ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 14 Αυγούστου 1998
Σελ. /24
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ...

Πολλά είναι τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια.

Η λύση όμως δε βρίσκεται σε οπισθοδρόμηση, σε βηματισμούς προς τα πίσω, σε μεταρρυθμίσεις ανώδυνες και προσωρινές που συσσωρεύουν νέα προβλήματα και αναπαράγουν τα παλιά. Οι λύσεις δε βρίσκονται ούτε σε "βαθμιαίες αναδιαρθρώσεις", ώστε να εξασφαλίζουν την "κοινωνική συναίνεση", όπως διατείνονται δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Πραγματικά φιλολαϊκές λύσεις δεν υπάρχουν στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς. Οι όποιες επιμέρους βελτιώσεις ήταν, είναι και θα είναι στον αιώνα τον άπαντα, αποτέλεσμα ανάπτυξης της ταξικής πάλης, σε τελευταία ανάλυση ζήτημα κυρίως συσχετισμού των δυνάμεων, τελικά δηλαδή, εξαρτώνται από το ποιες δυνάμεις "έχουν το πάνω χέρι".

***

Τα τελευταία χρόνια έχουμε αυξανόμενη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής σε βασικούς κλάδους, όπου η Ελλάδα διαθέτει πλεονεκτήματα.

Τα τελευταία 5 χρόνια έχουμε μεγάλο αριθμό πτωχεύσεων ελληνικών επιχειρήσεων που είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από τον αριθμό των πτωχεύσεων πριν την έναρξη της "ενιαίας εσωτερικής αγοράς". Η συρρίκνωση βέβαια της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής συνοδεύεται με την εμφάνιση ισχυρών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών που πλουτίζουν από τα συντρίμμια που δημιουργούν γύρω τους.

Βέβαια επενδύσεις και εισροές κεφαλαίων γίνονται εκεί που συμφέρει το ελληνικό και ξένο μεγάλο κεφάλαιο.

Σε εκείνους δηλαδή τους τομείς που θα αποφέρουν νέα μεγάλα κέρδη, εκεί που θα αυξήσουν την εκμετάλλευση του εργατικού μόχθου. Το κυνήγι της "παραγωγικότητας" και της "ανταγωνιστικότητας" για να αυξηθούν τα κέρδη, συνεπάγεται την επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου, την κυριαρχία των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη συνεχή απαξίωση της εργατικής δύναμης. Η "Χαλυβουργική" για παράδειγμα με όπλο την απειλή απόλυσης, προχώρησε από πέρσι στη 12ωρη απασχόληση.

Δεν είναι τυχαίο, ότι το ΚΚΕ δεν περιορίζεται να προβάλει απλώς το ένα ή το άλλο ύψος αυξήσεων για τους μισθούς, τα μεροκάματα, τις συντάξεις και τα επιδόματα. Συνδυάζουμε τις προτάσεις για το εισόδημα με το χρόνο εργασίας και την απόκρουση της εντατικοποίησης στην απασχόληση.

Δηλαδή, παλεύουμε και για αύξηση του εισοδήματος και για μείωση του χρόνου απασχόλησης με επίκεντρο το 35ωρο και καλούμε τους εργαζόμενους να μη δέχονται μέθοδες και μορφές οργάνωσης της εργασιακής διαδικασίας που στο όνομα της παραγωγικότητας επιβάλλουν οδυνηρή εντατικοποίηση. Ενα παράδειγμα: τα Συνδικάτα στην Ευρώπη πρόβαλαν με θέρμη το 35ωρο, ως μέσο μείωσης της ανεργίας και ταυτόχρονα δέχτηκαν το πάγωμα των αμοιβών. Μια τέτοια θέση, χωρίς διόλου να αμβλύνει την άσχημη θέση των εργαζομένων, προσφέρει πρώτης τάξεως ευκαιρία στην εργοδοσία και στις κυβερνήσεις να προωθήσουν ένα ψευδεπίγραφο 35ωρο, το οποίο είναι μια μορφή μερικής απασχόλησης και μέσο επιμήκυνσης του χρόνου εργασίας.

Ορισμένοι θεωρούν ότι το καλό παράδειγμα το δίνει η γαλλική και ιταλική κυβέρνηση. Ομως οι σχεδιασμοί και οι προτάσεις των κυβερνήσεων αυτών δεν αφορούν γενικευμένο 35ωρο και έχουν τον όρο ότι θα δίνονται ειδικά χρηματικά κίνητρα και αποζημιώσεις στους καπιταλιστές, ώστε να μην απειληθούν τα υπερκέρδη τους, επιδοτήσεις που φυσικά θα βγουν από τις τσέπες των λαών, όποτε εφαρμοστεί το νόθο 35ωρο για να μπουν στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών.

****

Τα διάφορα "οράματα" της "κεντροαριστεράς" του κ. Σημίτη, είναι η πάση θυσία ανάπτυξη των κερδών, δηλαδή της υπερεκμετάλλευσης, όραμα επέκτασης και διείσδυσης σε νέες αγορές, συμμετοχή στην κατανομή της λείας στις νέες αγορές που δημιουργήθηκαν την τελευταία 7ετία, έστω κι από τη θέση του φτωχού συγγενή.

Αυτή η επεκτατική δράση του κεφαλαίου, εκτός του ότι δεν έχει καμία σχέση φυσικά με την αμοιβαία, επωφελή, διεθνή συνεργασία, οδηγεί στη συμμετοχή της Ελλάδας σε τυχοδιωκτικές ενέργειες της "νέας τάξης", ενέργειες ριζικά αντίθετες με τα συμφέροντα του λαού μας και των γειτονικών λαών. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ και ό,τι έχει μεσολαβήσει, επιβεβαιώνει την εκτίμηση αυτή.

Μαζί με τις αλλαγές συνόρων και την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, έχουμε ταυτόχρονα και την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, που αναμφίβολα σημαίνει περισσότερη εξάρτηση, υποδούλωση, "αποικιοποίηση" της οικονομίας από το κεφάλαιο. Είναι και αυτή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στη διεθνή πλουτοκρατία. Εδώ φαίνεται πιο καθαρά ότι το εγχώριο κεφάλαιο και οι Ελληνες κεφαλαιούχοι γενικά, πατρίδα αισθάνονται τις διεθνείς αγορές.

"Πατρίδα" τους είναι η τσέπη και τα κέρδη τους.

Η ιδιωτικοποίηση γίνεται με πολλές μορφές εκχώρησης.

Η παραχώρηση για παράδειγμα της εκμετάλλευσης του αεροδρομίου των Σπάτων από τη ΧΟΧΤΙΦ για πάνω από 30 χρόνια, της γέφυρας Ρίου - Αντίρριου από γαλλική εταιρία, η παραχώρηση εκμετάλλευσης για πάνω από 70 χρόνια του ορυκτού πλούτου της Χαλκιδικής από την TVX Gold, αποτελούν μορφές ιδιωτικοποίησης. Στα πλαίσια της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων εντάσσονται και μια σειρά νόμοι που ψηφίζονται καθώς και τα εκτεταμένα ξεπουλήματα μεγάλων οργανισμών και επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ηδη έχουν ψηφιστεί κατακαλόκαιρο οι νόμοι ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και ετοιμάζονται οι νόμοι ανατροπής του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

***

Δεν υπάρχει άλλη λύση, πέρα από την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης. Δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από την εκλογική και πολιτική καταδίκη των δυνάμεων που ακολουθούν, που υπερασπίζονται και σιγοντάρουν τις αντιλαϊκές πολιτικές. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από το δρόμο της συσπείρωσης, της αντίστασης, του αγώνα και της αντεπίθεσης της πλειοψηφίας του λαού, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των φορέων της.

Δημήτρης ΚΕΔΡΟΣ

Δεν υπάρχει άλλη λύση, πέρα από την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης. Δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από την εκλογική και πολιτική καταδίκη των δυνάμεων που ακολουθούν, που υπερασπίζονται και σιγοντάρουν τις αντιλαϊκές πολιτικές. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πέρα από το δρόμο της συσπείρωσης, της αντίστασης, του αγώνα και της αντεπίθεσης της πλειοψηφίας του λαού, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των φορέων της


ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΑ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΥΡΓΟΥ
Τραγικές οι συνέπειες

- Εχουν περάσει πέντε χρόνια από τους καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν την πόλη σας και την ευρύτερη περιοχή και, παρά τις δεσμεύσεις και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης από το 1993, ότι θα κατασκευάζονταν στην περιοχή 1.500 εργατικές κατοικίες, σήμερα διαπιστώνετε ότι δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα. Ποιος ευθύνεται γι' αυτό;

- Πράγματι, πέντε χρόνια μετά τους καταστροφικούς σεισμούς, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης, που, μέσω του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη, δεσμεύτηκε για την κατασκευή 1.500 κατοικιών, έχουν μείνει στα χαρτιά, αφού δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Το ίδιο όμως έγινε και με τις εξαγγελίες του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, που, παρά τις δεσμεύσεις για την αποκατάσταση των πληγέντων από τους σεισμούς εργατών, ελάχιστα έχει κάνει για την επίλυση του προβλήματος. Σήμερα, έρχεται η κυβέρνηση, μέσω του ΟΕΚ, για προεκλογικούς καθαρά λόγους, να παίξει με τον πόνο των άστεγων και να τους προκαλέσει με την πρόσφατη κλήρωση 37 κατοικιών. Πίσω, όμως, από τις 37 οικογένειες που απέκτησαν σπίτι, υπάρχουν δεκάδες άστεγες οικογένειες, που ζουν με το άγχος του ενοικίου, όπως επίσης δεκάδες είναι οι οικογένειες που ζουν τη φρίκη των κοντέινερ.

- Ποιοι είναι οι λόγοι, για τους οποίους, κατά την άποψή σας, δεν προχωράει το κατασκευαστικό πρόγραμμα στο Νομό Ηλείας και πώς μπορεί να ξεπεραστεί το πρόβλημα;

- Οι λόγοι που δεν προχωράει το κατασκευαστικό πρόγραμμα είναι πολλοί. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι τις περισσότερες ευθύνες τις φέρει ο ΟΕΚ. Κατ' αρχάς, με την πολιτική που ακολουθεί ο ΟΕΚ, δεν μπορεί να προχωρήσει στην υλοποίηση του κατασκευαστικού προγράμματος, διότι τα έσοδά του έχουν μειωθεί σημαντικά και είναι γνωστό το φαινόμενο της κακοδιαχείρισης του Οργανισμού σε πανελλαδικό επίπεδο. Επίσης, ο ΟΕΚ δεν υλοποιεί τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, που εστιάζονται στην αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς στον Οργανισμό, την παραχώρηση δωρεάν γης από το δημόσιο για την κατασκευή κατοικιών κ.ά. Για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα, ώστε ο Οργανισμός να αρχίσει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, πρέπει η πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΕΚ να απαρτίζεται από τους εργαζόμενους.

- Ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της πολιτικής του ΟΕΚ για τους άστεγους της περιοχής και τι κάνει το συνδικάτο, ώστε να αμβλυνθεί σε κάποιο βαθμό το πρόβλημα της στέγασης;

- Οι συνέπειες για τους άστεγους είναι τραγικές. Ενα μεγάλο μέρος των αστέγων ζει κάτω από το βάρος του πολύ ακριβού ενοικίου, αφού τα περισσότερα σπίτια είναι νεόκτιστα, με αποτέλεσμα το ενοίκιο να είναι ακριβό. Πολλοί είναι, όμως, και αυτοί που ζουν ακόμα στα κοντέινερ κάτω από άθλιες πραγματικά συνθήκες, ενώ ένα ποσοστό ζει σε σπίτια που δεν πληρούν τις βασικές προϋποθέσεις για μια ομαλή διαβίωση. Εμείς, σαν συνδικάτο, θέτουμε αίτημα και στόχο την άμεση κατασκευή 300 εργατικών κατοικιών στον Πύργο, 50 στη Ζαχάρω και 30 στο Κατάκωλο. Εκτός από τις 300 εργατικές κατοικίες, αίτημά μας είναι η κατασκευή άλλων 100 λαϊκών κατοικιών για να στεγαστούν αυτές οι οικογένειες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο ΟΕΚ και με όλες τις δυνάμεις που έχουμε θα παλέψουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.

Σ. Ζ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ