Τον Αύγουστο του 1945, ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, ουσιαστικά, είχε τελειώσει, μετά τη συνθηκολόγηση, στις 8 Μάη του ίδιου χρόνου, των χιτλεροφασιστικών δυνάμεων. Μόνο η Ιαπωνία, από τις δυνάμεις του Αξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία), δεν είχε ακόμα συνθηκολογήσει. Ωστόσο, ο ιαπωνικός στρατός στην Ασία υποχωρούσε και η ολοκληρωτική του ήττα ήταν θέμα χρόνου. Ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Χ. Τρούμαν είχε, ήδη, ανακοινώσει ότι η χώρα του κατασκεύασε την ατομική βόμβα.

Η μεγαλύτερη και πιο φονική επίδειξη δύναμης βρισκόταν "προ των πυλών". Το στρατηγικό επικάλυμμα που δόθηκε από την αμερικάνικη ηγεσία ήταν το επιχείρημα ότι κρίθηκε απαραίτητη η χρήση αυτού του πολύ ισχυρού όπλου, γιατί η αναμέτρηση με την Ιαπωνία θα στοίχιζε πολλά θύματα, πολύ περισσότερα από ό,τι τα θύματα που θα προέρχονταν από το βομβαρδισμό των ιαπωνικών πόλεων. Οπως, βέβαια, αποδείχτηκε εκ των υστέρων, στόχος δεν ήταν η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, η οποία ήταν δεδομένη. Στόχος ήταν η Σοβιετική Ενωση, που βγήκε μέσα από τον πόλεμο με ενισχυμένο το κύρος της και παγκόσμια ακτινοβολία.

Στις 6 Αυγούστου, στις 2.45 το πρωί, απογειώνεται από την αεροπορική βάση στο νησί Τινιάν του Ειρηνικού ένας σμήνος τριών βομβαρδιστικών Β - 29.Η αποστολή του είναι να ρίξει το ισχυρό όπλο των Αμερικάνων. Η τρομερή αυτή βόμβα, που για πρώτη φορά θα δοκιμαστεί, βρίσκεται πάνω από τη Χιροσίμα την ώρα που οι κάτοικοι της πόλης ετοιμάζονται να ξυπνήσουν. Τα δύο ημισφαίρια Ουρανίου - 235,που βρίσκονταν μέσα στη βόμβα, ακουμπούν μεταξύ τους πριν αυτή φτάσει στο έδαφος.

Σε λιγότερο από ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, αρχίζει η αλυσιδωτή αντίδραση, που είχε σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση των τεράστιων δυνάμεων της φύσης που κρύβονται μέσα στην ύλη. Η βόμβα που συνέχιζε την πορεία της προς την πόλη αλλάζει όψη. Μετατρέπεται σε έναν εκτυφλωτικό τεχνητό ήλιο, που στο πέρασμά του εξαϋλώνει τα πάντα, σπέρνει το θάνατο και την καταστροφή. Απελευθερώνεται ενέργεια ισοδύναμη με την έκρηξη 15.000 τόνων εκρηκτικής ύλης. Οταν πέρασε η πρώτη λάμψη, τα μέλη του πληρώματος των βομβαρδιστικών Β - 29 έβγαλαν τα μαύρα γυαλιά τους και είδαν. Μέσα από τα σπλάχνα της γης, μια τεράστια μπάλα φωτιάς ανέβαινε στον ουρανό, τριγυρισμένη από δαχτυλίδια μαύρου καπνού.

Μια τεράστια κολόνα πορφυρής φωτιάς τινάχτηκε έξω από αυτήν σε χιλιάδες πόδια ύψος, με αστραπιαία ταχύτητα. Η κολόνα αυτή φωτιάς, που είχε μίλια πλάτος, εξακολουθούσε να μεγαλώνει αλλάζοντας χρώματα, προς τα κάτω σε σκούρο καφέ και προς τα πάνω σε άσπρο. Μόλις έδειξε πως ησύχασε, απότομα, ένα γιγάντιο μανιτάρι πετάχτηκε από μέσα της, ανεβαίνοντας πάνω από 6 μίλια. Σε λίγα λεπτά, το πάνω μέρος αποδεσμεύεται από το τεράστιο κοτσάνι του και τινάχτηκε ίσια στη στρατόσφαιρα. Τότε, ένα δεύτερο μανιτάρι ξεφύτρωσε από την κολόνα του καπνού. Τα μανιτάρια αυτά, τραβώντας για το άπειρο, έπαιρναν σχήματα από λουλούδια που φάνταζαν να στολίζουν το μεγαλύτερο ομαδικό τάφο της ανθρώπινης ιστορίας.

Μέσα σε αυτή την κόλαση, βρίσκονταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.

Ο απολογισμός είναι φοβερός. Περισσότεροι από 110.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τη στιγμή της έκρηξης. Μέχρι το τέλος του χρόνου, ο αριθμός αυτός φθάνει τις 140.000 ανθρώπινες ζωές,δηλαδή περίπου το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της πόλης.

Τρεις μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου,ακολούθησε η δεύτερη φονική επίθεση των ΗΠΑ, εναντίον του Ναγκασάκι,όπου ο αριθμός των νεκρών μέχρι το τέλος του χρόνου ξεπέρασε τις 70.000 ανθρώπους, περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της πόλης.

Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες όσων κατάφεραν να επιβιώσουν, βρισκόμενοι σε κάποια απόσταση από το επίκεντρο της έκρηξης. Σημειώνουν λοιπόν τη φρίκη: "...Παντού γύρω μου υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν, που τρέχουν... με κυνηγάνε με τα καρβουνιασμένα τους πρόσωπα, με κουρέλια σάρκας που έχουν ξεκολλήσει από τους ώμους τους και κρέμονται... μια γυναίκα με το φαγωμένο από τις φλόγες πρόσωπο, ένας άντρας που κουβαλάει τη νεκρή του γυναίκα πάνω στον ώμο... Μια ομάδα μαθητές στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, όλοι νεκροί... ένας σκύλος με τα πόδια του πιασμένα μέσα στη λιωμένη άσφαλτο... στη μαύρη γραμμή του ποταμού, διακρίνω σκιές που βουτάνε μέσα στα νερά του, τρέχουν σαν ζωντανοί πυρσοί, με τα μαλλιά τους να φλέγονται, αναζητούν σωτηρία στο νερό, που επίσης φλέγεται...".

Από τότε μέχρι σήμερα, 53 χρόνια μετά, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις συνέπειες της ραδιενέργειας, που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα. Παιδιά ή και αγέννητα τότε και σήμερα ενήλικοι, έχουν νιώσει και νιώθουν ακόμα τις παρενέργειες, με σοβαρά προβλήματα υγείας. Η λευχαιμία εμφανίστηκε ξαφνικά στα 1950 - '53. Στη συνέχεια, εμφανίστηκαν συμπτώματα καρκίνου του πνεύμονα, του θυρεοειδούς και του στήθους, καταρράχτης κλπ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι μόνο το 1989 καταγράφηκαν 4.244 νεκροί, εξαιτίας της ραδιενέργειας στις δύο πόλεις,ενώ στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε υπήρχαν εν ζωή 300.000 καταγραμμένα θύματα της ραδιενέργειας, πολλοί από τους οποίους θα πεθάνουν, όχι από φυσική αιτία, αλλά από τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της ραδιενέργειας.

Το συγκλονιστικότερο, από τα στοιχεία, που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας με το άνοιγμα μέρους των αρχείων της εποχής, είναι ότι οι δύο επιθέσεις με ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι είχαν άλλα κίνητρα, δεν υπήρχε στρατιωτική σκοπιμότητα για τη χρήση τους. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θυσιάστηκαν στο βωμό της πυρηνικής εποχής που ξεκινούσε, με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ.Σύμφωνα με στοιχεία που αποκαλύφθηκαν τη δεκαετία του '80, οι ΗΠΑ γνώριζαν ότι η ιαπωνική κυβέρνηση έκανε ενέργειες για ειρήνη μέσω του πρέσβη της στη Μόσχα, ένα μήνα πριν το βομβαρδισμό της Χιροσίμα.

Και με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται ότι ο κύριος στόχος της χρήσης από τους Αμερικανούς αυτού του καταστροφικού όπλου, ήταν ο εκφοβισμός, κύρια, της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και άλλων λαών και κινημάτων. Ολοι διεθνώς οι προοδευτικοί άνθρωποι και πυρηνικοί επιστήμονες εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το ολοκαύτωμα, που δημιούργησε η χρήση της πυρηνικής ενέργειας ενάντια σε ανύποπτες ανθρώπινες ζωές, που θυσιάστηκαν για τα σχέδια των πολεμοκάπηλων ιμπεριαλιστών.

Με τη φετινή επέτειο των 53 χρόνων από το ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, τα πυρηνικά όπλα, όχι μόνο δεν είναι παρελθόν, αλλά προωθείται και ο εκσυγχρονισμός τους. Στην εποχή της "νέας τάξης πραγμάτων", τα πυρηνικά όπλα και η πυρηνική ισχύς των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αναγορεύονται σε παράγοντα "σταθερότητας" και ακόμα και χώρες με απεριόριστα κοινωνικά προβλήματα, όπως η Ινδία και το Πακιστάν, προχωρούν, με την ενθάρρυνση ουσιαστικά των ιμπεριαλιστικών κέντρων, σε πυρηνικές δοκιμές και μπαίνουν στο κυνήγι του "πυρηνικής υπεροχής".

Ο στόχος της νέας ΝΑΤΟικής πυρηνικής στρατηγικής είναι ακριβώς αυτός: Τα πυρηνικά όπλα να αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στρατιωτικής και πολιτικής ισχύος. Στο παιχνίδι αυτό όντας ενταγμένη και η Ελλάδα, δεμένη γερά στο αμερικανοΝΑΤΟικό άρμα, είναι σε πυρηνική ομηρία, αφού στα εδάφη της είναι αποθηκευμένα πυρηνικά όπλα, με ευθύνη όλων των υποταγμένων κυβερνήσεων από την Κατοχή και μετά.

Βέβαια, σε όλα αυτά τα ξεπουλήματα, ο λογαριασμός γινόταν χωρίς τον ξενοδόχο - λαό. Σήμερα, μέσα από την ανάπτυξη του φιλειρηνικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και παγκόσμια, μπαίνουν οι βάσεις για τη δημιουργία των προϋποθέσεων ενός ισχυρού αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, που θα χαλάσει τα σχέδια των πολεμοκάπηλων και των εμπρηστών της ανθρωπότητας.

Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Πριν 53 χρόνια, το πρωινό της 6ης Αυγούστου 1945, ο κόσμος όλος ξεφάντωνε μέσα στην ελπιδοφόρα προσμονή της νίκης και της λήξης του Β Παγκόσμιου Πολέμου, το κουφάρι του φασισμού ξεψυχούσε πια από το Βερολίνο μέχρι το Τόκιο, αλλά το βομβαρδιστικό της αμερικάνικης αεροπορίας "Enola Guy" μετέφερε στα σπλάχνα του μια βόμβα νέου τύπου με προορισμό τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας. Ηταν η ατομική βόμβα, που είχε μήκος τρία μέτρα και ζύγιζε τέσσερις τόνους, ενώ έφερε την ονομασία "μικρό αγόρι".

Την ίδια βόμβα όσοι από τους κατοίκους της ιαπωνικής πόλης κατάφεραν να επιζήσουν θα την ονόμαζαν πίκα - ντον, δηλαδή φως και θόρυβο. Ακριβώς στις 8 και τέταρτο το πρωί, δίνεται η εντολή στο βομβαρδιστικό να αφήσει το "μικρό αγόρι", να πέσει. Στις 8.16 το πρωί, η Χιροσίμα έσβηνε κάτω από την επιφάνεια της γης. Φυσικά, οι πιλότοι της αποστολής παρασημοφορήθηκαν από τη χώρα τους, η κυβέρνηση της οποίας θα μπει στον κατάλογο των μεγαλύτερων εγκληματιών της ανθρωπότητας. Θα συνδεθεί με το θάνατο και την καταστροφή. Μπορεί η Χιροσίμα, αλλά και το Ναγκασάκι, που καταστράφηκε τρεις μέρες μετά, σήμερα να έχουν ξαναδημιουργηθεί, οι πληγές, όμως, όσων επέζησαν είναι ανοιχτές και θα μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.

Το σύνθημα "Ποτέ πια Χιροσίμα", θα μείνει για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που πιστεύει στην ειρήνη και θα σημαίνει διαρκώς, αγώνα για την κατάργηση κάθε όπλου μαζικής καταστροφής. Θα θυμίζει ακόμα ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αιματοκύλησε την ανθρωπότητα και δε θα διστάσει να το κάνει ξανά, αν οι λαοί δεν καταλάβουν τη δύναμη που έχουν στην κοινή πάλη τους.

Η έναρξη της πυρηνικής εποχής σηματοδότησε και τη συγκρότηση του παγκόσμιου φιλειρηνικού αντιπυρηνικού κινήματος, ενός κινήματος που έβαλε τη σφραγίδα του σε ολόκληρη αυτή την περίοδο, παγκόσμια και στη χώρα μας. Το κίνημα αυτό σήμερα ξεπερνά τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις των προηγούμενων χρόνων, γίνεται ικανό να ξεχωρίσει τον πραγματικό εχθρό, που δεν είναι άλλος, από τον ιμπεριαλισμό.

Σήμερα, στις 7.45 μ.μ., στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη καλεί το λαό της Αθήνας και του Πειραιά να τιμήσουν τα θύματα του ολοκαυτώματος, που προξένησαν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Το φιλειρηνικό κίνημα δεν ξεχνά το έγκλημα αυτό που εγκαινίασε την πυρηνική τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών και συνεχίζει σήμερα τον αγώνα ενάντια στα νέα εγκληματικά τους σχέδια.

Η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης διοργανώνει επίσης συγκέντρωση - πικετοφορία στις 9.00 μ.μ. μπροστά στο Αμερικάνικο Προξενείο με αφορμή τη μαύρη επέτειο.