Η ένταση της επίθεσης της κυβέρνησης στις θεμελιακές πλέον κατακτήσεις των εργαζομένων, το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, η ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών και η όξυνση συνολικά του αντιλαϊκού χαρακτήρα αυτής της πολιτικής, γεννούν τεράστιας σημασίας ευθύνες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και στην εργατική τάξη της χώρας, για την απόκρουση μέτρων, που, αν τελικά περάσουν, εξαφανίζουν από "προσώπου γης", κατακτημένα με αίμα και αγώνα εργασιακά δικαιώματα. Η Πρωτομαγιά είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για την αντεπίθεση των εργαζομένων. Για τους τρόπους που αυτή η αντεπίθεση μπορεί να γίνει πραγματικότητα, για την αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, το ρόλο τους στην ανάπτυξη των αγώνων, για το ξεπέρασμα της υπονομευτικής δράσης της πλειοψηφίας των ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, τη συγκέντρωση σωματείων της Αθήνας στο Σύνταγμα, για τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, τις ανάγκες συντονισμού του αγώνα, της κλιμάκωσής του και της διεύρυνσης του μετώπου πάλης, μιλήσαμε με τον αν. πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκο.

- Γενική είναι η εκτίμηση ότι ο γιορτασμός της φετινής Πρωτομαγιάς συμπίπτει με μια στιγμή κρίσιμη για την εργατική τάξη της χώρας. Με αυτή την έννοια, μπορούμε να πούμε ότι αυτή η Πρωτομαγιά πρέπει να δώσει κάποιο ειδικό μήνυμα, ποιο είναι αυτό και σε ποιους απευθύνεται;

- Πρέπει να τονίσουμε ότι η απεργία της 1ης του Μάη δεν είναι μια οποιαδήποτε αγωνιστική κινητοποίηση της εργατικής τάξης. Είναι θα έλεγα, από χρόνο σε χρόνο μια κορυφαία στιγμή, κατά την οποία η εργατική τάξη έρχεται να κάνει τον απολογισμό για τη χρονιά που πέρασε και να προσδιορίσει τις προτεραιότητές της, να χαράξει τους στόχους της για την επόμενη χρονιά. Από αυτή την άποψη και για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά και για τη χάραξη των προτεραιοτήτων, είναι ξεχωριστή στιγμή για την εργατική τάξη. Ο φετινός γιορτασμός πρέπει να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα για τους αγώνες των εργαζομένων, πιο έντονο ακόμα, πιο μαζικό, πιο μαχητικό, που θα διακρίνεται από αταλάντευτη αποφασιστικότητα υπεράσπισης, αλλά διεύρυνσης ακόμα, των κατακτήσεων των εργαζομένων. Ενα νέο ξεκίνημα για τη λειτουργία των σωματείων και την επαφή τους με τους εργαζόμενους, για την αλλαγή των συσχετισμών, για την απόρριψη της γραμμής της συναίνεσης. Στόχος μας είναι ο φετινός γιορτασμός να είναι πολύ καλύτερος από τον περσινό. Ολος ο λαός πρέπει να κατακλύσει τις πλατείες και μαζί του να ενωθούν και όλοι οι αλλοδαποί εργάτες.

Η φετινή Πρωτομαγιά ξεχωρίζει από την περσινή. Τα στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει είναι πρώτα απ' όλα η οξύτητα της επίθεσης και τα γενικευμένα χαρακτηριστικά της σε βάρος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και όλων των λαϊκών στρωμάτων. Είναι η ποιότητα αυτής της επίθεσης, είναι οι στόχοι και ο χαρακτήρας της. Πρέπει να τονίσουμε ότι ένας από τους βασικούς στόχους αυτής της επίθεσης είναι να τσακίσει η κυβέρνηση το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και να μεγαλώσει, να εντείνει, να πολλαπλασιάσει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Να πολλαπλασιάσει επίσης τα υπερκέρδη, την υπεραξία, αλλά και να σπρώξει στον ατομικό τρόπο επίλυσης των όποιων προβλημάτων, στην εξατομίκευση, μακριά από τη συλλογικότητα και τη συντονισμένη πάλη.

Ενα ακόμα στοιχείο της φετινής Πρωτομαγιάς, είναι η κατάσταση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και πρωταρχικά η κατάσταση στις κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Είχαμε το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, είχαμε τον "κοινωνικό διάλογο", είχαμε την ένταση του "ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού" του συνδικαλιστικού κινήματος, είχαμε τη στάση των κορυφαίων συνδικάτων, απέναντι στην ιδιωτικοποίηση που επιχείρησε η κυβέρνηση σε μεγάλους οργανισμούς, όπως είναι η "Ολυμπιακή". Η στάση αυτή έρχεται να γίνει πολύ πιο επικίνδυνη απ' ό,τι στο παρελθόν, απ' ό,τι πέρσι και ουσιαστικά αναδείχνει αυτές τις πλειοψηφίες σε "Δούρειο Ιππο" για την υλοποίηση αυτών των πολιτικών. Το μήνυμα που πρέπει να δώσει η φετινή Πρωτομαγιά, είναι το "φτάνει πια", δεν πάει άλλο με αυτή την κατάσταση και με αυτή την πολιτική. Ξεκινάμε τη γενικευμένη εργατική αντεπίθεση και το μήνυμα πρέπει να απευθυνθεί και στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και στις πολιτικές δυνάμεις του τόξου του Μάαστριχτ. Αυτοί πρέπει να είναι οι αποδέκτες του μηνύματος της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

- Σωματεία της Αθήνας συστρατεύτηκαν, για να γιορτάσουν την Πρωτομαγιά με συγκέντρωση στο Σύνταγμα, κάτι που η ΕΣΑΚ στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις. Πού αποσκοπεί αυτή η επιλογή και ποια δεδομένα την επέβαλαν;

- Ξεκινάμε από τη διαπίστωση, σύμφωνα και με όσα είπαμε παραπάνω, πως καμιά εγγύηση δεν μπορεί να δώσει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που βάζει πλάτες για το πέρασμα αυτής της επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη, για το γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Οτι, δηλαδή, θα δώσουν τα χαρακτηριστικά που απαιτεί σήμερα η εργατική τάξη, ότι θα είναι ταξικός, αγωνιστικός, διεκδικητικός. Η πρακτική της πλειοψηφίας, τα έργα και οι ημέρες της, ίσα ίσα βεβαιώνουν για το αντίθετο. Ενα στοιχείο είναι αυτό. Το δεύτερο είναι ότι θεωρούμε πως συνολικά η εργατική τάξη της Αθήνας πρέπει να δώσει ένα σοβαρό μήνυμα, θα έλεγα ένα σοβαρό μάθημα, σε αυτές τις πλειοψηφίες και στη γραμμή τους.

Θέλουμε ακόμα να γίνει πιο καθαρό, ότι στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα υπάρχουν δυο γραμμές, δυο λογικές. Απ' τη μια είναι η γραμμή της συναίνεσης, του συμβιβασμού και της υποταγής κι απ' την άλλη η γραμμή της ταξικής πάλης και του αγώνα. Θέλουμε ακόμα να δείξουμε ότι είναι αντιστρέψιμη η κατάσταση. Μπορεί να αναχαιτιστεί αυτή η επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης, με μια βασική προϋπόθεση: Οτι θα αλλάξουν οι συσχετισμοί, ότι θα δυναμώσει το ταξικό ρεύμα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, έτσι ώστε να μπορεί να τεθεί επικεφαλής αυτής της αντεπίθεσης που προηγούμενα υπογράμμισα.

- Τι απαντάτε σε αυτούς που θεωρούν ότι τέτοιες κινήσεις πλήττουν την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος;

- Ρωτούν πολλοί, γιατί πάμε με αυτό τον τρόπο στο γιορτασμό της Πρωτομαγιάς στην Αθήνα και όχι σε όλη την Ελλάδα. Πρέπει να πούμε πως δεν ξεχωρίζουμε τα στελέχη του κυβερνητικού συνδικαλισμού σε καλά και κακά, ωστόσο οι ευθύνες ποικίλλουν και όσο πιο ψηλά είναι ορισμένα στελέχη, τόσο οι ευθύνες μεγαλώνουν. Ετσι, λοιπόν, θέλουμε να δώσουμε ένα μήνυμα σε αυτές τις ηγεσίες του κυβερνητικού συνδικαλισμού, των οποίων πραγματικά το μέγεθος των ευθυνών τους είναι πελώριο. Σε όλη την Ελλάδα θα επιμείνουμε ότι το πλαίσιο, το περιεχόμενο, οι στόχοι της Πρωτομαγιάς πρέπει να είναι σε αγωνιστική κατεύθυνση και αυτό θα βρούμε τον τρόπο να το εκφράσουμε με κάθε μορφή. Με ομιλίες, με ανακοινώσεις, με περιοδείες, με συζητήσεις και με επισκέψεις σε χώρους δουλιάς. Αυτό που θέλουμε να ξεχωρίσει φέτος είναι ότι με αυτές τις ηγεσίες δεν πάει άλλο.

- Αμέσως μετά την Πρωτομαγιά έρχονται με μορφή "καταιγίδας" τα νομοθετήματα της κυβέρνησης, για την πλήρη ανατροπή δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Τι απειλείται από τα επικείμενα νομοσχέδια;

- Απειλούνται τα πάντα. Είναι ακόμα ανοιχτές όλες οι συμβάσεις. Στόχος είναι να υπονομευτούν, να μην υπογράφονται τελικά συλλογικές συμβάσεις και να πάμε στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και στις ατομικές συμβάσεις. Στον τομέα των ΔΕΚΟ και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, η κυβέρνηση στοχεύει στο ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, όπως έγινε με την "Ολυμπιακή" και θα συνεχιστεί με τον ΟΣΕ, τα ΕΛΤΑ, τις συγκοινωνίες, ώστε τελικά να μη μείνει τίποτα όρθιο από τις δημόσιες επιχειρήσεις και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στον τομέα των εργασιακών σχέσεων ξεχωριστή σημασία για την κυβέρνηση έχει το χτύπημα του 8ωρου, της πλήρους απασχόλησης και όλων των άλλων εργασιακών δικαιωμάτων. Στο θέμα του ασφαλιστικού, που ήδη έχει ανοίξει και με το μικρό και με το μεγάλο πακέτο όπως λένε, η κυβέρνηση θα επιμείνει σε τρεις άξονες: Στην αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στην κατάργηση των βαριών και ανθυγιεινών, στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, με τάση να μειωθεί. Καταλαβαίνουμε όλοι ότι η επίθεση της κυβέρνησης θα γίνει με οξύτητα και δεν μπορεί με αποσπασματικές κινητοποιήσεις, με τουφεκιές, να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Ούτε μπορεί να τα αντιμετωπίσει μόνος του ένας κλάδος ή μια κατηγορία εργαζομένων. Αποτέλεσμα μπορεί να φέρει ο ενωμένος, με πανελλαδικά και πανεργατικά χαρακτηριστικά, συντονισμένος αγώνας. Οχι μονάχα των εργατών, αλλά και των αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών, της νεολαίας, των ανέργων, των Ελλήνων και των αλλοδαπών. Χρειάζεται, δηλαδή, μια πανστρατιά εργατική, που θα ξεδιπλώσει την αντεπίθεση και που θα μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα.

- Πώς πρέπει να αναπτύξουν την πάλη τους οι εργαζόμενοι από εδώ και πέρα; Τι θα κάνετε εσείς για να διευρυνθεί το μέτωπο πάλης και για να συντονίσετε τους αγώνες που πρέπει να αναπτυχθούν;

- Μόνιμο στοιχείο της προσπάθειάς μας είναι η συσπείρωση δυνάμεων σε ταξική γραμμή, όλων των κλάδων και όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από όποιες επιμέρους διαφορές. Είναι γνωστό ότι έχουμε ήδη καταθέσει σε πολλά Εργατικά Κέντρα μια πλατφόρμα με τρία βασικά σημεία, τα οποία και καλούμε να αποδεχτούν όποιες δυνάμεις και όποιοι εργαζόμενοι συμφωνούν, πρώτα απ' όλα: Στην υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας για ΔΕΚΟ 100% στο δημόσιο. Δεύτερον, στο ότι πρέπει να αποχωρήσουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και τα συνδικάτα, από τον λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο". Τρίτον, στην υπεράσπιση του 8ωρου και των εργασιακών σχέσεων. Μπορούμε να κινηθούμε σε μια διαδικασία συσπείρωσης, προκειμένου να έχει αποτελέσματα αυτή η προσπάθεια και μπροστά στην Πρωτομαγιά, έχουμε απευθύνει ανάλογη έκκληση σε πολλά πρωτοβάθμια σωματεία της Αθήνας, δεν έχουμε αποκλείσει κανένα απολύτως σωματείο. Λέμε επίσης, ότι σε αυτή τη λογική, είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε καθετί, που θα βελτιώνει αυτές τις προϋποθέσεις και θα ενισχύει τα ταξικά χαρακτηριστικά της πάλης. Είμαστε κάθε στιγμή έτοιμοι να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε σε τέτοιες πρωτοβουλίες.

- Ποιοι είναι οι στόχοι που το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να υιοθετήσει, με βάση όσα απειλούνται;

- Αυτές τις μέρες γίνεται μια προσπάθεια από πολλά Εργατικά Κέντρα, από τα οποία παίρνεται πρωτοβουλία, για να προκύψουν συντονισμοί. Είναι γνωστή η πρωτοβουλία από τα Εργατικά Κέντρα της Μακεδονίας. Μια ανάλογη πρωτοβουλία πιθανά να προκύψει στην Πελοπόννησο. Γίνεται προσπάθεια για τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές. Πιστεύουμε ότι, στο βαθμό που θα προχωρήσουν τέτοιες πρωτοβουλίες - οι οποίες θα έρθουν να δέσουν με πρωτοβουλίες των αγροτών και άλλων τμημάτων των περιοχών αυτών - και κάτω από έναν κοινό παρονομαστή αιτημάτων, μπορούμε να προχωρήσουμε. Ενα ελάχιστο αυτού του άξονα αιτημάτων μπορούν να αποτελέσουν τα τρία σημεία που προηγούμενα αναφέραμε, για να αναπτυχθούν κινητοποιήσεις που θα έχουν συνέχεια, προοπτική και θα ξεχωρίζει το στοιχείο της κλιμάκωσης. Με βάση αυτές τις παραμέτρους μπορούμε να περιμένουμε αποτέλεσμα. Διαφορετικά, αν εξαντλήσουν ορισμένοι τις πρωτοβουλίες και τις δραστηριότητές τους σε συλλογή υπογραφών, κάτω από κείμενα χωρίς πρακτική αντιστοίχιση ή χωρίς εναρμόνιση με ανάλογη δράση, τότε θα μιλάμε για κινήσεις - αναχώματα και κυματοθραύστες.

- Οι κατακτήσεις των εργαζομένων δεν απειλούνται μόνο στην Ελλάδα. Πιστεύετε ότι ο αγώνας πρέπει να πάρει πανευρωπαϊκά χαρακτηριστικά και πώς νομίζετε ότι πρέπει να συμβάλει το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα σε αυτή την προσπάθεια;

- Βεβαίως πρέπει να πάρει τέτοια χαρακτηριστικά και τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι αυτό έχει γίνει αντιληπτό, απ' την πλειοψηφία των εργαζομένων στην Ευρώπη. Ομως, χρειάζεται να πούμε ότι οι συσχετισμοί και στα περισσότερα κινήματα της Ευρώπης είναι περίπου όπως εδώ ή και πολύ χειρότεροι. Να σκεφτούμε τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, η οποία στον τίτλο μόνο είναι συνδικάτο, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χρειάζεται συντονισμός. Από την πλευρά μας κάνουμε προσπάθειες να ακολουθήσουμε μια παράλληλη πορεία με δυνάμεις συγγενείς, στην ταξική αντίληψη, σε όλη την Ευρώπη. Πολλές φορές έχουμε συζητήσει και ξανασυζητάμε, έχουμε πάρει κάποιες πρωτοβουλίες. Βασανιστικά γίνονται κάποια βήματα, όμως θα επιμείνουμε σε αυτή την κατεύθυνση, επειδή στην ενότητα του κεφαλαίου των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, πρέπει να αντιτάξουμε και το συντονισμό της εργατικής τάξης της Ευρώπης. Θα έχει αποτελέσματα πιστεύω μια τέτοια προσπάθεια, θέλει όμως συνέχεια και υπομονή για να έρθουν αυτά τα αποτελέσματα.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Ο φετινός γιορτασμός πρέπει να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα για τους αγώνες των εργαζομένων, πιο έντονο ακόμα, πιο μαζικό, πιο μαχητικό, που θα διακρίνεται από μια αταλάντευτη αποφασιστικότητα υπεράσπισης, αλλά διεύρυνσης των κατακτήσεων των εργαζομένων

Η φετινή Πρωτομαγιά ξεχωρίζει από την περσινή. Τα στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει είναι πρώτα απ' όλα η οξύτητα της επίθεσης και τα γενικευμένα χαρακτηριστικά της σε βάρος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και όλων των λαϊκών στρωμάτων. Είναι η ποιότητα αυτής της επίθεσης, είναι οι στόχοι και ο χαρακτήρας της

Ξεκινάμε τη γενικευμένη εργατική αντεπίθεση και το μήνυμα πρέπει να απευθυνθεί και στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και στις πολιτικές δυνάμεις του τόξου του Μάαστριχτ

Αποτέλεσμα μπορεί να φέρει ο ενωμένος, με πανελλαδικά και πανεργατικά χαρακτηριστικά, συντονισμένος αγώνας. Οχι μονάχα των εργατών, αλλά και των αγροτών και των επαγγελματοβιοτεχνών, της νεολαίας, των ανέργων, των Ελλήνων και των αλλοδαπών. Χρειάζεται δηλαδή μια πανστρατιά