Εργαζόμενοι, εργαζόμενες

Στρατιώτες, αξιωματικοί, υπαξιωματικοί

Απόμαχοι της δουλιάς

Νέες και νέοι

Η επανάσταση του 1821 ενάντια στη "νέα τάξη πραγμάτων" της εποχής και στους εγχώριους κοτζαμπάσηδες, που υπέβαλλαν το λαό στην πιο στυγνή εκμετάλλευση και καταπίεση, δίνει το σύγχρονο μήνυμα: Ο λαός μας δεν κάμφθηκε μπροστά στην παντοδύναμη οθωμανική αυτοκρατορία και στην "Ιερή Συμμαχία". Επαναστάτησε, αγνόησε τις φωνές της υποταγής, τα κηρύγματα των "φρονίμων"! Ζώστηκε τ' άρματα στα βουνά, στα ρουμάνια, στους κάμπους και στις θάλασσες. Παντού ήχησε το σύνθημα του αγώνα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ"! Οι επαναστάτες αγωνιστές αψήφησαν το "ρεαλισμό" της υπόκλισης στο δυνάστη. Απέδειξαν, πως ένας λαός, όταν θέλει, μπορεί να σπάσει τα δεσμά του.

Η επανάσταση του 1821, η αντίσταση στους φασίστες κατακτητές, ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι αντιιμπεριαλιστικοί λαϊκοί αγώνες που ακολούθησαν, είναι η ιστορική αγωνιστική συνέχεια του λαού μας. Οι μεγάλοι εθνικοαπελευθερωτικοί και αντιφασιστικοί αγώνες του λαού, οι αγώνες για την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς, σημαδεύονται από πλήθος ιστορικών αδιαμφισβήτητων στοιχείων και γεγονότων που αποδείχνουν ότι τα εθνικά, πατριωτικά και διεθνιστικά οράματα των λαών δεν έχουν τίποτε το κοινό με τους λεγόμενους εθνικούς και διεθνείς στόχους της πλουτοκρατίας.

Την ιστορική συνέχεια των λαϊκών αγώνων και των λαϊκών μετώπων, που οικοδομήθηκαν σε κρίσιμες περιόδους στον τόπο μας, θέλουν να σταματήσουν οι ηγέτες και οι υπάλληλοι της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Ο λαός πρέπει να στρέψει την πλάτη του στις διαταγές και στις εκκλήσεις για υποταγή στο "μονόδρομο" της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ, της "νέας τάξης πραγμάτων". Να απορρίψει την καλλιέργεια του σύγχρονου ραγιαδισμού στο όνομα της "ισχυρής Ελλάδας", ψευδεπίγραφο και επικίνδυνο όραμα της πλουτοκρατίας.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες

Μεγάλοι νέοι κίνδυνοι ζώνουν την Ελλάδα και γενικά τα Βαλκάνια εξαιτίας της υλοποίησης των εγκληματικών σχεδιασμών του ιμπεριαλισμού. Οι πολυεθνικές, με πολιορκητικό κριό τους το ΝΑΤΟ, ανοίγουν δρόμους για την επέλαση και κυριαρχία τους. Αυτοί οι κίνδυνοι προέρχονται από την προωθούμενη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, καθώς και από τη θεσμοθετημένη απόφασή του να επεμβαίνει στα εσωτερικά των χωρών, με κάθε τρόπο και μέσο, προκειμένου να καταστείλει τα λαϊκά κινήματα και γενικά να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις σε όφελος της πλουτοκρατίας. ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ενωση είναι η νέα "Ιερά Συμμαχία", οι νέοι Μέτερνιχ, οι σύγχρονοι σφαγείς των λαών. Τα σχέδια των πολυεθνικών εξυπηρετούν και οι προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της αμυντικής βιομηχανίας και άλλων στρατηγικών τομέων. Εναντίον των ιμπεριαλιστικών και εγχώριων κυβερνήσεων πρέπει οι λαοί να ορθώσουν το δικό τους μέτωπο. Ο καλύτερος τρόπος γι' αυτό είναι η πάλη για βαθιές πολιτικές αλλαγές στο εσωτερικό των χωρών τους, η διεθνοποίηση του λαϊκού αγώνα σε βαλκανικό, ευρωπαϊκό επίπεδο, στη Λεκάνη της Μεσογείου.

Η στάση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των άλλων πολιτικών δυνάμεων, που στηρίζουν ή ανέχονται τη σύγχρονη ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, αποτελεί βασικότατο εμπόδιο στην πολιτική ισότιμης συνεργασίας και αλληλεγγύης προς τους λαούς των Βαλκανίων.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να προβληματιστεί και να ανησυχήσει για την παθητική έως υποκριτικά ουδέτερη στάση που κρατά η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στη ρατσιστική δραστηριότητα και προπαγάνδα που μελετημένα εκπορεύεται από διάφορα "κέντρα", με την προβολή της ιδέας "πας μη Ελλην, βάρβαρος".

Οι λαοί της Βαλκανικής συνδέονται με τον ελληνικό λαό με δεσμούς φιλίας και κοινών αγώνων ενάντια στις τουρκικές ηγεσίες και αργότερα στους φασίστες κατακτητές. Οι λαοί της Βαλκανικής γνώρισαν σε όλες τους τις δοκιμασίες τη συμπαράσταση, την αλληλεγγύη και την υποστήριξη του ελληνικού λαού. Μας γνώρισαν ως συμμάχους και συναγωνιστές, ως ανθρωπιστές, φιλειρηνιστές και όχι ως δύναμη "αποκατάστασης της τάξης". Ο κίνδυνος για τους λαούς των Βαλκανίων είναι η ίδια η ιμπεριαλιστική επέμβαση, με όποιο περιτύλιγμα και αν την παρουσιάζουν για να γίνει αποδεκτή από την κοινή γνώμη. Αυτό έδειξαν και δείχνουν οι εξελίξεις στη Βοσνία, στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο και αλλού.

Η Ελλάδα ετοιμάζεται να συμμετάσχει στην πολυεθνική δύναμη "ταχείας επέμβασης" του ΝΑΤΟ, διεκδικεί μάλιστα και την έδρα της στη Θεσσαλονίκη, διαφωνώντας με άλλες κυβερνήσεις, που τη θέλουν στο δικό τους έδαφος η καθεμιά! Επιπλέον, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πολιτεύεται ως μεσάζων για τη διαμόρφωση των όρων ένταξης στο ΝΑΤΟ και των άλλων βαλκανικών χωρών.

Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να υψώσει στεντόρεια φωνή διαμαρτυρίας και καταδίκης ενάντια στην επέμβαση των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Να αξιώσει από την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, να αρνηθούν οποιαδήποτε συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση! Ν αγωνιστεί για να φύγουν οι βάσεις της Σούδας, του Αραξου και του Ακτίου.

Να αντιδράσει στη συγκρότηση της νέας πολυεθνικής στα Βαλκάνια, που θα στραφεί κατά των λαών, είτε έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη, είτε την Ανδριανούπολη, είτε τη Φιλιππούπολη.

Εργαζόμενοι

Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του 1821 δίνει τη σκυτάλη σήμερα στον ενιαίο αγώνα της εργατικής τάξης, της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης. Τότε ήταν η πάλη για το μοίρασμα της γης και η δημιουργία της ενιαίας εσωτερικής αγοράς. Σήμερα είναι η πάλη για ανάπτυξη σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, ενάντια στην ΕΕ, στην εγχώρια ολιγαρχία και στα κόμματα που τις υπηρετούν.

"Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί/ Αράπηδες και άσπροι με μια κοινή ορμή/ για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί/ να σφάξουμε τους λύκους που το ζυγό βαστούν/ και χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους τυραννούν". Αυτό ήταν το μήνυμα του Ρήγα. Ενα μήνυμα που δεν έχει ίχνος εθνικισμού και σοβινισμού, που βλέπει τη λύτρωση των λαών στην ενωμένη πάλη τους - ανεξαρτήτως θρησκείας και φυλετικών διακρίσεων - ενάντια σ' αυτούς που τους κρατούσαν υπόδουλους. Κι αυτοί δεν ήταν άλλοι από τις τότε μεγάλες δυνάμεις και την κυρίαρχη τάξη των φεουδαρχών (Οθωμανών και χριστιανών) του κράτους του σουλτάνου.

Η κατάσταση αυτή και η τελευταία αναθέρμανση της βαλκανικής κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη με τα γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο, ξαναζωντανεύει, συνεπώς, το όραμα του Ρήγα:

"Βούλγαροι κι Αρβανίτες και Σέρβοι και Ρωμιοί/ Νησιώτες και Ηπειρώτες με μια κοινή ορμή/ για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί...".

Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Δεν έχει άλλο δρόμο να βαδίσει η ελπίδα πέραν της κοινής αντιιμπεριαλιστικής δράσης των βαλκανικών λαών. Το μήνυμα της ιστορίας γυρίζει χλευαστικά την πλάτη στο ραγιαδισμό.