Σε μεγάλη πολιτική συγκέντρωση, που διοργάνωσε η Αχτιδική Επιτροπή Κερατσινίου - Δραπετσώνας του ΚΚΕ,μίλησε χτες το απόγευμα ο Δημήτρης Κουτσούμπας,μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αναφερόμενος ο ομιλητής στα τελευταία μέτρα της κυβέρνησης Σημίτη τόνισε, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:

"Τα μέτρα - λαίλαπα που παίρνονται είναι αναπόφευκτα, έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα για την πλουτοκρατία και τα συμφέροντά της. Είναι μέτρα υποχρεωτικά για αυτούς που το όραμά τους τελειώνει στην ΟΝΕ. Δεν είναι αναπόφευκτα και υποχρεωτικά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους αγρότες, τη νεολαία. Τα μέτρα αυτά, η πολιτική αυτή, μπορούν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να αποκρουστούν, μπορούν να ανατραπούν, να ανοίξει ένας άλλος δρόμος.

Μπορούμε να φανταστούμε όλοι μας, ο κάθε λογικός άνθρωπος, πιστεύω, πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση αν, έστω μετά την εξαγγελία αυτών των μέτρων, είχε ξεσηκωθεί όλη η Ελλάδα, αν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, των ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων όλης της χώρας προχωρούσαν σε έναν αγώνα μαζικό, συντονισμένο, οργανωμένο, πανελλαδικό, σε κοινό μέτωπο με όλους τους εργαζόμενους, της πόλης και του χωριού, με άλλα λαϊκά στρώματα. Αν το λέμε αυτό, δεν είναι για να σπείρουμε κάποιες αυταπάτες ή να αναζωογονήσουμε ψεύτικα κάποιες ελπίδες. Εχουμε πλήρη επίγνωση ως Κόμμα, ποιες είναι οι πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, πόσο αρνητικός είναι ο γενικότερος συσχετισμός δυνάμεων, εξαιτίας και της πολιτικής των άλλων κομμάτων που σιγοντάρουν, άλλοτε ανοιχτά άλλοτε συγκαλυμμένα, τις άθλιες αυτές κυβερνητικές πολιτικές.

Αν τα λέμε όλα αυτά είναι για να δείξουμε κυρίως μέσα από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να αλλάξει η κατάσταση σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Και ο δρόμος δεν είναι άλλος από τη σύγκρουση με τις κυρίαρχες πολιτικές και λογικές, με βασικές πλευρές των πολιτικών που ασκούνται ελέω ΕΕ. Το προχτεσινό κάλεσμα των κομμουνιστών συνδικαλιστών από τη ΓΣΕΕ για τρία σημεία - "κλειδιά", συσπείρωσης και ανάπτυξης της λαϊκής πάλης, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, η υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων, η αποχώρηση από την κοροϊδία του "κοινωνικού διαλόγου", αποτελεί ταυτόχρονα πρόσκληση και πρόκληση συσπείρωσης και αγώνα. Κανείς πλέον δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του. Σε κανέναν πλέον, όποιος κι αν είναι αυτός, ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει την κοροϊδία, τον αποπροσανατολισμό, την παγίδα του εγκλωβισμού δυνάμεων, της ενσωμάτωσης. Οργανωμένος, πολύμορφος, παλλαϊκός, πανελλαδικός αγώνας είναι η απάντηση. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Τα μέτωπα της αντιλαϊκής επίθεσης σχεδόν όλα άνοιξαν από τη μεριά της κυβέρνησης και της ολιγαρχίας. Σ' αυτά τα μέτωπα της αντιλαϊκής επίθεσης ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να αντιτάξει το δικό του μέτωπο της αντεπίθεσης.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Ενα το κρατούμενο λοιπόν, ο συντονισμένος αγώνας από τα κάτω, σε όλη τη χώρα, στον οποίο πρέπει να πρωτοστατήσουν οι κομμουνιστές, δίνοντάς του νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτό αποτελεί και μια από τις προϋποθέσεις για να αποκρουστεί αυτή η πολιτική, να τους δυσκολέψουμε κατ' αρχήν να την "περάσουν", να την ανατρέψουμε τελικά.

Θα έλεγα, μια άλλη προϋπόθεση είναι να τους κάνουμε να "μετανιώσουν" πικρά για τις αντιλαϊκές τους αυτές επιλογές. Ο λαός πρέπει να δώσει ένα γερό μάθημα. Στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές πρέπει όλοι τους να τιμωρηθούν αυστηρά. Και οι κυβερνητικοί υπάλληλοι - δήμαρχοι - νομάρχες - υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και όσων συνεργάζονται μαζί του, όπως ο ΣΥΝ, και οι υποψήφιοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και όλοι όσοι έχουν ανομολόγητο στόχο τους να λειτουργήσουν ως "αναχώματα".

Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του Μπέη στην Αθήνα. Πού διαφωνεί; Διαφωνεί μήπως στη συνολική κυβερνητική πολιτική των αντιλαϊκών μέτρων; Διαφωνεί έστω σε θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τους κυβερνητικούς; Οχι βέβαια. Διαφωνεί μόνο στο πρόσωπο που επέλεξε το κόμμα του. Μα, οι εκλογές της ΤΑ είναι μόνο θέμα προσώπων ή πρωταρχικά θέμα συγκεκριμένων πολιτικών; Τελικά μας κάνει ακόμα και να σκεφτόμαστε ότι μάλλον πρόκειται για συγκεκριμένη κατεύθυνση, με στόχο και να εγκλωβίσουν "ψηφοφόρους διαμαρτυρίας" και να χρησιμοποιήσουν τους διάφορους Μπέηδες ως άλλοθι και "αποδιοπομπαίους τράγους" στη σίγουρη περίπτωση της εκλογικής ήττας τους. Η πιθανότητα αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι μάλλον φαίνεται να γενικεύεται το φαινόμενο των "ανταρτών", κατά τα πρότυπα της προηγούμενης τετραετίας.

Οι Ελληνες εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να συσπειρωθούν γύρω από τους αγωνιστικούς συνδυασμούς που θα αντιστέκονται και θα παλεύουν κόντρα στις καταστροφικές αυτές πολιτικές. Ηδη έχουν τεθεί οι διαχωριστικές γραμμές στις πολιτικές, οι δύο διαφορετικοί δρόμοι στρατηγικών επιλογών, τους οποίους ο καθένας πρέπει να ανιχνεύσει και τελικά να αποφασίσει ποιον θα ακολουθήσει. Εμείς προτείνουμε το δρόμο του λαού, το δρόμο της σύγκρουσης και της ρήξης με τις πολιτικές που αναλυτικά περιγράψαμε παραπάνω.

Ομως όση άβυσσος χωρίζει τους δύο αυτούς δρόμους, άλλο τόσο είναι αναγκαίο σήμερα να πέσουν οι διαχωριστικές γραμμές μέσα στο λαό, στους εργαζόμενους. Μέσα στο λαό το κριτήριο της συσπείρωσης και προσέγγισης πρέπει να είναι κυρίως ταξικό. Στους καθημερινούς αγώνες, στη μάχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχουν θέση όλοι οι εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι, οι νέοι και οι γυναίκες, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ανεξάρτητα από γενικότερες ιδεολογικοπολιτικές αντιλήψεις, ανεξάρτητα από τεχνητούς διαχωρισμούς, από το τι κόμμα καθένας ψήφισε στις προηγούμενες εκλογές. Από κει και πέρα είναι ευθύνη του να επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.

Δεν μπορεί όμως κανένας να παίζει με αυτή την ανάγκη της συσπείρωσης και κοινής δράσης, δεν μπορεί κανένας, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά - είτε είναι πολιτικό κόμμα, είτε κίνηση, είτε ομάδα ανθρώπων - να "παίζει" με τη γνήσια λαϊκή θέληση για κοινή δράση και πάλη γύρω από συγκεκριμένους στόχους. Ετσι κι αλλιώς κριτήριο της αλήθειας είναι η πράξη. Ιδού λοιπόν η Ρόδος... Συσπείρωση μέσα και γύρω από αγωνιστικές δημοτικές κινήσεις, με επικεφαλής αγωνιστές, πάνω σε προγράμματα δράσης, με καθαρό μέτωπο στις πολιτικές της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που ακολουθούν τον ίδιο ολισθηρό δρόμο, συμπαράταξη και πάλη για να ανοίξει ο δρόμος, για να πάει κάθε δήμος, κάθε νομαρχία, συνολικά η χώρα μπροστά. Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να απομονώσουν σ' αυτές τις εκλογές ακόμα περισσότερο μαζί με την καταστροφική συντηρητική κυβερνητική πολιτική και τη γραμμή του συμβιβασμού, της "συναλλαγής", του αποπροσανατολισμού, του εγκλωβισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνα και αδιέξοδα μονοπάτια. Οχι για λόγους αντεκδίκησης, ούτε λόγω κάποιας εμπάθειας, ούτε εξαιτίας κάποιας δογματικής αγκύλωσης, μη κατανόησης των συνθηκών και άλλα σχετικά που απλοϊκά σκέφτονται και λένε ορισμένοι καλοπροαίρετοι και άλλοι κακοπροαίρετοι.

Κάθε άλλο. Αλλωστε οι κομμουνιστές, σε όλη μας την ιστορική διαδρομή, έχουμε αποδείξει ότι είμαστε πρωτοπόροι και σε πρωτοβουλίες συσπείρωσης και κοινής δράσης, όχι για μικροκομματικούς σκοπούς, άλλα γιατί αυτή είναι η πολιτική μας, η θεωρία μας, το πιστεύω μας. Με ανοιχτή καρδιά πάντα, με ειλικρίνεια, λέμε τις θέσεις μας, ανοιγόμαστε, συνεργαζόμαστε. Αλλοι αποδεικνύεται κάθε φορά ότι έχουν άλλα στο πίσω μέρος του μυαλού τους, άλλα σχέδια και στόχους, αντικομμουνιστικές προκαταλήψεις και εμπάθειες, που αναλόγως των συγκεκριμένων συνθηκών βγαίνουν ή δε βγαίνουν στην επιφάνεια.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ΚΚΕ, σ' αυτές τις κρίσιμες για τον τόπο και το λαό συνθήκες, που τα πάντα ξεπουλιούνται στο μεγάλο κεφάλαιο, στις πολυεθνικές, που ανατρέπονται εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα, που ο σύγχρονος Πιουριφόι, Μπερνς, περιδιαβαίνει την πατρίδα μας προκαλώντας τα αισθήματα του ελληνικού λαού, την ίδια ώρα που οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές ματοκυλούν τα Βαλκάνια και άλλες περιοχές του κόσμου, το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα συσπείρωσης. Απλώνει τα χέρια σε όλους τους πατριώτες που δε συμβιβάζονται, που αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον του λαού και της χώρας και τους καλεί να αφήσουν στην άκρη, τώρα που είναι ακόμα καιρός, συναισθηματικές εξαρτήσεις και αυταπάτες, να αντικρίσουν την πραγματικότητα κατάματα και να παλέψουν μαζί, πλάι - πλάι με τους κομμουνιστές, για τη συγκρότηση του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης.

Τα αντιλαϊκά μέτρα και οι αντιλαϊκές πολιτικές δεν περιμένουν. Σήμερα απαιτείται η συστράτευση όλων"!

***

***

Β.