαλοπαραγόντων. Οι τελευταίοι έχουν οργανωθεί και καθορίζουν τη συμπεριφορά των οπαδών τους, μέσω των πληρωμένων υπαλλήλων που έχουν στις οργανωμένες θύρες των φιλάθλων της ομάδας τους. Πληρωμένοι υπάλληλοι, που γνωρίζουν άριστα τις διασυνδέσεις ναζιστικών και φασιστικών οργανώσεων με τις "θύρες των φανατικών". Αυτοί οι στρατοί έχουν και τα "πυρομαχικά" τους, που αν υποθέσουμε ότι η Αστυνομία κάνει καλά τη δουλιά της, τότε, πρόκειται για "πυρομαχικά", που ή μπαίνουν από θαύμα στα γήπεδα, ή τα βάζουν κάποιοι που δεν περνούν από έλεγχο...

***

Η υπόθεση "βία στα γήπεδα" δεν ενδείκνυται για από καθέδρας συστάσεις λύσεων. Ούτε μπορεί να δοθεί λύση σε ένα σύστημα, όπως το σημερινό, με τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν παραπάνω. Ενα σύστημα κοινωνικό που, τελικά, είναι ο "υπ' αριθμόν 1" παραγωγός και τροφοδότης της τυφλής βίας των γηπέδων. Ομως, τις τελευταίες 15 μέρες στη χώρα μας φαίνεται ότι κάποιοι επιθυμούν να μετατρέψουν αυτή την τυφλή βία σε ανεξέλεγκτο καθεστώς. Τα φαινόμενα στη Νίκαια, στο ΟΑΚΑ, στο Βόλο, στη Λάρισα, στον Πύργο είναι πολλά, για να είναι τυχαία η ταυτόχρονη εκδήλωσή τους. Μήπως οι μεγαλοπαράγοντες διείδαν δι' αυτού του τρόπου την, και επίσημα, νομιμοποίηση των ιδιωτικών στρατών τους; Μήπως αποφάσισαν να λύσουν τις διαφορές τους, σχετικά με το ποιος έχει το "πάνω χέρι" - και στο ποδόσφαιρο - μέσω ενός "πολέμου" εντός και εκτός κερκίδων; Μήπως, τελικά, όσοι προκαλούν την τυφλή βία βλέπουν πολύ καλά πού θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα;

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτοί οι κοινωνικά αποκλεισμένοι, που χτυπούν τα μυαλά τους στα κάγκελα κάθε Κυριακή - αρκετοί δε από αυτούς λόγω της "μαστούρας", του χασίς και των χαπιών δεν ξεχωρίζουν ποια είναι η δική τους ομάδα στο γήπεδο - είναι οι ιδιωτικοί στρατοί των μεγαλοπαραγόντων. Οι τελευταίοι έχουν οργανωθεί και καθορίζουν τη συμπεριφορά των οπαδών τους, μέσω των πληρωμένων υπαλλήλων που έχουν στις οργανωμένες θύρες των φιλάθλων της ομάδας τους. Πληρωμένοι υπάλληλοι, που γνωρίζουν άριστα τις διασυνδέσεις ναζιστικών και φασιστικών οργανώσεων με τις "θύρες των φανατικών".


ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΑΣ ΠΙΤΤΑΚΑ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ 15ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥ ΓΕΛ ΑΙΓΑΛΕΩ
Απαντάμε στην αντιλαϊκή πολιτική

- Πάλι στους δρόμους σήμερα οι μαθητές των νυχτερινών σχολείων. Τι επιδιώκετε με τη σημερινή κινητοποίηση;

- Επιδιώκουμε να δώσουμε δυναμική απάντηση στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτικήπολιτική της κυβέρνησης, που με βαρβαρότητα επιτίθεται στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και κατ' επέκταση στα νυχτερινά σχολεία, ενώ υπονομεύει τα δικαιώματά μας στη δουλιά, που κατακτήθηκαν με χρόνια αγώνων της εργατικής τάξης.Θέλουμε να δηλώσουμε, για μια ακόμα φορά, ότι οι μαθητές των νυχτερινών σχολείων είναι εδώ και ότι θα υπερασπίσουν τη νυχτερινή εκπαίδευση, που είναι κατάκτηση του εργατικού κινήματος, αλλά και γενικότερα τη δημόσια δωρεάν παιδεία.

- Με το νόμο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, πώς διαγράφεται το μέλλον της νυχτερινής εκπαίδευσης;

- Η νυχτερινή εκπαίδευση υποβαθμίζεται κατάφωρα, αφού τα νυχτερινά γυμνάσια γίνονται ταχύρυθμα, χωρίς να παρέχουν ουσιαστικές γνώσεις και υποκαθίστανται από τα λεγόμενα "σχολεία δεύτερης ευκαιρίας", ενώ τα ΤΕΛ καταργούνται και τα λύκεια ΤΕΣ γίνονται απλώς σκαλοπάτι για τη μετάβαση στα ΙΕΚ των ιδιωτών, όπου πωλείται η γνώση. Επίσης, υπονομεύεται και η ίδια η ύπαρξη των νυχτερινών, αφού οι μαθητές ειδικά των λυκείων θα δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις στην 3η και 4η τάξη για να πάρουν το απολυτήριο, που σημαίνει ότι όποιος θα έχει χρήματα (που δεν έχουν, αφού είναι εργαζόμενοι) και χρόνο (που επίσης δεν έχουν) για φροντιστήρια, θα περνάει την τάξη. Ακόμη, για όσους θέλουν να πάρουν πτυχίο ειδικότητας, τους σπρώχνει να σπουδάσουν μετά το γυμνάσιο στα ΙΕΚ. Ολα τα παραπάνω σημαίνουν εγκατάλειψη του σχολείου από τους μαθητές.

- Ποιο είναι το κλίμα που υπάρχει ανάμεσα στους μαθητές των νυχτερινών σχολείων, σε σχέση με την πολιτική της κυβέρνησης στην παιδεία;

- Οπως προκύπτει από τις συζητήσεις με τους άλλους μαθητές,οι μαθητές των νυχτερινών σχολείων κατανοούν ότι αυτή η πολιτική που υπαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωσηείναι εχθρική για τα συμφέροντά τους, τη μόρφωση, το μέλλον τους. Αντίστοιχη είναι και η διάθεση μεταξύ των μαθητών, εχθρική απέναντι στην κυβέρνηση. Το διαδήλωσαν, ήδη, στις 16 Οκτώβρη, θα το επαναλάβουν και αύριο και ακόμα πιο μαζικά θα ακουστεί ένα δυνατό "όχι" στην κυβερνητική πολιτική.

- Οι μαθητές των νυχτερινών είστε ταυτόχρονα και εργαζόμενοι. Πώς σκοπεύετε να απαντήσετε στο "σφιχτό" προϋπολογισμό του '98, την εισοδηματική πολιτική και το μπαράζ ρυθμίσεων που προγραμματίζονται από το υπουργείο Παιδείας;

- Εξ αρχής θέλουμε όλοι οι εργαζόμενοι νυχτερινοί μαθητές έμπρακτα να κάνουμε σαφές προς την κυβέρνηση ότι με ψίχουλα δε γίνεται δημόσια δωρεάν παιδεία. Καταγγέλλουμε τον κρατικό προϋπολογισμό για το 1998 ως συνέχεια των προηγούμενων και ταυτόχρονα συμμετέχουμε σε όλες τις διαδικασίες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Επιδιώκουμε το συντονισμό, την ευρύτερη συσπείρωση, ώστε το 1998 να είναι χρονιά μεγάλων μαζικών αγώνων, που θα ακυρώσει επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης. Η απόπειρα υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων φτώχειας θα μας βρει μέσα στα συνδικάτα να οργανώνουμε τη διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων. Θα υπερασπίσουμε την κοινωνική ασφάλιση, θα αντιπαλέψουμε μέσα από τα συνδικάτα τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τις λογικές της συναίνεσης.

Μ. Κ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ