Οταν ο ήλιος λάμπει και είναι Κυριακή, κανείς δεν έχει διάθεση για τηλεθέαση. Για παραλία, για εξοχή και για περίπατο "τρέχει" η ψυχή μας. Δηλαδή, θέλει φως, επιθυμεί... στο προσκήνιο να βγει. Ομως, σα βασιλέψει ο ήλιος και νυστάξει, σα σβήσουν τα φώτα της μέρας και ανάψουν οι λαμπτήρες, σαν απλωθεί η περίεργη μελαγχολία του κυριακάτικου απογεύματος, τότε μας έρχεται η όρεξη για παρασκήνιο. Η νέα, ανανεωμένη εκπομπή Παρασκήνιο, θα παρουσιάσει στη ΝΕΤ στις 18.15 την τρίτη εκπομπή της, που θα περιλαμβάνει δυο θέματα από τη θεατρική ζωή των Αθηνών:

α) "Τα πρώτα θέατρα των Αθηνών (1835 - 1920) ".Με μεράκι, υπομονή, κέφι, αλλά και πείσμα ο συλλέκτης - γιατρός Χαρίλαος Πατέρας κατάφερε να συγκεντρώσει ένα μοναδικής αξίας υλικό γύρω από τα πρώτα θέατρα των Αθηνών. Πώς έγιναν όλα αυτά; Απλά από την αγάπη του για τις καρτ - ποστάλ. Στην αρχή μια, έπειτα δυο, έπειτα εκατόν δυο. Ηταν όλες εκείνες οι φωτογραφίες, που αποτύπωναν την πόλη που χάθηκε άδικα, την ωραιοτάτη πόλη της Αθήνας. Εικόνες εξαιρετικές και σπαραχτικές, που όταν τις βλέπεις σου έρχεται να δακρύσεις ή να φωνάξεις από οργή, εικόνες που δε θυμίζουν τίποτε από τον παλιό "εαυτό" της πρωτεύουσας. Το κάλλος της Αθήνας δε μαράθηκε από το "γήρας" αλλά παραμορφώθηκε απ' τον εύκολο πλουτισμό, την αντιπαροχή, την άρπα - κόλλα και από την κακογουστιά. Μα ας γυρίσουμε στην εξαιρετική συλλογή του γιατρού που θέλησε να ταξιδέψει μαζί τους στο χρόνο και να τις "διαβάσει"... συλλαβιστά. Σιγά οι εικόνες απέκτησαν φωνή! Αρχισαν να του ψιθυρίζουν την ιστορία τους. Σιγά, αλλά μεθοδικά ο συλλέκτης ανακάλυπτε τα αρχοντικά, τα καφενεία, τις πλατείες, τις παράγκες, τα οικόπεδα περιφραγμένα με μάντρες και με πρόχειρες θεατρικές σκηνές. Ανακάλυπτε, όμως και τα περίλαμπρα θέατρα, με τα δυνατά φώτα, με τις όμορφες πολυθρόνες και τα μεγάλα ονόματα. Η μανία με τις καρτ - ποστάλ μεταμορφώθηκε σε συστηματική έρευνα. Η μεταλλαγή της πόλης άρχισε να διαφαίνεται καθαρά πια. Ετσι, αναζήτησε πληροφορίες σε παλιά περιοδικά, μελέτησε ιστορίες του προηγούμενου αιώνα, συγκέντρωσε προγράμματα θεατρικών παραστάσεων και η θεατρική ζωή της Αθήνας του "τότε", ζωντάνεψε μπροστά του. Τα θέατρα της παριλίσσιας περιοχής, το θέατρο Μπακούρα, που αργότερα μετονομάστηκε σε "θέατρο των Αθηνών" και αργότερα σε "Παλαιόν Θέατρον",το θέατρο Ολύμπια, το θέατρο του Φαλήρου, το Δημοτικό Θέατρο, τα θέατρα του Θησείου και άλλα πολλά που αλίμονο δεν υπάρχουν πια. Ευτυχώς, όμως, την ιστορία τους και τη μνήμη τους διέσωσε η αγάπη ενός ανθρώπου που τους έδωσε ζωή. Αυτήν την ιστορική περίοδο θέλησε να καταγράψει η εκπομπή Παρασκήνιο σήμερα, που το ιστορικό κέντρο της Αθήνας ξαναζεί μια νέα θεατρική άνθηση. Ερευνα, Σκηνοθεσία: Τάκης Χατζόπουλος. Οπερατέρ: Μιχάλης Μπούρης.

Και β): "Θεατρική άνοιξη στο ιστορικό κέντρο των Αθηνών" σε σκηνοθεσία Αντώνη Τσάβαλου. Οπερατέρ: Δημήτρης Κορδελάς.

Στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, εκεί που γκρεμίστηκαν και χάθηκαν τα παλιά θέατρα, οικοδομήθηκε η νέα μεγάλη πόλη. Η γκρίζα Αθήνα που δε θυμίζει τίποτε από το τραγουδάκι "ξημέρωμα ροζ, οργκαντίνα". Στου Ψυρρή, στο Γκάζι και στο Μεταξουργείο, συγκεντρώθηκαν οι αποθήκες χάρτου και ξυλείας, διάφορα μηχανουργεία, τυπογραφεία, συνεργεία κλπ. για να τροφοδοτήσουν την καινούρια κακόγουστη και απάνθρωπη πόλη. Οι παλιοί στάβλοι που έγιναν μηχανουργεία, οι ξυλαποθήκες που έγιναν συνεργεία αυτοκινήτων, σήμερα αλλάζουν πάλι χρήση: μετατρέπονται σε θεατρικές στέγες. Ενας νέος κόσμος, μαγικός και μαγεμένος, ο κόσμος του θεάτρου απλώνεται πλάι στους βιοπαλαιστές που τροχίζουν σίδερα, που μαζεύουν χαρτόνια με το τρίκυκλο, που επισκευάζουν καρέκλες. Οι είκοσι μέχρι σήμερα θεατρικές σκηνές που υπάρχουν μεταξύ των οδών Αθηνάς, Ερμού, Ιεράς οδού και Πειραιώς, συνιστούν μια νέα θεατρική πραγματικότητα αλλά επίσης στέλνουν ανοιξιάτικα, χαρούμενα μηνύματα, από τη μέχρι πρότινος υποβαθμισμένη περιοχή. Στην εκπομπή μιλούν οι θιασάρχες δημιουργοί: Γιάννης Μαργαρίτης, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Τάσος Μπάντης και Θ. Τερζόπουλος.

Ο σκηνοθέτης του μήνα ήταν και είναι - ο μήνας δεν τέλειωσε - ο Κριστόφ Κισλόφσκι. Ο σκηνοθέτης που μας μάγεψε με τη "Διπλή ζωή της Βερόνικα",που μας άφησε άφωνους με την "Μπλε ταινία" και που θα μας συνταράξει την Παρασκευή στις 23.00 στη ΝΕΤ με τη δημιουργία του "Λευκή ταινία". Είναι μια ταινία σκληρή, πραγματική, μα και δροσερή συνάμα. Είναι η απίστευτη ιστορία ενός Πολωνού κομμωτή που ζει στο Παρίσι και τον χωρίζει άσπλαχνα η γυναίκα του. Στην πραγματικότητα τον πετάει σα να ήταν ένα σκουπίδι, μια τρίχα στο πέτο της. Εκείνος την αγαπά απελπιστικά, αλλά η μοναξιά και η προσφυγιά τον έχουν κάνει να μην μπορεί να της δώσει ικανοποιήσεις που εκείνη ζητά. Γι' αυτό δεν τον θέλει πια. Φεύγει από το σπίτι και από το μαγαζί ρακένδυτος και αξιολύπητος, μην ξέροντας τι να κάνει. Στον υπόγειο, ένας εξίσου ρακένδυτος και αξιολύπητος συμπατριώτης του τον βοηθά να γυρίσει κρυφά στη γλυκιά πατρίδα του. Μα η Πολωνία δεν είναι εκείνη που είχε αφήσει πριν από χρόνια. Είναι σκληρή και αδυσώπητη και ξεπουλημένη. Το χρήμα είναι ο θεός της. Πουλάει και αγοράζει τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας, ακόμη και πτώματα... Ο Κάρολ, ο ήρωας της ταινίας, είναι αποφασισμένος να εκδικηθεί την άπονη γυναίκα του, αλλά και να την ξαναφέρει κοντά του. Με όποιο τρόπο μπορεί. Και τον βρίσκει. Το χρήμα! Αρχίζει να κάνει διάφορες κομπίνες και με την ανάλογη πονηριά καταφέρνει σε μικρό χρονικό διάστημα να γίνει "κάποιος". Επειτα θα σκηνοθετήσει το θάνατο του και θα δει τη γυναίκα του στην "κηδεία" του στα μαύρα ντυμένη και κλαίουσα... Το ίδιο βράδυ ο "πεθαμένος" θα εμφανιστεί μπροστά της και θα την κάνει δική του. Πρόκειται για το δεύτερο μέρος της τριλογίας των χρωμάτων του Κισλόφσκι, του μπλε, του λευκού, και του κόκκινου. Του σκηνοθέτη, που ερευνά τους σκοτεινούς διαδρόμους του έρωτα, της ζήλιας, της άδολης αγάπης. Του Κισλόφσκι, που με λιτότητα, με μαύρο χιούμορ, ανθρωπιά, μεστότητα και ελλειπτικότητα, συνθέτει την κάθε σκηνή με την πίκρα του αμοραλιστή που επιμένει να βάζει αξίες στη ζωή. Ταυτόχρονα, αναπτύσσει τους χαρακτήρες, περιγράφει το σύγχρονο κοινωνικό περίγυρο και με σιγουριά και με γνώση πλησιάζει την πραγματικότητα, άλλοτε με ειρωνική διάθεση και άλλοτε με τραγικότητα. Πρόκειται για μια εξαιρετική ταινία, με υπέροχες πειστικές ερμηνείες και με τη μουσική επένδυση του Πράισνερ. Παίζουν οι: Ζ. Ζαμαχόφκσι, Ζιλί Ντελπί, Γιάνους Γκάγιους και Σέρζι Στουρ.