ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (Του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Η τελευταία Πέμπτη του Νοέμβρη κάθε χρόνου έχει οριστεί σαν "Μέρα Ευχαριστιών" των Αμερικανών (εφέτος γιορτάστηκε την Πέμπτη 27/11), σε ανάμνηση ενός πανηγυρισμού των πρώτων "Προσκυνητών" που έφτασαν το 1620 από την Αγγλία με το σκάφος "Μέιφλαουερ" και ίδρυσαν την Αποικία του Πλίμουθ στη σημερινή αμερικανική πολιτεία της Μασαχουσέτης. Τον επόμενο χρόνο, έπειτα από μια αποδοτική εσοδεία, οι 50 εναπομείναντες - από τους 100 που είχαν έρθει αρχικά - παρακάθησαν σε κοινό γεύμα - πήραν μέρος και 90 Ινδιάνοι της περιοχής - στη διάρκεια του οποίου οι νεόφερτοι ανέπεμψαν θερμές ευχαριστίες προς τον Υψιστο για την αφθονία των αγαθών που βρήκαν σ' αυτόν το νέο κόσμο.

Ο γιορτασμός αυτός καθιερώθηκε επίσημα το 1789 από τον πρώτο Πρόεδρο, Τζορτζ Ουάσιγκτον, σαν μέρα αργίας και από τότε οι Αμερικανοί καλούνται αυτή τη μέρα να εκφράσουν στερεότυπα την ευγνωμοσύνη τους, με πανδαισίες, στις οποίες κύριο έδεσμα είναι η γαλοπούλα, όπως και στο πρώτο εκείνο γεύμα. Τη γαλοπούλα - μαζί με άλλα τρόφιμα - είχαν προσφέρει οι Ινδιάνοι, οι νόμιμοι κάτοικοι αυτού του τόπου, τους οποίους, όμως, κυριολεκτικά εξόντωσαν, στην πορεία του χρόνου, τόσο οι πρώτοι και οι κατοπινοί άποικοι, όσο και οι απόγονοί τους.

Στις 26/11, παραμονή αυτού του γιορτασμού, ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, με "διακήρυξή" του, αναφερόμενος στο νόημα αυτής της μέρας, έλεγε μεταξύ άλλων:"Είμαστε ευγνώμονες για την αφθονία και το κάλλος αυτής της μεγάλης χώρας, η οποία έχει υποδεχτεί τόσο πολλούς στα παράλιά της στο πέρασμα των χρόνων. Απολαμβάνουμε την αγάπη των οικογενειών μας και των φίλων μας. Εκτιμάμε την ευκαιρία παροχής βοήθειας για το μέλλον των παιδιών μας διαμέσου της έντιμης εργασίας μας. Και όπως οι Προσκυνητές, που γιόρτασαν τη Μέρα των Ευχαριστιών πριν 300 και πλέον χρόνια, ευχαριστούμε το Θεό, που μας έφερε με ασφάλεια στα όρια ενός νέου κόσμου, γεμάτου από ευχάριστη πρόκληση και υπόσχεση".

Και πρόσθετε: "Σ' αυτόν το νέο κόσμο, τα παιδιά μας μεγαλώνουν ελεύθερα από τις σκιές του Ψυχρού Πολέμου και την απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος. Τα έθνη που κάποτε ήταν σκλαβωμένα από τον κομμουνισμό, διδάσκονται τα μαθήματα της δημοκρατίας και ελευθερίας".

Αλλά, ενώ αυτά διακήρυσσε ο Αμερικανός Πρόεδρος, η αμακιγιάριστη καθημερινή πραγματικότητα παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική εικόνα, τόσο γενικότερα σε όλη τη χώρα, όσο και, πιο ιδιαίτερα, στη Νέα Υόρκη, που αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα του υπερατλαντικού τρόπου ζωής.

Ακριβώς τη "Μέρα των Ευχαριστιών" (27/11) οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" δημοσίευαν μακροσκελή έρευνα του συντάκτη τους Τζιμ Γιάρντλεϊ με τον τίτλο:"Για Ορισμένους, Μια Γιορτή Βιασύνης. Για Αλλους, Απλά Μια Αλλη Μέρα".

Ο Γιάρντλεϊ, αφού χαρακτήριζε "οδυνηρή αντίφαση" την απόδοση ευχαριστιών, επισήμαινε: "Για πολλούς στην περιοχή της Νέας Υόρκης και παραπέρα, η χτεσινή ήταν μια μέρα τρεχάματος προς τα παντοπωλεία, τρεχάματος προς τα αεροδρόμια, τρεχάματος μέσα και έξω από την κτηνώδη οδική κυκλοφορία της πόλης. Για άλλους, η χτεσινή μέρα ήταν μια υπόμνηση ότι η σημερινή δε θα είναι πολύ διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη μέρα, ή πολύ καλύτερη".

Την ίδια μέρα, οι "Τάιμς" δημοσίευσαν και άλλο άρθρο γι' αυτό το θέμα, του συντάκτη τους Ντέιβιντ Φάιαρστοουν όπου αναφερόταν: "Οι διευθυντές ιδρυμάτων παροχής τροφής και οργανισμών κοινωνικών υπηρεσιών δηλώνουν ότι η πείνα έχει αυξηθεί σημαντικά στην πόλη της Νέας Υόρκης από το τέλος του καλοκαιριού, όταν, με βάση τον ομοσπονδιακό νόμο πρόνοιας, διακόπηκε η παροχή δελτίων τροφίμων σε 67.000 μετανάστες, που είναι υπερήλικοι ή ανάπηροι ή είναι παιδιά. Πολλά προγράμματα βοήθειας έχουν εξαντλήσει τα αποθέματά τους σε τρόφιμα".

Το πρόβλημα της πείνας, εξηγούσε κατόπιν ο Φάιαρστοουν, έχει οξυνθεί ακόμα περισσότερο και από το γεγονός ότι 300.000 άτομα διαγράφτηκαν από τους καταλόγους πρόνοιας μέσα στα τελευταία χρόνια, μετά τα σχετικά περιοριστικά μέτρα που επέβαλε ο ρεπουμπλικάνος δήμαρχος Ρούντολφ Τζιουλιάνι.

Αξίζει ν' αναφέρουμε εδώ ότι στις παραμονές της "Μέρας των Ευχαριστιών" η οργάνωση "Τροφή για Επιβίωση" μοίρασε 10.000 γαλοπούλες σε φτωχούς Νεοϋορκέζους. Η οργάνωση αυτή αποτελεί μέρος ενός δικτύου τροφίμων σε εθνική κλίμακα. Τα εφόδια μεταφέρονται στα αστικά κέντρα με τρακτέρ από όλη τη χώρα. Ενα μέρος τους διανέμεται σε 1.200 σχετικά προγράμματα της Νέας Υόρκης.

Από μια άλλη έρευνα που έγινε το φετινό Ιούνη από τον "Συνασπισμό Κατά της Πείνας", εξακριβώθηκε ότι η ανάγκη για τρόφιμα στη Νέα Υόρκη αυξήθηκε το 1997 περισσότερο από κάθε άλλη φορά μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Και ήταν επόμενο αυτό, αν ληφθεί υπόψη ότι, κατά το υπουργείου Εργασίας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, το ποσοστό ανεργίας στην πόλη της Νέας Υόρκης εξακολουθεί να είναι ένα από τα υψηλότερα σε εθνική κλίμακα: 9,3%.

Μέσα σ' αυτό το απάνθρωπο περιβάλλον, βλέπουμε καθημερινά διαφόρων ειδών συγκλονιστικά περιστατικά: Ανθρώπους να κοιμούνται στους δρόμους. Φοβερά εγκλήματα. Ηθική εξαχρείωση. Κλοπές και ληστείες. Ακατάσχετη εξάπλωση της μάστιγας των ναρκωτικών και πολλά άλλα "άνθη του κακού". Μόλις τις τελευταίες μέρες, δύο άστεγοι πέθαναν από ψύξη σε ένα προάστιο της Νέας Υόρκης - ενώ ακόμα δεν έχει κορυφωθεί ο άτεγκτος χειμώνας.

Να και κάτι άλλο, κάπως ευτράπελο αυτό, αλλά εξίσου χαρακτηριστικό του παρδαλού υπερατλαντικού παραδείσου: Το βράδυ της 9/11, ένας άστεγος μπήκε στο εστιατόριο του αριστοκρατικού "Ξενοδοχείου Ουέστμπουρι" και παράγγειλε γεύμα αξίας 75 δολαρίων. Οι υπάλληλοι θεώρησαν ότι ήταν πελάτης. Αφού έφαγε, έβαλε σε ένα χαρτί μια ακατανόητη υπογραφή και αφού πρόσθεσε στο λογαριασμό και ένα γενναίο φιλοδώρημα, χρέωσε το όλο ποσό στο δωμάτιο ενός επισκέπτη του ξενοδοχείου. Το άλλο πρωί ξαναφάνηκε για πρόγευμα. Τη φορά αυτή, όμως, τα πράγματα είχαν διαφορετική τροπή. Τον συνέλαβαν. Οταν ήρθε ένας αστυνομικός και του ζήτησε να πληρώσει, απάντησε ότι δεν είχε δεκάρα πάνω του, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σιδηροδέσμιος στο παρκαρισμένο έξω από το ξενοδοχείο περιπολικό αστυνομικό αυτοκίνητο...

Περιττό να πούμε ότι με φιλανθρωπικά μερεμετίσματα - όσο αναγκαία και αν είναι η προσφερόμενη βοήθεια - δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά τα σοβαρά προβλήματα φτώχειας και εξαθλίωσης.

Παρ' όλα αυτά, η τακτική αυτή συνεχίζεται. Ετσι, αυτές τις μέρες ξεκίνησε και η καθιερωμένη 86χρονη έκκληση των "Τάιμς της Νέας Υόρκης" προς τους αναγνώστες τους, για να βοηθηθούν άτομα με τις πιο μεγάλες ανάγκες στην αστραφτερή μεγαλούπολη, καθώς οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα και το Νέο Χρόνο. Πέρσι, η εκστρατεία αυτή απέφερε 4.922.000 δολάρια - ανεπαίσθητη σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της ανέχειας...

Εξίσου καταθλιπτική είναι η εικόνα, σ' αυτόν τον τομέα, και σε ολόκληρη τη χώρα όπου, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 40 εκατομμύρια Αμερικανοί ζουν μέσα στη φτώχεια. Ωστόσο, ο μαρξιστής οικονομολόγος Βίκτορ Πέρλο, σε ένα νέο βιβλίο του με τον τίτλο: "Οικονομικά του Ρατσισμού ΙΙ: οι Ρίζες της Ανισότητας" που κυκλοφόρησε αυτό το χρόνο από το εκδοτικό "Ιντερνάσιοναλ Πάμπλισερς", παραθέτοντας ελεγμένα στοιχεία, βεβαιώνει ότι το "πραγματικό" ποσοστό της φτώχειας το 1996 ήταν 30% του πληθυσμού της χώρας, δηλαδή 80 ολόκληρα εκατομμύρια άτομα.

Εξάλλου, αναφερόμενος στις τραγικές αντιθέσεις και αντιφάσεις του υπερατλαντικού καπιταλιστικού συστήματος, ο εθνικός Πρόεδρος του ΚΚ ΗΠΑ, Γκας Χολ, υπογράμμιζε σε πρωτοσέλιδο άρθρο του στην εφημερίδα του κόμματος "Πιπλς Ουίκλι Ουόρλντ" (20/9/97):

"Το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και στους εργαζόμενους και φτωχούς της χώρας μας ποτέ δεν υπήρξε τόσο ευρύ. Είναι ευρύτερο εδώ από κάθε άλλη εκβιομηχανισμένη χώρα του κόσμου. Το πλουσιότερο 5% κατέχει το 85% όλου του πλούτου".

Και τόνιζε: "Καθώς το μερίδιο των εργατών γίνεται ολοένα μικρότερο και τα ακόρεστα μονοπώλια και οι πλούσιοι παίρνουν ολοένα περισσότερα για τον δικό τους πλουτισμό, η εργατική τάξη γίνεται πιο μαχητική, πιο ριζοσπαστική, πιο αντιμονοπωλιακή".

Αναμφίβολα, αυτό αποτελεί και το μόνο και ουσιωδέστερο τρόπο αντιμετώπισης και λύσης των λαϊκών προβλημάτων, και όχι τα ευχολόγια και η αχαλίνωτη ωραιοποίηση μιας κραυγαλέα στυγνής πραγματικότητας. Και αυτό το ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον τα συνεχώς αυξανόμενα εκατομμύρια των ανθρώπων που υποφέρουν.

Η ώρα της καταμέτρησης των ψήφων

Πανταχού παρούσα η ΝΑΤΟική "προστασία"

Το απόγευμα εκείνης της μέρας ο Αμερικανός Πρόεδρος έπαιξε γκολφ μπροστά στις κάμερες...

Οι εικόνες από τις θεαματικές παρελάσεις έκαναν το γύρο όλου του κόσμου