Τη "λύση" της παράτασης και διαιώνισης της κρίσης πρόκριναν χτες οι βουλευτές της ΝΔ ως συμφερότερη για το κόμμα και "βολικότερη", προσωρινά, για όλους, αφήνοντας για το μέλλον την αναπόφευκτη - όπως φάνηκε και από τη χτεσινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας - σύγκρουση και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Στο όνομα της - ανύπαρκτης - ενότητας, που επικαλούνταν όλες οι πλευρές, αποφεύχθηκε η μετωπική σύγκρουση Καραμανλή - Μητσοτάκη, αλλά ο κίνδυνος της διάσπασης παραμένει ορατός, έστω και αν προσωρινά αποσοβήθηκε, όπως και η δημιουργία νέου κόμματος.

Οι Κ. Καραμανλής και Κ. Μητσοτάκης παρέμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους, επιβεβαιώνοντας ότι το χάσμα που τους χωρίζει είναι απίθανο να γεφυρωθεί. Φάνηκε ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν προτίθεται να αναλάβει το κόστος μιας νέας διάσπασης, αναζητώντας τα προσχήματα να χρεώσει στην άλλη μια τέτοια εξέλιξη.

Ο Κ. Καραμανλής,κλείνοντας τη συνεδρίαση της ΚΟ, προχώρησε σε νέα επίδειξη πυγμής κατά των εσωκομματικών αντιπάλων του και φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τον Κ. Μητσοτάκη, άφησε να εννοηθεί ότι δε θα διστάσει να τον διαγράψει. Οποιος δεν μπορεί ή δε θέλει "να πορευτούμε μαζί στην καινούρια πορεία, στην ουσία θέτει τον εαυτό του εκτός μάχης", τόνισε. Ακόμα απέρριψε την πρόταση του επίτιμου προέδρου για άρση της απόφασης των διαγραφών, όπως και την κριτική για την ιδεολογία και την πολιτική φυσιογνωμία του κόμματος.

Στην εισηγητική του ομιλία, ο πρόεδρος της ΝΔ υπερασπίστηκε τις επιλογές του (διαγραφές, κτλ.) στο όνομα της εντολής που πήρε από το Συνέδριο και της εξόδου από την εσωστρέφεια και εμφανίστηκε αποφασισμένος να μην επιτρέψει "οπισθοχώρηση σε εκείνα που μας ζημίωσαν και τραυμάτισαν".

Ο Κ. Καραμανλής απέρριψε ως αστειότητες τα ερωτήματα γύρω από την ιδεολογική φυσιογνωμία της ΝΔ και επανέλαβε ότι η παράταξη απευθύνεται στο μεσαίο πολιτικό χώρο και "συνθέτει" ένα φιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα με υψηλό δείκτη κοινωνικής ευαισθησίας.

Ο Κ. Μητσοτάκης,που ζήτησε το λόγο αμέσως μετά τον πρόεδρο της ΝΔ, έθεσε ευθέως το ζήτημα των διαγραφών, αλλά και της γενικότερης πορείας του κόμματος, χωρίς να διστάσει να πει ότι αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, δεν πρόκειται να κερδίσει τις εκλογές. Φρόντισε όμως να υπογραμμίσει το ενδιαφέρον του για την ενότητα της ΝΔ και κατέληξε ζητώντας να αποφασίσει η ΚΟ ότι οι διαγραφές δεν έγιναν και να αρχίσει ένα νέο ξεκίνημα. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να δηλώσει ότι εάν η ηγεσία επιμείνει στη σύγχυση και διχασμό, το κενό που δημιουργείται θα καλυφθεί τελικά σε βάρος της ΝΔ, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου πολιτικού σχήματος.

Η απόφαση για διαγραφές, είπε, έπληξε βαθύτατα το κόμμα και προκάλεσε διχασμό στη βάση. Ειδικά η διαγραφή του Γ. Σουφλιά, ο οποίος ήταν "ο εκφραστής της άλλης τάσης" στο συνέδριο, δεν είναι συνηθισμένη διαγραφή, "είναι ρήγμα, είναι σχίσμα και διάσπαση". Γιατί - όπως είπε - το 40% διέγραψε το 30% με συνοπτικές και αντικαταστατικές διαδικασίες.

Εξέφρασε την πίστη του στο δικομματικό σύστημα και τάχθηκε κατά της ιταλοποίησης της πολιτικής ζωής, αλλά η ΝΔ πρέπει να βρει ψήφους και δεύτερο πολιτική που να δώσει λύσεις στα προβλήματα. Η ενότητά της, είπε, πρέπει να στηριχτεί στο ξεκαθάρισμα της πολιτικής φυσιογνωμίας και τη δημοκρατική οργάνωση, ενώ τόνισε ο όρος "μεσαίος πολιτικός χώρος" δεν οριοθετεί κανένα χώρο.

Ο Μ. Εβερτ,αμέσως μετά, προτίμησε να κρατήσει αποστάσεις και από τους δύο προηγούμενους ομιλητές, εμφανιζόμενος ως εγγυητής της ενότητας. Ετσι, υποστήριξε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με την ιδεολογία, αλλά με τη μη διαμόρφωση πολιτικού λόγου, ενώ τάχθηκε κατά της πολυδιάσπασης των δύο μεγάλων κομμάτων. Εκ του ασφαλούς, μάλλον, ζήτησε άνοιγμα προς τους διαγραμμένους - αλλά και τον Αντ. Σαμαρά - ενόψει των δημοτικών εκλογών, ως πρώτο βήμα, όπως είπε, για επαναπροσέγγιση. Ζήτησε να πέσουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης στο κόμμα και να ανέβουν οι αντιπολιτευτικοί τόνοι.

Στον Κ. Μητσοτάκη ανέλαβαν να απαντήσουν ορισμένοι από τους λεγόμενους βαρόνους και κηδεμόνες του προέδρου της ΝΔ (Βαρβιτσιώτης, Γ. Κεφαλογιάννης), αλλά οι περισσότεροι βουλευτές απέφυγαν να στοιχηθούν πίσω από τους πρωταγωνιστές της σύγκρουσης, περιοριζόμενοι σε γενικόλογες αναφορές περί ενότητας. Μάλιστα, ο Γ. Κεφαλογιάννης κατηγόρησε τον Κ. Μητσοτάκη ωςυπονομευτή, γιατί από τη μια μιλάει για ενότητα, αλλά από την άλλη στηρίζει τον Κ. Σημίτη, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση ακόμα και του ίδιου του προέδρου της ΝΔ. Ο Γ. Βαρβιτσιώτης αποποιήθηκε το ρόλο του κηδεμόνα του Κ. Καραμανλή και εκτίμησε ότι ο Κ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε πως δε θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος.

Η Ντ. Μπακογιάννη,κινήθηκε σε χαμηλούς τόνους, τόνισε ότι "όλοι θέλουμε να γίνει η ΝΔ κυβέρνηση", υποστήριξε ότι καμία τάση του κόμματος δεν περισσεύει και τάχθηκε υπέρ της σύνθεσης μέσα στο κόμμα, διαφορετικά πάμε σε ιταλοποίηση και αναζήτηση λύσεων σε κυβερνητικές συμμαχίες.

Ο Απ. Ανδρεουλάκος μοίρασε ευθύνες εξίσου στην ηγεσία και στους διαγραφέντες και ζήτησε να επανεξεταστεί το θέμα, γιατί "όλοι χρειάζονται", ενώ δε δίστασε να επαναλάβει τις γνωστές δηλώσεις για τους νομιμόφρονες βασιλόφρονες.

• Με διαφορετικό τρόπο σχολίασαν τη χτεσινή συνεδρίαση της ΚΟ οι διαγραφέντες. Ο Γ. Σουφλιάς δήλωσε ότι δικαιώθηκε η θέση του πως είναι αναγκαία η αναγέννηση της παράταξης, ενώ ο Στ. Μάνος εξέφρασε τη λύπη του για τα όσα συμβαίνουν στη ΝΔ, γιατί "κάποιος πρέπει να αρθρώσει τον αντίλογο σε όσα κάνει ή παραλείπει να κάνει ο κ. Σημίτης".

Π. Κ.

Η εικόνα που αβίαστα προέκυπτε από τη χτεσινή συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ, ήταν ότι επρόκειτο για ένα κόμμα - συμπλήρωμα της πολιτικής Σημίτη, από το οποίο όχι μόνο δεν "κινδυνεύει" η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και η εξουσία του. Για να το πούμε με άλλα, ποιητικά, λόγια, ηγεσία και βουλευτές έμοιαζαν "μοιραίοι, άβουλοι αντάμα, να προσμένουν ίσως κάποιο θάμα".

***

Γι' αυτό ο Κ. Καραμανλής διατυμπάνιζε διαρκώς ότι "δε μας πάει ο δεύτερος ρόλος" στην πολιτική ζωή. Ομως η συνεδρίαση έδειξε πανηγυρικά ότι και ο δεύτερος ρόλος πολύ τους πάει...

***

Για του λόγου το αληθές. Ο Κ. Καραμανλής, προφανώς για να δείξει ότι η πολιτική της έχει την έγκριση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ισχυρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων στην Ολυμπιακή, αποδέχονται την πλήρη αποκρατικοποίησή της!

***

Δε δίστασε μάλιστα να προχωρήσει ακόμα περισσότερο και να πει ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού έχει αποδεχτεί τις "διαρθρωτικές αλλαγές", δηλαδή, κατάργηση του 8ωρου, μερική απασχόληση, γενικότερα κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων. Αν τα πιστεύει όλα αυτά, τότε αφ' ενός εύκολα εξηγείται η κρίση του κόμματος, από την άλλη ας είναι βέβαιος ότι ποτέ δε θα δει το κόμμα του, πλειοψηφία στο λαό.

***

Πάντως, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Κ. Μητσοτάκη ότι δεν είπε αλήθειες. Η κυβέρνηση, είπε, με την τροπολογία για τις ΔΕΚΟ αποφάσισε να πλήξει τα δικά της συνδικάτα. Επρεπε να το κάνουμε σημαία μας, συμπλήρωσε και δεν είχε άδικο από την πλευρά του. Αλλο θέμα όμως που με αυτή τη σημαία, δε βλέπουν εξουσία στον αιώνα τον άπαντα...

***

Εξάλλου, ομολόγησε ότι τον τελευταίο καιρό έχει αναλάβει, "ταυτόχρονα και έναν άλλο αχάριστο ρόλο. Να λέγω πράγματα γενικότερα δυσάρεστα, για την πολιτική μας ζωή και τον πολιτικό κόσμο". Ποιος, πώς και γιατί του ανέθεσε αυτό το ρόλο, ε, αυτό δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς.

***

Αυτός, ακόμα, που δε μάσησε τα λόγια του ήταν ο Γ. Κεφαλογιάννης, ο οποίος όχι μόνο ζήτησε από τους βουλευτές... να μην πιστεύουν τον Κ. Μητσοτάκη, αλλά και τον "παρέδωσε στη συνείδηση των νεοδημοκρατών". Μέχρι και ο Κ. Καραμανλής αναγκάστηκε να τον ανακαλέσει στην τάξη.

***

Οι περισσότεροι βουλευτές όμως που πήραν το λόγο, προτίμησαν να μην τοποθετηθούν πάνω στο καυτό ζήτημα των διαγραφών κλπ. και απλώς να "σφυρίζουν αδιάφορα". Που σημαίνει ότι προτίμησαν γενικόλογες τοποθετήσεις για ενότητα και... δημοτικές εκλογές.

***

Πάντως αυτοί που αισθάνονταν άνετα και δεν το έκρυβαν, ήταν οι ακροδεξιοί και οι βασιλοχουντικοί, οι οποίοι όμως φέρθηκαν έξυπνα τηρώντας πολιτική ίσων αποστάσεων από τις δύο πλευρές (! ), προφανώς γιατί έτσι εξυπηρετείται η επιδίωξή της για ρυθμιστικό ρόλο στα εσωκομματικά.

***

Χρειάζεται ωστόσο να γίνονται συχνότερα συνεδριάσεις της ΚΟ της ΝΔ. Οι βουλευτές, όπως φάνηκε, έχουν σοβαρές απορίες που θέλουν να λύσουν. Οπως αυτή που είπε ο Α. Ανδρεουλάκος: "Γιατί η άρχουσα τάξη πραγμάτων μάς έχει γυρίσει τα οπίσθια; Γιατί τα ΜΜΕ δε μας "παίζουν"; ". Δικαιολογημένα ερωτήματα και απορούμε γιατί η ηγεσία δεν έχει δώσει σαφείς απαντήσεις...