Βασισμένο στο ημερολόγιό του είναι το αγγλικό ντοκιμαντέρ "Ντελακρουά", που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου του 19ου αιώνα. Ο Ντελακρουά (1798 - 1863) θεωρείται από τους πρωτεργάτες και τους κυριότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρομαντισμού και πρόδρομος του εμπρεσιονισμού. Είναι, επίσης, ο καλλιτέχνης, που από πολύ νωρίς ενδιαφέρθηκε για την Ελληνική Επανάσταση και ζωγράφισε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά έργα γι' αυτήν, τα οποία συνέβαλαν στην ανάπτυξη του φιλελληνισμού και βοήθησαν, έτσι, τους επαναστατημένους Ελληνες.

Γεννήθηκε στον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης και έζησε μια ήσυχη ζωή, εκτός από το ταξίδι του στο Μαρόκο, που του αποκάλυψε την αλήθεια για το φως. Ο Ντελακρουά, από πολύ μικρός, έδειξε την κλίση του για τη ζωγραφική και άρχισε σπουδές στο εργαστήριο του Πιερ Ναρκίς Γκερέν. Το 1822 ζωγράφισε και παρουσίασε στην επίσημη έκθεση το πρώτο σημαντικό του έργο "Ο Δάντης και ο Βιργίλιος στην Κόλαση". Δύο χρόνια αργότερα θα παρουσιάσει τη "Σφαγή της Χίου", έργο εμπνευσμένο από την Ελληνική Επανάσταση. Το 1825 θα φύγει για την Αγγλία και θα στρέψει το ενδιαφέρον του στην αγγλική λογοτεχνία και ιδιαίτερα για έργα των Σαίξπηρ, Μπερνς, Σκοτ και Μπάιρον. Το 1927 μια σειρά πίνακές του είναι εμπνευσμένοι από την ελληνική επανάσταση. Μεταξύ αυτών, οι πίνακες: "Η Ελλάδα ξεψυχάει στα ερείπια του Μεσολογγίου", "Εφοδος του Μάρκου Μπότσαρη", "Συμπλοκή γκιαούρη και πασά". Από πολλούς μελετητές, ο φιλελληνισμός του συνδέεται με την επίδραση, όχι μόνο του Μπάιρον, αλλά και του Ουγκό. Το 1927 θα στείλει στην έκθεση το "Θάνατο του Σαρδανάπαλου", έργο εμπνευσμένο από τον Μπάιρον. Το 1831 θα ζωγραφίσει τον πίνακα "Η ελευθερία οδηγεί το λαό". Το 1832 θα είναι και η χρονιά που θα βρεθεί, ακολουθώντας μία διπλωματική αποστολή, στο Μαρόκο. Τα τοπία και η ζωή των μουσουλμάνων της βόρειας Αφρικής τον εντυπωσίασαν. Μετά την επιστροφή του και αφού είχε πάει στο Αλγέρι και την Ισπανία, ζωγράφισε έργα, αποτυπώνοντας μοναδικά τις εμπειρίες του. Ενας από τους πίνακες εκείνης της περιόδου είναι οι "Γυναίκες της Αλγερίας".

Το 1833 θα γίνει υπουργός ένας παλιός του φίλος και ο Ντελακρουά θα πάρει μια σειρά από κρατικές παραγγελίες, όπως τις τοιχογραφίες για την αίθουσα του βασιλιά, τη Βιβλιοθήκη στο ανάκτορο του Λουξεμβούργου και την αίθουσα του Απόλλωνα στο Λούβρο. Την εποχή αυτή θα στραφεί σε θέματα από την αρχαιότητα. Πεθαίνοντας, το 1863, ο Ντελακρουά είχε ήδη αναγνωριστεί ως ο πρωτεργάτης του ρομαντισμού και ως μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της ευρωπαϊκής τέχνης του 19ου αιώνα.

Το ντοκιμαντέρ, που στηρίζεται στο ημερολόγιο του μεγάλου ζωγράφου, επισκέπτεται τα μέρη που γνώρισε ο Ντελακρουά. Συγχρόνως, παρουσιάζει σκίτσα του από την παιδική του ηλικία ως και τα γεράματά του και, φυσικά, και το δημιουργικό του έργο. Η εκπομπή είναι πλημμυρισμένη με τη μουσική του Μπερλιόζ, που τόσο μισούσε ο ίδιος, αλλά που τόσο ταιριάζει με τη ζωγραφική του. Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Κόλιν Νίαρς (Κυριακή ΝΕΤ 21.45).

Την ταινία του μεγάλου Ιάπωνα σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα "Ραψωδία τον Αύγουστο", θα προβάλει η ΝΕΤ την Παρασκευή στις 22.00. Γεννημένος στο Τόκιο, το 1910, ο Κουροσάβα σπούδασε καλές τέχνες και προσέγγισε τον κινηματογράφο ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη. Οι πρώτες ταινίες του ήταν κυρίως μελοδράματα, που θίγουν προβλήματα της μεταπολεμικής κοινωνίας. Το 1948 εγκαινιάζει τη μόνιμη συνεργασία του με τον ηθοποιό Τοσίρο Μιφούνε και το 1951 γίνεται παγκόσμια γνωστός, με την ταινία "Ρασομόν", προκαλώντας για πρώτη φορά το γενικό ενδιαφέρον για τον άγνωστο έως τότε ιαπωνικό κινηματογράφο. Στη συνέχεια, θα στραφεί σε ιστορικές ταινίες και διασκευές δυτικών λογοτεχνικών έργων, προσαρμοσμένες στην ιαπωνική πραγματικότητα του Μεσαίωνα. Ο Κουροσάβα, επηρεασμένος από τον ιταλικό νεορεαλισμό και ιδιαίτερα από τον Ντε Σίκα, αλλά και από τη θεατρική παράδοση της χώρας της, κάνει ένα έργο, που το χαρακτηρίζει ο ουμανισμός και η αισιοδοξία. Θίγει κοινωνικά θέματα, όπως η οικονομική ανισότητα και η αδικία. Η φήμη του στη Δύση στηρίχτηκε κυρίως σε έργα εποχής, με σαμουράι, ληστές, μονομαχίες και μάχες, που χαρακτηρίζονται από δυναμική έκφραση και εξαίσιο πλαστικό ύφος. Το 1970 προσεγγίζει για πρώτη φορά το χρώμα με τη "Γειτονιά των καταφρονεμένων", ενώ φθάνει στην κορύφωση του έργου του με το "Καγκεμούσα" και το "Ραν".

Εξω από το σημερινό Ναγκασάκι, ξετυλίγεται η ιστορία στην ταινία "Ραψωδία τον Αύγουστο". Εκεί ζει μια ιαπωνική οικογένεια. Η παραδοσιακή γριά μητέρα και γιαγιά, τα παιδιά που έχουν γίνει σύγχρονοι επιχειρηματίες και με οικονομικές σχέσεις με την Αμερική και τα ανήλικα εγγόνια. Τότε γίνεται γνωστό ότι θα φτάσει από την Αμερική όπου μεγάλωσε και ζει ο ανιψιός της γιαγιάς. Η γιαγιά θα αρχίσει να ανατρέχει στο παρελθόν και θα θυμηθεί τις τραγικές στιγμές, όταν έπεσε η βόμβα στο Ναγκασάκι και ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο άνδρας της. Η γιαγιά φαντάζεται τη στιγμή της άφιξης του ανιψιού και είναι όλο αγωνία για το πώς θα είναι και τι θα του πει. Μια ταινία, γεμάτη λυρισμό και ποίηση, με πρωταγωνιστές τους Ρίτσαρντ Γκιρ, Σασίκο Μουράζε, Χισάσι Ιγκάβα και Ναρούμι Καγιασίμα.

Ελέν Ντελακρουά, από τους πρωτεργάτες του γαλλικού ρομαντισμού