Ο ρωσικός Τύπος βρίθει από υλικά για την παιδική αλητεία, την παιδική εγκληματικότητα και την παιδική ζητιανιά. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Μπορίς Γιέλτσιν, σ' ένα από τα πρόσφατα ραδιοφωνικά μηνύματά του προς τους "αγαπητούς Ρώσους", με τρεμουλιαστή φωνή μίλησε για τη θερμή αγάπη του για τα παιδιά και ότι είναι ο εγγυητής της ευτυχισμένης ζωής των παιδιών της χώρας. Στην ουσία, όμως, η ζωή εκατομμυρίων παιδιών μοιάζει σήμερα με τρομερό εφιάλτη.

Κάθε μέρα, στο μετρό, στις υπόγειες διαβάσεις της Μόσχας, συναντά κανείς εκατοντάδες παιδάκια με πανό: "Πέθανε η μάνα μου. Μείναμε μόνοι", "Καλοί μου άνθρωποι, βοηθήστε, παρακαλώ". Ενίοτε, η επιγραφή είναι εντελώς λακωνική: "Θέλω να φάω". Για πολλά απ' αυτά τα δυστυχισμένα παιδιά, η ζητιανιά έχει γίνει, ήδη, επάγγελμα. Ετσι βγάζουν τα προς τα ζην. Δουλιά τους είναι η ελεημοσύνη, αλλά μόνο που τα "δεδουλευμένα" χρήματα πηγαίνουν στην τσέπη του "εργοδότη". Ακόμα πιο τρομερά πράγματα αναφέρει σ' ένα από τα φύλλα του Νοέμβρη η εβδομαδιαία "Νόβαγια Γκαζέτα", σε άρθρο με τίτλο "Τα παιδιά βγαίνουν στην αγορά, όταν χάνεται η τελευταία ελπίδα", όπου γίνεται λόγος για πραγματικό δουλεμπόριο. "Ακόμα στις αρχές του 1996 η πόλη Ορσκ συγκλονίστηκε από ένα θλιβερό γεγονός", αναφέρεται στο άρθρο. "Εκεί ακριβώς μια αλκοολική μητέρα πούλησε τα δυο παιδιά της (το γιο της 8 χρονών και την κόρη της 11 χρονών) για μισό εκατομμύριο ρούβλια σε αγρότες από το Ουζμπεκιστάν. Βρέθηκαν σε καλλιέργειες κρεμμυδιών και παπαρούνας. Το έσκασαν εκ θαύματος και, μάλιστα, μερικές μέρες πριν ανταλλάξουν την κοπέλα σε Αφγανούς με ακατέργαστο αφιόνι". Η "χιονοστιβάδα" με την παιδική δουλεία κατέκλυσε τη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Επομένως, ποια η τύχη αυτών των παιδιών; Τα ορφανά "ενοικιάζονται" σε διάφορες εμπορικές δομές για φορτοεκφορτωτικές δουλιές. Επίσης, ορφανά παιδιά στέλνονται για μια περίοδο "να ανακτήσουν την υγεία τους" στις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία. Ανακτούν συχνά την υγεία τους στα μπορδέλα. Ταεγκαταλειμμένα παιδιά προσλαμβάνονται στη δουλιά σε λουλουδάδικα, σε εμπόρους ναρκωτικών, σε παράνομα σεξ - διασκεδαστικά καταγώγια. Κατά κανόνα, αυτά δεν πληρώνονται. Δουλεύουν από φόβο και για ένα πιάτο πενιχρού φαγητού. Στην πλατεία τριών σταθμών της Μόσχας, στη λεωφόρο Νέβσκι της Αγίας Πετρούπολης, οργιάζει η παιδική πορνεία. Στη γωνία των οδών Νέβσκαγια και Μαράτ για πολύ καιρό λειτουργούσε σε τουαλέτα ουσιαστικά ένας οίκος ανοχής για άτομα μη παραδοσιακού σεξουαλικού προσανατολισμού, όπου "εργάζονταν" παιδιά του δρόμου. Εκεί ζούσαν, έτρωγαν και σπάνια έβγαιναν έξω. Τον έκλεισαν, όχι τα όργανα της τάξης, αλλά οι ντόπιοι συμμορίτες, τους οποίους σοκάριζε αυτή η γειτνίαση. Τα οικιακά παιδιά ενοικιάζονται για δουλιές στους εμπόρους της αγοράς και σε εραστές του εκκεντρικού σεξ. Υπάρχει κι ένας άλλος τομέας δουλεμπορίου των παιδιών: Είναι οι ζητιάνοι,δηλαδή τα παιδιά που περιπλανώνται στο μετρό με μια κρεμασμένη χάρτινη πινακίδα στο λαιμό.

Τα παιδιά - δούλοι δε ζούνε σήμερα σε κάποια ξεχασμένη από το Θεό επαρχία και σε καταστραμμένες από πόλεμο περιοχές, όπου η επίσημη εξουσία έχει χάσει τη δύναμη και το νόημά της, αλλά, αντίθετα, η παιδική δουλεία ανθίζει μπροστά στα μάτια της εξουσίας, στην πρωτεύουσα. Το μικρό ζωντανό εμπόρευμα το αγοράζουν, το πουλούν ή το νοικιάζουν και οι τιμές καθορίζονται, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό.

Η αστική "Νόβσαγια Γκαζέτα" δημοσιεύει έναν πίνακα με "Τιμές για παιδιά σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας και στα χωριά της πρόσω αλλοδαπής". Εδώ αναφέρονται: Η μορφή της αγοραπωλησίας - νοίκιασμα (για μια νύχτα, από τρεις μήνες έως ένα χρόνο), πώληση, εξαγορά. Η τιμή για ένα παιδί κυμαίνεται ανάλογα με την ηλικία. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά πουλιούνταν το 1996 για 3.000 - 4.000 δολάρια. Το νοίκιασμα όμως για μια νύχτα παιδιού οποιασδήποτε ηλικίας κοστίζει όσο ένα χοτ ντογκ και έως 1.000.000 ρούβλια.Μια άλλη τραγική πλευρά του εμπορίου παιδιών αναφέρει η εφημερίδα "Σοτσιαλιστίτσεσκαγια Ροσία" (Νο 31, 12 - 18 Νοέμβρη 1997), όργανο του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος Ρωσίας. Αποδεικνύεται ότι η υιοθεσία που είναι στην ουσία της μια σύνθετη ανθρωπιστική - νομική διαδικασία μετατρέπεται σε μπίζνες, σε χυδαία αγοραπωλησία. Στο εμπόριο αυτό κανείς δε θεωρεί τα παιδιά ανθρώπους, αποτελούν εμπόρευμα με σαφώς καθορισμένη τιμή, που εκφράζεται σε δεκάδες χιλιάδες δολάρια το "κεφάλι". Η εφημερίδα αναφέρει την τραγική μοίρα δυο Ρώσων αγοριών, τα οποία υιοθέτησε μια άτεκνη πλούσια οικογένεια από την Αμερική. Στις 22 Σεπτέμβρη 1997, το δικαστήριο της κομητείας Βελντ της Πολιτείας Κολοράντο καταδίκασε την κυρία Ρενέ Πολρέις σε 22 χρόνια κάθειρξη, γιατί σκότωσε το Ρώσο θετό γιο της... Υστερα από μισό χρόνο μετά την επιστροφή της στην Αμερική από τη Ρωσία, ο Ντέιβιντ βρέθηκε νεκρός, με όλο το κορμί του γεμάτο μώλωπες. Το γαλανομάτικο ξανθό αγοράκι σε δυο μήνες θα συμπλήρωνε 3 χρόνια.

Δεν είναι, όμως, η μοναδική περίπτωση. Στις 31 Μάη 1997 η εφημερίδα "Μπόστον Γκλομπ" δημοσίευσε άρθρο με τίτλο "Μηνύθηκαν θετοί γονείς δυο κοριτσιών". Ο Ρίτσαρντ Θορν και η σύζυγός του Κάρεν συνελήφθησαν στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης για ξυλοκόπημα, εκφοβισμό και βάναυση συμπεριφορά τους απέναντι στις κόρες που μόλις είχαν υιοθετήσει και επέστρεφαν από τη Ρωσία. Οι μαρτυρίες των επιβατών και των μελών του πληρώματος στηλιτεύουν πλήρως τους "ευεργέτες". Η σύλληψη έγινε αμέσως κατά την προσγείωση του αεροπλάνου. Η συμπεριφορά των συζύγων Θορν ήταν τόσο κυνική - σκληρή, που ορισμένα άτομα διέκοψαν το ταξίδι τους, έχασαν την πτήση τους, για να δώσουν καταθέσεις.

Τα παιδιά έχουν μετατραπεί σε ζωντανό εμπόρευμα, αλλά το πιο τρομερό είναι ότι το κράτος επιτρέπει να δίνονται τα παιδιά του στο εξωτερικό, σε υπερπόντιους "μπαμπάδες" και "μαμάδες", να στερούνται τα μικρά από το δικαίωμα να ζήσουν στα πάτρια χώματα των προγόνων τους και επιτρέπει να επιβάλουν σ' αυτά τον ξένο τρόπο ζωής, τις ξένες αξίας, την ξένη ηθική και νοοτροπία. Από την άλλη μεριά, τα ορφανά παιδιά, που βρίσκονται σήμερα σε ιδρύματα της Ρωσίας, στερούνται, στην ουσία, τα στοιχειώδη ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα.

Πρόσφατα, στην Κρατική Δούμα της Ρωσίας διεξήχθη συνέντευξη Τύπου, με θέμα "Μπορεί να θεωρηθεί, άραγε, υγιές ένα κράτος, αν τα παιδιά του είναι άρρωστα;", που διοργάνωσε η Κοινοβουλευτική Επιτροπή της Δούμας για ζητήματα των γυναικών, της οικογένειας και της νεολαίας, επικεφαλής της οποίας είναι η βουλευτής του ΚΚΡΟ, Αλεφτίνα Απάρινα. Οι αριθμοί και τα στοιχεία, που αναφέρθηκαν στη συνέντευξη, κάνουν να ανατριχιάσει κανείς από τη φρίκη. Κάτι τέτοιο δεν υπήρχε ποτέ άλλοτε στη χώρα. Μόνο μέσα στο 1996, ο γενικός αριθμός των παιδιών της Ρωσίας μειώθηκε κατά 700.000, ενώ τα τελευταία 5 χρόνια κατά 3.700.000. Κάτω από το όριο της φτώχειας, βρίσκονται 12.000.000 παιδιά, 533.000 παιδάκια είναι ορφανά, γι' αυτό κάθε χρόνο δημιουργούνται 2 - 4 νέα ορφανοτροφεία. Κάθε χρόνο 600.000 παιδιά μένουν χωρίς τον ένα γονέα. Δεν πηγαίνουν σχολείο 1.500.000 παιδιά. Το 1996 σημειώθηκαν 17.000 απόπειρες κατά της ζωής παιδιών, 200 τα σκότωσαν οι μητέρες τους, 1.500 υπέστησαν σεξουαλική βία, 2.000 παιδιά αυτοκτόνησαν. Κατά 12 φορές αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών που έχουν εμπλακεί σε πορνομπίζνες, έχουν διαπραχθεί 10.000 εγκλήματα για ναρκωτικά και ο κάθε τέταρτος έφηβος διέπραξε έγκλημα σε κατάσταση μέθης.

Ο Ρώσοι γιατροί κρούουν των κώδωνα του κινδύνου: Την τελευταία δεκαετία αυξήθηκε κατά 20 φορές ο αριθμός των νοητικά καθυστερημένων παιδιών, τα νοσήματα από ψώρα αυξήθηκαν κατά 4 φορές σε σύγκριση με το 1992, από σύφιλη κατά 20 φορές.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, σήμερα στη Ρωσία υπάρχουν πάνω από 2.000.000 εγκαταλειμμένα - απροστάτευτα παιδιά. Κατά κανόνα, τα επίσημα στοιχεία παρουσιάζονται μειωμένα. Ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, είχε αναφέρει σε μια ομιλία του ότι στη χώρα υπάρχουν 4.000.000 τέτοια παιδιά. Προφανώς, αυτός ο αριθμός ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα.

Πρέπει, όμως, να σημειώσουμε ότι τα παιδιά αυτά δε θέλουν να συμβιβαστούν με τη θλιβερή κατάστασή τους και συγκρότησαν μια οργανωτική επιτροπή για την πραγματοποίηση του Πρώτου Πανρωσικού Συνεδρίου Απροστάτευτων Παιδιών. Κάτι τέτοιο στην ιστορία, προφανώς, δεν υπήρξε. Η εφημερίδα "Νόβαγια Γκαζέτα" αναφέρει το "χρονικό προετοιμασίας του Συνεδρίου": "1. Είναι ήδη έτοιμοι να συμμετάσχουν στο Συνέδριο οι αντιπρόσωποι από την Τσιτά, το Κεμέροβο, το Βλαδιβοστόκ, την Αγία Πετρούπολη, τη Μόσχα, το Πετροπάβλοβσκ - Καμτσάτσκι, τη Σαμάρα, την Καλούγκα. Γίνονται διαπραγματεύσεις με το Τομσκ, το Νοβοσιμπίρσκ, το Καζάν, το Τσεμποξάρι, με ξένους αντιπροσώπους από το Κίεβο και την Οδησσό. 2. Τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής διεξήγαγαν συνομιλίες με την πρόεδρο της επιτροπής για την Οικογένεια, τη Μητρότητα και τη Δημογραφία παρά τω προέδρω της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Εκατερίνα Λάχοβα (βρήκαν αλληλοκατανόηση και υποστήριξη), με τον πατριάρχη Πασών των Ρωσιών Αλεξέι Β (πήραν την ευχή του), με τους βουλευτές της Δούμας της Μόσχας (υποσχέθηκαν βοήθεια). 3. Για τη σύγκληση του Συνεδρίου ενημερώθηκαν ο πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπορίς Νεμτσόφ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ολέγκ Σισούγεφ, υπεύθυνοι αξιωματούχοι των υπουργείων Εσωτερικών, Εργασίας, Υγείας, οι βουλευτές της Κρατικής Δούμας.

Οπως φαίνεται, τα παιδιά αντιλαμβάνονται πλέον ότι δεν πρέπει να περιμένουν χάρη από τους κυβερνώντες και αποφάσισαν να οργανωθούν και να αγωνιστούν για ισότιμη ύπαρξη. Για την ώρα, είναι πραγματικοί παρίες της κοινωνίας, η οποία, κατά ειρωνεία της τύχης, αποκαλείται δημοκρατική. Το κράτος, που επιτρέπει τη μεταχείριση των παιδιών με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω, το κράτος, που έχει καταργήσει όλες τις κοινωνικές εγγυήσεις, που στερεί από τα παιδιά την κανονική ανθρώπινη ζωή και αυτοί που βρίσκονται στην ηγεσία του κράτους αυτού, είναι ανήθικοι και απάνθρωποι. Αυτό το κράτος δεν μπορεί να έχει μέλλον. Ακριβώς η μαύρη μοίρα των παιδιών δείχνει σήμερα ολοκάθαρα την τραγωδία της καταστροφής της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλιστικού συστήματος.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Βοηθήστε με, θέλω να φάω...