Με την αποσαφήνιση ότι η κυβέρνηση δε δέχεται τον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος και την ανακοίνωση της νέας διάταξης για τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, ολοκληρώθηκε χτες στη Βουλή η επί της αρχής συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η συζήτηση θα συνεχιστεί την ερχόμενη βδομάδα με την εξέταση των συγκεκριμένων άρθρων που προτείνονται για αναθεώρηση.

Με το επιχείρημα ότι "έχουμε τόσα άλυτα προβλήματα και δεν είναι ανάγκη να έχουμε συγκρούσεις για θέμα που μπορεί και ένας κοινός νόμος να λύσει" ο υπουργός Δικαιοσύνης απέρριψε το αίτημα για τη συνταγματική κατοχύρωση του χωρισμού κράτους και εκκλησίας, λέγοντας ότι απόφαση της κυβέρνησης είναι να"μην θίξουμε τα πράγματα".

Οσον αφορά τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Ε. Γιαννόπουλος είπε ότι η κυβέρνηση θα προτείνει να παραμείνει ο αριθμός των 180 βουλευτών ως απαραίτητος για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά μετά την τρίτη ψηφοφορία δε θα διαλύεται η Βουλή καθώς θα συνεχίζονται χωρίς περιορισμό οι ψηφοφορίες με το ενδεχόμενο να προτείνονται ενδιάμεσα και άλλα ονόματα υποψηφίων. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο εισηγητής της πλειοψηφίας Ε. Βενιζέλος. Σχετικά δε με την απλή αναλογική, ο υπουργός Δικαιοσύνης τη συνέδεσε με τα "κεντροαριστερά σενάρια" λέγοντας ότι πρέπει πρώτα οι συνθήκες να γίνουν "καρποφόρες υπό την έννοια ότι θα συνεργαστούν και τα κόμματα τα μικρά".

Σχολιάζοντας τις απαντήσεις των υπουργών αλλά και των άλλων κομμάτων ο εισηγητής του ΚΚΕ Αχ. Κανταρτζής,στη δευτερολογία του, υπογράμμισε την υπαναχώρηση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα του χωρισμού της εκκλησίας από το κράτος τονίζοντας ότι το ΚΚΕ επιμένει σταθερά στον διαχωρισμό, κάτι που σε τελική ανάλυση θα είναι προς το συμφέρον και της ίδιας της εκκλησίας.

Για το θέμα της ηγεσίας της δικαιοσύνης τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συμφωνούν ότι σε τελική ανάλυση την ηγεσία της δικαιοσύνης θα την επιλέγει η εκάστοτε κυβέρνηση και επανέλαβε την πρόταση του ΚΚΕ να εκλέγεται η ηγεσία από ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα. Ζήτησε επίσης την κατάργηση της στρατιωτικής δικαιοσύνης και τη συμμετοχή των κατώτερων δικαστών στα συμβούλια που συζητούν υποθέσεις τους. Υπενθύμισε δε σε ποιες καταστάσεις οδηγεί η εξάρτηση της δικαιοσύνης από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία φέρνοντας το παράδειγμα της ποινικοποίησης των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Ο Αχ. Κανταρτζής σχολιάζοντας την πρόταση της ΝΔ για ίδρυση "μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ" (που υποστηρίζουν και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ) αναρωτήθηκε εύλογα τονίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένας ιδιώτης που θα ρίξει λεφτά σε ΑΕΙ χωρίς να προσδοκάει κέρδη από την επένδυση αυτή. Αυτό που κρύβεται πίσω από την πρόταση, είπε, είναι η επιδίωξη για ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Ο εισηγητής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στις απόψεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ ότι δήθεν το Σύνταγμα του 1974 είναι ένα καλό Σύνταγμα υπενθυμίζοντας την τότε θέση όλης της αντιπολίτευσης η οποία το κατήγγειλε αποχωρώντας μάλιστα από τη διαδικασία ψήφισής του. Πρόκειται για ένα Σύνταγμα με αυταρχικές και αντιδημοκρατικές διατάξεις, είπε, τονίζοντας ότι η σημερινή του ωραιοποίηση γίνεται προκειμένου να μείνουν άθικτες αυτές οι διατάξεις.

Κατήγγειλε επίσης την επιχειρούμενη μέσω της αναθεώρησης υπεροχή των επιδιώξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης έναντι μάλιστα και του ίδιου του Συντάγματος της χώρας.

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ είπε ότι καλό είναι η σημερινή Βουλή να μην αποφασίσει με 180 ψήφους την αναθεώρηση των άρθρων του Συντάγματος γιατί η επόμενη θα μπορεί με απλή και μόνο πλειοψηφία να τα αναθεωρήσει. Επανέλαβε την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η αναθεώρηση γίνεται για να διευκολυνθούν οι επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπενθύμισε την κύρωση της Συνθήκης Σένγκεν η οποία έγινε χωρίς να συγκεντρωθεί η απαραίτητη από το Σύνταγμα πλειοψηφία της Βουλής. Μάλιστα όπως κατήγγειλε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, στην κατεύθυνση αυτής της διευκόλυνσης της ΕΕ κινούνται και οι προτάσεις για τη λειτουργία της Βουλής όπως αυτή της δυνατότητας να νομοθετούν οι επιτροπές της Βουλής ερήμην της ολομέλειας του Σώματος.

Παρέμβαση στη χτεσινή συζήτηση έκανε και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ζητώντας άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό και προτείνοντας ευρεία αναθεώρηση που θα περιλαμβάνει όλα τα άρθρα του Συντάγματος, εκτός από εκείνα που δεν προβλέπεται η αναθεώρησή τους.

Τρίτο, η πρόταξη του κοινοτικού και παγκοσμιοποιημένου δικαίου.

Αναθεωρούνται όλα τα άρθρα που άφηναν έστω και τυπικά χαραμάδες για ζητήματα λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Ούτε τυπικά, δηλαδή, να μην υπάρχει θέμα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας σε σχέση με διεθνείς αποφάσεις και κατευθύνσεις που θίγουν συμφέροντα της χώρας και του λαού.

Βεβαίως, από την πλευρά σας καλά κάνετε, και καλά κάνουν και όποια από τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν ότι ο πραγματικός εκσυγχρονισμός είναι ο ελληνικός λαός να δέχεται, χωρίς καν να ερευνά, ό,τι αποφασίζεται στις Βρυξέλλες, στην Ουάσιγκτον και στις έδρες των άλλων διεθνών οργανισμών. Το θέμα είναι πώς πρέπει να δει αυτό το πελώριο πρόβλημα ο λαός.

Τα ιερά και τα όσια της παγκοσμιοποίησης κατοχυρώνονται στο ελληνικό Σύνταγμα. Τα ιερά και τα όσια των λαών πετάγονται στο καλάθι των αχρήστων. Αναμφισβήτητα στη σημερινή εποχή είναι αδιανόητο να μη γίνεται λόγος για το εθνικό και διεθνικό ζήτημα, για το πώς μια χώρα θα συμβάλει στις διεθνείς διαδικασίες. Το ζήτημα, όμως, που τίθεται εδώ είναι πολύ πιο πεζό και ουσιαστικό.

Κατ' αρχήν, δε νομίζω ότι υπάρχει βουλευτής και σοβαρός άνθρωπος σε αυτή την αίθουσα, που να υποστηρίζει ότι ξεπεράστηκε το εθνικό κράτος, το έθνος - χώρα, ότι ξεπεράστηκαν τα σύνορα, τα εθνικά κοινοβούλια. Αυτά - όταν λέγονται - λέγονται μόνο και μόνο για δικαιολογηθεί στο λαό η λιτότητα και η φτώχεια, η "νέα τάξη πραγμάτων" και οι επεμβάσεις της.

Αρα το θέμα εθνικό συμφέρον ισχύει, πολύ περισσότερο σήμερα που η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται με αποκλειστικό γνώμονα τα ταξικά συμφέροντα του παγκόσμιου κεφαλαίου σε βάρος των ταξικών συμφερόντων των εργαζομένων. Το επίσης μεγάλο θέμα της εθνικής ανεξαρτησίας ισχύει από τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομία συμπληρώνει την ταξική με την εθνική καταπίεση, με σχέσεις κυριαρχίας σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των χωρών.

Η ίδια η κυβέρνηση - σε ορισμένες περιπτώσεις - αναγνωρίζει ότι σε ένα διεθνή οργανισμό, σε μια παγκόσμια οικονομία, δεν είναι όλες οι χώρες ίσες, όπως δεν είναι και ίσα και τα δάχτυλα των χεριών μας. Επικαλείται το μικρό μέγεθος της Ελλάδας, ότι οι σύμμαχοι, λένε, δε μας καταλαβαίνουν κλπ. Αυτά, όταν πρόκειται να δικαιολογηθεί η πρόθυμη και ενεργητική υποταγή στα συμφέροντα των πολυεθνικών και των διεθνών διακρατικών κέντρων.

Επομένως, μια κυβέρνηση που θέλει να υπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα, που θέλει να προστατεύσει, όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες, τις διεθνείς σχέσεις από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία και την υποταγή, έχει κάθε συμφέρον να επικαλείται το δικαίωμα της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Νομιμοποιείται να αντιστέκεται, να αντλεί δύναμη από τη λαϊκή δράση προκειμένου - αν το θέλει - να αντιστέκεται.

Δικαιούται, όταν το θέλει μια κυβέρνηση, να στηρίζει θετικές διεθνείς προσπάθειες για το καλό των λαών και να αντιστέκεται σε διεθνείς προσπάθειες, που στρέφονται κατά των λαών, και πριν απ' όλα για το λαό που έχει ευθύνη.

Η ελληνική κυβέρνηση - με τη σύμφωνη γνώμη των περισσοτέρων κομμάτων της αντιπολίτευσης - δέχεται στο νέο Σύνταγμα να εξαλειφθούν και τα υπολείμματα των τυπικών δικαιωμάτων περί λαϊκής κυριαρχίας και εθνικών συμφερόντων.

Το ερώτημα είναι, γιατί γίνεται αυτό έτσι απροκάλυπτα, από τη στιγμή που το ισχύον Σύνταγμα δεν μπήκε εμπόδιο σε εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, στην εκποίηση ελληνικών εδαφών και πλούτου στους ξένους;

Η κυβέρνηση και τα κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού προσανατολισμού θέλουν να προλάβουν το μέλλον, την πιθανότητα, πολύ πιο σύντομα από ό,τι φαντάζονται, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις μια λαϊκή κυβέρνηση να αρνηθεί να εκτελέσει συμβατικές υποχρεώσεις.

Θέλει η κυβέρνηση να περιβάλλει με συνταγματική νομιμότητα, έστω και εκ των υστέρων, αντισυνταγματικές επιλογές που έχει κάνει.

Θέλει η κυβέρνηση, κατ' εντολή των Βρυξελλών, να αποφασίσει σε μια μέρα, χωρίς να λογοδοτεί ή να ενημερώνει έγκαιρα τον ελληνικό λαό.Σε κλάσμα του δευτερολέπτου και χωρίς δικαίωμα ενημέρωσης, βολεύονται επίσης να δικαιολογούν τη στάση τους στο όνομα των διεθνών δεσμεύσεω.,

Βεβαίως, όταν ο ελληνικός λαός αποφασίσει να βάλει φραγμό, να ανοίξει το δικό του δρόμο, τότε δεν πρόκειται το Σύνταγμα να είναι το εμπόδιό του. Ομως, είναι πρόβλημα με τους σημερινούς συσχετισμούς, αφού προσθέτει εμπόδια στο λαό, του βάζει φραγμούς.Κυρίως ένα τέτοιο Σύνταγμα, όταν ακόμα ο πολιτικός συσχετισμός δεν έχει ανατραπεί ριζικά, δίνει τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν οι διεθνείς οργανισμοί με όλα τα μέσα, προκειμένου να επιβάλλουν τη θέλησή τους, να αντιμετωπίσουν το λαό στο όνομα ότι βλάπτονται διεθνή ζωτικά συμφέροντα. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν ή όχι τέτοιες αναφορές, το νέο Σύνταγμα όμως, συν ο πολιτικός συσχετισμός, μπορεί να επιτρέψει.

Ετσι και όταν ακόμα στην Ελλάδα θα εκφράζεται αγωνιστικά και μαζικά η λαϊκή απαίτηση για απειθαρχία στην ΕΕ ή στο ΝΑΤΟ, για αποχώρηση ακόμα, να προβάλλεται το επιχείρημα ότι πρόκειται για αντισυνταγματική εκτροπή! Η σαφής καταδίκη της ΕΕ, η απειθαρχία στις επιλογές της, η αποχώρηση ακόμα. Να θεωρείται συνταγματική υποχρέωση η παραμονή.

Βεβαίως, ξαναλέμε, όταν αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί, το Σύνταγμα δε θα παίζει ρόλο, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΩΡΙΜΑΣΕΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΑΪΚΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

Δε μας ξενίζει που δεν καθιερώνεται η απλή αναλογική. Δεν είστε δογματικοί, μπορεί κάποτε να τη φέρετε ως εκλογικό σύστημα, μιας χρήσης, ανάλογα με το τι βολεύει τα κόμματα εξουσίας.

Ανησυχούμε όχι μόνο γιατί δεν καθιερώνετε την απλή αναλογική, αλλά γιατί ξέρουμε ότι στους κόλπους της κυβέρνησης, αλλά και στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γίνονται σκέψεις για να αντιγράψουμε τα πιο αντιδραστικά εκλογικά συστήματα που λειτουργούν στις χώρες της ΕΕ: με τα υψηλά όρια, τους δύο γύρους.H συντηρητικού χαρακτήρα αλλαγή του εκλογικού συστήματος με τον ανερχόμενο αυταρχισμό πάνε μαζί.

Υποστηρίζουμε τον πλήρη χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος και την κατάργηση του άρθρου 3 του Συντάγματος.

Δεν το κάνετε για λόγους καθαρά πολιτικούς και όχι γιατί δε θέλετε τάχα να συγκρουστείτε με το λαϊκό αίσθημα. Ο λαός μπορεί πολύ καλά να καταλάβει τι σημαίνει διαχωρισμός, δεν έχει να κάνει με το δικαίωμά του να θρησκεύεται και να εκκλησιάζεται. Θέλετε να χρησιμοποιείτε τη θρησκεία σαν μέσο ιδεολογικού και πολιτικού επηρεασμού, όπως και η Εκκλησία θέλει να ασκεί πολιτική με τη στήριξη του κράτους. Θέλετε να ελέγχετε ιδιαίτερα τον λαϊκό κλήρο, να τον κρατάτε σε θέση δημοσίου υπαλλήλου.

Εμείς δεν υποστηρίζουμε ότι οι ιερείς, απλοί και αξιωματούχοι, δεν έχουν δικαίωμα να ασκούν πολιτική, να έχουν πολιτικές θέσεις και μάλιστα να τις προβάλλουν. Βεβαίως, ευχής έργο θα ήτανε να υποστηρίζουν ανοιχτά και μαζικά θέσεις που υπερασπίζονται τα συμφέροντα του λαού. Πάντως, έτσι και αλλιώς ασκούν, με την ευρύτερη έννοια, πολιτική παρέμβαση αφού έχουν κοσμοθεωρητικές αντιλήψεις. Οι θρησκευτικές αντιλήψεις έχουν ορισμένο πολιτικό περιεχόμενο. Αλλο αυτό, και άλλο η Εκκλησία ως θεσμός να αναμειγνύεται με δραστηριότητες του κράτους ή να εξαρτάται από αυτό σε ορισμένα ζητήματα.

Η κατάσταση στα ταραγμένα Βαλκάνια - και όχι μόνο - έδειξε ότι η Εκκλησία - δεν αναφέρομαι στην ελληνική αλλά γενικά - με τους μηχανισμούς της χρησιμοποιήθηκε, για να δικαιολογηθούν και να προκληθούν επεμβάσεις και διαιρέσεις.

Ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την Εκκλησία με το κράτος είναι επιζήμιος, πολύ περισσότερο που υπεισέρχεται στην παιδεία, και σε όλες σχεδόν τις κοινωνικές εκδηλώσεις με τη μορφή του όρκου.