Επικίνδυνα ανησυχητικές διαστάσεις προσλαμβάνει το χτύπημα της παραγωγικής βάσης και η ανεργία στη Θεσσαλονίκη. Μόνο τον τελευταίο μήνα έκλεισαν τρία εργοστάσια. Ο ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ,η PEPSICO - HBH και η RAGBY,ενώ μια σειρά ακόμα μεγάλες παραγωγικές μονάδες κινδυνεύουν άμεσα να σταματήσουν τη λειτουργία τους. Είναι ενδεικτικό ότι το τελευταίο τετράμηνο του '97 χάθηκαν από την περιοχή χίλιες θέσεις απασχόλησης μόνο στον κλάδο της Πλεκτικής και της Ενδυσης.

Σαν να έχει πέσει επιδημία. Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης,πολιορκημένο από στρατιές ανέργων, κήρυξε 4μηνο δράσης και πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Εστω και αργά, το θέμα έρχεται προς συζήτηση στο Νομαρχιακό και το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης.

Οι τετρακόσιοι εργαζόμενοι στη συνεταιριστική ΑΓΝΟ, που έχουν να πληρωθούν 5 μήνες βρίσκονται σε απόγνωση. Οι εξακόσιοι εργαζόμενοι της ΒΑΛΚΑΝ, που επίσης παραμένουν απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες, ανησυχούν ότι Τράπεζες και Κυβέρνηση οδηγούν την επιχείρηση στο κλείσιμο. Ιδια αγωνία επικρατεί στη ΜΕΛ.Επίσης, μια άλλη μεγάλη επιχείρηση, η ΕΛΛΕΝΙΤ, κινδυνεύει. Η ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας Μακεδονίας - Θράκης θα σημάνει - σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του συλλόγου των εργαζομένων - μεγάλη μείωση των θέσεων εργασίας...

Ανθρωποι φοβισμένοι στη βιομηχανική ζώνη της Σίνδου και στις άλλες επιχειρήσεις της πόλης, προσπαθούν να μαντέψουν τις προθέσεις των αφεντικών τους, καθώς συνεχώς διαφαίνονται σχέδια συρρίκνωσης των παραγωγικών μονάδων ή και αποχώρησης βιομηχανιών από τη Θεσσαλονίκη.

Στα ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ οι εργαζόμενοι κάθε πέντε του μηνός που πληρώνονται, περιμένουν να μάθουν για ποιους θα σημάνει η καμπάνα της απόλυσης. Από το περασμένο καλοκαίρι η επιχείρηση μειώνει συνεχώς το προσωπικό της.

Η κεραμοποιία ΦΙΛΙΠΠΟΥ κλείνει τμήματα παραγωγής και μειώνει το προσωπικό της. Ακόμη και όσοι βλέπουν να μην απειλείται τουλάχιστον σ' αυτά ή και στα αμέσως επόμενα χρόνια η δουλιά τους, σκέφτονται τι θα γίνει με τα παιδιά τους, πού θα βρουν αυτά δουλιά.

Οπως διαπιστώνει το ΜΑΚΙΝΕ, το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει τους χαμηλότερους δείκτες συμμετοχής ένταξης στο εργατικό δυναμικό και αποτελεί πόλο έλξης των νεαρών ατόμων, που παρατείνουν τη διαδικασία ένταξης στο εργατικό δυναμικό με την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η ενίσχυση της διαδικασίας αστικοποίησης και συγκέντρωσης του πληθυσμού στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης θα επηρεάσει δυσμενώς την όλη κατάσταση.

Στο εργοστάσιο της ΕΛΒΟ όπου έγινε την περασμένη βδομάδα - στα πλαίσια του 4μηνου δράσης για την αποβιομηχάνιση - σύσκεψη του ΕΚΘ με τα σωματεία εργαζομένων της βιομηχανικής περιοχής, ομιλητής βλέποντας από το τζάμι τούς μαθητές που επισκέπτονταν χώρους του εργοστασίου, σχολίασε δείχνοντας τα παιδιά: "οι αυριανοί άνεργοι".

Πριν λίγες μέρες, όταν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης συσκέπτονταν οι φορείς της πόλης για το θέμα της ανεργίας, εκατοντάδες νέοι και νέες "είχαν πολιορκήσει" το κτίριο, προκειμένου να δώσουν μία αίτηση για το διαγωνισμό του δημοσίου. Μιλώντας ο Χρ. Κόφφας,γραμματέας της ΚΟΘ του ΚΚΕ από το βήμα της σύσκεψης, είπε δείχνοντας την ατέλειωτη αυτή σειρά των νέων που περίμεναν υπομονετικά: "Το αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο είναι προδιαγραμμένο για τη Θεσσαλονίκη βρίσκεται απέναντί μας".

Ο Αντώνης Σαμαράκης μιλώντας σε ειδική εκδήλωση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης προς τιμή του περισσότερο αναφέρθηκε στην ανεργία. "Πώς να μιλήσεις σ' έναν άνεργο για τον Πολιτισμό;", είπε ο γνωστός συγγραφέας.

Καθημερινά εκατοντάδες εργαζόμενοι συνωστίζονται στα γραφεία του ΟΑΕΔ, για να εξασφαλίσουν το πενιχρό επίδομα ανεργίας. Το Δεκέμβρη του '97 ήταν γραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ 41.614 άνεργοι, ενώ τον ίδιο μήνα το 1996 ήταν 38.075. Μόνο μέσα στο Δεκέμβρη γράφηκαν στις λίστες των ανέργων 9.905 νέοι άνεργοι, ενώ τον Δεκέμβρη του '96 ήταν 8.863.

Οπως σημειώνεται, ωστόσο, σε έρευνα του ΜΑΚΙΝΕ, ποσοστό σχεδόν 90% των ανέργων, δεν είναι γραμμένοι στις καταστάσεις ανεργίας του ΟΑΕΔ και από το υπόλοιπο 10% μόνο στο 6% δίνεται επίδομα!Αν και με τα δεδομένα αυτά δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί ακριβώς το ποσοστό ανεργίας, το ΕΚΘ εκτιμά ότι αυτή πρέπει να ξεπερνά το 17%,ενώ το ΜΑΚΙΝΕ ανεβάζει τον αριθμό των ανέργων στις 60.000.Οι περισσότεροι που έχασαν τις θέσεις εργασίας τους ξέρουν πια ότι δεν έχουν καμία προοπτική σήμερα να ξαναβρούν δουλιά.

Κλάδοι που πλήττονται περισσότερο είναι κυρίως της κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης, του ξύλου, του μετάλλου και του δέρματος.Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι στα καπνομάγαζα πολύ δύσκολα βρίσκουν πλέον δουλιά.

Μόνο στο διάστημα των τεσσάρων τελευταίων χρόνων έκλεισαν 22 επιχειρήσεις ιματισμού και 11 επιχειρήσεις του κλάδου μετάλλου.Μέσα στο '97 έβαλαν λουκέτο οι επιχειρήσεις ΔΕΔΑΣ,ΜΟΝΤΟΥΣ,ΑΡΤ ΛΑΪΝ,ΤΟΠΣ,ΦΡΑΓΚΟΥΛΙΔΗΣ,ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ,με αποτέλεσμα πεντακόσιοι περίπου εργαζόμενοι να μείνουν χωρίς δουλιά. Επίσης, δεκάδες βιοτεχνίες στην ένδυση και την κλωστοϋφαντουργία μειώνουν καθημερινά το προσωπικό τους και κάνουν απολύσεις. Ακόμη η βιομηχανία οικιακών συσκευών ΚΑΛΕΣΗΣ από τα 50 άτομα προσωπικό, κράτησε μόνο δύο και η επιχείρηση μεταλλικών επίπλων ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, που είχε περισσότερους από πενήντα εργαζόμενους έμεινε με ελάχιστα άτομα.

Ο κλάδος του δέρματος περνάει βαθιά κρίση, αφού καθημερινά κλείνουν οι επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης από 300 επιχειρήσεις υποδηματοποιίας το 1985, σήμερα έμειναν 120 και από αυτές λειτουργούν ουσιαστικά μόνο οι 80,ενώ ο χρόνος απασχόλησης των εργαζομένων μειώθηκε από 10 στους 6 μήνες. Στα δερμάτινα είδη από 90 βιοτεχνίες λειτουργούν σήμερα μόνο 30 και αυτές με μειωμένο προσωπικό.

Από τους 6.000 ξενοδοχοϋπάλληλους της Θεσσαλονίκης, μπόρεσαν να βρουν εργασία μόνο οι 1.500.Οχι γιατί δεν υπάρχει πληρότητα των ξενοδοχείων, αλλά γιατί οι εργοδότες κάνουν τη δουλιά τους με τη μεγάλη εντατικοποίηση, που έχουν επιβάλει στο προσωπικό τη μαύρη εργασία και τις εργασιακές σχέσεις "λάστιχο". Επίσης, λόγω της ανεργίας που ξεπερνά το 70% στον κλάδο, επικρατεί μεγάλη τρομοκρατία, η κλαδική σύμβαση δεν εφαρμόζεται τόσο στον οικονομικό, όσο και στο θεσμικό τομέα.

Και στην οικοδομή αυτό το χειμώνα υπάρχει μεγάλη ανεργία. Υπολογίζεται ότι το 1996 η οικοδομή συρρικνώθηκε σε σχέση με το '91 κατά 45%.Το καλοκαίρι υπήρξε μια μικρή ανάκαμψη, αλλά ακολούθησε και πάλι πτωτική πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας.

Ακόμη, πάνω από 1.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν διακόψει τη λειτουργία τους κατά την τελευταία πενταετία στην περιοχή Θεσσαλονίκης, μάλιστα πολλές από αυτές μετέφεραν τη δραστηριότητά τους σε γειτονικές χώρες.

"Δεν μπορούμε σαν εργαζόμενοι να είμαστε απαθείς δέκτες και θεατές της κατάστασης που δημιουργείται στο νομό μας. Κάποιοι ίσως επέλεξαν να μετατρέψουν τη Θεσσαλονίκη σε εμπορικό κέντρο, χωρίς όμως τη δική μας συμμετοχή, χωρίς να μας ρωτήσουν, χωρίς να μας πουν πού θα στραφούν οι χιλιάδες άνεργοι", λέει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου ΘεσσαλονίκηςΠ. Αβραμόπουλος.

"Διεκδικούμε μέτρα παραγωγικής ανασυγκρότησης, κλαδικές πολιτικές για την κλωστοϋφαντουργία, τον ιματισμό, το ξύλο, χαρτί, την κατεργασία δέρματος, τη χημική βιομηχανία, τη στήριξη της οικοδομικής δραστηριότητας, τις νέες τεχνολογίες, τη βιομηχανία οχημάτων. Απαιτούμε συγκρότηση δημοσίων φορέων στον ορυκτό πλούτο, στην κλωστοϋφαντουργία, στις βιομηχανίες Οχημάτων, Χαρτιού, Λιπασμάτων", δηλώνει στο "Ρ", ο γραμματέας του ΕΚΘ Θ. Κυριακίδης και παραθέτει τις θέσεις της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ για την παραγωγική ανασυγκρότηση για το νομό Θεσσαλονίκης.

"Ζητούμε τη θέσπιση και υλοποίηση κλαδικών προγραμμάτων στη βάση εθνικών προτεραιοτήτων και με ιδιαίτερο βάρος στη βιομηχανία, στις μεταφορές, στις επικοινωνίες, στη βιοτεχνία, στις μεταφορές, επικοινωνίες, στη βιοτεχνία και στην κατοικία.

Την έναρξη προγραμμάτων ουσιαστικής περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης.Τον προσανατολισμό των "αναπτυξιακών κινήτρων" στη βάση της παραγωγικής τους κατεύθυνσης και της συμβολής τους στην ανάπτυξη της απασχόλησης.

Τη μελέτη και τη χάραξη πολιτικής απέναντι σε κάθε βιομηχανική μονάδα, ώστε να εντάσσεται σταδιακά σε ένα συνολικό σχέδιο ανάπτυξης.

Την υποστήριξη του δικαιώματος της χώρας μας να διεκδικεί αναβαθμισμένη θέση στην επιστημονική - τεχνολογική πρόοδο και στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, μέσα από την καθετοποίηση της βιομηχανικής παραγωγής.

Τη λήψη ειδικών παραγωγικών και θεσμικών μέτρων για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, που προϋποθέτουν αντίσταση στις ντιρεκτίβες της ΕΕ που έχουν σαν στόχο την περιθωριοποίησή του".

"Χρειάζεται - συνεχίζει - όλοι οι φορείς που εκφράζουν λαϊκά κοινωνικά στρώματα, εργαζόμενοι, αγρότες, μικρομεσαίοι να ανασυγκροτήσουμε μέτωπο αντίστασης και διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης, να έρθουμε σε ρήξη με τις συγκεκριμένες επιλογές της ΕΕ που υλοποιεί η κυβέρνηση, συνεχίζει ο Θεόδ. Κυριακίδης και καταλήγει, επισημαίνοντας: "Η εργατική τάξη, τα Συνδικάτα, ιδιαίτερα τα πρωτοπόρα στη δράση που έχουν ταξικό προσανατολισμό δεν έχουν αυταπάτες το τι είδους εμπόδια θα μπουν στον κοινό αγώνα. Εμείς προχωρούμε για τα συλλαλητήριο στις 17 Φλεβάρη και δίνουμε τον κοινό αγώνα με όλα τα σύμμαχα λαϊκά κοινωνικά στρώματα".

Απ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η παραγωγική βάση της Θεσσαλονίκης συρρικνώνεται, ξεπουλιέται, καταστρέφεται. Μια σειρά μεγάλες επιχειρήσεις κινδυνεύουν να κλείσουν και οι εργαζόμενοι να μείνουν χωρίς δουλιά. Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (είναι η παράταξη που υποστηρίζει η ΕΣΑΚ στο ΕΚΘ) καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν στην καταστροφική πολιτική που οδηγεί τον τόπο στην αποβιομηχάνιση. Συγκεκριμένα, προτείνει για τις μεγάλες επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης που αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο διακοπής της λειτουργίας τους τα παρακάτω:

Αμεσα να λυθεί το πρόβλημα της χρηματοδότησης των 4 δισ. και για το διάστημα αυτό να υπάρξει πίεση προς την κυβέρνηση, που είναι υπεύθυνη για το πρόβλημα. Αμεση προτεραιότητα αποτελεί η πληρωμή των εργαζομένων. Να συσταθεί Δημόσιος Φορέας Ξύλου, με κορμό τη ΒΑΛΚΑΝ, που θα έχει ενιαία πολιτική στις πρώτες ύλες, στην παραγωγή, στην κατεργασία και στην προώθηση των προϊόντων, εμπορία, προβολή. Καθετοποιημένη βιομηχανία, όπου θα ενταχθεί και η ΜΕΛ για την παραγωγή του χαρτιού.

Να αποτραπεί η ιδιωτικοποίησή της. Να αποδοθούν ευθύνες στις κυβερνήσεις για την εγκατάλειψή της. Απογραφή και έλεγχος των περιουσιακών της στοιχείων με συμμετοχή εκπροσώπων του συνδικαλιστικού κινήματος. Ενταξή της στο Φορέα Ξύλου με τη ΒΑΛΚΑΝ για την ανάπτυξη της παραγωγικής της δραστηριότητας στα πλαίσια του κυκλώματος: δέντρο - ξύλο - χαρτί.

Να πληρωθούν άμεσα οι εργαζόμενοι και οι παραγωγοί, να γίνει ρύθμιση των χρεών της με αναπτυξιακά κριτήρια και να δοθεί άμεσα επαρκής και χαμηλότοκη χρηματοδότηση, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες και οι υποχρεώσεις. Επίσης να σταματήσει η κυβέρνηση τη διαδικασία ιδιωτικοποίησής της, που σχεδιάζει μέσω της ΑΤΕ και να υπάρξει έλεγχος με τη συμμετοχή των εργαζομένων για απόδοση ευθυνών.

Ακόμη χρειάζονται μέτρα προστασίας ενάντια στον αθέμιτο ανταγωνισμό των μονοπωλίων, όπως και κατάργηση ποσοστώσεων και προστίμων που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση στο αγελαδινό γάλα.

Να σταματήσει η διαδικασία ξεπουλήματος της ΔΕΠ που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση με την είσοδο στο Χρηματιστήριο του 20% της επιχείρησης. Σ' αυτήν περιλαμβάνεται και η ΕΚΟ μαζί με τα ΕΛΔΑ, τη ΔΕΠΑ, την ΑΣΠΡΟΦΟΣ, τη ΔΕΠ - ΕΚΥ και τις εταιρίες εμπορίας του κλάδου.

Να μην κλείσουν οι πετροχημικές μονάδες της ΕΚΟ. Επομένως, όλος ο όμιλος επιχειρήσεων της ΔΕΠ να παραμείνει στο Δημόσιο και να αποτελεί τη βάση του πετρελαϊκού κυκλώματος της χώρας.

Η ΕΚΟ θα πρέπει να αποτελεί τη βάση για δημιουργία νέων κλάδων που έχει ανάγκη η χώρα, όπως: λιπαντικά, επέκταση χημικών πετροχημικών προϊόντων, με βάση την ΕΚΟ, που διαθέτει σχετική υποδομή, προϊόντα φιλικά προς το περιβάλλον, σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές και παραπέρα αύξηση της παραγωγής αμόλυβδης βενζίνης.

Στρατηγικός στόχος για ολόκληρο τον κλάδο αποτελεί ο Εθνικός Φορέας Υδρογονανθράκων με αρμοδιότητες στην έρευνα - εξόρυξη - εκμετάλλευση, προμήθεια, διύλιση αργού πετρελαίου και έρευνα - εκμετάλλευση φυσικού αερίου, την εμπορία πετρελαιοειδών, την καθετοποίηση κλπ.

Να λυθεί το πρόβλημα συνταξιοδότησης των εργαζομένων που δουλεύουν στη βιομηχανία αμιαντοτσιμέντου, με βάση το αίτημα συνταξιοδότησης όσων εργαζομένων έχουν 20 χρόνια στον αμίαντο και είναι πάνω από 50 χρόνων. Ακόμη να χρηματοδοτηθεί η επιχείρηση για να στραφεί σε οικοδομικά και άλλα προϊόντα, με στόχο το σταμάτημα της παραγωγής αμιάντου. Τέλος, η κυβέρνηση να εντάξει την επιχείρηση σε πρόγραμμα βιομηχανικών επενδύσεων του νομού.

Να σταματήσει η κυβέρνηση τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΑΓΝΟ, που σχεδιάζει μέσω της ΑΤΕ

Η ΕΚΟ θα πρέπει να αποτελεί τη βάση για δημιουργία νέων κλάδων που έχει ανάγκη η χώρα και όχι να ξεπουληθεί, όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση