Με μια συνέντευξη Τύπου, οι υποψήφιοι του ΣΥΝ για τη Διευρυμένη Νομαρχία της Αθήνας - Πειραιά και τις Νομαρχίες της Αθήνας και του Πειραιά έδωσαν στη δημοσιότητα τις προγραμματικές τους θέσεις για τις εκλογές του Οκτώβρη. Ενα κείμενο - και στη συγκεκριμένη περίπτωση το κείμενο της προγραμματικής διακήρυξης - κρίνεται από αυτά που λέει, αλλά και από αυτά που αποφεύγει να πει.

Ο Συνασπισμός από την αρχή δηλώνει, καθώς λέει, την πρόθεσή του να αντιπαρατεθεί με τους άλλους συνδυασμούς στο επίπεδο της διατύπωσης θετικών εναλλακτικών προτάσεων και πολιτικών.

Αυτή η τακτική της αντιπαράθεσης δεν είναι τυχαία, δε γίνεται εν αγνοία. Πουθενά στο κείμενο της προγραμματικής διακήρυξης του ΣΥΝ δε γίνεται αναφορά στις γενικότερες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις (ΟΝΕ, ΕΥΡΩ), στα πλαίσια των οποίων γίνονται οι εκλογές του Οκτώβρη για τις νομαρχίες. Οταν μάλιστα είναι γνωστό ότι ακριβώς αυτές οι εξελίξεις καθορίζουν και επιδρούν αποφασιστικά στο θεσμό της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, αλλά και στην όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων με τα οποία η Νομαρχική Αυτοδιοίκηση βρίσκεται αντιμέτωπη. Αδυναμία τοποθέτησης;

Οχι. Απλώς, ο ΣΥΝ είναι γνωστό ότι τα θεωρεί δεδομένα, δεν παλεύει για να αλλάξουν. "Αυτά αφήστε τα. Πάμε για άλλα", μοιάζει να λέει στην προγραμματική του διακήρυξη.

Αλλά και στο βαθμό που στην εισαγωγή του προγράμματος κάνει μια αναφορά στο ποιος φταίει για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο Λεκανοπέδιο, εγκαλεί γενικώς "τα κόμματα που δίνουν υποσχέσεις και δεν τις τηρούν".

Εγκαλεί επίσης αορίστως τις "πολιτικές", που εξέθρεψαν τα προβλήματα.

Η αοριστολογία στο τι και ποιος φταίει για την κατάσταση είναι ιδιότητα ενός πολιτικού λόγου, ο οποίος και θέλει να φαίνεται πως ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, αποβλέποντας στις ψήφους των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η "κριτική" να είναι "εξ απαλών ονύχων", έτσι ώστε να μη διαταράσσεται η γενικευμένη συνεργασία του ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ στον πρώτο δήμο της χώρας και σε πολλούς άλλους δήμους και νομαρχίες.

Σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις του ΣΥΝ για το νεοσύστατο θεσμό της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, αυτές αφήνουν απ' έξω την επίσημη κυβερνητική πολιτική, η οποία αποτυπώνεται στους νόμους, που από το 1994 και μετά με τη μορφή χιονοστιβάδας ψήφισε η κυβέρνηση για την Αυτοδιοίκηση, Πρωτοβάθμια και Νομαρχιακή.

Ο ΣΥΝ πιστεύει ότι "οι δυσκολίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης οφείλονται στην κρατική συγκεντρωτική πολιτική". Σύμφωνα με τη λογική του, η κυβέρνηση δεν πιστεύει αρκούντως στην "αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση", είναι ακόμα κουμπωμένη και επιφυλακτική απέναντι στο θεσμό, τον οποίο η ίδια καθιέρωσε. Μέσα στο κυβερνητικό κόμμα, αντιπαρατίθενται δύο "εαυτοί".

Ο καλός, που θέλει την αποκέντρωση και ο κακός, που δεν τη θέλει, γιατί φοβάται μήπως κάποιοι βουλευτές χάσουν τα προνόμιά τους.

Η εκτίμηση των εξελίξεων στο θεσμό με αυτό τον τρόπο γίνεται επιφανειακή, αφήνει απ' έξω την ταξική εκμετάλλευση και τους τρόπους με τους οποίους αυτή ασκείται μέσω του κράτους και των θεσμών του, τις ανασυγκροτήσεις που τα τελευταία χρόνια συντελούνται στην ΕΕ και που αποσκοπούν ακριβώς σ' αυτό. Να συγκροτηθούν οι μηχανισμοί κρατικής και διακρατικής εξουσίας του κεφαλαίου πιο αποτελεσματικοί και μακροπρόθεσμα.

Ο ΣΥΝ αποφεύγει να θέσει στον εαυτό του το ερώτημα "Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση για ποιον;".

Εάν το έθετε, τότε θα προέκυπτε και το εύλογο ερώτημα "αποκέντρωση για ποιον;".

Εμείς θα συμπληρώναμε: "Για τα μονοπώλια ή για το λαό;". Βεβαίως, είναι μεγάλη πολυτέλεια, να περιμένει κανείς ταξική ανάλυση από το ΣΥΝ. Αλλά, μια και ισχυρίζεται ότι είναι αριστερό κόμμα, θα μπορούσε, αν ήταν, να διαπιστώσει ότι συντελείται συσσώρευση κεφαλαίων και ένταση της εκμετάλλευσης. Τέτοιο πράγμα, όμως, ο ΣΥΝ δε διαπιστώνει...

Αντιθέτως, αντιμετωπίζει τη διοικητική αποκέντρωση ουδέτερα, απολίτικα, τεχνοκρατικά, την ξεκόβει από το χαρακτήρα της κρατικής εξουσίας και θεωρεί ότι η αποκέντρωση προάγει από μόνη της την πρόοδο και την ανάπτυξη.

Σήμερα, η αποκέντρωση, σε συνδυασμό με το νομοθετικό πλαίσιο περί λειτουργίας των ΟΤΑ, με τον "Καποδίστρια" στην ύπαιθρο, αλλά προσεχώς και στα αστικά κέντρα, είναι το όχημα για να επιτευχθεί η συγκέντρωση της εξουσίας και η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητά της για την υποταγή της Αυτοδιοίκησης στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Αυτό όμως είναι κάτι, που αφήνει παγερά αδιάφορο τον ΣΥΝ, ο οποίος πάντοτε γοητευόταν από τους θεσμούς, αδιαφορώντας για το ταξικό τους περιεχόμενο και τον πολιτικό στόχο τους.

Ο ΣΥΝ δε χάνει το στιλ του, ούτε όταν ακούει τον υπουργό Εσωτερικών να απευθύνεται με σαδιστική ειλικρίνεια προς τους αντιπροσώπους του Συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ, λέγοντάς του ότι: "Πρέπει να γίνει εξ αρχής σαφές ότι η εξουσία δεν τεμαχίζεται με κάθετες και οριζόντιες τομές ούτε θίγεται ο ενιαίος και κυρίαρχος χαρακτήρας του κράτους". Με λίγα λόγια, ο υπουργός είπε στους δημάρχους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ, που τον άκουγαν: "Ακούστε να δείτε μη θαρρείτε πως με την αποκέντρωση μπορεί να κάνετε τίποτα αλλιώτικο από αυτό που θέλει το κυρίαρχο κράτος, δηλαδή το κράτος των μονοπωλίων"!

Ετσι, ο ΣΥΝ δε θεωρεί υποχρέωσή του να δώσει τη μάχη της ενημέρωσης των ψηφοφόρων της νομαρχίας για το τι σχεδιάζει η κυβέρνηση με την αποκέντρωση. Διευκολύνει τους κυβερνητικούς στόχους, ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση, γιατί δεν προχωράει σ' αυτούς πιο γρήγορα.

Κάνει, με λίγα λόγια, ό,τι κάνει και η ΝΔ στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, η οποία εγκαλεί την κυβέρνηση, γιατί δεν προχωράει πιο αποφασιστικά σ' αυτές.

Η "ολιγωρία" όμως της κυβέρνησης έχει να κάνει με την προσπάθειά της να εξασφαλίσει κάποιες αβάντες, ότι τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλά, ότι η ανταπόκριση της "αναμορφωμένης" πλέον Αυτοδιοίκησης στην αποστολή της δε θα αμφισβητηθεί, δε θα υπονομευτεί.

Στις εργασίες της Συνόδου της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ στο Ναύπλιο, με θέμα τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, συμβάδιζαν δύο πράγματα. Από τη μια, η θριαμβολογία ότι με την αναδιάταξη της δημόσιας διοίκησης "βαθαίνει" η δημοκρατία μέσω της αποκέντρωσης και, από την άλλη, επισημάνσεις ότι τώρα θέλουμε μια Αυτοδιοίκηση πιο "υπεύθυνη" στην "εμπιστοσύνη που της δείχνουμε, μια Αυτοδιοίκηση, που δε θα θέσει την πολιτική εξουσία σε κλυδωνισμούς".

Εκεί, όμως, που ο ΣΥΝ αποκαλύπτεται πλήρως σαν δύναμη συμπληρωματική της κυβέρνησης, σαν το αριστερό δεκανίκι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, είναι στο σημείο που διατυπώνει τις "10 + 1 προτάσεις", όπως χαριτολογώντας γράφει στην προγραμματική του διακήρυξη.

Πρόκειται για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, αφού το πρόγραμμα των "10 + 1" προτάσεων του ΣΥΝ είναι αντιγραφή των θέσεων του ΠΑΣΟΚ για τις Νομαρχίες Αθήνας - Πειραιά.

Το πράγμα θα έβγαζε γέλιο - το κόμμα της λεγόμενης "προγραμματικής αντιπολίτευσης" να έχει πρόγραμμα "καρμπόν" με αυτό της κυβέρνησης - αν δεν ήταν πολύ σοβαρό και επικίνδυνο.

Ο ΣΥΝ στηρίζει εκείνες τις κυβερνητικές επιλογές, που είναι στρατηγικής σημασίας για την άρχουσα τάξη, αφού στρέφονται εναντίον των εργαζομένων και διευκολύνουν τα μονοπώλια να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο της Αυτοδιοίκησης. Στηρίζει τα μέτρα "εκσυγχρονισμού", που προωθούνται στα πλαίσια της ΟΝΕ.

Αναφερόμαστε πιο συγκεκριμένα: Στο κεφάλαιο "Λειτουργία και πόροι της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης", ο ΣΥΝ προτείνει αυτό που ήδη εφαρμόζει η κυβέρνηση στην Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση. Δεν αξιώνει την κατοχύρωση συγκεκριμένου ποσοστού επί των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ποσοστού το οποίο θα ανταποκρίνεται στις αρμοδιότητές της και στο ρόλο της στον κρατικό μηχανισμό, αλλά ζητάει τη θεσμοθέτηση "αυτοτελών πόρων" μέσω της μεταβίβασης στη ΝΑ κεντρικών φόρων που εισπράττει το κράτος.

Δηλαδή, ζητάει από την κυβέρνηση να ψηφίσει και για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ό,τι ισχύει για την Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση με το νόμο 1828/89.

Ο νόμος 1828, όμως, εφαρμόζεται από το 1989 και τα αποτελέσματά του είναι αυτά που γνωρίζουμε όλοι. Οι πόροι των ΟΤΑ μειώνονται σταθερά, αναλογικά με τα συνολικά κρατικά έσοδα με τη βοήθεια διάφορων "τεχνασμάτων", τα οποία χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις. Οι αρμοδιότητες, από την άλλη μεριά, αυξάνουν και έτσι ενεργοποιείται το δεύτερο και ουσιαστικό σκέλος των εσόδων των ΟΤΑ, που είναι οι τοπικοί φόροι και η "έξυπνη" επιχειρηματικότητα.

Ο ΣΥΝ αποφεύγει να τοποθετηθεί στην τοπική φορολογία, τάσσεται όμως αναφανδόν υπέρ της επιχειρηματικής δράσης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Προτείνει "νέους θεσμούς", οι οποίοι είναι η "αναπτυξιακή ΑΕ" και οι "εξειδικευμένες ΑΕ".

Μέσω των ΑΕ, ισχυρίζεται ότι θα εισρεύσουν στα ταμεία της νομαρχίας κονδύλια της ΕΕ από τα κοινοτικά προγράμματα, καθώς επίσης θα αναπτυχθούν επιχειρηματικές δράσεις σε νομαρχιακό επίπεδο.

Δε λέει βέβαια ότι τα κοινοτικά προγράμματα δεν είναι λεφτά "τζάμπα", αφού η ΕΕ τα δίνει εκεί όπου θέλει να κατευθύνει δράσεις υπέρ της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Δε λέει ότι για να πάρει δημόσιος φορέας κοινοτικό πρόγραμμα πρέπει να βρει και μπατζανάκη κάποιον ιδιώτη, για να είναι εντάξει με τα λεγόμενα "κριτήρια επιλεξιμότητας", που θέτει η ΕΕ για να επιλέγει ποιους θα χρηματοδοτήσει. Με κοινοτικά κονδύλια χρηματοδοτείται το ξεθεμελίωμα της δημόσιας εκπαίδευσης, της υγείας, της πρόνοιας κλπ. Αν είσαι πρόθυμος να εφαρμόσεις την πολιτική της ΕΕ, η ΕΕ σου δίνει κονδύλια. Αλλιώς βρίσκει άλλους.

Το ίδιο ισχύει και για τις λεγόμενες επιχειρηματικές δράσεις σε επίπεδο νομού. Το μεγάλο κεφάλαιο ενδιαφέρεται να δραστηριοποιηθεί σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας. Το ενδιαφέρει η εκμετάλλευση των ελεύθερων χώρων της Αττικής, στους οποίους θέλει να αναπτύξει το λεγόμενο "τουρισμό των πόλεων". Το ενδιαφέρει να καταστήσει είδος εκμεταλλεύσιμο την ανάγκη του λαού στην αναψυχή και στην επαφή με τη φύση. Το ενδιαφέρουν οι υπηρεσίες εκείνες, τις οποίες ο εργαζόμενος έχει άμεση ανάγκη και μέχρι σήμερα τις διαχειρίζονται δημόσιες υπηρεσίες (παιδεία, υγεία, πρόνοια, κλπ.).

Οι "αναπτυξιακές δραστηριότητες" λοιπόν, τις οποίες επικαλείται ο ΣΥΝ, δεν είναι άλλες από την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, των ΔΕΚΟ, την εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και του αθλητισμού στο επίπεδο της Νομαρχίας Αθήνας - Πειραιά.

Οι θέσεις του ΣΥΝ για τους πόρους και τη λειτουργία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δεν είναι ούτε νέες ούτε πρωτότυπες. Πριν από αυτόν, αυτές τις θέσεις εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι κυβερνητικοί δήμαρχοι και νομάρχες.

Ο ΣΥΝ αφιερώνει κεφάλαιο για το ρόλο της Αυτοδιοίκησης "στην κοινωνική συνοχή". Στο κεφάλαιο αυτό προτείνει όσα συνιστούν την πολιτική της κυβέρνησης, έτσι όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από τον απατηλό "κοινωνικό διάλογο".

Υιοθετεί τα "Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης" - αλλά, προσέξτε, "όχι με τη συντηρητική εκδοχή που επιδιώκει η κυβέρνηση για την αυστηρά μονομερή προσαρμογή στην ΟΝΕ".

Η προοδευτική εκδοχή, την οποία προτείνει, είναι "το τριμερές μοντέλο διαχείρισης", "η εξεύρεση νέων ιδιωτικών ή συμπληρωματικών πόρων", "η αξιοποίηση εθελοντικών ομάδων δράσης".

Δηλαδή, για να μεταφράσουμε στα απλά ελληνικά, η "προοδευτική εκδοχή" των ΤΣΑ είναι: 1) Τους πόρους που θα συγκεντρώνονται στο επίπεδο της νομαρχίας να διαχειρίζεται μεικτό εταιρικό σχήμα δημόσιο - ιδιώτες - εργαζόμενοι (σε άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ αυτό το μεικτό εταιρικό σχήμα έχει τη μορφή ΑΕ). 2) Χορηγίες (πάντα με ανταλλάγματα) από όσους θέλουν να γίνουν ευεργέτες με τα κλεμμένα και φόροι για όσους δεν εννοούν να προσφέρουν εθελοντικά τη χορηγία τους. 3) Εθελοντές έναντι αμοιβής (συμβολικής) ή χωρίς αμοιβή για να απαλλάσσεται το κράτος από την υποχρέωση να προσλαμβάνει προσωπικό σε κρίσιμους και ευαίσθητους τομείς, όπως η πρόνοια, η δασοπροστασία κ.ά.

Σπεύδει, μάλιστα, ο ΣΥΝ να επισημάνει ότι στα πλαίσια της κατανομής του Γ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (Πακέτο Σαντέρ) θα προτιμηθούν οι τοπικές κοινοπραξίες δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, για να μην αφήσει και καμιά αμφιβολία, για το ποια μπορεί να είναι η "προοδευτική εκδοχή" της κοινωνικής συνοχής.

Στο κεφάλαιο "Μεγάλα Εργα", μένει τόσο σταθερά προσηλωμένος στο επίπεδο της διατύπωσης "θετικών" προτάσεων, ώστε φαίνεται να αγνοεί την πραγματικότητα, σε σημείο που να μην αισθάνεται και την υποχρέωση να πει μια κουβέντα γι' αυτήν.

Ετσι, ενώ η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει με νομοσχέδια που ετοιμάζει τον κατακερματισμό, τη διάλυση, την ιδιωτικοποίηση δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων μεγάλης σημασίας για το κοινωνικό σύνολο, ο ΣΥΝ δε λέει τίποτα. Μονότονα επαναλαμβάνει την "έκθεση ιδεών περί αποκέντρωσης". Να αποκεντρωθούν στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση οι συγκοινωνίες, η παιδεία, η υγεία, τα δίκτυα και αυτό, κατά τη γνώμη του ΣΥΝ, αρκεί για να λειτουργήσουν πιο αποδοτικά οι υπηρεσίες αυτές και να αναβαθμιστεί ο θεσμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.

Υιοθετεί την αναθεώρηση του ΠΔ 84/84 που προωθεί το ΥΠΕΧΩΔΕ κατόπιν αιτήσεως των βιομηχάνων, συμφωνεί με την "αναδιοργάνωση της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης", αφού πρώτα η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ την κατέστρεψε ως παραγωγική μονάδα, υιοθετεί ακριβώς την αντίληψη "περί βιώσιμου μέλλοντος στα περιαστικά δάση της Αττικής" με την ανάπτυξη δραστηριοτήτων στους ορεινούς όγκους.

Την ίδια εικόνα παρουσιάζουν και τα επόμενα κεφάλαια, τα οποία πραγματεύονται τα θέματα της Υγείας και της Πρόνοιας (Δίκτυα Πρωτοβάθμιας Υγείας που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση), της Παιδείας (εκπαιδευτική αποκέντρωση, σύνδεση ΑΕΙ - ΤΕΙ με βιομηχανία, Νομαρχιακό Πανεπιστήμιο).

Οι εργαζόμενοι, που συνειδητοποιούν ότι στις εκλογές του Οκτώβρη η κυβέρνηση πρέπει να πάρει ένα ισχυρό μήνυμα καταδίκης της πολιτικής της, δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο να χαρίσουν την ψήφο τους στο συνδυασμό που υποστηρίζει ο ΣΥΝ στη Νομαρχία Αθήνας - Πειραιά, γιατί πάλι την κυβερνητική πολιτική θα υποστηρίξουν μ' αυτόν τον τρόπο.

Φρόσω ΚΟΡΤΖΙΔΟΥ

Με ακριβές διαφημιστικές καταχωρήσεις σε όλες τις εφημερίδες, με ειδικά πολυτελή ένθετα, αλλά και με πλούσιες "διαρροές" στον Τύπο και τα άλλα μέσα ενημέρωσης, η κυβέρνηση "ανακαλύπτει" για άλλη μια φορά το δεύτερο "πακέτο Ντελόρ", το "πακέτο Σαντέρ", τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τον "πακτωλό" των ECU που κατακλύζει τη χώρα...

Πού οφείλεται, άραγε, αυτή η έκρηξη της κυβερνητικής προπαγάνδας; Η απάντηση βρίσκεται, μεταξύ των άλλων, στις δημοτικές εκλογές και η κυβέρνηση σπεύδει να βοηθήσει (σπαταλώντας τα χρήματα του ελληνικού λαού) τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ, ή αυτούς που θα υποστηρίξει. Απ' την άλλη, βεβαίως, προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα της στην "κοινή γνώμη", αφού τα μηνύματα που φθάνουν είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα, ενόψει των εκλογών.

Το υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων μας πληροφορεί, με το φυλλάδιό του, ότι "Η Εγνατία γίνεται", ανακοινώνεται η κατασκευή του μετρό της Θεσσαλονίκης, εγκαινιάζεται και πάλι η έναρξη των εργασιών για τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου. Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας διαδίδει ότι έρχεται το "πακέτο Σαντέρ" με αρκετά τρισ. δραχμές, πολύ μεγαλύτερο κι απ' αυτό που περίμεναν.

Αν, βέβαια, πιστέψετε αυτό που αναφέρεται στο εξώφυλλο, ότι δηλαδή "Η Εγνατία γίνεται", τα στοιχεία θα σας απογοητεύσουν. Διαβάζοντας λοιπόν, θα πληροφορηθείτε ότι από τα 680 χιλιόμετρα της Εγνατίας έχουν κατασκευαστεί μόνο τα 121, τα 277 κατασκευάζονται (με τους γνωστούς ρυθμούς και τα γνωστά προβλήματα) και ότι τα 282 χιλιόμετρα θα ...ανατεθούν, ή θα ...μελετηθούν.Οσον αφορά το μετρό Θεσσαλονίκης, όσοι θυμούνται τι έγινε με το διαγωνισμό για την ανάθεσή του και ειδικότερα οι εργολάβοι της συμπρωτεύουσας, δικαιολογημένα, γελούν και τρίβουν τα χέρια τους.

Τέλος, η υπόθεση της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου μόνο με κωμωδία μπορεί να παρομοιαστεί, αφού οι εργασίες για την κατασκευή της (αυτές που εγκαινιάστηκαν από τον πρωθυπουργό) δεν πρόκειται να αρχίσουν πριν από το 2000!

Ομως, η κυβέρνηση καταφεύγει σε άλλη μια λαθροχειρία, με τον ίδιο πάντα στόχο. Παρουσιάζει σαν κάτι νέο τα κονδύλια του δεύτερου "πακέτου Ντελόρ", με τα οποία θα χρηματοδοτηθούν έργα στην περιφέρεια. Για το τέχνασμα αυτό επιστρατεύει, μάλιστα, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Την περασμένη Δευτέρα, ανακοινώθηκε από την Κομισιόν ότι εγκρίθηκε η χρηματοδότηση μιας σειράς σχεδίων από το Ταμείο Συνοχής στην Ελλάδα, στον τομέα των μεταφορών και του περιβάλλοντος, για συνολικό ποσό υψηλότερο των 60 εκ. ECU. Απ' αυτά τα 27,6 εκατομμύρια θα πάνε στην Εγνατία και τα 34,4 εκατομμύρια θα διατεθούν για τη "βελτίωση του ανεφοδιασμού σε πόσιμο ύδωρ των Αθηνών από τον ποταμό Εύηνο" και για την κατασκευή έργων βιολογικού καθαρισμού και επεξεργασίας λυμάτων σε διάφορες περιοχές, όπως το Σουφλί, η Καστοριά, η κοινότητα Σάρτης στη Χαλκιδική, η Λέρος, και η Κερατέα. Σύμφωνα, μάλιστα, με όλες τις ενδείξεις, τέτοιου είδους αποφάσεις θα συνεχίσουν να ανακοινώνονται με πυκνότερο ρυθμό το επόμενο διάστημα.

Η λαθροχειρία έγκειται στο ότι αυτά τα κονδύλια ήταν γνωστά από το δεύτερο "πακέτο Ντελόρ" εδώ και πολλά χρόνια, απλώς η κυβέρνηση ενόψει των εκλογών εξασφάλισε τώρα (;) τους "ίδιους πόρους" (δηλαδή το ποσοστό της κρατικής συμμετοχής στη χρηματοδότηση των έργων) και έτσι η Κομισιόν ανακοινώνει τώρα την κοινοτική χρηματοδότηση.

Βέβαια, όσοι θα σπεύσουν να πανηγυρίσουν πως δήθεν απέσπασαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση τα κονδύλια για τα έργα που θα κάνουν, αποσιωπούν το γεγονός ότι η Ελλάδα, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, θα χάσει ένα πολύ σημαντικό μέρος από τα κονδύλια του "πακέτου Ντελόρ", αφού δεν μπορεί να εξασφαλίσει την "ίδια συμμετοχή" για μια σειρά έργων ζωτικής σημασίας που αφορούν σε δίκτυα και υποδομές πολλών περιοχών. Οπως επίσης αποσιωπούν το γεγονός ότι αυτά τα κονδύλια δεν είναι παρά ένα μέρος αυτών που η χώρα έχασε, εξαιτίας της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κυρίως μέσω του εμπορικού ισοζυγίου.

Τέλος, όσον αφορά το "πακέτο Σαντέρ", πρέπει να μιλήσουμε για απάτη, αφού είναι γνωστό (πολύ περισσότερο στην κυβέρνηση) ότι δεν έχει αρχίσει καν η συζήτηση για το θέμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μοιάζει, δηλαδή, με το "ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε". Η συζήτηση αυτή θα αρχίσει το νωρίτερο την επόμενη άνοιξη και είναι επίσης γνωστό ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει ένα σημαντικό μέρος από τα κονδύλια που θα πάρουν οι νέες χώρες, που θα ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Με τέτοια τερτίπια, τεχνάσματα και λαθροχειρίες, η κυβέρνηση επιχειρεί να παρέμβει στις εκλογές υπέρ των εκλεκτών της, ελπίζοντας ματαίως ότι θα αποφύγει την καταδίκη της πολιτικής και των υποψηφίων της.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ