Ε, λοιπόν, μερικοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο εκδότης της "Αυριανής", ο οποίος γνωστοποίησε αργά προχτές το βράδυ με φαξ και χτεσινή πρωτοσέλιδη δημοσίευση στην εφημερίδα του, ότι "η "Αυριανή" προσφέρει 5.000.000 δραχμές στον πολίτη που θα βρει μέχρι τις 10 το πρωί σήμερα (σ.σ. δηλαδή χτες) το αεροπλάνο".

Θέλετε να μάθετε και γιατί παίρνει αυτή την... πρωτοβουλία; Επειδή "το κράτος, με τους χιλιάδες χαραμοφάηδες που πληρώνει και τα τεράστια τεχνικά μέσα που διαθέτει, τα οποία κοστίζουν δισεκατομμύρια στον ελληνικό λαό, δεν μπορεί να βρει το αεροπλάνο...".

Δηλαδή, ευτυχώς που υπάρχει και η "Αυριανή"...

Μήπως είστε δημόσιος υπάλληλος ή υπάλληλος του ευρύτερου δημόσιου τομέα; Μήπως δε σας φτάνει ο μισθός σας, ιδιαίτερα τις χρονιάρες αυτές μέρες; Μήπως βάλατε στο χαρτί τα ψώνια που πρέπει να κάνετε κι όταν κάνατε την πρόσθεση, είδατε με τρόμο ότι η σούμα ξεπέρναγε το δώρο των Χριστουγέννων;Αν όλ' αυτά σας συμβαίνουν, μη στενοχωριέστε. Υπάρχει λύση. Οχι, δεν εννοούμε να περιμένετε την αύξηση του 2% και κάτι, που θα πάρετε από την 1η Γενάρη. Εδώ που τα λέμε, τι να πρωτοκάνεις μ' ένα ακόμη ψωροπεντοχίλιαρο...

Οχι, υπάρχει άλλη λύση, πολύ πιο φτηνή. Και είναι η εξής:

Δίνετε 600 δραχμές και αγοράζετε το τελευταίο τεύχος του "Οικονομικού Ταχυδρόμου". Ναι, μην παραξενεύεστε, αυτή είναι η λύση. Στο τεύχος αυτό, μπορείτε να διαβάσετε για την υπερκατανάλωση, που κάνετε και κάνουμε όλοι μας και μετά βασανιζόμαστε από την υπέρταση, τη χοληστερίνη και τις καρδιοπάθειες... Επίσης, μπορείτε να διαβάσετε για τις υπερβάσεις των μισθών στο δημόσιο... Η αλλιώς, την πραγματική αύξηση και, μάλιστα, σε ποσοστό 11%, που σημείωσε ο μέσος μισθός του δημοσίου, στην τριετία 1995 - '97. Και άλλα παρόμοια...

Δεν καταλάβατε τη λύση; Μα είναι απλή. Τόσο για το καλό της υγείας σας, όσο και γιατί χρωστάτε στην κυβέρνηση - επειδή σας έδωσε μεγαλύτερες απ' ό,τι έπρεπε αυξήσεις τα προηγούμενα χρόνια - σκίστε τις λίστες με τα ψώνια, στείλτε μια ισόποση του "δώρου" σας επιταγή στον Γ. Παπαντωνίου και τέρμα τα βάσανα...

Ολα αυτά, όμως, γεννούν ορισμένα εύλογα ερωτήματα:

Γιατί, αφού, λόγω της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, το αγροτικό εισόδημα μειώνεται, η κυβέρνηση επιμένει να εφαρμόζει αυτή την πολιτική;

Γιατί οι δίκαιοι αγώνες των αγροτών, για την υπεράσπιση του εισοδήματός τους, αντιμετωπίζονται εχθρικά από τους κυβερνώντες, με τη χρησιμοποίηση των ΜΑΤ και των αγροτοδικείων;

Δηλαδή, τι θα έπρεπε να κάνουν οι Ελληνες αγρότες; Να αποδεχτούν, άνευ αντιδράσεων, τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους και στη συνέχεια το ξερίζωμα από τη γη τους, για να μη θιχτεί η πολιτική της ΕΕ, όπως θέλει η κυβέρνηση; "Μαζοχιστές" είναι ή "ανεγκέφαλοι"; Κι, εν πάση περιπτώσει, η εθελούσια υποταγή των κυβερνώντων στα αφεντικά των Βρυξελλών δεν μπορεί, αν μη τι άλλο, παρά να είναι παράδειγμα προς αποφυγή για τους αγρότες και γενικότερα τον ελληνικό λαό.

Γι' αυτό και οι αγώνες για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ θα συνεχιστούν και θα ενταθούν. Ο ερχόμενος Φλεβάρης - όπως αποφασίστηκε στην πανελλαδική σύσκεψη των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα στη Λάρισα - θα είναι μήνας του νέου πανελλαδικού ξεσηκωμού της αγροτιάς.

Στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού κι απόσεισης των κυβερνητικών ευθυνών, συμμετέχουν με "υπερβάλλοντα ζήλο" και πολλά ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστική η προκλητική επιθετικότητα των Ν. Χατζηνικολάου και Ν. Κακαουνάκη - ένα δίδυμο σοβαροφάνειας και γραφικότητας μαζί - στην προχτεσινή εκπομπή του πρώτου "Ενώπιος - Ενωπίω", κατά του προέδρου της κοινότητας Περαίας, στους κατοίκους της οποίας προσπάθησαν να φορτώσουν τις ευθύνες για τη μη εγκατάσταση του ραντάρ και το "ανάθεμα" των συγγενών των θυμάτων και της κοινής γνώμης. Ταυτόχρονα, οι δυο δημοσιογράφοι "έρεαν μέλι" από τα χείλη τους, απευθυνόμενοι στον υπουργό Τ. Μαντέλη, όταν αυτός προσπαθούσε να δικαιολογήσει τ' αδικαιολόγητα.

Βεβαίως, οι εν λόγω διαμορφωτές της κοινής γνώμης, μας έχουν συνηθίσει να εξαντλούν την "επιθετική δημοσιογραφία" τους εναντίον των πολιτών κι όχι των εκάστοτε κυβερνώντων. (Θυμηθείτε τις επιθέσεις αμφοτέρων σε βάρος των εργαζομένων, όταν απεργούν, των αγροτών, όταν βγαίνουν στους δρόμους του αγώνα, των συνταξιούχων, όταν διαδηλώνουν). Ετσι "θολώνουν τα νερά" και "βγάζουν λάδι" τους υψηλά ιστάμενους πραγματικά υπευθύνους, που, εκτός των άλλων, "τυχαίνει" να εξυπηρετούν και τα συμφέροντα των αφεντικών τους στα ΜΜΕ...

Αυτό επιχειρεί ο Τ. Μαντέλης, ισχυριζόμενος ότι, για την καθυστέρηση εγκατάστασης του ραντάρ, ευθύνονται οι κάτοικοι της Περαίας, που αντιδρούσαν. Κατ' αρχάς, αυτή η κυβέρνηση έδειξε πολλές φορές ότι όταν θέλει να περάσει μια απόφασή της που ωφελεί το μεγάλο κεφάλαιο και προωθεί την αντιλαϊκή πολιτική της, δε λαμβάνει καθόλου υπόψη τις λαϊκές αντιδράσεις και, μάλιστα, χρησιμοποιεί τον αυταρχισμό του κρατικού μηχανισμού εναντίον τους. (Βλέπε γεγονότα στη Χαλκιδική, επιχείρηση "βουλκανιζατέρ" κατά των αγροτών κ.ά.) Αρα, ακόμα κι αν υπήρχαν αντιδράσεις των κατοίκων της Περαίας - οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι δεν υπήρξαν επί της ουσίας, αλλά απλώς ζητούσαν να προηγηθούν της εγκατάστασης του ραντάρ οι απαραίτητες περιβαλλοντικές κι άλλες μελέτες - αν ήθελε η κυβέρνηση θα έβρισκε τρόπο με το διάλογο να λύσει το πρόβλημα. Φαίνεται, όμως, ότι δεν ήθελε. Πολύ περισσότερο που το θέμα του ραντάρ συζητιέται εδώ και 10 χρόνια, ενώ εδώ και δύο χρόνια σχεδόν, τα μηχανήματα που αγοράστηκαν παραμένουν αχρησιμοποίητα στις αποθήκες του αεροδρομίου.

Η μεταφορά των ευθυνών στους κατοίκους μιας κοινότητας από τον Τ. Μαντέλη, απλώς, δείχνει την ανευθυνότητα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Οταν ο ίδιος, ο Τ. Μαντέλης, παραδέχεται ότι υπήρξε καθυστέρηση στην εγκατάσταση του ραντάρ στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" και ειδικοί αποφαίνονται πως αν λειτουργούσε το ραντάρ θα μπορούσε πιθανότατα ν' αποτραπεί η αεροπορική τραγωδία, τότε γιατί δεν παραιτείται; Δηλαδή, πότε παραιτείται στην Ελλάδα ένας υπουργός, αν όχι όταν αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι οι κυβερνητικές παραλείψεις συντέλεσαν στο να χαθούν 70 άνθρωποι;

Βεβαίως, η παραίτηση ενός υπουργού δε λύνει το πρόβλημα, αφού η κυβερνητική πολιτική, σε ό,τι αφορά στην πολιτική αεροπορία - μια πολιτική προγραμματισμένης φθοράς του εθνικού αερομεταφορέα προς όφελος των ιδιωτών - αποτελεί την πηγή των προβλημάτων. Αποδεικνύεται, όμως, ότι οι "εκσυγχρονιστές" κυβερνώντες δε διαθέτουν ούτε καν την ευαισθησία της παραίτησης και, προκειμένου να κρατήσουν την καρέκλα τους, επιχειρούν να μεταθέσουν τις ευθύνες από τις πλάτες τους.

"Η μόδα της εποχής είναι βέβαια το "λιγότερο κράτος". Στις αερομεταφορές όμως, αυτή η τάση έχει κοστίσει, ήδη, χιλιάδες ανθρώπινες ζωές". Το σχόλιο υπήρχε στη χτεσινή "Καθημερινή", μια εφημερίδα, που είναι θερμός οπαδός της προαναφερόμενης "μόδας της εποχής".

Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν...