Ο Χόσνι Μιλόσι, γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, που αγωνίζεται για τη νομιμοποίησή του, βρέθηκε πριν λίγες μέρες στην Αθήνα και μίλησε στο "Ρ" για την αλγεινή κατάσταση στη χώρα του, την - όπως πιστεύει, υποκινούμενη - κρίση στο Κοσσυφοπέδιο και την επιτακτική ανάγκη συνεργασίας των λαϊκών κινημάτων στη Βαλκανική: "οι λαοί πρέπει να μείνουν άγρυπνοι", είπε.

- Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η προσπάθεια του ΚΚ Αλβανίας να νομιμοποιηθεί;

- Το φθινόπωρο του 1997, ομάδα βουλευτών υπέβαλε αίτηση για να ακυρωθεί ένα διάταγμα του Ιούλη του 1992, που έθετε το Κομμουνιστικό Κόμμα εκτός νόμου. Αυτή η αίτηση ακόμη δεν εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο. Είμαι της γνώμης ότι πρόκειται για ζήτημα βδομάδων.

- Πώς κρίνετε την πολιτική κατάσταση στην Αλβανία;

- Η σημερινή πολιτική κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Στις 3 Ιούνη 1997 ανατράπηκε το φασιστικό καθεστώς του Σαλί Μπερίσα, αλλά οι διάδοχοί του δεν έχουν εφαρμόσει σωστή λύση σε κανένα πρόβλημα. Στη χώρα εξελίσσεται ένας πόλεμος χωρίς αρχές μεταξύ της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Οργανώνονται τρομοκρατικές ομάδες, που καταστρέφουν πόλεις και σκοτώνουν ανθρώπους. Η Αλβανία έχασε την ανεξαρτησία της, τόσο την πολιτική όσο και την οικονομική. Δεν μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί κράτος ελεύθερο και ανεξάρτητο. Οι πολιτικοί της Αλβανίας είναι υπόδουλοι των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας στρεβλής πολιτικής κατάστασης, τα πράγματα καθίστανται χειρότερα και η προοπτική ερεβώδης.

- Ποια είναι η γνώμη σας για την κυβέρνηση Νάνο και τα όσα έχει πράξει μέχρι στιγμής;

- Ο λαός ψήφισε, κατά πλειοψηφία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Το κόμμα αυτό συγκρότησε έναν συνασπισμό με μερικά ακόμη κόμματα. Πρόκειται για κόμματα μικρά, χωρίς μεγάλη απήχηση στην πολιτική ζωή της Αλβανίας. Αυτοί που ψήφισαν το Σοσιαλιστικό Κόμμα ήταν κατά τεκμήριο αριστεροί - ο λαός. Το πρόγραμμα της κυβέρνησης του Φάτος Νάνο όμως είναι πρόγραμμα της δεξιάς παράταξης. Τούτο αποτελεί παράδοξο: η κυβέρνηση δεν έχει καμία ουσιώδη διαφορά από την προηγούμενη κυβέρνηση του Μπερίσα. Απλώς, άλλαξαν τα πρόσωπα, όχι η εφαρμοζόμενη πολιτική.

- Ποια είναι η οικονομική κατάσταση στη χώρα, ένα χρόνο μετά την εξέγερση, που οδήγησε στην ανατροπή του Σαλί Μπερίσα;

- Η εντύπωση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αλβανίας είναι ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε. Στους 8 - 9 μήνες που ασκεί διακυβέρνηση ο κ. Νάνο, δεν απέκτησαν εργασία ούτε οκτώ άνθρωποι. Η ανεργία είναι στο κατακόρυφο.

- Σε ποιο ποσοστό φτάνει;

- Κατά τα στοιχεία που έχουμε, άνεργοι είναι τουλάχιστον 700.000.

- Ο αριθμός αυτός υπερβαίνει το 50% του ενεργού εργατικού πληθυσμού της Αλβανίας, σωστά;

- Ναι, είναι πάνω από το 50%. Και αυτοί που εργάζονται, έχουν εποχιακή εργασία - για μικρά χρονικά διαστήματα. Η Αλβανία δεν παράγει τίποτε σήμερα. Συνεπεία αυτής της οικονομικής κατάστασης, οι άνθρωποι συνεχίζουν να φεύγουν. Η έξοδος συνεχίζεται σε μεγάλη κλίμακα. Εσείς το γνωρίζετε, 500.000 Αλβανοί βρίσκονται στην Ελλάδα.

- Δεν έχουμε υπόψη μας ακριβή αριθμό. Ισως είναι λιγότεροι, ίσως περισσότεροι.

- Είναι περίπου τόσοι. Αυτό μας γυρίζει αιώνες πίσω, τότε που κατέβαιναν Αλβανοί στην Πελοπόννησο, στη Θεσσαλία, στη Σαλαμίνα, στον Πόρο, και σε άλλες (αρχαίες) πόλεις της Ελλάδας... Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση αρκείται να αυξάνει τους μισθούς των υπουργών. Ενα εκατομμύριο Αλβανοί διαβιούν κάτω από το όριο της ανέχειας. Την ίδια στιγμή, ο μισθός του προέδρου της κυβέρνησης και πολλών υπουργών φτάνει το 1.000.000 αλβανικά λεκ το μήνα.

- Ο μέσος μισθός, και σε σύγκριση μ' αυτόν, το όριο της φτώχειας, σε ποια επίπεδα βρίσκονται;

- Μια οικογένεια, για να ζήσει φυσιολογικά, χρειάζεται ένα μηνιαίο μισθό έως και 20.000 λεκ. Στην πραγματικότητα, ο μισθός φτάνει από 2.000 έως το πολύ τις 4.000 λεκ. Οι συντάξεις είναι γελοίες. Αυτοί που εργάζονταν πενήντα χρόνια, λαμβάνουν ένα αστείο επιμίσθιο, με το οποίο δεν μπορείς να αγοράσεις ούτε τσιγάρα, αν επιτρέπεις στον εαυτό σου αυτήν την πολυτέλεια. Η μηνιαία σύνταξη για έναν καθηγητή πανεπιστημίου φτάνει τις 10.000 δραχμές, δηλαδή ένα καλό μεροκάματο στην Ελλάδα. Σκεφτείτε τι γίνεται στα λιγότερο... υψηλά εισοδηματικά στρώματα.

Για να επανέλθω στην οικονομία, ο κρατικός πλούτος αφαιρείται βαθμιαία. Θέλουν να κάνουν ιδιωτικοποιήσεις σε όλα. Ετσι ώστε το κράτος να μην έχει ουδεμία σχέση με το λαό. Για να πίνουν ίσως ήσυχα το ουίσκι τους στα καλά ξενοδοχεία.

Τούτη η τραγωδία στην Αλβανία αναγκάζει τους ανθρώπους της να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς. Και προς την Ελλάδα ειδικά. Ελπίζουμε και έχουμε εμπιστοσύνη στην πρώτη γραμμή των κομμουνιστών της Ελλάδας, και σε άλλες προοδευτικές δυνάμεις, το προοδευτικό στοιχείο στα συνδικάτα, όσον αφορά στο ότι θα παλέψουν να δημιουργήσουν συνθήκες κατάλληλες για τους οικονομικούς μετανάστες Αλβανούς. Τα δύο αυτά κράτη έχουν κοινές παραδόσεις και φιλία, έχουν βοηθήσει το ένα το άλλο, έχουν πολεμήσει μαζί στις δύσκολες στιγμές, και έτσι ελπίζουμε ότι θα πολεμήσουν και σήμερα.

Μία φτωχή Αλβανία δεν μπορεί να βοηθήσει στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας. Μια σταθεροποίηση στην Αλβανία είναι όμως κάτι το θετικό για την Ελλάδα.

- Υπάρχουν ορισμένοι που διεξάγουν εμπόριο με τους μετανάστες. Δεν εννοούμε τους Αλβανούς μόνο, αλλά και Κούρδους από το Ιράκ και την Τουρκία, απελπισμένους ακόμη και από τη Σρι Λάνκα. Δεν υποθάλπεται από κάποιους αυτή η κατάσταση; Κάποιος πρέπει να κλείνει τα μάτια του, είναι σαφές.

- Είναι αλήθεια. Διεξάγεται με σκοπό το κέρδος - μετανάστευση, διά της κοροϊδίας του φτωχού αγρότη και εργάτη στην Αλβανία. Η φτώχεια φέρνει δεινά. Αυτήν την κατάσταση εκμεταλλεύονται άνθρωποι της μαφίας και, εκεί όπου η Αστυνομία αδρανεί, στήνουν τέτοιες δουλιές. Κάποιοι θέλουν να πλουτίσουν ανοίγοντας μνήματα. Πωλώντας λευκή σάρκα. Πωλώντας νέες από τα δεκατέσσερά τους χρόνια. Πωλώντας τα παιδιά τους. Στέλνοντας ανθρώπους να γίνουν ζητιάνοι στους δρόμους της Αθήνας και της Ρώμης. Πωλώντας τα εσωτερικά όργανα ανθρώπων. Κι άλλα πολλά.

Αν θέλετε να σχηματίσετε τη σωστή εικόνα, δείτε τα παιδιά να ζητιανεύουν. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Αυτή είναι η σημερινή Αλβανία.

- Πώς βλέπετε την εν εξελίξει κρίση στο Κοσσυφοπέδιο;

- Για το Κόσσοβο εδώ και 7 χρόνια γίνεται παζάρι. Η κυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα υποσχέθηκε ότι θα κάνει "κάτι το καλό" για το Κόσσοβο. Δεν έκανε τίποτα. Οι πολιτικοί του Κοσσυφοπεδίου είναι πουλημένοι. Ο Ιμπραήμ Ρουγκόβα κι αυτοί που τον περιτριγυρίζουν δεν ξεκινούν από κανένα λαϊκό ιδανικό. Υλοποιούν τα σενάρια που παραλαμβάνουν σε κλειστό φάκελο, απ' έξω. Η αλβανική πολιτική απέναντι στο Κόσσοβο όλα αυτά τα χρόνια ήταν λανθασμένη. Τούτη είναι η αιτία που η κατάσταση σήμερα στο Κόσσοβο είναι σε ένταση.

Μπορούμε να δούμε διασύνδεση όσον αφορά στο Κόσσοβο μεταξύ του Σοσιαλιστικού και του Δημοκρατικού Κόμματος; Σίγουρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι προϋπήρχε συνεννόηση. Παίρνοντας όμως υπόψη ότι στο Κόσσοβο υλοποιείται κάποιο σενάριο, καταλαβαίνετε τι θέλω να πω, και καθίσταται σαφές ότι και οι δύο μεγάλες πολιτικές δυνάμεις της Αλβανίας έχουν την ίδια θέση, η λογική οδηγεί στο ότι συνεργάζονται.

Το Δημοκρατικό Κόμμα, ειδικά, ενδιαφέρεται να δημιουργήσει τέτοιες καταστάσεις, με σκοπό: α) να κλονίσει και, ει δυνατόν, να ανατρέψει την κυβέρνηση Νάνο, β) να αποδοθεί σε αυτό και τον ηγέτη του Σαλί Μπερίσα η υποστήριξη των Αλβανών και του αλβανικού έθνους όπου βρίσκεται, ειδικά στο Κόσσοβο, και γ) για να γλιτώσει η ηγεσία του από το να λογοδοτήσει στο νόμο. Ο λαός στην Αλβανία ζητάει αυτοί που είναι εγκληματίες και προδότες κατά του αλβανικού έθνους να προσαχθούν σε δικαστήρια. Ομως, υπάρχει σχέδιο στην Αλβανία από ορισμένους κύκλους, και απ' έξω, από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, να μην παραστούν ποτέ ενώπιον δικαστών.

Πολιτικοί του Σοσιαλιστικού Κόμματος βγαίνουν μαζί με τους θεωρητικά αντιπάλους τους στη σκηνή και αγκαλιάζονται, μιλούν για αδελφοσύνη και βρίσκουν ως πρόσχημα ότι πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τις αντιθέσεις, διότι αυτό είναι το "εθνικό καθήκον". Ετσι απειλείται η ίδια η ουσία του αλβανικού κράτους, αγνοούνται οι ευθύνες έναντι του αλβανικού έθνους.

Επ' εσχάτων, τα γεγονότα στο Κόσσοβο συμφέρουν και την κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο φτωχός λαός της Αλβανίας, με τα τόσα προβλήματα, βλέπει το Κόσσοβο ως εθνικό ζήτημα, ξεχνά τα εγχώρια.

- Μιλάτε ουσιαστικά για μια αποπροσανατολιστική προσπάθεια.

- Ναι. Σκοπιμότητα, φυσικά.

- Βλέπετε κάποιου είδους υποκίνηση πίσω από τον παρόντα "αλυτρωτισμό", που εκφράζεται με αποσχιστική προσπάθεια;

- Οι Αλβανοί του Κόσσοβου είχαν και νωρίτερα ζητήσει ανεξαρτησία. Τώρα, όμως, τα γεγονότα στην Ντρένιτσα και γενικότερα στις άλλες επαρχίες του Κοσσυφοπεδίου αποτελούν τμήμα κάποιου ιμπεριαλιστικού σχεδίου. Πριν επτά - οκτώ χρόνια, όταν πολλοί περίμεναν το Κόσσοβο να συνεχίσει το δημοκρατικό αγώνα για να κερδίσει τα δικαιώματά του, δεν υπήρξε αντίδραση. Διότι οι πολιτικοί στο Κόσσοβο και στην Αλβανία δεν είχαν λάβει φάκελο με οδηγίες... Σ' εκείνην την περίοδο, ήταν πρόσφατες οι πληγές από τα γεγονότα στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Ο Τύπος έλεγε ότι το Κόσσοβο τηρεί στάση ειρηνική. Τώρα, που, προσωρινά νομίζουμε, έκλεισε το ζήτημα στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, ανακύπτει το Κόσσοβο. Στέλνουν κάποιοι τους ανθρώπους τους να προκαλέσουν στάση. Πρόκειται για υστερόβουλη πολιτική, όχι μόνο στο Κόσσοβο, αλλά και στα Βαλκάνια, με σκοπό ίσως το ξεκίνημα ενός νέου πολέμου. Να χυθεί αίμα, να ανάψει φωτιά. Οι μεγάλες δυνάμεις να δικαιολογήσουν την επικυριαρχία τους στην περιοχή των Βαλκανίων και να εξασφαλίσουν κέρδη, όχι μόνο από το εμπόριο (όπλων), αλλά και πολιτικά.

Ξαναλέω, όχι μόνο στο Κόσσοβο, αλλά και με μοχλό τους Αλβανούς που βρίσκονται στην ΠΓΔΜ. Αυτό θα έχει αποτέλεσμα να εισέλθει και η Ελλάδα στην κρίση. Γι' αυτό λέμε ότι η κατάσταση είναι επικίνδυνη για ολόκληρη τη Βαλκανική. Κάποιοι θέλουν αναταραχή στα Βαλκάνια, κάποιοι θέλουν να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της περιοχής. Αυτό σημαίνει πόλεμο.

Σ' αυτό το επικίνδυνο κλίμα, πρέπει χωρίς άλλο να μείνουν άγρυπνοι οι λαοί των Βαλκανίων, να μην παρασυρθούν από τα σενάρια που είναι προετοιμασμένα από τους ιμπεριαλιστές.

- Πώς βλέπετε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα;

- Το κομμουνιστικό κίνημα στα Βαλκάνια δεν είναι στο επίπεδο που χρειάζεται. Το ίδιο ισχύει βέβαια και διεθνώς. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλά κομμουνιστικά κόμματα, αλλά στο εσωτερικό τους καταγράφονται αντίρροπα "ρεύματα".

Ακόμα, τα κομμουνιστικά κόμματα στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και παγκοσμίως δεν έχουν συγκροτήσει ενιαίο μέτωπο κατά του ιμπεριαλισμού. Κι επίσης ένα μέτωπο για την ειρήνη.

Ο κλονισμός στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα εξηγείται με τη δουλιά που έκανε η αστική τάξη, η μπουρζουαζία, εκμεταλλευόμενη τους ανθρώπους της που διείσδυσαν στα κομμουνιστικά κόμματα. Η ιστορία απέδειξε ότι με τα όπλα δεν καταστράφηκε το κομμουνιστικό κίνημα, αλλά στο δεύτερο μισό του αιώνα μας οι αντίπαλοί του μεταχειρίστηκαν άλλα μέσα. Τόσο στη Σοβιετική Ενωση, όσο και στην Αλβανία και αλλού. Μεταχειρίστηκαν την τακτική του πλήγματος από τα μέσα. Και σήμερα ακόμα, γράφονται βιβλία όπως αυτό που λέγεται "Το Μαύρο Βιβλίο Του Κομμουνισμού", από πρώην κομμουνιστές - αφορά στα λεγόμενα εγκλήματα που διαπράχτηκαν. Τέτοια κείμενα δεν αποτελούν παρά προσπάθειες αποπροσανατολισμού.

Ο κομμουνισμός ζει, και θα επιβιώσει στις φουρτούνες. Αυτό ισχύει παντού, και στην Ελλάδα. Οποιος έχει μάτια βλέπει ότι ο Νίκος Μπελογιάννης είναι ζωντανός.

- Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να συντονιστεί η δράση των λαϊκών κινημάτων της Βαλκανικής;

- Το Αλβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ένα μέρος του διεθνούς κμμουνιστικού κινήματος. Παρόλο που είμαστε εκτός νόμου και υπάρχει φασιστικό κλίμα, πολεμάμε να έρθουμε σε επαφή με τους κομμουνιστές στον κόσμο. Η συνεργασία με άλλα κόμματα για το καλό των λαών είναι αναγκαία. Εάν τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν ως προσανατολισμό τα ιδανικά των λαών, μπορούν να βρουν κοινή γλώσσα. Πριν λίγες μέρες ήμουν στην Αθήνα και είχα επαφές με το ΚΚΕ, και τη Γενική Γραμματέα της Κεντρικής του Επιτροπής, την συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα, η οποία προσωποποιεί την έξυπνη γυναίκα της Ελλάδας. Είχε ενδιαφέρον η συνάντηση, ειδικά επειδή στην Ελλάδα βρίσκονται μισό εκατομμύριο Αλβανοί και το ΚΚΕ τούς παρέσχε μεγάλη βοήθεια, για να έχουν τα δικαιώματα που πρέπει να έχουν. Οι βουλευτές του ΚΚΕ καταβάλλουν και αυτοί προσπάθειες για τη νομιμοποίηση του ΚΚ Αλβανίας.

Η κατάσταση στα Βαλκάνια είναι τρομερή. Αν δε συνεργαστούν σήμερα τα κομμουνιστικά κόμματα, πότε θα το κάνουν; Πρέπει να βρεθεί κοινό έδαφος. Με αφορμή τα 150 χρόνια του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, θέλω να απευθυνθώ σε όλους τους κομμουνιστές και να τους πω να πολεμήσουν ενάντια στις δεινές συνθήκες που επικρατούν στον κόσμο.

Μπάμπης ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Μετά την πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, με την εισδοχή της Πολωνίας, Ουγγαρίας και Τσέχικης Δημοκρατίας, αναμένεται ότι σύντομα και η Ολομέλεια του Σώματος αυτού θα εγκρίνει το μέτρο αυτό.

Η δυσοίωνη αυτή προοπτική έχει προκαλέσει βαθύτατη ανησυχία, τόσο στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, όσο και μεταξύ πολλών άλλων κινήσεων και παραγόντων των ΗΠΑ. Ενδεικτικό, για το αίσθημα αυτό, είναι ότι ακόμα και ο γνωστός ψυχροπολεμικός διπλωμάτης και ιστορικός συγγραφέας, Τζορτζ Κέναν, έχει προειδοποιήσει ότι "η διεύρυνση του ΝΑΤΟ θ' αποτελέσει το πιο μοιραίο λάθος σε όλη τη μεταψυχροπολεμική περίοδο".

Το ίδιο ενδεικτική είναι και η θέση του πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Σοβιετική Ενωση, Τζακ Μάτλοκ, ο οποίος, απευθυνόμενος στη Γερουσία, παρατηρούσε σε πρόσφατο άρθρο του σχετικά με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ: "Είναι κακή ιδέα. Καταψηφίστε την". Ταυτόχρονα, ο Μάτλοκ παρέθετε και στοιχεία από μια τελευταία δημοσκόπηση στις παραπάνω τρεις χώρες, που ζητούσε από τους πολίτες τους να πουν αν δέχονται να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες τους, ώστε να φθάσουν "τα επίπεδα του ΝΑΤΟ". Η απάντηση ήταν συντριπτικά αρνητική: 74% στην Πολωνία, 84% στην Τσέχικη Δημοκρατία και 87% στην Ουγγαρία.

Από την πλευρά του ειρηνιστικού κινήματος, ο Ουίλιαμ Χάρτουνγκ, ανώτατος εταίρος του "Ινστιτούτου Παγκόσμιας Πολιτικής" (WPI) της Νέας Υόρκης, σε δήλωσή του στην εφημερίδα "Πιπλς Ουίλκι Ουόρλντ", όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, τόνιζε: "Νομίζω ότι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ υποκινείται από μια παραπλανητική αντίληψη για την εθνική ασφάλεια και από μερικά μονοπώλια, τα οποία θέλουν να βγάλουν χρήμα από αυτήν. Ο καλύτερος τρόπος προώθησης της εθνικής ασφάλειας είναι διαμέσου του πυρηνικού αφοπλισμού. Οσο το ΝΑΤΟ κινείται ολοένα πιο κοντά στα ρωσικά σύνορα, αυτές οι συμφωνίες ελέγχου των εξοπλισμών θα πετάγονται από το τραπέζι. Αυτά τα μονοπώλια θέλουν να επιταχύνουν το βήμα προς τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι η πρώτη μεγάλη επιδοτούμενη αγορά όπλων μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου".

Και έκαμε έκκληση για μια "μαζική κινητοποίηση" από το ειρηνιστικό κίνημα κατά της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.

Ο Χάρτουνγκ είναι συντάκτης μιας αποκαλυπτικής έκθεσης του "WPI" με τον τίτλο "Πρόνοια για τους Εμπόρους των Οπλων 1998: Οι Κρυφές Δαπάνες της Διεύρυνσης του ΝΑΤΟ". Σ' αυτήν αναφέρει ότι απώτερος στόχος αυτών που επιδιώκουν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ είναι η προσθήκη σ' αυτό 13 χωρών, από τις οποίες θα ζητηθεί ν' αγοράζουν από τις ΗΠΑ αεροπλάνα, πυραύλους, ελικόπτερα, τανκς και πολεμικά σκάφη. Ομως, οι χώρες αυτές είναι πολύ αδύνατες οικονομικά και ποτέ δε θα μπορούν να αποκτήσουν από μόνες τους αυτά τα όπλα. Ετσι, προειδοποιεί η έκθεση του Χάρτουνγκ, "οι Αμερικανοί φορολογούμενοι θα γίνουν τελικά ο χρηματοδότης για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ". Παίρνοντας υπόψη, συνέχιζε, ότι το ανώτατο αυτό κόστος υπολογίζεται σε 500 δισεκατομμύρια δολάρια και το μερίδιο των ΗΠΑ στο ένα τρίτο μέχρι το μισό αυτού του ποσού, "η συνολική αμερικανική συνεισφορά για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ μπορεί να φτάσει τα 170-250 δισεκατομμύρια δολάρια μέσα στα επόμενα 14 χρόνια".

Και πρόσθετε: "Μεγάλες εταιρίες εξαγωγής όπλων, όπως η "Λόκχηντ Μαρτίν", η "Μπόινγκ" και η "Τέξτρον", καταβάλλουν εντατικές προσπάθειες άσκησης πίεσης - τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη - με στόχο την προώθηση της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και την αύξηση των επιχορηγήσεων για στρατιωτικές πωλήσεις για τα μελλοντικά μέλη της συμμαχίας".

Επισημαίνει, ακόμα, και τα εξής σημαντικά γεγονότα:

Ο Μπρους Τζάκσον, αντιπρόεδρος της "Λόκχηντ Μαρτίν" για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς, είναι πρόεδρος της Αμερικανικής Επιτροπής Διεύρυνσης του ΝΑΤΟ. Η ίδια επιτροπή παρέθεσε ένα πάρτι με γεύμα για την υπουργό Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ, στη διάρκεια του οποίου η φιλοξενούμενη εκθείασε τα αγαθά από τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Παρών στο πάρτι αυτό ήταν και ένας άλλος ανώτατος αξιωματούχος της "Λόκχηντ Μαρτίν", ο Μπέρναρντ Σουόρτζ, που είχε προσφέρει στην προεκλογική καμπάνια του Δημοκρατικού Κόμματος στην περίοδο 1995-96, 601.000 δολάρια. Το ίδιο μονοπώλιο είχε δώσει 2,3 εκατομμύρια δολάρια σε Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς στις εκλογές του 1996 - περισσότερα από κάθε άλλο μονοπώλιο όπλων.

Η "Λόκχηντ Μάρτιν" όρισε ένα άλλο στέλεχός της, τον Νταγκ Μίλερ, ως διεθνή αντιπρόεδρο για την Ουγγαρία, ο οποίος ανακοίνωσε ότι αποστολή του είναι "η επιτυχημένη εισαγωγή του "μαχητικού αεροπλάνου" F-16 στις ουγγρικές αμυντικές δυνάμεις".

Επιπρόσθετα, η "Λόκχηντ Μαρτίν" οργάνωσε μια σειρά "σεμιναρίων αμυντικής σχεδιοποίησης" για Πολωνούς, Τσέχους και Ούγγρους αξιωματούχους, παρουσιάζοντας και γεωγραφικούς χάρτες με "υποτιθέμενες στρατιωτικές απειλές". Ενας από αυτούς τους χάρτες, που επιδείχτηκε σε ένα τέτοιο σεμινάριο στην Πολωνία, έδειχνε "επιθέσεις προερχόμενες από τη Ρωσία και τη Βαλτική Θάλασσα, και σύγκρουση που γινόταν στα σύνορα των Πολωνίας, Ουκρανίας, Λευκορωσίας και Τσέχικης Δημοκρατίας".

Και πολλά άλλα τέτοια εμπρηστικά σχέδια και υποδείξεις.

Ολα αυτά, κατά την ίδια έκθεση, δείχνουν καθαρά "πόσο προκλητική είναι η προπαγάνδα αυτή, μια προσπάθεια αναβίωσης του Ψυχρού Πολέμου και προετοιμασίας για ένα θερμό πόλεμο σχεδόν μια δεκαετία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης".

Πράγματι, όπως είναι γνωστό, η Ρωσία έχει καταγγείλει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ σαν μια απειλή στην εθνική της ασφάλεια και προειδοποιεί ότι κάτι τέτοιο ενδέχεται να καταποντίσει τη συμφωνία για τα στρατηγικά όπλα (START II), που αναφέρεται στην εξάλειψη των αμερικανικών και ρωσικών πυρηνικών αποθεμάτων.

Και όχι μόνο σ' αυτή τη χώρα. Κατά της διεύρυνσης τάσσονται κάθε μέρα ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί, καθώς και μέσα ενημέρωσης. Οι "Νιου Γιορκ Τάιμς", όργανο μεγάλης επιρροής, επανειλημμένα έχουν εκφράσει την εναντίωσή τους σε κύρια άρθρα τους, με χαρακτηριστικούς τίτλους όπως: "Επικίνδυνα μαστορέματα με την Ευρώπη" (1/3), "ΝΑΤΟική μυωπία" (5/3) και "Γιατί τόση βιασύνη για το ΝΑΤΟ;" (9/3). Στο πρώτο έγραφαν μεταξύ άλλων: "...η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά πρέπει να ανησυχήσει κάθε Αμερικανό, γιατί ενδέχεται να ζημιώσει τα ύψιστα αμυντικά συμφέροντα της χώρας μας στις επόμενες δεκαετίες. Υπάρχει ακόμα χρόνος για τη Γερουσία να σταματήσει αυτούς τους κινδύνους και να απορρίψει ένα σχέδιο, που είναι πιθανό ότι θα υπονομεύσει τους ίδιους τους σκοπούς, που ο Λευκός Οίκος επιμένει ότι θα επιτύχει, περιλαμβανόμενης της προώθησης της δημοκρατίας και ενότητας στην Ευρώπη".

Ανάλογες απόψεις διατυπώνουν κάθε μέρα και πολλοί αναγνώστες, τόσο της εφημερίδας αυτής, όσο και άλλων ΜΜΕ σε όλη τη χώρα.

Σχετικά με το σκοτεινό ρόλο των πολεμικών μονοπωλίων είναι απαραίτητο να αναφερθεί εδώ ότι η "Λόκχηντ Μαρτίν" ετοιμάζεται να εξαγοράσει, έναντι 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το επίσης γιγαντιαίο μονοπώλιο εξοπλισμών Νόρθροπ. Η ενέργεια αυτή της "Λόκχηντ Μάρτιν", που ήδη είναι ο μεγαλύτερος στρατιωτικός προμηθευτής, θα περιορίσει ακόμα περισσότερο τον ανταγωνισμό σ' αυτόν τον τομέα: Στην ίδια, στην Μπόινγκ και στη Ρέιθεον, με αποτέλεσμα να καθορίζουν εκβιαστικά αυτές οι τρεις το κόστος των προϊόντων τους και να διογκώνουν ολοένα και περισσότερο τα αμύθητα πλούτη τους, σε βάρος, βέβαια, του εργαζόμενου αμερικανικού λαού, που καλείται να πληρώνει, κάθε τόσο και παρά την αντίθεσή του, για τα σύνεργα θανάτου.

Πόσο έντονη και ευρύτατη είναι η εναντίωση στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και στους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια εξέλιξη, δηλώνεται πανηγυρικά και από τη θέση ενός στρατηγού, καθώς η Γερουσία ετοιμάζεται να την εγκρίνει, κύρια καθ' υπόδειξη των εξοπλιστικών μονοπωλίων. Είναι ο στρατηγός του πεζοναυτικού σώματος Σμέντλι Μπάτλερ.

Σε μια ομιλία του, που μεταδίδεται καθημερινά από το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο κοινό, αλλά και στο ίδιο το Πεντάγωνο, ο απτόητος πατριώτης στρατηγός διακηρύσσει: "Το πρόβλημα με την Αμερική είναι ότι, όταν το δολάριο κερδίζει μόνο 6% στον τόπο μας, γίνεται πιο ανήσυχη και πηγαίνει στο εξωτερικό για να βγάλει 100%. Κατόπιν, η σημαία ακολουθεί το δολάριο, και οι στρατιώτες ακολουθούν τη σημαία".

Και βεβαιώνει: "Δε θα ξαναπάω σε πόλεμο, όπως έχω κάνει για να προστατεύσω κάποια βρώμικη επένδυση τραπεζιτών. Υπάρχουν μόνο δύο πράγματα για τα οποία πρέπει να παλεύουμε. Το ένα είναι η υπεράσπιση των σπιτιών μας, και το άλλο η Διακήρυξη των Πολιτικών Δικαιωμάτων. Ο πόλεμος για οποιονδήποτε άλλον λόγο είναι απλά μια απάτη".