Η τακτική του ΔΗΚΚΙ στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές έχει συγκεκριμένους πολιτικούς, άμεσους και μακροπρόθεσμους στόχους. Ορισμένοι από αυτούς τους στόχους έχουν να κάνουν με τα παρακάτω ζητήματα.***

Πρώτο: Επιδιώκει την πολιτική μαζική εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή του τόπου, αποκτώντας ερείσματα σε τομείς του μαζικού λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που, έτσι κι αλλιώς πλέον αποτελεί μακρύ χέρι του κρατικού μηχανισμού κι από αυτή την άποψη παίζει σημαντικό ρόλο κατά την αντίληψη κομμάτων του κατεστημένου, όπως το ΔΗΚΚΙ. Είναι γνωστό άλλωστε ότι το ΔΗΚΚΙ είναι ένα μόλις εμφανισθέν κόμμα, λίγο ως πολύ λειτουργεί ως παράρτημα του ΠΑΣΟΚ, και απ' αυτή την άποψη θέλει να εμφανιστεί στον κόσμο με κάποια συγκεκριμένα ερείσματα, κατακτώντας κάποιες θέσεις, εμφανιζόμενο "αυτόνομα" τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από το ΚΚΕ.

Τρίτο: Με βάση τα παραπάνω προσπαθεί να αποσπάσει κατ' αρχήν όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις λειτουργώντας με τον γνωστό παραδοσιακό "ΠΑΣΟΚικό" τρόπο της πολυσυλλεκτικότητας. Ενας από τους άμεσους λοιπόν στόχους του, είναι να αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές μέσα από τα ψηφοδέλτια των "ανταρτών" του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και η όλη ταχτική του προσδιορίζεται ως αντί. Δεν τον ενδιαφέρει τον Τσοβόλα ποιες είναι για παράδειγμα οι ουσιαστικές απόψεις του κάθε υποψήφιου για τα προβλήματα του λαού, για τα προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ποια είναι η στάση του απέναντι σε κρίσιμα ζητήματα της κυβερνητικής πολιτικής, ποια είναι η ποιότητα και το αγωνιστικό ήθος του κάθε υποψήφιου. Το μόνο που κυρίως φαίνεται να τον ενδιαφέρει στις περιπτώσεις αυτές, είναι να "καταγράφεται" ο κάθε συγκεκριμένος υποψήφιος ως "αντίθετος" με την επίσημη προτεινόμενη υποψηφιότητα από το ΠΑΣΟΚ, χωρίς μάλιστα να θεωρεί απαραίτητο να εξετάζεται και το είδος της διαφωνίας. Ετσι υπάρχουν υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες του ΔΗΚΚΙ που έχουν ψηφίσει ή υποστηρίξει όλα τα αντεργατικά νομοσχέδια, που έχουν υποστηρίξει με χέρια και με πόδια αντιλαϊκές επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και επειδή διαφώνησαν απλά με το προτεινόμενο πρόσωπο, όπως π. χ. ο Μπέης για Δαμανάκη κλπ. κλπ., αυτό στάθηκε και ικανός λόγος να δώσει το ΔΗΚΚΙ την πλέρια υποστήριξή του. Ελάχιστα φυσικά φαίνεται να το απασχολεί αν η πλειοψηφία των προτεινομένων υποψηφίων στο β γύρο θα υποστηρίξουν τους κυβερνητικούς υποψήφιους ή πολύ περισσότερο σοβαρό αν γυρίσουν - όσοι γυρίσουν - στις αγκάλες του ΠΑΣΟΚ, το οποίο επανειλημμένα έχει αποδείξει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να "συγχωρεί" τα "ανταρτοπαίδια" του, μόλις περάσουν οι εκλογές και να τους ξαναπαίρνει στις "αγκάλες" του και μάλιστα πολλαπλά αναβαθμισμένους...

Τέταρτο: Το ΔΗΚΚΙ θεωρώντας ως "κίνδυνο" - τόσο για το ίδιο όσο και για την παραπέρα πορεία του αστικού πολιτικού συστήματος - την ενίσχυση του ΚΚΕ, και όχι ως ένα θετικό βήμα ριζοσπαστικοποίησης παραπέρα των λαϊκών δυνάμεων όπως κανονικά θα έπρεπε, εάν τουλάχιστον ήταν συνεπές με ορισμένες διακηρύξεις του, ακολούθησε τελικά από την πρώτη στιγμή, γραμμή δήθεν "ξεσκεπάσματος" της "απομονωτικής" γραμμής του ΚΚΕ, κάνοντας διάφορες "εκκλήσεις" δήθεν αντινεοφιλελεύθερου μετώπου στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, χωρίς καν προγραμματικές θέσεις τουλάχιστον για τα θέματα Αυτοδιοίκησης, χωρίς πλαίσιο, χωρίς ιδιαίτερες διευκρινιστικές συνεννοήσεις μεταξύ των δύο κομμάτων και συζητήσεις ειλικρινείς μεταξύ τους για να καταγραφούν έστω δυνατότητες κάποιας κοινής δράσης. Σταθερά πιστό σε αυτήν την κατεύθυνση, έχει φτάσει στο σημείο, εκτός από μαζικές υποστηρίξεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ που εμφανίζονται ως "αντάρτες", εκτός από μαζικές συνεργασίες με το ΣΥΝ στις περιπτώσεις που ο ΣΥΝ δεν τα βρήκε με το ΠΑΣΟΚ κι έχει δυσκολίες στην... αυτόνομη κάθοδό του, να υποστηρίζει ανοιχτά γνωστές περιπτώσεις διαγραμμένων από το ΚΚΕ, μόνο και μόνο για να αντιπαρατεθεί με τους υποψήφιους που υποστηρίζει το ΚΚΕ και να περιοριστεί έτσι η δυνατότητα εκλογής περισσότερων κομμουνιστών και άλλων συνεπών αγωνιστών στους δήμους και στις νομαρχίες.

Και βέβαια τα παραπάνω είναι μόνο μερικά παραδείγματα, μερικές μόνο πλευρές της επιδίωξης και της δραστηριότητας του κόμματος του κ. Τσοβόλα. Αφορούν κυρίως την τακτική της ηγεσίας του ΔΗΚΚΙ, έτσι όπως αυτή εκφράζεται και προσωπικά από τον Δ. Τσοβόλα. Δε βρίσκει φυσικά σύμφωνη αυτή η τακτική τη βάση του, δηλαδή τον κόσμο που ψήφισε ΔΗΚΚΙ στις προηγούμενες εκλογές προσδοκώντας κάποια διαφορετική, γνήσια ριζοσπαστική στάση κι όχι μια από τα ίδια "ΠΑΣΟΚικά" τερτίπια του παρελθόντος με τους τυχοδιωκτισμούς, τα "ήξεις - αφήξεις" και τον βαθύ αντικομμουνισμό καλυμμένο από τη στείρα "αντιδεξιά" δημαγωγία που τώρα έχει εκσυγχρονιστεί σε δήθεν "αντινεοφιλελεύθερη" τακτική. Αντε να βρει άκρη σήμερα ο λαός για το ποιος είναι περισσότερο "δεξιός" από ποιον και ποιος πιο "αντινεοφιλελεύθερος" από τον άλλον, όταν όλοι τους ακολουθούνε ίδιες ή παραπλήσιες πολιτικές! Για "λυδία λίθο" δεν πρόκειται να μιλήσουμε σε σχέση με τη στάση του ΔΗΚΚΙ απέναντι στο ΚΚΕ σε αυτές τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, όχι γιατί αυτό δεν έχει την αξία του και σήμερα ακόμα, για όλες τις πολιτικές δυνάμεις και τη στάση τους, αλλά απλά γιατί υπάρχει πλέον αρκετή εμπειρία, τέτοια ώστε να περιορίζει και να ελαχιστοποιεί ψεύτικες ελπίδες για να μην πούμε αυταπάτες, σε τμήματα του πληθυσμού...