Ανοίγοντας τη συνέντευξη Τύπου η Αλέκα Παπαρήγα,τόνισε τα παρακάτω:

"Βεβαίως έχουμε υπόψη μας ότι η κυρίαρχη συζήτηση αυτών των ημερών, λόγω και των κινητοποιήσεων, ήταν κυρίως, έξω από την αγροτική γη, το ζήτημα "βοηθάνε ή δε βοηθάνε οι αγώνες;", "φέρνουν ή δε φέρνουν αποτελέσματα;", "χρειάζονται ή δε χρειάζονται οι αγώνες;". Λες και τα προβλήματα της αγροτιάς οφείλονται στο ότι γίνονται οι αγώνες. Είναι ενδιαφέρουσα συζήτηση. Αλλά, κατά τη γνώμη μας, η αφετηρία της συζήτησης είναι ποια είναι τα προβλήματα της αγροτιάς και τι λύσεις χρειάζονται σήμερα.

Εμείς βεβαίως ευχαρίστως να συζητήσουμε με όλους εκείνους που ενδιαφέρονται να στηρίξουν τους αγροτικούς αγώνες και τους γενικότερους, με όλους εκείνους που προβληματίζονται πώς οι αγροτικοί αγώνες και οι άλλοι αγώνες θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί, θα ανοίξουν το δρόμο της επίλυσης του αγροτικού προβλήματος. Με τους μόνους που δε συζητάμε - γιατί είναι χαμένος χρόνος - είναι με εκείνους που νιώθουν απέχθεια και αλλεργία για τους αγώνες, με εκείνους που θέλουν, είναι επιλογή τους, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και της αγροτιάς, της νεολαίας να αισθάνεται κοινωνικά και πολιτικά ανύπαρκτη. Κάτι βεβαίως που δε θα γίνει, αλλά τέτοιες προθέσεις υπάρχουν.

Εμείς θεωρούμε σημαντικό ότι στην πορεία των αγροτικών κινητοποιήσεων, μέσα από όποιες συζητήσεις έγιναν και με το όποιο κλίμα έγιναν, ανατράπηκαν και γελοιοποιήθηκαν ορισμένοι κυβερνητικοί ισχυρισμοί, ότι το κόστος των αγροτικών αιτημάτων είναι μεγάλο, τα περί εθνικοποίησης και επανεθνικοποίησης της αγροτικής πολιτικής, τα περί κινδύνου εθνικής απομόνωσης της αγροτικής οικονομίας και ολόκληρης της Ελλάδας. Πραγματικά γελοιοποιήθηκαν.

Οταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, τότε ο υπουργός Γεωργίας είπε κάτι πολύ σωστό και θετικό. Οτι τελικά το πρόβλημα είναι οι διαφορές σε ζητήματα στρατηγικής. Αυτή είναι μια ειλικρινής τοποθέτηση του προβλήματος.

Αντί να συζητάμε "ανοιχτοί - κλειστοί δρόμοι", "η άλφα ή η βήτα μορφής πάλη", καλύτερα είναι η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα (τα οποία μάλιστα κόπτονται για το διάλογο και για τα Συμβούλια Αγροτικής Πολιτικής και για τις διακομματικές επιτροπές) να τοποθετηθούν καθαρά, πραγματικά πάνω στη διαφορά της στρατηγικής. Εκεί είναι το ζήτημα. Πιστεύω ότι και εσείς οι δημοσιογράφοι έχετε την ευκαιρία να το διαπιστώσετε αυτό.

Εμείς ξεκινάμε από την παραδοχή ότι υπάρχουν δύο δυνατές λύσεις του αγροτικού προβλήματος της χώρας. Η μία είναι αυτή που προβάλλει η κυβέρνηση και λίγο - πολύ αυτή συζητιέται στο Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής και κατά πλειοψηφία στη διακομματική επιτροπή. Αυτή καρκινοβατεί, όλο συζητήσεις είναι και τίποτε άλλο ή μάλλον μη συζητήσεις.

Ποια είναι αυτή η λύση; Να συγκεντρωθεί η γη στα χέρια μιας μειοψηφίας επιχειρηματιών γαιοκτημόνων, επιχειρηματιών που κάνουν τώρα επενδύσεις στην αγροτική παραγωγή και άλλες επενδύσεις, στον τομέα του τουρισμού, στον τομέα των κατασκευών. Αυτοί να οργανώσουν την αγροτική παραγωγή σε πολύ μεγάλες καλλιέργειες, σύγχρονες, αποδοτικές. Δόξα τω Θεώ, η γνώση διαχέεται παντού, υπάρχει συσσωρευμένη γνώση και πείρα στην Ελλάδα.

Είναι κι αυτός ένας δρόμος αναμφισβήτητα. Τι συνέπειες θα έχει; Μέσα σε 2-3 χρόνια τα μισά τουλάχιστον μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά θα διαλυθούν και τα επόμενα 2-3, να μην πω όλα, η μεγάλη πλειοψηφία όσων έχουν απομείνει. Το αποτέλεσμα θα είναι εκρηκτικό. Μαζική ανεργία, φτώχεια, περιπλάνηση από πόλη σε πόλη, στις πόλεις της ανεργίας, θα συσσωρευτούν τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Τώρα ο δρόμος της μετανάστευσης δεν υπάρχει, ο δρόμος της δουλιάς, έστω της φτηνής εργατικής δουλιάς, στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν υπάρχει. Νομίζω η ερήμωση της υπαίθρου θα είναι μια πραγματικότητα, ακόμα πιο σκληρή απ' ό,τι είναι σήμερα. Είναι αυτός ένας δρόμος.

Εμείς τον απορρίπτουμε. Είναι σύγχρονος, αλλά δε μας ενδιαφέρει αυτό. Κάθε τι σύγχρονο δεν είναι και καλό για τη μεγάλη πλειοψηφία της αγροτιάς. Υπάρχει και μια άλλη λύση, την οποία εμείς δεν την προτείνουμε τώρα, την έχουμε υποστηρίξει, με βάση τις μεταβαλλόμενες συνθήκες τη δουλεύουμε, την αναδιαμορφώνουμε, αλλά έχει μια βασική και αναλλοίωτη λογική.

Ποια είναι η λύση; Οι συνεταιρισμένοι αγρότες στα πλαίσια συνεταιριστικοποίησης της γης, με επίκεντρο και μοχλό της αγροτικής ανάπτυξης ένα σύγχρονο παραγωγικό συνεταιρισμό. Δεν έχει καμία σχέση με τους γνωστούς μας συνεταιρισμούς και βεβαίως βρίσκεται και στον αντίποδα των "Ομάδων Παραγωγών", που προτείνει η κυβέρνηση. Αυτές είναι επιχειρήσεις για τους λίγους.Βεβαίως θα μου πείτε, αυτή η λύση προϋποθέτει οπωσδήποτε και διαφορετική γενικότερη πολιτική. Προϋποθέτει να αντιμετωπιστεί υπέρ της αγροτιάς, της μεγάλης πλειοψηφίας, το πρόβλημα της ιδιοκτησίας γης, προϋποθέτει ότι παίρνονται μέτρα να μη γίνεται αρπαγή της γης και εξαγορά. Βεβαίως.

Αλλά αυτός ο δρόμος διασφαλίζει τα συμφέροντα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς, αντιμετωπίζει την κατακερματισμένη και αναποτελεσματική μικρή παραγωγή, οδηγεί οπωσδήποτε σε παραγωγή μεγάλης κλίμακας, που δε σβήνει όμως το μικρό και μεσαίο αγρότη και την αγρότισσα. Ενας τέτοιος δρόμος προϋποθέτει σύγχρονη τεχνολογική υποδομή, καλή οικονομία και διαχείριση των μέσων και εφοδίων, δημιουργεί προϋποθέσεις σύγχρονων προϊόντων με χαμηλό γενικά κόστος για το λαό.

Αναμφισβήτητα υπάρχει και το διεθνές περιβάλλον που μπορεί να μειώνει λιγοστεύει στην πορεία ή να αυξάνει τις δυνατότητες αυτής της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Αλλά όσον αφορά το εσωτερικό, αυτός είναι ο μόνος δυνατός δρόμος.

Αυτός είναι ο δρόμος αναζωογόνησης της υπαίθρου. Οχι μόνο θα έχουμε συγκράτηση, αλλά εμείς είμαστε βέβαιοι ότι θα έχουμε επιστροφή, επανεγκατάσταση, μετακίνηση νέων ανθρώπων από τις πόλεις, από αυτές τις ασφυκτικές πόλεις, που κι αυτές έχουν οξυμένα προβλήματα. Ξαναλέω, αυτή η λύση βεβαίως προϋποθέτει γενικότερες πολιτικές αλλαγές και άλλες επιλογές.

Δεύτερο ζήτημα: Στο επίκεντρο ήταν το σύστημα τιμών και επιδοτήσεων που χρησιμοποιήθηκε έως τώρα. Η κυβέρνηση το ξόρκιζε, λέει να το πετάξουμε στην άκρη και να βρούμε ένα καινούριο σύστημα τιμών και επιδοτήσεων. Εμείς ποτέ δεν υπήρξαμε υπερασπιστές αυτού του συστήματος τιμών και επιδοτήσεων. Στην πολιτική της κυβέρνησης, στην πολιτική των κυβερνήσεων που ακολουθήθηκε τόσα χρόνια, στην ευρωπαϊκή πολιτική έκανε καλό αυτό το σύστημα τιμών και επιδοτήσεων, τους χρησίμευσε. Και ας μην το ξορκίζουν τώρα. Δίχως αυτό, δε θα είχαν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις να ξεκληρίζεται σήμερα η αγροτιά. Γιατί τι έκαναν π. χ.; Πουλούσαν ακριβά μηχανήματα, γεωργικά εφόδια, καλλιεργητικά μέσα στην αγροτιά, συγκρατούσαν τις τιμές ούτως ώστε ο έμπορος, ο επιχειρηματίας να βγάζει κέρδος και με μπαλώματα μείωναν τις αρνητικές συνέπειες στην αγροτιά, για να κερδίσουν χρόνο και να πείσουν την αγροτιά στην πορεία να δεχτεί αυτή την πολιτική της.

Την πολιτική των επιδοτήσεων δεν την πλήρωναν οι πλουτοκράτες, δεν έβγαλαν από τα ταμεία τους οι πλουτοκράτες για τις επιδοτήσεις. Τις έβαζε η κυβέρνηση κάθε φορά στον κρατικό προϋπολογισμό, τις έριχνε στις πλάτες ολόκληρου του ελληνικού λαού με τις φορολογίες και τα άλλα γνωστά μέσα.Κι εδώ να μην πούμε ότι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι πλήρωναν τις επιδοτήσεις στην αγροτιά, γιατί η αγροτιά κατ' αρχήν πλήρωνε πανάκριβα τα μηχανήματα και τα καλλιεργητικά εφόδια και η ίδια η αγροτιά αγόραζε ακριβά τα αγροτικά προϊόντα, η ίδια όμως είναι και καταναλωτής των προϊόντων που παράγει.

Αναμφισβήτητα αυτό το σύστημα τιμών και επιδοτήσεων απορρίπτεται. Βεβαίως, εμείς δε συμφωνούμε με την ύπουλη θέση που κρατάει η κυβέρνηση, ότι γενικά οι επιδοτήσεις πρέπει να καταργηθούν.

Πρώτα - πρώτα δεν υπάρχει χώρα σήμερα στον κόσμο με όμοιο κοινωνικό σύστημα και με την όμοια πολιτική και διαχείριση που ακολουθείται στη χώρα μας, που έχει καταργήσει γενικά και ριζικά τις επιδοτήσεις. Μου έλεγαν ότι ακόμα και στο Πακιστάν δίνονται επιδοτήσεις, αλλά και στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Δεν μπορείς να πεις διαγράφω τις επιδοτήσεις, διότι υπάρχουν μια σειρά παράγοντες, π. χ. η διεθνής συγκυρία, που μπορεί να χρειαστεί κάποια προϊόντα σε κάποια φάση να επιδοτούνται. Οχι με τη λογική που γίνεται βεβαίως έως τώρα, μπορεί να χρειαστεί να επιδοτούνται. Π. χ. για να έχουμε φτηνό προϊόν για όλο το λαό.

Εμείς, όμως, βασική θέση έχουμε τη μείωση του κόστους παραγωγής και εδώ υπάρχουν δύο λύσεις. Να γίνει μείωση του κόστους παραγωγής και να πέσει στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων και να γίνει μείωση του κόστους παραγωγής και να πέσει στις πλάτες των μονοπωλιακών επιχειρήσεων, των πολυεθνικών, των επιχειρηματιών. Εμείς υποστηρίζουμε το δεύτερο. Και δεν εννοούμε απλώς να υπάρξει φορολόγηση στον πλούτο. Αυτή ποτέ δεν πρόκειται να είναι ειλικρινής, γνήσια και δημοκρατική μέσα σ' αυτές τις συνθήκες.

Μιλάμε για μέτρα που περιορίζουν την ασυδοσία, τα υπερκέρδη, βεβαίως μέσα σε μια πορεία αναμέτρησης με αυτά τα συμφέροντα και από μια κυβέρνηση η οποία έχει διάθεση να πάρει τέτοια μέτρα και δεν είναι εκπρόσωπος αυτών των συμφερόντων. Δίχως πάντως αντιμονοπωλιακά μέτρα δε μειώνεται το κόστος των αγροτικών προϊόντων. Ολα τα άλλα είναι ψέματα. Θα μειώνεται το εισόδημα των αγροτών και ολόκληρου του λαού.

Το τρίτο ζήτημα που θέλουμε να φέρουμε είναι αυτό το περίφημο ζήτημα των αναδιαρθρώσεων. Οχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και τα άλλα κόμματα (που με το ένα χέρι υποστήριζαν τους αγρότες και με το άλλο έδιναν επιχειρήματα στην κυβέρνηση να χτυπάει το αγροτικό κίνημα, η ΝΔ κατά πρώτο λόγο, αλλά και ο Συνασπισμός καθόλου δεν υπολείπεται), τι είπαν; Να προχωρήσουν οι αναδιαρθρώσεις. Εγκαλούν την κυβέρνηση γιατί δεν τις προχωρεί.

Κατ' αρχήν δεν είναι τυχαίο ότι και η κυβέρνηση και τα κόμματα δε μας δίνουν έναν κατάλογο ή ένα πλαίσιο προϊόντων. Δηλαδή τι εννοούν αναδιαρθρώσεις; Δεν πρόκειται να δώσουν. Και ξέρετε γιατί; Γιατί το θέμα δεν είναι οι αναδιαρθρώσεις. Προωθούν τη συνολική συρρίκνωση όλων των αγροτικών προϊόντων. Δεν είναι ότι προτείνουν την εναλλαγή ενός προϊόντος με ένα άλλο, να μειωθεί ένα, να αυξηθεί ένα άλλο.

Ολα τα αγροτικά προϊόντα, κτηνοτροφικά, γεωργικά, η αλιεία, τα πάντα συρρικνώνονται. Γι' αυτό δεν προβάλλουν προϊόντα, γιατί θα βρεθούν εκτεθειμένοι, όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.Θυμάστε τα προηγούμενα χρόνια, "βάλτε ακτινίδια", έβαλε ο κόσμος ακτινίδια, "βάλτε καρπούζια" έβαζαν καρπούζια, "κάντε οικολογικές καλλιέργειες" έκαναν ορισμένοι οικολογικές καλλιέργειες, "κάντε θερμοκήπια" τώρα θερμοκήπια δεν μπορεί να κάνει όλη η αγροτιά. Κι άμα γεμίσει η Ελλάδα θερμοκήπια, πάλι θα υπάρχει πρόβλημα πλεονάσματος.

Επιδότησαν τα ξηραντήρια καπνού για να καλλιεργηθεί ο καπνός ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ και ύστερα από δύο χρόνια έδιναν επιδοτήσεις για να καταστραφούν τα ξηραντήρια. Διότι όταν υπάρχει μια πολιτική συρρίκνωσης όλων των καλλιεργειών στην Ελλάδα και όλων των προϊόντων (αυτή βεβαίως είναι επιλογή της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης), τότε δεν μπορεί να προτείνουν αναδιαρθρώσεις.

Εμείς π. χ. έχουμε υιοθετήσει μια βασική αναδιάρθρωση, την αντιστροφή της σχέσης ανάμεσα στη ζωική και φυτική παραγωγή, που οπωσδήποτε πρέπει να γείρει αποφασιστικά υπέρ της ζωικής παραγωγής. Αλλά πού να κάνουν τέτοιες αναδιαρθρώσεις; Για τα αιγοπρόβατα υπάρχει απαγόρευση, μείωση όλων των ζώων που έχουν σχέση με την κτηνοτροφία.

Αμα πουν "αυξήστε τη ζωική παραγωγή", πρέπει να πουν ότι πρέπει να αυξηθεί και το καλαμπόκι και τα άλλα είδη σχετικά με την κτηνοτροφία. Αυτή είναι η υπόθεση.

Η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που μιλάνε για αναδιαρθρώσεις, κοροϊδεύουν τους αγρότες, προσπαθώντας να τους πείσουν ότι τους δίνουν λύση. Κυρίως θέλουν να κερδίσουν χρόνο, διότι σε 3-4 χρόνια θα έχει τελειώσει η μεγάλη πλειοψηφία της αγροτιάς. Μ' αυτή την έννοια εμείς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια αναμονής.

Εάν η κατάσταση λιμνάσει, που δε θα λιμνάσει, θα πάει ακόμα χειρότερα, τότε ύστερα από 4-5 χρόνια θα έρθουν οι διάφοροι (οι οποίοι αισθάνονται αλληλεγγύη για τους αγώνες και οι οποίοι προβληματίζονται περί των μέσων και των μορφών πάλης), και θα πουν "κοιτάξτε ο γέγονε, γέγονε", τώρα τελειώσαμε, τώρα να δούμε από εδώ και μπρος τι γίνεται.

Ετσι θα πάνε τα πράγματα; Εδώ δεν πρόκειται για χαμένη δεκαετία που λέμε, εδώ μιλάμε για δύο - τρία χρόνια, τα οποία κρίνουν την υπόθεση της αγροτικής οικονομίας και τη ζωή της μικρομεσαίας αγροτιάς. Σ' αυτά τα ζητήματα εμείς προκαλούμε όχι να ανοίξει η συζήτηση ανάμεσα στα κόμματα (αυτή η συζήτηση να σας πω την αλήθεια και από την πείρα μας, γίνεται και εμείς θα συμβάλουμε) δεν έχει καμία αξία, είναι προδιαγεγραμμένη η πορεία της, χαμένος χρόνος.

Εδώ πρέπει να προβληματιστεί και να ενεργοποιηθεί ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Τότε θα βρεθούν και οι καλύτεροι τρόποι και μέθοδοι, οι αγώνες να φέρνουν αποτελέσματα, χώρια του ότι και μέχρι τώρα έχουν φέρει. Δεν ξέρω αν θα υπήρχε αγροτιά σήμερα στην Ελλάδα, εάν δεν υπήρχαν οι αγώνες των τελευταίων χρόνων και όχι μόνο στην ύπαιθρο, αλλά και στα άλλα αστικά κέντρα.

Αυτή είναι η θέση μας για συζήτηση και ευχαρίστως να απαντήσουμε σε ερωτήσεις. Είναι φανερό ότι έχουμε μια ολοκληρωμένη επεξεργασία για τα αγροτικά προβλήματα κατά προϊόν, κατά περιοχή και η κυβέρνηση μας δίνει τις δυνατότητες να την επεξεργαζόμαστε συνεχώς.

Αμέσως μετά την εισηγητική παρουσίαση των θέσεων του ΚΚΕ, η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα,απάντησε σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

- Γ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ (ΣΚΑΪ): Δύο ερωτήσεις αν μου επιτρέπετε. Πρώτον, μιλήσατε ότι κάποιοι έχουν απέχθεια και αλλεργία για τους αγώνες. Θα ήθελα να ονομάσετε ποιοι είναι αυτοί ξεκάθαρα. Και δεύτερον, ότι από χτες άρχισαν να αποχωρούν οι αγρότες από τα μπλόκα. Υπέστη ήττα το αγροτικό κίνημα. Πώς κρίνετε αυτή την απόφαση και τι συνέπειες θα έχει;

- Αλ. Π.: Νομίζω ότι ποιοι αισθάνονται απέχθεια και αλλεργία για τους αγώνες είναι γνωστοί. Κατ' αρχήν η κυβέρνηση. Κοιτάξτε να δείτε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ας πάρουμε τη Νέα Δημοκρατία, η οποία βγαίνει και λέει στηρίζουμε τους αγώνες της αγροτιάς, το ίδιο και ο Συνασπισμός.

Οταν φτάσει η κρίσιμη ώρα που χρειάζεται η πολιτική στήριξη των αγώνων, τότε εφευρίσκουμε ότι οι μορφές πάλης δε μας εκφράζουν και τότε δειλά λένε δε μας εκφράζουν και τα αιτήματα. Να σας πω κάτι; Η Νέα Δημοκρατία έχει πολύ μεγάλη ευθύνη, διότι θα μπορούσε την Κυριακή και τη Δευτέρα να συμβάλλει, σαν κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να γίνει αυτή η συνάντηση των κομμάτων.

Δε θα έλυνε τα αγροτικά προβλήματα, αλλά θα μετρούσαμε τι θα κάνει η κυβέρνηση με την άσκηση της μεγαλύτερης πολιτικής πίεσης από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Η Νέα Δημοκρατία είπε όχι. Σας λέω, δεν έχουμε αυταπάτες ότι αν θα μαζευόμασταν τα κόμματα θα λύναμε τα αγροτικά προβλήματα.

Ομως όταν ένας αγώνας είναι σε εξέλιξη και όταν βγαίνουν τα κόμματα και τον χαιρετίζουν και λένε η αγροτιά έχει δίκιο και εγκαλούν την κυβέρνηση, τότε στη συγκεκριμένη περίπτωση τέρμα στις φιλολογίες περί μορφών πάλης. Εδώ, κύριε πρωθυπουργέ, πες τι δίνεις.

Δεύτερον. Η τρομοκρατία που ασκήθηκε σε βάρος της αγροτιάς, δεν αποτέλεσε αντικείμενο κριτικής απ' την πλευρά των άλλων κομμάτων. Κοιτάξτε, είναι άλλο πράγμα ότι και η αγροτιά και οι εργάτες και οι μικρομεσαίοι δείχνουν δείγματα ότι αψηφούν την τρομοκρατία - και αύριο θα υπάρχουν αποδείξεις ότι η τρομοκρατία δεν περνάει - είναι άλλο πράγμα, όμως, πώς τοποθετείται κανείς πάνω στο πρόβλημα.

Υποτίθεται ότι έχουν μιλήσει προηγούμενα για τις δίκες. Τα ΜΑΤ έζωσαν τη Λάρισα με τα νοσοκομειακά και τους γερανούς. Σπίτι - σπίτι, τρομοκρατία ασκήθηκε στις γυναίκες των αγροτών, εκτός εάν μόνο εμείς βλέπουμε και ακούμε... Δε το νομίζω... Είτε με την προσωπική απειλή για τα χρέη στην Αγροτική Τράπεζα, είτε με την απειλή ότι θα καταστραφεί το τρακτέρ. Οι πιέσεις που δέχτηκε ένα σημαντικό τμήμα της διανόησης, με ανώνυμα τηλέφωνα "μας είπαν ότι θα πάτε", "ποιος σας πληρώνει;", "με ποιους άλλους καλλιτέχνες θα πάτε"; Ανώνυμα. Καταλαβαίνετε, ο καθένας έβλεπε τον κλοιό να σφίγγει.

Η διανόηση τι θα κάνει γι' αυτό το ζήτημα της τρομοκρατίας, ανοιχτής και καλυμμένης. Κυρίως απευθυνόμαστε σ' αυτή τη διανόηση που ξέρουμε ότι είναι ευαίσθητη. Δεν αρκεί να μιλάμε για τα δικαιώματα του λαού των Κούρδων, του Παλαιστινιακού λαού. Βεβαίως πρέπει. Υπάρχει και ο ελληνικός λαός, εδώ κρίνεται η ευαισθησία του καθενός. Είναι δηλαδή τέτοια ζητήματα τα οποία μας προβληματίζουν.

Τώρα, κοιτάξτε να δείτε, τα τρακτέρ αποσύρθηκαν. Δεν αποσύρθηκε ο αγώνας. Εμείς συμφωνούμε με τις ανακοινώσεις που δίνουν οι Επιτροπές Αγροτών, οι Οργανώσεις Αγροτών και με το πνεύμα που μεταφέρθηκε και στα Μέσα Ενημέρωσης από τους απλούς αγρότες. Είπαν "Φεύγουμε με το κεφάλι ψηλά", "οι αγώνες συνεχίζονται". Είναι πολύ φυσικό, οι μορφές θα εναλλάσσονται. Αλίμονο. Και ο αγώνας δεν κρίνεται από τη μια ή την άλλη μορφή. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που εμφανίζονται στους αγώνες είναι πολύ πιο ουσιαστικά και αν θέλετε το μεγαλύτερο ποιοτικό χαρακτηριστικό, εκδηλώνεται στην πείρα που αποκτούν οι αγωνιζόμενοι, στην οργάνωση, στο περιεχόμενο των αγώνων, στις συμμαχίες τους.Το μόνο με την αγροτιά είναι ότι δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά της, γι' αυτό πρέπει η πίεση να είναι γενικότερη και η αλληλεγγύη πανελλαδική.

- Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ (ΕΡΑ): Κυρία Παπαρήγα είπατε ότι βασική θέση του ΚΚΕ είναι οι συνεταιρισμένοι αγρότες. Θέλω να μου πείτε πώς κρίνετε το επίπεδο της ωρίμανσης αυτή τη στιγμή να συμμετάσχουν, δεδομένου ότι οι συνεταιρισμοί της δεκαετίας του '80 δεν απέτυχαν μόνο από κακή κρατική διαχείριση και διάθεση, αλλά και από το επίπεδο ωρίμανσης των αγροτών. Εφτασαν στο σημείο να καταχρεωθούν και να αποτύχουν παταγωδώς. Δε θα γίνει κάτι τέτοιο τώρα;

- Αλ. Π.: Δε θα συμφωνήσω για τους λόγους που οι αγροτικοί συνεταιρισμοί απέτυχαν. Πρώτα πρώτα οι αγροτικοί συνεταιρισμοί στην ουσία δε στηρίχτηκαν. Οταν π.χ. απ' τη μια μεριά υπήρχαν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και από την άλλη έλειπαν όλα εκείνα τα αντιμονοπωλιακά μέτρα, τα οποία βοηθούσαν να μειωθεί το κόστος παραγωγής, όταν δε γινόταν η πολιτική διάθεσης των αγροτικών προϊόντων. Αμυντικοί οργανισμοί, στην καλύτερη περίπτωση, ήταν. Μπαλώματα. Πέρα βεβαίως το τι έχει γίνει, τι είδους διαχείριση, τι ρουσφετολογία - αυτά όλα είναι γνωστά, είναι βαρετό να τα λέει κανείς, είναι πασίγνωστα. Οι συνεταιρισμοί ήταν ο φτωχός συγγενής στην αγροτική οικονομία.

Και να σας πω γιατί τους ήθελαν τους συνεταιρισμούς; Ενας από τους λόγους; Δε γίνονταν τότε επενδύσεις επιχειρηματιών στην αγροτική οικονομία και για να αντλήσουν κέρδη οι πολυεθνικές και οι επιχειρηματίες από την αγροτική οικονομία δε θα μπορούσαν να τα αντλήσουν από τον ατομικό και ξεμοναχιασμένο αγρότη. Αυτό θα ήταν αδύνατον. Ακριβώς απομύζησαν τους συνεταιρισμούς.

Η αγροτιά μας δεν είναι καθυστερημένη, όπως επανειλημμένα λέει ο πρωθυπουργός και ο κος Τζουμάκας. Εχει όλες τις προϋποθέσεις, εάν εξασφαλιστεί το πλαίσιο, να αποδώσει. Και να σας πω κάτι; Βλέπετε ότι έχει κακή απόδοση η αγροτική οικονομία όταν αναπτύσσεται σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Αλλά δε μιλάμε γι' αυτούς τους συνεταιρισμούς - καρικατούρα.

- Κ. ΜΑΝΗ (FLASH): Μιλήσατε και σήμερα και τους προηγούμενους μήνες και από το καλοκαίρι, αν θυμάμαι καλά, αναλυτικά για την τρομοκρατία, για τα αγροτοδικεία, για το φόβο, τον εύλογο φόβο που αυτές οι δίκες προκάλεσαν σε ένα μεγάλο τμήμα των αγροτών για νέες κινητοποιήσεις. Πέρα απ' αυτό όμως, η εικόνα που μεταφέρθηκε απ' αυτές τις κινητοποιήσεις, από τους συναδέλφους τουλάχιστον που παρακολουθούσαν όλο αυτό το διάστημα, ήταν ότι υπήρχε μια σημαντική ψαλίδα ανάμεσα στη συμμετοχή των αγροτών της Λάρισας και εκείνων της Καρδίτσας, των Φαρσάλων, που δεν έχει να κάνει σε άμεση σχέση βέβαια με τις δίκες, γιατί οι δίκες αφορούσαν όλους τους αγρότες που κινητοποιήθηκαν. Εκτιμάτε ότι έπαιξαν και άλλοι παράγοντες ρόλο; Ας πούμε κάποιες επιδοτήσεις που "έπεσαν" κάπου εκεί στο Δεκέμβρη στους αγρότες της Λάρισας;

- Α. Π.: Κοιτάχτε. Τώρα αυτά καλύτερα μπορεί να τα απαντήσει η Πανθεσσαλική Επιτροπή. Εγώ ούτε γνωρίζω, ούτε θέλω να γνωρίζω τέτοιες επιμέρους λεπτομέρειες. Γι' αυτά η Πανθεσσαλική Επιτροπή υποθέτω μπορεί να δώσει καλύτερες απαντήσεις. Θέλω όμως να επανέλθω στο θέμα της τρομοκρατίας.

Είπε ο πρωθυπουργός σε μια ερώτηση που κάναμε στη Βουλή, "πού είδατε την τρομοκρατία, εδώ στους δρόμους έκαναν μέχρι και γάμους". Μου είπε ότι γίνονταν γάμοι και πανηγύρια. Η τρομοκρατία όμως έγινε σπίτι - σπίτι και με τις δίκες. Δεν αφορά μόνο τους αγρότες το πρόβλημα. Είναι γενικότερο. Εδώ έχουμε τρομοκρατία, χειραγώγηση, εξαγορά, όλα τα μέσα είναι στο τραπέζι. Μιλάμε πια για την αποθέωση αυτού του συστήματος, το οποίο υπήρχε πάντα. Παίρνουν στο τηλέφωνο καλλιτέχνες και διανοούμενους, τους λένε: μάθαμε ότι θα πάτε στα Μάλγαρα ή μάθαμε ότι θα πάτε στα Τέμπη και πότε θα πάτε και ποιος σας κάλεσε και ποιος θα σας πληρώσει; Σε άλλες περιπτώσεις εμφανίστηκαν απευθείας και έλεγαν: ελάτε στην Ολυμπιάδα του Πολιτισμού να σας δώσουμε δουλιά, θα αρχίσουν από τώρα και ως το 2004 κλπ.

- Κ. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ("902"): Κυρία Παπαρήγα οι κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν μία συνέχεια κάποιων χρόνων. Ακούστηκε η άποψη ότι υπάρχει μια υποτονικότητα τον τελευταίο καιρό και θα ήθελα αυτό να το σχολιάσετε και να μας πείτε και την κρίση που έχει το Κόμμα σας, σε συνδυασμό με τα λεγόμενα περί επαναστατικής γυμναστικής.

- Αλ. Π.: Δε χρειάζεται νομίζω να απαντήσω ούτε στα περί υποτονικότητας των αγώνων και περί της επαναστατικής γυμναστικής. Κατ' αρχήν τους αγώνες τους κινούν τα προβλήματα και τους αποφασίζουν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι. Δεν είναι τι θέλει το ΚΚΕ ή τι δε θέλει. Είμαστε μάρτυρες όλοι τα τελευταία χρόνια ή να πω από το '97 και μετά και τμήματα των εργαζομένων και του πληθυσμού, που πολλά χρόνια είχαν να κινηθούν σε μια αγωνιστική διαδικασία, μπαίνουν στους αγώνες.

Οι αγώνες θα φουντώσουν. Θα πολλαπλασιαστούν. Δηλαδή σε αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Αυτό που μας απασχολεί εμάς δεν είναι αυτό καθ' αυτό το ζήτημα εάν θα γίνουν ή όχι αγώνες. Αυτοί θα γίνονται. Αυτό που μας απασχολεί ακριβώς είναι η μεγάλη κοινωνική συσπείρωση και η συμμαχία, που θα βοηθήσει, οι αγώνες αυτοί να γίνουν πιο αποτελεσματικοί. Γιατί, το ξαναλέω, δεν υπάρχει χρόνος. Εμείς οι κομμουνιστές, δε βιαζόμαστε. Είμαστε πολύ ψημένοι σε τέτοια πράγματα.

Αλλά το θέμα είναι ότι τα μέτρα που παίρνονται τώρα σε όλους τους τομείς είναι ταχύτατα. Χτες διάβαζα σε μια εφημερίδα, μέχρι και ο νόμος για το συνδικαλισμό θα καταργηθεί. "Τσάκα - τσάκα" μείωσαν τις συντάξεις αναπηρίας. Δηλαδή μιλάμε για μέτρα τα οποία παίρνονται και τα οποία τα μαθαίνει ο καθένας όταν ήδη τα ζει στην πλάτη του. Ο διάλογος χρησιμοποιείται για να σταματάνε τους αγώνες. Γι' αυτό σας λέω. Το θέμα είναι ακριβώς πώς θα αναχαιτιστεί αυτή η κατάσταση. Γιατί δεν πάει άλλο. Η αναμονή σημαίνει θάνατος, να το πω έτσι χοντρά.

Τις προτάσεις του ΚΚΕ, την ΑΛΛΗ στρατηγική για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας - αντίθετη από την ακολουθούμενη σήμερα στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εφαρμόζει η κυβέρνηση και υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα, θιασώτες της Κοινότητας - παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Ζάππειο Μέγαρο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,δίνοντας το περίγραμμα των βασικών θέσεων του ΚΚΕ για τα προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς και γενικότερα της αγροτικής οικονομίας.

Πριν ακόμα κοπάσει ο απόηχος από την τελευταία μεγαλειώδη αγροτική κινητοποίηση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έθεσε το θέμα στην πραγματική βάση του, αναπτύσσοντας τη συνολική πρόταση του ΚΚΕ, που βασίζεται στη συνεταιριστικοποίηση της γης με επίκεντρο και μοχλό της αγροτικής ανάπτυξης ένα σύγχρονο παραγωγικό συνεταιρισμό που αντιμετωπίζει την κατακερματισμένη αναποτελεσματική μικρή παραγωγή και οδηγεί στην παραγωγή μεγάλης κλίμακας, διασφαλίζει τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και εξασφαλίζει φτηνά προϊόντα στο λαό.

Ο "Ρ" παρουσιάζει σήμερα ολόκληρη την, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική, χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΓΓ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα.